Δώστε το Λιμάνι στην Πειραματική!

... Λύση επιτέλους στο πρόβλημα στέγης ζητά η Πειραματική Σκηνή, προτείνοντας συνάμα το ζωντάνεμα του πρώτου προβλήτα . Aπό το http://gkesso...

... Λύση επιτέλους στο πρόβλημα στέγης ζητά η Πειραματική Σκηνή, προτείνοντας συνάμα το ζωντάνεμα του πρώτου προβλήτα

.Aπό το http://gkessopoulos.blogspot.com

.Όταν στις αρχές της δεκαετίας του ’90 η προσμονή της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας γεννούσε νέες ιδέες που ζητούσαν υλοποίηση, υπήρχαν σοβαρές προτάσεις που έβλεπαν το ζωντάνεμα του πρώτου προβλήτα του Λιμανιού. Κάποιες προτάσεις προχώρησαν, κάποιες έμειναν… όνειρα. Σύμφωνα, λοιπόν, με μία από αυτές, το 1997 –τη χρονιά των μεγάλων κονδυλίων- μία από τις Αποθήκες θα μετατρεπόταν σε αίθουσα θεάτρου. Η πρόταση έγινε… όνειρο κι ακόμα συζητιέται κάθε φορά που γίνεται λόγος για την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης γιατί ο θίασος που έχει κερδίσει την αναγνώριση όλης της θεατρόφιλης χώρας και φέτος συμπληρώνει τριάντα χρόνια ζωής, μπορεί να μην είναι άστεγος, αλλά σίγουρα είναι… κακοστεγασμένος. Μπορεί το θέατρο Αμαλία να έχει μπει στις καρδιές των φιλότεχνων, όμως ο θίασος που έβγαλε πολύ σημαντικούς ηθοποιούς του σύγχρονου θεάτρου (Καραμπέτη, Φιλιππίδου, Σεργιανόπουλος, Σταμούλη, Ναζίρης, Λύτρας, Κυριάκογλου, Αρνομάλλης), ενώ εξακολουθεί να αναδεικνύει ταλέντα σε όλες τις συνέργειες της θεατρικής παραγωγής (σκηνοθεσία, σκηνογραφία, συγγραφή κλπ), σίγουρα αξίζει και χρειάζεται έναν καλύτερο χώρο. «Καθώς πλησιάζει η συμπλήρωση τριάντα χρόνων αδιάλειπτης συμμετοχής στη θεατρική ζωή της Θεσσαλονίκης, η Πειραματική Σκηνή της “Τέχνης” εξακολουθεί να αντιμετωπίζει το πρόβλημα της εξασφάλισης ενός χώρου κατάλληλου να στεγάσει την πλούσια δραστηριότητά της» λέει στο «Κεντρί» ο καλλιτεχνικός διευθυντής Νικηφόρος Παπανδρέου. Μάλιστα, κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση η οποία μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στο ζωντάνεμα του πρώτου προβλήτα... Συγκεκριμένα «η αποθήκη 1 (ή η αποθήκη Δ), που έχουν διαμορφωθεί σε αίθουσες κινηματογράφου, θα μπορούσαν, με κάποιες ήπιες παρεμβάσεις, να φιλοξενήσουν τις δραστηριότητες της Πειραματικής Σκηνής», που είναι το αρχαιότερο, μετά το Κρατικό, θέατρο της πόλης και το μεγαλύτερο ελεύθερο θέατρο ολόκληρης της εκτός Αθηνών επικράτειας, μας λέει.Τώρα, οι αποθήκες αυτές κυριολεκτικά πιάνουν αράχνες έντεκα μήνες το χρόνο, και αποκτούν ζωή μόνο στη διάρκεια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Αυτή είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, εξίσου σημαντική. Αν η μία από αυτές τις Αποθήκες γίνει θέατρο, θα ζει όλο το χρόνο. Φυσικά, την περίοδο του Φεστιβάλ θα σταματούν οι θεατρικές παραστάσεις και ο χώρος θα αποδίδεται στη γιορτή του κινηματογράφου. Και θα είναι το καλύτερο δώρο της Πολιτείας για τα τριακοστά γενέθλια ενός ακάματου θιάσου που εμπλουτίζει με ουσιαστικό τρόπο την καλλιτεχνική ζωή της Θεσσαλονίκης. Η ασυνέπεια του ΥΠΠΟΑπό κει και πέρα, τα προβλήματα της Πειραματικής έχουν να κάνουν αποκλειστικά με το ΥΠΠΟ και τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις. Όπως, βέβαια, σε όλους τους θιάσους ανά την επικράτεια, δεν έχει ακόμη καταβληθεί το 50% της επιχορήγησης του 2007-2008 (!). Παρήγορες είναι οι τελευταίες πληροφορίες από το ΕΚΕΘΕΧ ότι αυτό θα γίνει σύντομα, αν και δεν επιτεύχθηκε να αποκτήσει το Κέντρο δικό του κωδικό στον κρατικό προϋπολογισμό. Εννοείται ότι για την τρέχουσα σεζόν, η οποία φτάνει στο τέλος της, όχι απλώς δεν δόθηκε ούτε ένα ευρώ αλλά δεν έχει καν ανακοινωθεί ποια θέατρα και τι ποσά πρέπει να περιμένουν! Κι αξίζει να σημειωθεί ότι αυτήν την εποχή θα έπρεπε να συστήνονται οι επιτροπές που θα κρίνουν τις επιχορηγήσεις της επόμενης σεζόν. Το πρόβλημα που δημιουργείται στα θέατρα είναι πολύ μεγάλο για έναν ακόμη λόγο, ότι μέχρι το Πάσχα κλείνουν τα συμβόλαια των σημαντικών ηθοποιών. Την κατάσταση έσωσε η παράσταση «Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης», ένα έργο του Άκη Δήμου, που έκανε θραύση πέρυσι και «γέμισε» τα ταμεία του θιάσου.