Ο αριστερίστικος φετιχισμός της πράξης...

. Από τον Θύμιο Παπανικολάου . . Είναι γνωστή η ρήση του Λένιν: «Χωρίς επαναστατική θεωρία δεν μπορεί να υπάρξει και επαναστατική πράξη». Ο ...

.
Από τον Θύμιο Παπανικολάου
. .
Είναι γνωστή η ρήση του Λένιν: «Χωρίς επαναστατική θεωρία δεν μπορεί να υπάρξει και επαναστατική πράξη».
Ο Τρότσκι έδωσε μια πιο γενική διάσταση: «Η πράξη έξω από τη θεωρία είναι ασύλληπτη».
Ο φετιχισμός της πράξης οδηγεί έξω από τη θεωρία. Ο φετιχισμός του «γεγονότος» ή της «είδησης» είναι η δημοσιογραφική λογική που σήμερα έχε πάρει παρανοϊκές διαστάσεις, γι’ αυτό τα ΜΜΕ δολοφονούν ανελέητα τη σκέψη, περιφρονούν τη θεωρία και θεοποιούν την αμορφωσιά και τη βαρβαρότητα της βλακείας…
Ο «αριστερισμός» κινείται στην ίδια ακριβώς λογική: Φετιχοποιεί το πρακτικό γεγονός, που το βαπτίζει «επαναστατικό γεγονός». Έτσι οι αριστεροί σεχταριστές δεν οδηγούνται απλώς στην εγκατάλειψη και περιφρόνηση της θεωρίας, αλλά και στον εγκλωβισμό τους στη λογική του συστήματος, στην ενσωμάτωση, ακόμα και επάνδρωση των εξουσιαστικών δομών του συστήματος.
Έτσι, σήμερα, ο αριστερισμός έχει φθάσει σε τέτοια ακραία σεχταριστική αποσύνθεση και παρακμή που έχει ξεκόψει ριζικά από τη «θεωρία» (την ακριβοπληρωμένη κληρονομιά του επαναστατικού κινήματος) και στηρίζει, αν δεν είναι «γρανάζι», τις πράξεις των κουκουλοφόρων, τις πράξεις τις αφυδατωμένες από κάθε ιδεολογία και πολιτική: Τις ψυχωτικές πράξεις καταστροφής.
Τα βαπτίζει, βεβαίως, όλα «επανάσταση» και «εξέγερση»: Και αυτά έξω από τη «θεωρία», συνακόλουθα ασύλληπτα…
Έχει μεγάλο ενδιαφέρον να μελετήσει κανείς την εξέλιξη του αριστερισμού, μετά τη μεταπολίτευση. Η ιστορία του είναι, δεόντως, αποκαλυπτική.
ΠΟΛΥ ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ:
α). Μετά την πτώση της χούντας, όπως ήδη αναφέρθηκε, υπήρχε ένα πλατύ και αρκετά ισχυρό ακροαριστερό νεφέλωμα. Το πιο θορυβώδες και πιο μαζικό, ίσως, ήταν το ΕΚΚΕ.
Η πλειονότητα των ηγετών του και των στελεχών του επάνδρωσαν το αστικό καθεστώς!!!
β). Το ίδιο συνέβη, με τις περισσότερες ομάδες της τότε «άκρας αριστεράς».
γ). Αυτό το πλατύ νεφέλωμα της «άκρας αριστεράς» χρόνο με το χρόνο έπεφτε σε αποσύνθεση (παρά τις ευνοϊκές κινηματικές συνθήκες), συρρικνωνόταν και ενσωματωνόταν. Άλλες ομάδες διαλύθηκαν, άλλες διασπάστηκαν και άλλες «γεννήθηκαν» μέσα στην πορεία. Η ίδια εξέλιξη: κρίσεις παρακμής και ενσωματώσεις στο καθεστώς. Η πλέον κραυγαλέα περίπτωση είναι η «Β΄Πανελλαδική»: Από τα ηγετικά της στοιχεία συγκροτήθηκαν οι «Ιοί» και άλλοι επαγγελματίες «αντιρατσιστές» που συνωστίζονται μαζί με άλλους «ακροαριστερούς» μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ: Τον παλιό άσπονδο εχθρό!!!
δ). Τα σημερινά απομεινάρια (μεταλλαγμένα ή επιδοτούμενα δεν το εξετάζουμε) είναι πλήρως υποταγμένα στη λογική του υστερικού φετιχισμού του «γεγονότος».
Έχουν κυριολεκτικά κηδεύσει τη θεωρία του μαρξισμού και τις κομμουνιστικές παραδόσεις, υποθάλπουν τους κουκουλοφόρους και παρέχουν το άλλοθι για την εδραίωση και δικτύωση των τρομοκρατικών και προβοκατόρικων μηχανισμών του συστήματος.
Ας κάνουν, όμως, πρώτα μια αποτίμηση τις ιστορικής τους πορείας. Ίσως κάποιοι αγνοί αγωνιστές να καταλάβουν τι παίζεται σήμερα…

Πηγή:http://www.resaltomag.gr

------------------------------