Πομπώδη λόγια...

. Του Rowan Thorpe από το sobaresapopseis.blogspot.com . Στις 6 Δεκεμβρίου 2008, ένας νεαρός έπεσε νεκρός από πυροβολισμούς από την αστυνομί...

.
Του Rowan Thorpe
από το sobaresapopseis.blogspot.com
.
Στις 6 Δεκεμβρίου 2008, ένας νεαρός έπεσε νεκρός από πυροβολισμούς από την αστυνομία στα Εξάρχεια. Σύμφωνα με την αστυνομία ήταν μια ομάδα "από περίπου 30 άτομα που ρίχνουν πέτρες" προς το περιπολικό. Σύμφωνα με άλλες πηγές, ήταν "μια μικρή ομάδα". Σύμφωνα με άλλες πηγές ήταν μετά από λογομαχία. Αυτό έχει κλιμακωθεί σε ταραχές σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, ιδιαίτερα στην Αθήνα. Όσον αφορά αυτές τις παράλογες εκδηλώσεις , ως συνήθως, είμαι αηδιασμένος από τον τρόπο που τα περισσότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης δράττωνται της ευκαιρίας να χειραγωγήσουν τους θεατές / αναγνώστες διαστρεβλώνοντας ιστορίες και υποκινώντας προκαταλείψεις, και απόψεις εντυπωσιασμού. Για τα πραγματικά εμπλεκόμενα μέρη, έχω να πω τρία πράγματα ... ... για τη λεγόμενη "αστυνομία", παραθέτω: Ο νομοθέτης, απ'όλους τους ανθρώπους, οφείλει περισσότερη υποταγή στο δίκαιο. Αυτόν περισσότερο απ'όλους πρέπει να υποχρεώνει ο νόμος. Αλλά είναι καθολική αδυναμία της ανθρωπότητας, αυτό που μας δίνεται για να διαχειριστούμε να το φανταζόμαστε δικό μας. - H. G. Wells ... και για τους λεγόμενους "αναρχικούς", παραθέτω: Το σήμα του ανώριμου ανθρώπου είναι ότι θέλει να πεθάνει ευγενικά για μια αιτία, ενώ το σήμα του ώριμου ανθρώπου είναι να θέλει να ζήσει ταπεινά για ένα. - Wilhelm Stekel ... και για τους λεγόμενους "δημοσιογράφους", παραθέτω: Πάντα υπάρχει ελπίδα όταν οι άνθρωποι αναγκάζονται να ακούσουν και τις δύο πλευρές. Είναι όταν παρίστανται μόνο σε μία που ισχυροποιούν τα λάθη σε προκαταλήψεις, και έτσι η ίδια η αλήθεια παύει να έχει ως αποτέλεσμα την αλήθεια, διότι μεγαλοποιείται σε ψεύδος. - John Stuart Mill ( "On Liberty"), 1859 Κατά τα άλλα αναφέρομαι στην "αστυνομία", "αναρχικούς", και "δημοσιογράφους" σε εισαγωγικά, με σκόπιμο σαρκασμό, επειδή όσο μπορώ να δω, μια ανησυχητική πλειοψηφία όλων αυτών των τριών κατηγοριών δεν είναι πράγματι αυτό που ισχυρίζονται ότι είναι. Ανησυχητικά, οι περισσότεροι από αυτούς είναι στην πραγματικότητα ανώριμα άτομα, αγράμματοι ημιμαθείς που τρέχουν και παίζουν "κλέφτες και αστυνόμους", κάνοντας την κατάσταση να επιδεινώνεται σταθερά για εμάς που προσπαθούμε να κάνουμε μια πραγματική, διαρκή, θετική διαφορά. Έχω χάσει τον λογαριασμό πόσες φορές έχω έλθει σε συζήτηση με νέους που κάνουν μεγάλους, ηρωικούς ισχυρισμούς για το επίπεδο των γνώσεων και των κινήτρων που διακατέχονται αυτοί και οι συμμαθητές τους όσον αφορά τον "αναρχικό σκοπό", αλλά όταν διερεύνησα το βάθος των γνώσεών τους σχετικά με την πραγματική αναρχική θεωρία (ως ένα σύστημα πολιτικών και οικονομικών εννοιών που χρονολογείται από το 1600 κιόλας, ενδεχομένως και νωρίτερα, και η οποία δεν έχει τίποτα να κάνει με τη χαοτική βία), γρήγορα επανέρχονται χωρίς ανάσα και με στόμφο,σε τίποτα άλλο παρά "κάτω το σύστημα, φίλε!". Επίσης, είχα πολλές ευκαιρίες να παρευρίσκομαι και να παρακολουθώ ευερέθιστους μικρούς σε ηλικία αστυνομικούς να κάνουν πράγματα που συνορεύουν με βίαιες αντιδράσεις, σε τομείς όπως η Ομόνοια και Εξάρχεια, και μπόρεσα να διακρίνω ότι ο μεγαλύτερος λόγος που βάζουν τον εαυτό τους μέσα στην αστυνομική ακαδημία ήταν ότι θα μπορούσαν νόμιμα να φέρουν όπλο. Για αυτούς τους ανθρώπους παραθέτω (από http://www.wikipedia.org): Η λέξη "αναρχία" χρησιμοποιείται συχνά από μη αναρχικούς ως υποτιμητικός όρος, που προορίζεται να υποδηλώνει την έλλειψη ελέγχου και αρνητικά χαοτικό περιβάλλον. Για αυτό το λόγο, ορισμένοι ακτιβιστές έχουν αυτο-προσδιοριστεί ως σοσιαλιστές ελευθερίας. Σε πιο πρόσφατες περιόδους η λέξη αντιεξουσιαστές έχει προσφέρει άλλο ένα παρόμοιο αυτο-προσδιορισμό. Ωστόσο, οι αναρχικοί υποστηρίζουν ακόμη ότι αναρχία δεν σημαίνει μηδενισμός, ανομία, ή η πλήρης απουσία κανόνων, αλλά μάλλον μία αντι-εξουσιαστική κοινωνία που βασίζεται στην αυθόρμητη τάξη των ελεύθερων ατόμων σε αυτόνομες κοινότητες, που λειτουργούν υπό τις αρχές της αμοιβαίας βοήθειας, του εθελοντικού συναιτερισμού, και της άμεσης δράσης. ... και η συμβουλή μου προς όλους αυτούς τους ανθρώπους είναι: Εκπαιδεύστε τους εαυτούς σας. Μην ισχυρίζεστε κρατάτε μια σημαία για μια αιτία που δεν καταλαβαίνετε ακόμη. Επίσης, μην ισχυρίζεστε ότι έχετε ένα επίπεδο αρχής, η οποία εκτείνεται πέρα από το επίπεδο ωριμότητας και ευθύνης σας. Αυτό προσβάλλει όσους πραγματικά έχουν κατανοήσει τα αίτια, και έχουν στην πραγματικότητα το αίσθημα της ευθύνης. Εάν χρησιμοποιείτε ένα μοντέρνο όνομα ως δικαιολογία για να βρίσκει διέξοδο ο θυμός σας κάθε φορά που δεν έχετε ότι ζητάτε από τη ζωή, τότε δεν είσαι αναρχικός, σοσιαλιστής ή "Αστυνομική Αρχή". Είστε απλώς ένας αμόρφωτος βάνδαλος, που καταστρέψει ότι κέρδισαν με σκληρή προσπάθεια τα ώριμα μέλη αυτής της κοινωνίας που είναι ήσυχα και προσπαθούν να φτιάξουν ένα καλύτερο μέρος για να ζήσουν τα παιδιά μας. Αφού έζησα στα Εξάρχεια για αρκετά χρόνια, και βλέποντας τα γελοία γεγονότα που γινόταν κάτω από το παράθυρο μου κάθε 17 Νοεμβρίου, εχω μείνει με μια εντύπωση. Με εξαίρεση κυριολεκτικά, ενός ή δύο ατόμων μόνο, ήταν μια δικαιολογία για μια ομάδα νέων κακοποιών με κουκούλες για να έχουν μια κάποια "μάχη" με μια ομάδα νέων κακοποιών με στολές. Αυτό με τη σειρά του θα δώσει την ευκαιρία σε ορδές ανεύθυνων "Ρεπόρτερ" να γράψουν ή να μεταδώσουν με παράλογο τρόπο μη ρεαλιστικά "άρθρα" (με τη μουσική υπόκρουση Mahler soundtracks και ειδικά εφέ) σχετικά με τούτη τη "σύγκρουση των Τιτάνων", η οποία θα δώσει όλους τους "καναπεδάκηδες" στο σπίτι μια σύντομη στιγμή ενθουσιασμού, να τους "ταράξει" από την απογοητευτική ανία της ζωής τους για τουλάχιστον μία ημέρα ή δύο. Το επίπεδο της κακογουστιάς είναι τόσο υψηλό που με αρρωσταίνει. Εν τω μεταξύ, το μεγαλύτερο έγκλημα όλων είναι ότι "οι άνδρες πίσω από την κουρτίνα" (πολιτικοί και διεθνείς διακινητές χρημάτων) πάντα χρησιμοποιούν συστηματικά τα γεγονότα αυτά για να ξεπλύνουν, να καλύψουν, και να αποπροσανατολίσουν την προσοχή του κοινού, ενώ ταυτόχρονα προωθούν τις πιο ελεεινές πολιτικές και νομοθεσίες. Εάν εσείς, οι άνθρωποι στους δρόμους συνειδητοποιήσετε πόσο πολύ σας χρησιμοποιούν σε αυτό το διεστραμμένο παιχνίδι σκακιού, ως πιόνια περισπασμού ώστε οι βασιλιάδες και βασίλισσες (και στις δύο πλευρές) να κάνουν ακριβώς αυτό που θέλουν (και πάντα ήθελαν), τότε θα θυμώσετε πραγματικά. Και τότε πραγματικά θα θέλετε να κάνετε κάτι πιο ουσιαστικό απ' το να πετάτε μολότωφ και να καδραίνετε αστυνομικά ρόπαλα. Και αν ήταν οι "ρεπόρτερ" να συνειδητοποιήσουν πόσο πολύ η ελατότης τους γίνεται κυνικά αντικείμενο εκμετάλλευσης από πλούσιους, ισχυρούς άνδρες για την αύξηση του πλούτου τους και τον έλεγχο, θα είσασταν ίσως αρκετά θυμωμένοι ώστε να ελευθερώσετε τον εαυτό σας από το με χρήματα τροφοδοτούμενο τσίρκο των μέσων μαζικής ενημέρωσης και να αναφέρετε πράγματι κάποια Αλήθεια. Η βία και ο αυθόρμητισμός δεν είναι Μεγάλοι, και δεν είναι Έξυπνοι. Είναι παιδιάστικο και όταν ο καθένας συμπεριφέρεται παιδαριωδώς για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, τα παιδιά αναπόφευκτα καταλήγουν να χάσουν τη ζωή, και όλοι παιδαριωδώς δείχνουν με το δάχτυλο όλους τους λάθος ανθρώπους. Εκπαιδεύστε τους εαυτούς σας. Ή όλοι θα πνιγούμε σε μια γεμάτη μίσος άγνοια ...
--------------------