Επιχειρηματικότητα στην «βαρβαροπαπαγαλία»...

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης . Ενας γνωστός μου γερμανός , σύμβουλος επαγγελματικού προσανατολισμού και επιχειρηματικότητας στον αντίστοιχ...

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης
.
Ενας γνωστός μου γερμανός, σύμβουλος επαγγελματικού προσανατολισμού και επιχειρηματικότητας στον αντίστοιχο ΟΑΕΔ της πόλης της Βρέμης, υποδέχεται τους ενδιαφερόμενους στο γραφείο του με τον εξής τρόπο: «Ξεχάστε τα πτυχία σας, διότι έτσι κι αλλιώς δεν έχουν και μεγάλη αξία. Προσπαθήστε να βρείτε μια καινοτόμο ιδέα επιχειρηματικής δραστηριότητας ή κάποιες Εξειδικευμένες αγορές-niche επιχειρηματικών δραστηριοτήτων μικροκλίμακας, όπου δεν απαιτείται υπερβολικό αρχικό κεφάλαια έναρξης και δεν υπάρχει αρκετός χώρος για μεγάλους. Ακόμη και σε περιόδους οικονομικής ύφεσης υπάρχουν πάντα κάποια κοινωνικά στρώματα, που έχουν αρκετά λεφτά, τα οποία όμως δεν τα σπαταλούν χωρίς λόγο.
Βρείτε αυτές τις ομάδες στόχου και σκεφτείτε πως μπορείτε να καλύψετε κάποιες ανάγκες τους, προσφέροντας κατάλληλες υπηρεσίες για να τους πείσετε να σας δώσουν ένα μέρος από το περίσσευμά τους. Ερευνες για την αποτυχία επιχειρηματικών δραστηριοτήτων οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι οι περισσότερες επιχειρηματικές αποτυχίες έχουν σαν κύρια αφετηρία τις παρακάτω αιτίες:
Έλλειμμα εξειδίκευσης των ιδρυτών και συνεργατών στο συγκεκριμένο πεδίο (μην ασχοληθείτε με κάτι που δεν γνωρίζετε καλά)
Λανθασμένη εκτίμηση της αγοράς (κάντε μια μικρή έρευνα αγοράς).
Μικρή οικονομική επιφάνεια (ίδια κεφάλαια) και αδυναμίες άλλων
χρηματοδοτικών δυνατοτήτων (κακό οικονομικό προγραμματισμό).
Αφού σκεφτείτε λοιπόν κάποιες πρωτότυπες-καινοτόμες ιδέες με φίλους και γνωστούς, και εξαντλήσετε όλες τις πιθανές προοπτικές, ελάτε μετά να συζητήσουμε τι και πως μπορείτε να το επιτύχετε».
Αυτός είναι ένας συνήθης ορθολογικός τρόπος παροχής συμβουλών επιχειρηματικότητας, σε μια αγορά όμως που λειτουργεί με κανόνες. Όχι σε μια άναρχη και κρατικοδίαιτη αγορά «βαρβαροπαπαγάλων».
Ο άνθρωπος αυτός στη Βρέμη ήταν ένας επιτυχημένος και περιζήτητος γκουρού. Στην «Βαρβαροπαπαγαλία» θα ήταν ένας αποτυχημένος «τίποτα», αφού αν λάβουμε υπόψη μας, ότι οι νέοι και οι γυναίκες που ξεκίνησαν επιχειρηματική δραστηριότητα στην «Βαρβαροπαπαγαλία»μέσα από προγράμματα νεανικής και γυναικείας επιχειρηματικότητας, στην συντριπτική τους πλειονότητα, μετά από τρία χρόνια χρεοκόπησαν και αυτό οφείλεται όχι τόσο στους συμβούλους επιχειρηματικότητας της «Βαρβαροπαπαγαλίας», ούτε στην ανικανότητα των επιχειρούντων, αλλά στην απίστευτη γραφειοκρατία και στην εντελώς στρεβλωμένη αγορά.
Τέτοιες και άλλες παρόμοιες (ανόητες) συμβουλές έδινα κι εγώ μέχρι πριν λίγο καιρό σε κάποια μαθήματα επιχειρηματικότητας. Σήμερα, μετά από όλα αυτά τα περί διαπλοκής που βγαίνουν κάθε τόσο στο φως της δημοσιότητας, μετά από όλα αυτά που βίωσα προσωπικά και με δεδομένο το γεγονός ότι το περισσότερο διαθέσιμο ρευστό από κοινοτικούς και άλλους πόρους ανήκει στο δημόσιο, θα τους έδινα εντελώς άλλες απλές και πιο εφικτές στην πράξη, συμβουλές ή καλύτερα μια συμβουλή. «Γνωρίζεις κάποιον υπουργό, δήμαρχο, διευθυντή κρατικού οργανισμού ή τέλος πάντων κάποιον που να έχει πρόσβαση σε αποφάσεις προμηθειών του δημοσίου ή του ευρύτερου δημοσίου τομέα; Κάνε μια εταιρεία προμηθειών του δημοσίου στο όνομά σου και μια υπεράκτια με το «πρόσωπο» για να εξασφαλιστεί το ίδιο και η εχεμύθεια. Από τη στιγμή που ένα έργο συγχρηματοδοτείται και από την ΕΕ, υπάρχει η δέσμευση να αναρτηθεί μια πινακίδα που θα αναφέρεται το έργο, το ποσό, ο ανάδοχος, κ.λ.π. Αν τώρα το καλοκαίρι κάνετε ένα ταξίδι στην ύπαιθρο της «Βαρβαροπαπαγαλίας», δίχως να είστε ειδικός, θα δείτε πινακίδες να αναγράφουν το κόστος έργων, που η πραγματική τους αξία δεν ξεπερνά το 50% της αναγραφόμενης. Αυτά είναι μόνο εκείνα που φαίνονται και όπως στο παγόβουνο, αυτά είναι μόνο η κορυφή. Στο χορό της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος συμμετέχουν πολλά-πολλά λαμόγια. Οποιος προμηθεύει το δημόσιο δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι εφαρμόζει τέτοιες πρακτικές, αλλά αυτός είναι ο συνήθης κανόνας. Για να είμαστε δίκαιοι και ειλικρινείς, το ότι π.χ. ο σύζυγος κάποιας πολιτικού προμήθευσε το δήμο της πρωτεύουσας της «Βαρβαροπαπαγαλίας» με σκουπιδοντενεκέδες δεν σημαίνει ότι πήρε τη δουλειά με το αζημίωτο, όπως λένε. Μέχρι να αποδειχθεί κάτι μεμπτό, μακριά από εμένα οποιαδήποτε υπόνοια. Θα πρέπει βεβαίως να πούμε ότι η «Βαρβαροπαπαγαλία» είναι η χώρα των απεριορίστων δυνατοτήτων για αδίστακτους και για λαμόγια. Οπου υπάρχουν πολλοί-πολλοί αφελείς, εκεί χορεύουν ανενόχλητα οι απατεώνες με τα μαύρα κοστούμια, που τους λένε κυρίους.