Παραπέμπουσες αφορμές...

Από τον Αντώνη-Μάριο Παπαγιώτη . Με αφορμή το σημερινό , επιεικώς απαράδεκτο, τρομολαγνικό πρωτοσέλιδο του Ελεύθερου Τύπου, παραθέτω μια ιδι...

Από τον Αντώνη-Μάριο Παπαγιώτη

.
Με αφορμή το σημερινό, επιεικώς απαράδεκτο, τρομολαγνικό πρωτοσέλιδο του Ελεύθερου Τύπου, παραθέτω μια ιδιαίτερη οδηγία που συντάχθηκε από τον επικεφαλής του αμερικανικού Τύπου και πρώην διευθυντή σύνταξης των New York Times, Τζων Σουίντον:
«Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει στην παγκόσμια ιστορία κάτι που να μπορεί να σχετίζεται με τον ελεύθερο Τύπο. Αυτό το γνωρίζετε εσείς και το γνωρίζω και εγώ. Δεν υπάρχει κάποιος από εσάς που να τολμάει να γράψει ελεύθερα τη γνώμη του και όταν το κάνει, γνωρίζει εκ των προτέρων ότι δεν θα εκτυπωθεί. Πληρώνομαι κάθε εβδομάδα για να μη δίνω προς δημοσίευση την ελεύθερη γνώμη μου στην εφημερίδα όπου είμαι υπάλληλος. Άλλοι από εσάς πληρώνονται με παρόμοιο τρόπο για παρόμοια πράγματα. Καθένας από εσάς που θα είχε την αφέλεια να γράψει την ελεύθερη γνώμη του, θα βρισκόταν μετά στο δρόμο και θα έπρεπε να κοιτάξει να βρει νέα δουλειά.
Αν έδινα για δημοσίευση στην εφημερίδα μου την ελεύθερη γνώμη μου, θα...
είχα χάσει τη θέση μου μέσα σε 24 ώρες. Κάποια από τα χαρακτηριστικά των συναλλαγών που κάνουν οι δημοσιογράφοι είναι η καταστροφή της αλήθειας, η ασύστολη ψευδολογία, η παραποίηση των γεγονότων, η συκοφαντία, η δουλοπρέπεια προς την πλουτοκρατία και το ξεπούλημα της χώρας τους για το καθημερινό τους ψωμί. Το γνωρίζετε εσείς και το γνωρίζω και εγώ ότι είναι τρέλα να υποστηρίζουμε ότι υπάρχει ανεξάρτητος Τύπος.
Είμαστε τα εργαλεία και οι δορυφόροι των πλούσιων ανδρών που βρίσκονται στα παρασκήνια. Είμαστε οι μαριονέτες, αυτοί που τραβάνε τα σχοινιά και εμείς χορεύουμε. Τα ταλέντα, οι ικανότητες και ολόκληρη η ζωή μας αποτελούν κτήμα άλλων ανθρώπων. Είμαστε πόρνες-διανοούμενοι.»
Σημειώνω δε, ότι η δήλωση του Σουίντον, ενώπιον της αριστοκρατικής λέσχης των μελών του τύπου στη Νέα Υόρκη, προέρχεται από το έτος 1880.
Για το παραλληλισμό,
Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης