. Από το http://www.stopcartel.gr/ . Το πρώτο μεγάλο βήμα για τη δημιουργία μιας διεθνούς οργάνωσης, που μοιάζει πολύ με έναν «ΟΠΕΚ φυσικού ...
Από το http://www.stopcartel.gr/
.
Το πρώτο μεγάλο βήμα για τη δημιουργία μιας διεθνούς οργάνωσης, που μοιάζει πολύ με έναν «ΟΠΕΚ φυσικού αερίου», έγινε στη ρωσική πρωτεύουσα λιγο πριν τα Χριστουγεννα, προκαλωντας προβληματισμο και ανησυχια στην διεθνη αντιμονοπωλιακη κοινοτητα.
Το βέβαιο πάντως είναι ότι το Φόρουμ διαθέτει ηδη Καταστατικό Χάρτη, νέα μόνιμα μέλη, καθώς και μόνιμη έδρα στην Ντόχα του Κατάρ, ενώ θα αποφασίσει για τον περαιτέρω συντονισμό των μελών του και τον γενικό του γραμματέα στις επόμενες συναντήσεις του και πιθανότατα στην αμέσως προσεχή στο Κατάρ.
Υπέρ της αναβάθμισης του Φόρουμ στο επίπεδο διεθνούς διακυβερνητικής οργάνωσης τάχθηκε στην ομιλία του προς τους συμμετέχοντες υπουργούς Ενέργειας και εκπροσώπους των χωρών ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν, επιμένοντας ότι οι παραγωγοί φυσικού αερίου έχουν κάθε λόγο και κάθε δικαίωμα να συντονίσουν τις πολιτικές τους «στις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης της αγοράς του αερίου και της ενισχυόμενης αβεβαιότητας ως προς τις προοπτικές ανάπτυξης των περιφερειακών αγορών».
Ο Βλ. Πούτιν τάχθηκε κατά «της πολιτικής χειραγώγησης των οικονομικών προβλημάτων και ειδικότερα των εννοιών της ενεργειακής ασφάλειας και σταθερότητας», αναφερόμενος προφανώς στις ενστάσεις που διατυπώνονται για τη ρωσική ενεργειακή πολιτική από τις ΗΠΑ και ορισμένες χώρες της Ε.Ε., και προειδοποίησε ότι παρά την οικονομική κρίση, το κόστος εξόρυξης διαρκώς αυξάνεται, γι' αυτό και «η εποχή των φθηνών ενεργειακών πηγών, συμπεριλαμβανομένου και του φυσικού αερίου, τελειώνει».
Μέλη της διεθνους αντιμονοπωλιακης κοινοτητας εκφραζουν ζωηρες ανησυχιες για τις εξελίξεις αυτές, αναζητωντας τροπους αντιδρασης στα πλαίσια διεθνων Οργανισμων, καθώς η δημιουργια ενός καρτέλ ελεγχου του φυσικου αεριου, της δευτερης σε ογκο χρησιμοποιουμενης μορφης ενεργειας μετά το πετρελαιο στον κοσμο, θα πληξει καιρια τα συμφεροντα εκατομυριων πολιτών-καταναλωτων στην Ευρωπη και σε ολο τον κοσμο.
-------------------------------
Πυρηνική ενέργεια- Μισές αλήθειες – μεγάλα ψέματα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς ρίξουμε λίγο περισσότερο φως στην “πράσινη” πυρηνική ενέργεια, μια για πάντα
«Στόχος είναι η “πράσινη” ενέργεια και κατά την άποψή μου ορθά η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει συμπεριλάβει σε αυτή την κατηγορία και την πυρηνική ενέργεια».
Με τη φράση αυτή του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ που διατυπώθηκε την περασμένη εβδομάδα, ανεξάρτητα από το αν περιείχε αυθαίρετα δεδομένα (είναι γνωστό ότι δεν υπάρχει ενιαία θέση της Ε.Ε. στο θέμα της πυρηνικής ενέργειας, πολύ περισσότερο θέση με την οποία να θεωρείται πράσινη), άνοιξε και στην Ελλάδα η συζήτηση για την πυρηνική ενέργεια.
Ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλά σε αυτό το διάστημα. Ας δούμε ορισμένα:
Η «δημιουργική λογιστική»
Ισχυρίζονται ότι η ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από πυρηνικούς αντιδραστήρες είναι φθηνή. Κάθε άλλο: το υψηλό κόστος εγκατάστασης και λειτουργίας, σε συνδυασμό με τον μικρό χρόνο λειτουργίας ενός αντιδραστήρα, καθώς και η διαδικασία διαχείρισης των αποβλήτων και του ασφαλούς κλεισίματος ενός πυρηνικού σταθμού κάνουν αντιοικονομική την επένδυση. Δεν είναι τυχαίο ότι αντιδραστήρες κατασκευάζονται σε όλο τον κόσμο μόνο με γενναίες κρατικές επιδοτήσεις.
Πολλές φορές οι υπερασπιστές της πυρηνικής ενέργειας οδηγούνται σε τέτοια συμπεράσματα μέσα από «δημιουργική λογιστική»: Δεν συνυπολογίζουν, π.χ., το κόστος αποδόμησης (decommissioning) ενός πυρηνικού εργοστασίου, το οποίο όμως ανέρχεται σε ένα ποσοστό έως και 50% της αρχικής επένδυσης εγκατάστασης. Ή δεν συνυπολογίζουν το κόστος διαχείρισης των πυρηνικών αποβλήτων.
Τα… «πράσινα» άλογα
Η πυρηνική ενέργεια δεν έχει εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) και επομένως είναι «πράσινη». Είναι το ισχυρό χαρτί που προβάλλεται, προκειμένου να καμφθούν οι αντιδράσεις. Πρώτα απ’ όλα, η πυρηνική ενέργεια έχει σαφώς μικρότερες, απ’ ό,τι το πετρέλαιο ή ο άνθρακας, όχι όμως μηδενικές εκπομπές, όπως ισχυρίζονται. Οι εκπομπές CO2 οφείλονται στη διαδικασία εξόρυξης του ουρανίου, παραγωγής του πυρηνικού καυσίμου και διαχείρισης των πυρηνικών αποβλήτων.
Οι εκπομπές αυτές μάλιστα αναμένεται να αυξηθούν θεαματικά καθώς τα κοιτάσματα του ουρανίου λιγοστεύουν και γίνονται πιο φτωχά εξαιτίας της υπερεξόρυξής τους. Όμως:
* Είναι δυνατόν, για να χαρακτηρίσουμε φιλική προς το περιβάλλον μία μορφή ενέργειας, να έχουμε ως μόνο κριτήριο τις εκπομπές CO2;
* Η εκπομπή ραδιενεργών αερίων κατά τη λειτουργία των αντιδραστήρων;
* Η έκλυση θερμότητας που δεν μετατρέπεται σε ηλεκτρική ενέργεια και συμβάλλει απευθείας στην υπερθέρμανση του πλανήτη;
* Τι γίνεται με τα ραδιενεργά απόβλητα, των οποίων η διαχείριση αποτελεί το υπ’ αριθμόν ένα και άλυτο ακόμη πρόβλημα, καθώς παραμένουν ενεργά για πολλούς αιώνες;
Ισχυρίζονται ορισμένοι ότι τώρα πλέον το θέμα των αποβλήτων είναι λυμένο. Ουδέν ψευδέστερον. Για να υποβαθμίσουν μάλιστα το θέμα, κάνουν έναν καινοφανή παραλληλισμό λέγοντας ότι τα πυρηνικά απόβλητα της Βρετανίας δεν ξεπερνάνε σε όγκο μια μονοκατοικία 70 τετραγωνικών μέτρων. Θα μπορούσε κανείς να αντιπαραθέσει αντιστρόφως με την ίδια «λογική» ότι ποσότητα 10 κιλών πλουτωνίου ζυγίζει όσο ένα κατσικάκι που καταναλώθηκε το Πάσχα, όμως είναι αρκετή για να καταστρέψει ολοσχερώς μια πόλη σαν την Αθήνα.
Η… ανασφαλής ενέργεια
Ισχυρίζονται ότι η πυρηνική ενέργεια είναι – τώρα πλέον, με την πρόοδο της επιστήμης – ασφαλής. Ναι, τα μεγάλα πυρηνικά ατυχήματα οδήγησαν στην αύξηση των μέτρων ασφαλείας. Όμως τα μέτρα αυτά, όσο και αν αυξάνονται, δεν μπορούν να αποκλείσουν την πιθανότητα ενός σοβαρού πυρηνικού ατυχήματος, η οποία θα αυξάνεται όσο αυξάνεται και ο αριθμός των πυρηνικών σταθμών.
Εξάλλου τα μέτρα ασφαλείας σχετίζονται άμεσα με τις διατιθέμενες πιστώσεις και την υψηλή εξειδίκευση, εμπειρία και τεχνογνωσία του προσωπικού, ζητήματα που δεν είναι δεδομένα και μάλιστα καθ’ όλη τη διάρκεια του πυρηνικού κύκλου. Ακόμη και οι υπερασπιστές της πυρηνικής ενέργειας ομολογούν ότι το μόνο μειονέκτημα της πυρηνικής ενέργειας είναι η πιθανότητα ατυχήματος. Εμείς αμφισβητούμε έντονα ότι είναι το μόνο, αλλά, έστω κι έτσι, αναρωτιέται κανείς: Χρειάζεται κι άλλο επιχείρημα;
Αντιθέτως, στα όσα προβλήματα ασφάλειας υπήρχαν, έχουν προστεθεί καινούργια, όπως η ισχυρή πιθανότητα ενός «τυφλού» τρομοκρατικού χτυπήματος, καθώς και η «απώλεια» ή εμπορία πλουτωνίου για την παραγωγή πυρηνικών όπλων. Ορισμένοι για το θέμα της ασφάλειας λένε ότι κάθε δραστηριότητα ενέχει κινδύνους και προσπαθούν να παρομοιάσουν το ρίσκο ενός πυρηνικού ατυχήματος με το ρίσκο που αναλαμβάνεις πετώντας με ένα αεροπλάνο ή οδηγώντας ένα αυτοκίνητο. Ομολογουμένως απλοϊκά επιχειρήματα.
Όσοι ισχυρίζονται κάτι τέτοιο, ξεχνούν ότι στην περίπτωση ενός συμβατικού ατυχήματος οι όποιες επιπτώσεις περιορίζονται τόσο γεωγραφικά σε συγκεκριμένη περιοχή όσο και χρονικά. Ο κύκλος τους κλείνει σχεδόν αμέσως. Αντίθετα, στην περίπτωση ενός πυρηνικού ατυχήματος, οι επιπτώσεις απλώνονται σε τεράστια έκταση (μπορούν να καλύψουν έως και ολόκληρο το ημισφαίριο) αλλά και σε μεγάλο βάθος χρόνου.
Ο κύκλος τους μόλις ανοίγει με άγνωστο τέλος. Κατά τους ειδικούς, βρισκόμαστε ακόμα στα μισά του δρόμου σε ό,τι αφορά τις επιπτώσεις στην υγεία από το Τσέρνομπιλ. Για τις οικονομικές και τις περιβαλλοντικές συνέπειες είναι ακόμη χειρότερα τα πράγματα. Άλλοι πάλι, για να αποδείξουν ότι είναι σχεδόν απίθανο να έχουμε νέα καταστροφή, ισχυρίζονται ότι το Τσέρνομπιλ ήταν προϊόν ενός ξεπερασμένου συστήματος αναξιόπιστης διοίκησης.
Εδώ πραγματικά σηκώνει κανείς τα χέρια ψηλά. Προφανώς οι κύριοι αυτοί έχουν μελετήσει και έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη στα σύγχρονα συστήματα αξιόπιστης διοίκησης που έχουν όλες οι γειτονικές μας χώρες (Βουλγαρία, Τουρκία, Αλβανία, ΠΓΔΜ, Αίγυπτος, Λιβύη κ.λπ.).
Παθητική κυβέρνηση
Αφού προγραμματίζουν όλες οι γειτονικές χώρες πυρηνικούς σταθμούς, γιατί εμείς να μην κατασκευάσουμε; Αυτό είναι επίσης ένα «ακλόνητο» επιχείρημα που προβάλλεται. Όσοι το επικαλούνται, στηρίζονται στο γεγονός ότι, αν συμβεί πυρηνικό ατύχημα σε μια χώρα, οι επιπτώσεις θα είναι ολέθριες για όλες τις γειτονικές. Σε αυτό έχουν δίκιο. Ο συλλογισμός όμως αυτός οδηγεί και σε παράλογα συμπεράσματα.
u Όταν διαπιστώνεις ότι ο γείτονάς σου θέλει να βάλει μια βόμβα στο σπίτι του, ποια πρέπει να είναι η αντίδρασή σου; Να βάλεις κι εσύ μία ή να κάνεις ό,τι μπορείς για να τον αποτρέψεις;
Γι’ αυτό ακριβώς εμείς ζητάμε εδώ και πολλά χρόνια πολιτικές πρωτοβουλίες για την αποτροπή εγκατάστασης νέων πυρηνικών σταθμών στην περιοχή. Απευθυνθήκαμε με κάθε ευκαιρία στην κυβέρνηση, στη Βουλή, σε όλα τα κέντρα λήψης αποφάσεων. Δυστυχώς την αρχικά παθητική στάση διαδέχθηκε η πλήρης αντιφάσεων εικόνα κορυφαίοι υπουργοί να απορρίπτουν την πυρηνική ενέργεια την ίδια στιγμή που ο πρωθυπουργός σε ταξίδια του εκτός συνόρων (Βουλγαρία, Ινδία) παρείχε τις ευλογίες του για τα πυρηνικά προγράμματα των χωρών αυτών. Εσχάτως έχουμε και τους υπουργούς - προπαγανδιστές της πυρηνικής ενέργειας.
Χολέρα κατά… πανούκλας;
Αν είναι όλα όπως τα λέμε, γιατί άλλες χώρες επιλέγουν την πυρηνική ενέργεια; Υπάρχουν δύο κατηγορίες χωρών που επιλέγουν την πυρηνική ενέργεια.
* Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν οι μεγάλες πυρηνικές δυνάμεις (ΗΠΑ - Καναδάς - Αγγλία - Γαλλία - Γερμανία - Ρωσία - Ιαπωνία - Ινδία - Κίνα), που έχουν ισχυρή πυρηνική βιομηχανία και υποδομή. Είναι «λογικό» να έχουν την επιδίωξη να πουλήσουν την πυρηνική τεχνολογία και τεχνογνωσία για να ενισχύσουν την οικονομική και γεωπολιτική τους θέση σε άλλες χώρες, δημιουργώντας έτσι σχέσεις εξάρτησής τους απ’ αυτές.
* Στη δεύτερη κατηγορία είναι όλες οι άλλες, για διαφορετικούς λόγους καθεμιά: είτε επειδή φιλοδοξούν να γίνουν πυρηνικές δυνάμεις και να αποκτήσουν πυρηνικό όπλο είτε επειδή έχουν την ψευδαίσθηση ότι έτσι θα παίξουν ρόλο αφεντικού στην περιοχή τους είτε επειδή λειτουργούν ως τοποτηρητές συμφερόντων μεγάλων δυνάμεων είτε επειδή απλά πιστεύουν ότι έχουν εξασφαλίσει την άρτια και ακίνδυνη λειτουργία της πυρηνικής δραστηριότητας.
Σε όλες τις περιπτώσεις το ρίσκο είναι υψηλότατο. Ειδικά για την – έτσι κι αλλιώς – εύφλεκτη περιοχή μας, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (γεωπολιτική ρευστότητα και αστάθεια, μικρή εμπειρία, χαμηλή τεχνογνωσία, μικρές οικονομικές δυνατότητες, μεγάλη σεισμικότητα), είναι να απορεί κανείς για την αβάσταχτη ελαφρότητα με την οποία αποφασίζεται ή εξαγγέλλεται η κατασκευή πυρηνικών σταθμών.
Η επιλογή της πυρηνικής ενέργειας δεν αποτελεί λύση στο ενεργειακό πρόβλημα ούτε για την κλιματική αλλαγή. Δεν πολεμάς τη χολέρα με την πανούκλα! Είναι μια αδιέξοδη και εγκληματική επιλογή. Όσοι κάνουν το βήμα προς την πυρηνική τρέλα αναλαμβάνουν τεράστιες ευθύνες. Ευθύνες αναλαμβάνουν όμως και όσοι δεν κάνουν τίποτα για να αποτρέψουν αυτές τις εξελίξεις.
Προβάλλεται κατά κόρον το επιχείρημα ότι είναι κυριαρχικό δικαίωμα μιας χώρας να αποφασίζει να εγκαταστήσει πυρηνικούς σταθμούς. Δεν μας πείθουν. Αρκεί κανείς να δει τη στάση των μεγάλων δυνάμεων στο θέμα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, για το οποίο με απύθμενη υποκρισία προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι το μόνο επικίνδυνο.
Γι’ αυτό ζητάμε πολιτικές πρωτοβουλίες και μια διεθνή εκστρατεία για την απόκρουση της πυρηνικής απειλής. Μια τέτοια κίνηση, από χώρες που αντιτίθενται στην πυρηνική ενέργεια – και είναι πολλές εντός και εκτός Ε.Ε. –, θα αναβάθμιζε το κύρος τους, καθώς θα εναρμονιζόταν με την παγκόσμια κοινή γνώμη, που με συντριπτική πλειοψηφία τάσσεται κατά της πυρηνικής ενέργειας. Κυρίως όμως θα έδινε και ελπίδα για βιώσιμη ανάπτυξη, χωρίς τον φόβο οικολογικών καταστροφών και ανθρώπινων ολοκαυτωμάτων.
(Του Θανάση Αναπολιτάνου, προέδρου του Αντιπυρηνικού Παρατηρητηρίου Μεσογείου και μέλους της Ε.Γ. του Διεθνούς Δικτύου Mediterranean Νο Nuclear Neighborhood-MN3).
Η Ελλάδα είναι η χώρα του παραλογισμού. Μόνο σε αυτή τη χώρα μπορούν ορισμένοι να αντιστρέφουν τις έννοιες, να τις διαστρεβλώνουν προκειμένου να λασπολογήσουν απέναντι σε όσους διαφωνούν ιδεολογικά. Ιδιαίτερα το φετινό Δεκέμβριο, υπήρξε μιά έντονη προσπάθεια από κάποιους κύκλους (του "αντιεξουσιαστικού", ακρο-αριστερού χώρου) να κάνουν το άσπρο, μαύρο. Αυτοί οι θλιβεροί κύκλοι, παράσιτα της πολιτικό-κοινωνικής ζωής, κατάφεραν μέσα σε λίγες μόνο εβδομάδες να χάσουν το μέτρο, να αποκαλυφθούν, να δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Να αποδείξουν ποιοί είναι οι πραγματικοί φασίστες, σε αντίθεση με όσους κατηγορούν, δήθεν, γιά φασισμό. Ας πάρουμε ορισμένα ζητήματα ένα προς ένα:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Ποιός είναι "Φασίστας" στη σημερινή Ελλάδα;
Eίναι αυτός που προσπαθεί να επιβάλλει με τη βία τα "θέλω" του στην πλειοψηφία. Δεν είναι αυτοί που σε τεράστια αναρτημένα πανό (και συνθήματα στους τοίχους) γράφουν το επνευσμένο σύνθημα "Ζήτω η Αναρχία, Κάτω η Δημοκρατία"; Η Δημοκρατία έχει συγκεκριμένους κανόνες και στη σημερινή Ελλάδα εκφράζεται από το σύστημα του κοινοβουλευτισμού. Όποιος δεν ανέχεται την κοινοβουλευτική Δημοκρατία και προωθεί την αναρχία και το κοινωνικό χάος είναι αυτόματα εχθρός του πολιτεύματος, άρα "μη-Δημοκράτης". Πόσο "Δημοκράτες" είναι αυτοί που καταστρέφουν ξένες περιουσίες; Πόσο Δημοκράτες είναι αυτοί που υβρίζουν και απειλούν τον κόσμο επειδή "κάθεται στον καναπέ του"; Σε αυτά τα ερωτήματα μπορεί κάποιος απ' τους χιλιάδες αργόσχολους τύπους του Indymedia ή κανένας εξυπνάκιας ψευτοπροοδευτικός μπλόγκερ να δώσει απαντήσεις;
Μπορούν αλήθεια να μας απαντήσουν στο ερώτημα τι ψήφισαν όλοι αυτοί οι, σύμφωνα με αυτούς, εκατοντάδες χιλιάδες "επαναστάτες" στις εκλογές; Πως τα δύο μεγάλα κόμματα παίρνουν το 80-85% των ψήφων; ΓΙΑΤΙ δεν κάνουν την επάνασταση τους την ώρα των εκλογών, ρίχνοντας μαζικά λευκό ή ψηφίζοντας ένα μικρό κόμμα;
Απάντηση: Διότι είναι και οι ίδιοι μέρος του συστήματος, που τους χρησιμοποιεί όπως αυτό επιθυμεί. Γιατί πρόκειται γιά απίστευτους υποκριτές οι οποίοι απαξιούν πλήρως γιά τις Δημοκρατικές διαδικασίας και "εκφράζονται" μόνο μέσω της βίας και των βανδαλισμών. Γιατί η δημιουργία αναρχικής κοινωνίας επιβάλλει την πλήρη απαξίωση των δημοκρατικών αρχών.
2. ΑΥΤΗΝ την "εξέγερση" ο ελληνικός λαός δεν τη θέλει:
Με το "αυτήν" εννοούμε τον τρόπο με τον οποίο γίνεται. Δηλαδή με βία, λεηλασίες και καταστροφές. Αυτό δεν ήταν εξέγερση, ούτε πολύ περισσότερο επανάσταση. Ήταν ένα τριτοκοσμικό ξέσπασμα βίας που μόνο στόχο είχε να "ξεκαβλώσουν" ορισμένοι αραχνιασμένοι τεμπελχανάδες. Είναι εξέγερση το να καταστρέφεις περιουσίες ανθρώπων; Είναι μήπως εξέγερση να μπαίνεις σε μιά εκκλησία και να...ξυλοκοπείς τον ιερέα; Μήπως είναι επανάσταση να διαλύεται το κέντρο της Αθήνας από μικρομάδες κουκουλοφόρων τρομοκρατών της άκρας-αριστεράς;
Πάρτε και ορισμένα ερωτήματα γιά τους φοβερούς και τρομερούς "επαναστάτες" του Indymedia:
- Καταστράφηκαν 540 καταστήματα στο κέντρο της Αθήνας. Το σπίτι του κ.Καραμανλή;
- Οι βίλες του κ.Ρουσόπουλου; Του κ.Βουλγαράκη μήπως; Του κ.Παπαντωνίου; Των χρηματιστών που πλούτισαν το '99, των μεγαλοδικηγόρων, των μεγαλοεπιχειρηματιών;
- Οι περιουσίες όλων αυτών που καταλήστεψαν από κυβερνητικές θέσεις το λαό;
3. Η κενή περιεχομένου "επανάσταση" των μπαχαλάκηδων:
Το επιχείρημα τους στα παραπάνω είναι ότι πολιόρκησαν γιά μέρες τη Βουλή. Πολιόρκησαν δηλαδή ένα κενό κτίριο, που τυχαίνει να είναι το σύμβολο του κοινοβουλευτισμού. Βανδάλισαν αγάλματα ιστορικών μορφών, του Ελευθερίου Βενιζέλου, του Ρήγα Φεραίου, του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού ωσάν να... ευθύνονται αυτοί επειδή οι "επαναστάτες" δεν έχουν μέλλον. Η οργή τους δεν στράφηκε κατά τους κράτους όπως μας λένε, στράφηκε κατά της ιστορίας της χώρας. Οι 300 Lexus των εθνοπατέρων έμειναν άθικτες, τα αυτοκινητάκια του κόσμου την πλήρωσαν. Παράπλευρες απώλειες ενός φασιστικού παραλογισμού.
Το επιχείρημα ότι τις καταστροφές τις προξένησαν...ασφαλίτες, χρυσαυγίτες ή εξωγήινοι είναι τόσο σοβαρό όσο και τα λοιπά επιχειρήματα τους. Εάν ο Λάκης Λαζόπουλος και τα βίντεο που προβάλει από την εκπομπή του αποτελούν αποδεικτικά στοιχεία, τότε τα σχόλια περιττεύουν. Γιατί το κράτος να έβαζε ασφαλίτες να σπάνε τις περιουσίες του κοσμάκη, αφού στην τελική την οργή θα την πληρώσει πάλι το κράτος; Πόσο εγκεφαλικά νεκρός πρέπει να είναι ένας άνθρωπος γιά να θεωρήσει πως η ίδια η αστυνομία θα κατέστρεφε τις περιουσίες γιά...να κατηγορηθεί μετά η ίδια γιά έλλειψη ασφάλειας των πολιτών; Αλλά και πόσο ιδεολογικά "κότα" πρέπει να είναι κάποιος γιά να ΜΗΝ παραδεχθεί ότι οι καταστροφείς και οι βάνδαλοι προέρχονται από τον αναρχοαυτόνομο χώρο που, έτσι κι' αλλιώς, μισεί την ιδιωτική περιουσία (των άλλων, όχι τη δική του); Η Λαζοπούλεια επιχειρηματολογία είναι τόσο υποκριτική και εξόφθαλμη, όσο και η "κριτική" που ασκεί ο Λάκης στην εξουσία, από την οποία τρέφεται μιά ζωή ο ίδιος.
4. Πως εξαπλώθηκε η Indymedιακή εξέγερση από την Ελλάδα σε όλη σχεδόν την Ευρώπη;
Τα επεισόδια στην Ελλάδα ακολούθησαν πολιορκίες των ελληνικών πρεσβειών και προξενικών αρχών σε Γερμανία, Βρετανία, Γαλλία, Τουρκία κλπ. Εάν προσέξει κάποιος τις αναρτήσεις του ακρο-αριστερού τρομοκρατικού "ανεξάρτητου" δικτύου Indymedia θα παρακολουθήσει έναν έτοιμο στρατό εξεγερμένων, έτοιμο να τα κάνει γης μαδιάμ. Εάν τους ρωτήσεις αυτούς θα σου πουν πως πρόκειται γιά το δήθεν "κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης" που ξεκίνησε στο Σιάτλ το 1999. Η λειτουργία του Indymedia όμως είναι ακριβώς ο ορισμός της παγκοσμιοποίησης. Αναρχοειδή απ' όλο τον κόσμο επικοινωνούν μέσω ενός κοινού δικτύου το οποίο έχει τόση σχέση με τη Δημοκρατία, όση ο Βαλλιανάτος με τον ανδρισμό.
5. Μας κατηγορούν ότι θέλουμε να επιβάλλουμε λογοκρισία:
Μας λένε τη μισή αλήθεια τα παπαγαλάκια της ακρο-αριστερής κοπροσκυλιάζουσας παραφιλολογίας. Είναι ψέμματα ότι οι administrators του Indymedia διαγράφουν όποια σχόλια δεν ταιριάζουν ΑΠΟΛΥΤΑ με την φασιστοειδή ιδεολογία τους; Είναι μήπως ψέμματα ότι "αντιεξουσιαστικές ομάδες" διοργανώνουν αντισυγκεντρώσεις κάθε φορά που οργανώσεις της άκρας δεξιάς ή του πατριωτικού χώρου κάνουν πορείες γιά εθνικά ζητήματα (Ίμια, εθνικές επετείους, Μακεδονία, Κύπρος κλπ); Αφού ο καθένας έχει δικαίωμα στη δημόσια έκφραση άποψης γιατί αντιδρούν οι "Δημοκράτες" φίλοι μας;
Μήπως είναι ψέμματα ότι ακρο-αριστερές οργανώσεις, όπως η "αντιναζιστική πρωτοβουλία" (λες και ζούμε στη Γερμανία του τρίτου Ράϊχ και κοντεύει να έρθει ο Χίτλερ στην εξουσία...) απαιτεί εδώ και χρόνια να τεθεί εκτός νόμου η οργάνωση "Χρυση Αυγή"; Γιά να τεθεί κάποια οργάνωση/σωματείο/όμιλος εκτός νόμου πρέπει να έχει παραβεί το νόμο σε τέτοιο βαθμό που να απαιτείται το κλείσιμο του. Άρα, εάν η Χρυσή Αυγή πρέπει να κυρηχθεί εκτός νόμου γιά υποδαύλιση βίας, τότε γιατί δεν πρέπει να ισχύσει το ίδιο και γιά το ελληνικό τμήμα του Indymedia που επίσης υποθάλπτει και προωθεί βιαιότητες; Δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Να θυμήσουμε στους κανίβαλους και κάτι άλλο. Ο Κωνσταντίνος Πλεύρης δικάζεται γιά υποδαύλιση μίσους και βίας κατά των Εβραίων. Μήπως θα έπρεπε να κάτσουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου και ορισμένοι "ιδεολόγοι" της ακρο-αριστεράς και του Indymedia επίσης γιά υποδαύλιση βίας και μίσους, κατά του σώματος των Αστυνομικών και της ελληνικής κοινωνίας; Ο νόμος είναι ίσος γιά όλους και υπάρχουν σαφή στοιχεία που δείχνουν πως το δίκτυο του Ιντιμίντια επανειλλημένα έχει παραβεί τη σχετική νομοθεσία περί βίας. Μήπως χρειάζεται να θυμίσουμε το σχετικό κείμενο του Φαήλου Κρανιδιώτη, δικηγόρου και προέδρου του Δικτύου 21;
6. Ποιούς υποθάλπτει και εξυπηρετεί το λεγόμενο "Πανεπιστημιακό Άσυλο";
Η απάντηση είναι απλή: εξυπηρετεί όσους εχθρεύονται το Δημοκρατικό δικαίωμα στην εκπαίδευση και όσους θέλουν να επιβάλλουν φασιστικά τις ιδέες τους στην πλειοψηφία. Πόσες φορές δεν έχουν βρεί καταφύγιο στις πανεπιστημιουπόλεις οι βάνδαλοι με τις μολότοφ; Πόσες φορές δεν έχουν καταστραφεί οι πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις από τους τεμπελχανάδες αναρχοαυτόνομους που τις χρησιμοποιούν και γιά στρατηγεία τους; Πόσες φορές δεν έχουν καταληφθεί από ομαδούλες τραμπούκων τα Πανεπιστήμια και οι Σχολές, απαγορεύοντας στην πλειοψηφία των φοιτητών και καθηγητών να κάνουν κανονικά το πρόγραμμα τους;
Το Πανεπιστ. Άσυλο έχει ήδη καταργηθεί από τους ίδιους που υποκρίνονται ότι το υπερασπίζονται. Έχει καταργηθεί από τις αναρχικές τρομοκρατικές ομάδες που δρούν ανεξέλεγκτα στο χώρο των πανεπιστημίων, εκμεταλλευόμενες την αδυναμία παρέμβασης των αρχών. Σήμερα το Άσυλο είναι η φτηνή δικαιολογία πίσω από την οποία κρύβεται ο Πρύτανης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Κωνσταντίνος Μουτζούρης γιά να αποφεύγει να δώσει απαντήσεις σχετικά με τον σέρβερ του Indymedia. Πρέπει μήπως να του θυμίσουμε ότι το αμερικανοκίνητο δίκτυο του Indymedia ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ακαδημαϊκό/φοιτητικό φορέα, αλλά εξωπανεπιστημιακό δίκτυο της άκρας-αριστεράς;
7. Εφαρμόζει η ακρο-αριστερά "γκεμπελίστικες" μεθόδους;
Κι' όμως, τις εφαρμόζει κατά κόρον. Μιά γνωστή γκεμπελίστικη μέθοδος είναι η κατηγορία της συλλογικής ευθύνης. Δηλαδή η πράξη του ενός χρησιμοποιείται ώστε να κατηγορηθεί ένα σύνολο. Αφού λοιπόν ο ειδικός φρουρός Ε.Κορκονέας σκότωσε ένα αθώο παιδί και είναι δολοφόνος, άρα όλοι οι αστυνομικοί είναι φονιάδες. Αφού ένας αστυνομικός φέρθηκε με άθλιο τρόπο σε έναν κρατούμενο, άρα όλοι οι αστυνομικοί είναι γουρούνια. Το σύνθημα "μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι" δεν είναι καθόλου τυχαίο σλόγκαν. Είναι η προσπάθεια να απαξιωθεί πλήρως το σώμα των αστυνομικών, με τελικό σκοπό την κατάργηση της αστυνομίας (που απαιτείται γιά τη δημιουργία της Αναρχικής κοινωνίας του χάους).
Η ακρο-αριστερίστικη ιδεολογία των μπαχαλάκηδων όμως χρησιμοποιεί και μία άλλη μέθοδο, εξίσου δημοκρατική με την πρώτη. Χρησιμοποιεί με αριστοτεχνικό τρόπο το δόγμα Μπους "Ή είστε με εμάς ή αλλιώς είστε εχθροί μας". Δηλαδή πρέπει ο έλληνας πολίτης ή να συνταχθεί με την "επανάσταση" των κουκουλοφόρων ή αλλιώς θα σταμπαριστεί από τους κουφιοκεφαλάκηδες ως "βολεμένος", "δεξιός", "συντηρητικός" και πιθανόν "φασίστας". Όταν εξεγείρονται λοιπόν τα "μεγάλα κεφάλια" του Indymedia, οι αντιεξουσιαστές και οι αναρχοαυτόνομοι ψευτοιδεολόγοι της καρπαζιάς πρέπει ο πολίτης να αποφασίσει: Είναι με αυτούς ή με την άλλη πλευρά. Εάν επιλέξει το δεύτερο γίνεται αυτόματα "φασίστας".
Μέτρα - σοκ έρχονται το ?δίσεκτο 2009.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΡΧΙΔΙΑ ΔΕΞΙΟΙ ΜΑΣ ΓΑΜΙΣΑΤΕ
ΤΑ ΚΑΝΑΤΕ ΟΛΑ ΜΟΥΝΙ
ΜΟΝΟ Ο ΦΥΣΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΑΣ ΕΞΙΛΕΩΝΕΙ
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ
Η δημοσιονομική εκτροπή και οι υπέρογκες δανειακές ανάγκες του Δημοσίου οι οποίες είναι πιθανό να μη καταστεί δυνατό να εξυπηρετηθούν καθώς οι ξένοι επενδυτές γυρνούν την πλάτη στα ελληνικά ομόλογα οδηγώντας στα ύψη τα επιτόκια φέρνουν προ των πυλών αυστηρή κοινοτική επιτήρηση με όρους ΔΝΤ.
Πάγωμα προσλήψεων, σφιχτή εισοδηματική πολιτική με οριακές αυξήσεις μισθών , ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων , ανατροπές στο ασφαλιστικό με εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης ανδρών ? γυναικών στο Δημόσιο και κατάργηση φοροαπαλλαγών είναι μέρος μόνο των μέτρων που αναμένεται να υποδείξει η Κομισιόν.
Οι πληροφορίες από τις Βρυξέλλες μιλούν για βέβαιη επιτήρηση κάτι που έχουν αρχίσει να αποδέχονται και εντός της κυβέρνησης καθώς από την μία έχουμε την υπέρβαση του 3% και για το έλλειμμα του τρέχοντος έτους μετά το 3,5% του 2007 και από την άλλη το ισχυρό ενδεχόμενο η Ελλάδα να καταφύγει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προκειμένου να αγοράσει ελληνικά ομόλογα και να χρηματοδοτήσει έτσι το δημόσιο χρέος.
Και στις δύο αυτές περιπτώσεις η Κομισιόν θα προτείνει δέσμη μέτρων και χρονοδιάγραμμα υλοποίησης τους.
Θα πρέπει να αναφερθεί ότι αυτές της ημέρες η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με την Κομισιόν με στόχο να υπάρξει πολιτική συμφωνία και η απόφαση για υπαγωγή σε καθεστώς επιτήρησης να ληφθεί μετά τις Ευρωεκλογές.
Κατά τις ίδιες πληροφορίες η επιτήρηση θα είναι πιο αυστηρή από την αντίστοιχη του 2005 και θα έχει «άρωμα» ΔΝΤ μιας και συνεκτιμάται η πολύ κακή εικόνα των δημόσιων οικονομικών.
Γι΄ αυτό και πιστεύεται ότι θα γίνουν και συστάσεις για ακόμη πιο σκληρά μέτρα όπως έκτακτη εισφορά ή αύξηση συντελεστών ΦΠΑ αλλά και πάγωμα μισθών που λόγω του αυξημένου πολιτικού κόστους θα κρατηθούν ως εφεδρείες.
Η αύξηση του ΦΠΑ (στην οποία η παρούσα κυβέρνηση κατέφυγε το 2005 κατά την διάρκεια της πρώτης επιτήρησης) θεωρείται ότι θα «στραγγαλίσει» την ήδη παγωμένη κατανάλωση και θα επιβαρύνει υπέρμετρα μεσαία και χαμηλά στρώματα.
Άλλωστε ποτέ τα τελευταία τέσσερα χρόνια το υπουργείο Οικονομίας δεν κατάφερε να εισπράξει τα έσοδα από ΦΠΑ που είχε προϋπολογίσει.
Αλλά και τα υπόλοιπα μέτρα που θα υποχρεωθεί να λάβει η κυβέρνηση εξαιτίας των άστοχων χειρισμών της οι οποίοι έφεραν την οικονομία ένα βήμα πριν την ?.πτώχευση θα προκαλέσουν ισχυρές πολιτικές αναταράξεις και κοινωνικές αντιδράσεις.
Στην παρούσα φάση που η κυβέρνηση εμφανίζεται ανίσχυρη και η δημοτικότητα της έχει πέσει στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων ετών όπως μαρτυρούν και οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δεν αποκλείεται η λήψη έκτακτων μέτρων να πυροδοτήσει πολιτικές εξελίξεις ακόμη και εκλογές.
Πιο αναλυτικά οι πληροφορίες από τις Βρυξέλλες συγκλίνουν ότι θα γίνουν συστάσεις για τα ακόλουθα μέτρα:
-«Πάγωμα» προσλήψεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Μέχρι στιγμής η κυβέρνηση παρά τις εξαγγελίες περί «νοικοκυρέματος» του δημοσίου έχει προβεί σε αθρόες προσλήψεις οι οποίες υπολογίζεται πως από το 2004 μέχρι και σήμερα έχουν ξεπεράσει τις 100.000 επιβαρύνοντας υπέρμετρα τις κρατικές δαπάνες.
-Εξαιρετικά σφιχτή εισοδηματική πολιτική με αυξήσεις κάτω και από τον προβλεπόμενο πληθωρισμό γεγονός που θα οδηγήσει σε σημαντική μείωση των πραγματικών εισοδημάτων.
-Ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων με έμφαση στην ημιαπασχόληση. Μάλιστα εκτιμάται ότι η πρόσφατη πρόταση του προέδρου του ΕΒΕΑ κ. Κ. Μίχαλου για εργασία τριών ή τεσσάρων ημερών την εβδομάδα με παράλληλη μείωση των αποδοχών δεν έγινε τυχαία αλλά προκειμένου να σταθμιστούν οι αντιδράσεις.
-Ανατροπές στο ασφαλιστικό σύστημα με πρώτο θύμα τις γυναίκες δημοσίους υπαλλήλους καθώς η προωθούμενη εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης με τους άνδρες θα τις υποχρεώσει σε 5 με 15 χρόνια επιπλέον δουλειάς.. Η εξίσωση των ορίων αποτελεί πάγιο αίτημα της Κομισιόν και το θέμα συζητήθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στις αρχές του μήνα. Η απόφαση αναμένεται τον Ιούνιο και εκτός συγκλονιστικού απρόοπτου θα είναι καταδικαστική για την χώρα μας.
-Κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών που μειώνουν τα έσοδα του προϋπολογισμού.
--Αυστηρή εκτέλεση του προϋπολογισμού ως προς το σκέλος των εσόδων με φορολογικό «σαφάρι» προκειμένου να εισπραχθούν τα επιπλέον 7,1 δις ευρώ σύμφωνα με τον στόχο που έχει τεθεί.
-Άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων για την ενίσχυση του ανταγωνισμού στην αγορά. Η κυβέρνηση έχει εξαγγείλει κατ΄ επανάληψη το άνοιγμα σειράς επαγγελμάτων αλλά δεν προχωρά λόγω του αυξημένου πολιτικού κόστους.
-«Πάγωμα» εξοπλιστικών προγραμμάτων και γενικότερα των δαπανών του υπουργείου Άμυνας. Κρίνεται ότι σε περίοδο κρίσης το κονδύλι των 2,2 δις ευρώ για εξοπλισμούς εντός του 2009 είναι υπερβολικά υψηλό.
-Εκτεταμένες αποκρατικοποιήσεις και ιδιωτικοποιήσεις σε μια κατεύθυνση να «ανοίξουν» αγορές και να μικρύνει ο δημόσιος τομέας.
Τέλος σε περίπτωση που τα μέτρα αυτά δεν φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα υπάρχουν και «εφεδρείες» όπως αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ κατά δύο με τρεις μονάδες ή έκτακτη εφάπαξ εισφορά συνδυασμένα με μηδενικές αυξήσεις στους μισθούς.
Οι παρεμβάσεις αυτές όπως είναι φυσικό αναμένεται να προκαλέσουν την «επανάσταση» των συνδικάτων.
ΑΡΧΙΔΙΑ ΔΕΞΙΟΙ ΜΑΣ ΓΑΜΙΣΑΤΕ
ΤΑ ΚΑΝΑΤΕ ΟΛΑ ΜΟΥΝΙ
ΜΟΝΟ Ο ΦΥΣΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΑΣ ΕΞΙΛΕΩΝΕΙ
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ
Δεν ξέρω την τεχνική υποδομή του μυαλού του κυρίου Αναπολιτάνου (που έγραψε το πρώτο σχόλιο) αλλά ένα μόνο έχω να σχολιάσω από την πλευρά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΤΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ (εκτός εάν είναι κατευθεινόμενος).
Τυχαίνει να είμαι πυρηνικός μηχανικός με πολύχρονη ΕΜΠΕΙΡΙΑ (όχι ακαδημαικός) στην παραγωγή ηλεκτρισμού από πυρηνικά εργοστάσια στην Αγγλία και τη Σουηδία.
Άνθρωποι σαν τον εν λόγω κύριο είναι υπεύθυνοι για τη γενική οπισθοδρόμηση της χώρας σε τεχνολογικό και πολιτικό επίπεδο, εδώ και κάμποσες δεκαετίες.
Κρίμα, αξίζουμε περισσότερα.