Πράσινες Ημέρες...

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη . «Απόδειξη της σημασίας που δίνει το κόμμα μας στην πράσινη ανάπτυξη είναι το πράσινο χρώμα του ήλιου που έχουμ...

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη
.
«Απόδειξη της σημασίας που δίνει το κόμμα μας στην πράσινη ανάπτυξη είναι το πράσινο χρώμα του ήλιου που έχουμε για σήμα..»

Γ. Παπανδρέου

Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος η χθεσινή και αφής στιγμής οι πολιτικοί πείστηκαν και οι ίδιοι ότι δε μπορούν να λύσουν τα προβλήματα των πολιτών, δίδουν προτεραιότητα στη διάσωση του περιβάλλοντος.
Μετά την ενασχόληση επιφανών οικονομικά αντρών ανά τον κόσμο και τη θεωρητική προσοχή που έδωσε ο Ομπάμα στη Πράσινη Ανάπτυξη, πλέον το Πρόγραμμα για το Περιβάλλον έχει κεντρική θέση σε όλα τα κόμματα.
Τρανή απόδειξη, η προεκλογική τηλεοπτική διαφήμιση του ΚΚΕ για τη μόλυνση του Ασωπού. Η «must» και «trendy» αυτή τάση, έχει τη βάση της κυρίως στο φόβο των ποσοστών των Οικολόγων Πράσινων, αλλά προσωπικά πιστεύω ότι προσβλέπει στην άγνοια, που αγγίζει τα πρόθυρα της αδιαφορίας των πολιτών για το θέμα και συνακόλουθα στο επιτηδευμένο εντυπωσιασμό και στην εύκολη μετατόπιση κοινωνικών θεμάτων περισσότερο απειλητικών, εξίσου δύσλυτων και καθόλου ευκολοδιαχειρίσιμων.
Η ρήση του Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που παρατίθεται, νομίζω ότι καταδηλώνει αυτό το σκεπτικό της διάθεσης ψηφοθηρικής εκμετάλλευσης, αλλά παράλληλα αποτελεί και...
ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της κοροϊδίας των ψηφοφόρων και την, δίχως αισχύνη, υποβάθμιση του πνευματικού επιπέδου όλων μας. (Αν πραγματικά υπήρχε οικολογική ευαισθησία στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. δε θα επιτρέπονταν η ανάρτηση γιγαντοαφισών και ειδικά, σε μέρη όπως το λιμάνι των Σπετσών, απ’ όπου και η φωτογραφία που συνοδεύει την ανάρτηση).
Δε γνωρίζω αν κάποιος συμβούλευσε τον κ. Παπανδρέου να προβεί σ’ αυτή τη δήλωση ή τη σκέφτηκε μόνος του, αλλά έχω να καταθέσω γι’ αυτόν μία πρόταση. Μελετώ μια δημοσκόπηση για λογαριασμό ενός φίλου πολιτευόμενου στη Β’ Αθηνών και βλέπω τον επίλεκτο τομεάρχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ρετροσέξουαλ άνευ γενιών, κ. Σπ. Κουβέλη να καταλαμβάνει πολύ χαμηλά ποσοστά, τόσα ώστε μόνο με δυναμική κινητοποίηση όλου του Κόμματος, να συντελέσει καταλυτικά στην εκλογή του. Οι εκλογικοί μηχανισμοί όμως εκεί, είναι κατειλημμένοι και καταχωρημένοι αλλού. Θυμίζω απλά τη σφαγή των υποψήφιων για την εκμετάλλευση του μηχανισμού Κίμωνα Κουλούρη, μετά τη μη είσοδό του στα ψηφοδέλτια. Εξάλλου, στη δύσκολη αυτή εκλογική περιφέρεια, φρασεολογία που συμπεριλαμβάνει όρους όπως «βιοποικιλότητα» και, «βιώσιμη ανάπτυξη», μόνο αρνητική συμβολή μπορεί να έχει για όποιον τη μεταχειρίζεται.
Δε θα ήταν λοιπόν, κακή ιδέα, με την επικείμενη ανάληψη της Πρωθυπουργίας από το κ. Παπανδρέου να διατηρήσει τον κ. Σουφλιά στο σχετικώς αρμόδιο Υπουργείο. Θα διασφαλίσει έτσι μια 3ετία τουλάχιστον ως Πρωθυπουργός, με τη βοήθεια του επιτυχημένου λόμπι του Σαρακατσάνου με τους «νταβατζήδες» των κατασκευαστικών εταιρειών και του Τύπου, αλλά θα δημιουργήσει και ένα κλίμα συναίνεσης, απαραίτητης ενόψει των καυτών θεμάτων που θα αντιμετωπίσει στο μέλλον.
Βέβαια, μετά την –όπως όλα δείχνουν- επιλογή Σπηλιωτόπουλου στη θέση του Γραμματέα του Κόμματος της ΝΔ, το κόμμα περνά μεταβατικά στα χέρια του «Κουφού Βασιλιά», οπότε δε νομίζω εκείνος να συμβιβάζεται με ένα Υπουργείο αλλά με την ίδια τη Πρωθυπουργία. Εν κατακλείδι και ασχέτως, τα παραδείγματα Σουφλιά και Σπηλιοτόπουλου στη πολιτική ιστορία, υπογραμμίζουν τη σημαντικότητα της κατοχής της αρετής της υπομονής. Ας τους μιμηθούμε...