Με σήμα κατατεθέν μια ζαρντινιέρα...

Από το http://anything-but-nd.blogspot.com/ H δολοφονική βία είναι πλέον καθημερινότητα και ως εκ τούτου οι πολίτες αποκτούν αντισώματα (λέ...

Από το http://anything-but-nd.blogspot.com/

H δολοφονική βία είναι πλέον καθημερινότητα και ως εκ τούτου οι πολίτες αποκτούν αντισώματα (λέγε με Απάθεια). Eίναι μια φυσική διεργασία μέχρι βέβαια η αρρώστια να χτυπήσει την πόρτα τους. Από το επεισόδιο Ζαρντινιέρα στη Θεσσαλονίκη, φτάσαμε στην προχθεσινή επίθεση με χειροβομβίδα στο Στέκι Μεταναστών, όπου από καθαρή τύχη όπως δείχνουν τα πράγματα, δεν θρηνήσαμε θύματα.Και μολονότι οι τραγικότερες στιγμές ήταν η δολοφονία Γρηγορόπουλου και το βιτριόλι στην Κούνεβα, οι ενδιάμεσοι σταθμοί ήταν πολλοί και καλό είναι να μην τους ξεχνάμε. Είχαν δε, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, πολιτικά ελατήρια.
Ειδικότερα για τα αίτια...
της χθεσινής επίθεσης μια καλή πιθανή εξήγηση έχει ο Άνεμος: Προχθές 24 Φεβρουαρίου οι νεοναζιστές γιόρτασαν την επέτειο της ίδρυσης του χιτλερικού Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος και οι απειλές έδιναν κι έπαιρναν στα σχετικά sites.Γενικότερα για τα αίτια της στροφής στη βία, πολύς λόγος γίνεται και από διεθνή μέσα για το ότι η Ελλάδα δεν έχει κυβέρνηση και ότι οι κρατικοί μηχανισμοί βρίσκονται σε πλήρη διάλυση. Ελλείψει γράφεται αυτών των μηχανισμών, αναλαμβάνει το παρακράτος (αυτόκλητο ή εντεταλμένο).
Δυστυχώς το πρόβλημα έχει βαθύτερες ρίζες από το ότι δεν λειτουργεί τίποτα, ούτε οι ούτως ή άλλως απεχθείς κατασταλτικοί μηχανισμοί. Η κυβέρνηση πριν από αυτό, έχει δημιουργήσει με διχαστικές πρακτικές και πολιτικές της, το περιβάλλον στο οποίο η πλήρης διάλυση καρποφορεί τη βία. Η αντιμετώπιση μαθητών, φοιτητών, δικηγόρων, δημοσιογράφων, αγροτών και άλλων με ΜΑΤ. Η αστυνομική βία που όχι μόνο έμεινε ατιμώρητη αλλά και καλλιεργήθηκε από υπουργούς (π.χ. "οι Πραίτορες του κράτους" του Πολύδωρα). Επίσης καλλιεργήθηκε η σύγκρουση επαγγελματικών ομάδων κατά τη διάρκεια των απεργιών για το ασφαλιστικό. Τα οικονομικά σκάνδαλα στα οποία πρωταγωνίστησαν υπουργοί και πολύ περισσότερο η άρνηση ανάληψης ακόμα και της πολιτικής ευθύνης δημιούργησαν πολίτες δύο ταχυτήτων, με οδηγούς αυτούς που επιτρέπεται να αυθαιρετούν.
Τέλος, η ταξική οικονομική πολιτική που πρόσφατα εγκαταλείφθηκε αφού ακολουθήθηκε επί πέντε χρόνια σαν ευαγγέλιο ίσως είναι η πιο έμμεση από τις αιτίες. Ο νόμος της ζούγκλας με άλλα λόγια. Και ελλείψει ζούγκλας καλές είναι και οι ζαρντινιέρες για σκηνικό.