GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Μόνη ελπίδα οι Έλληνες...

. To πρώτο άρθρο του Πέτρου Τατούλη στο blog του μετά τη διαγραφή... "Ο πρωθυπουργός συνένοχος στη διαφθορά και την ανικανότητα... Ο μ...

.
To πρώτο άρθρο του Πέτρου Τατούλη στο blog του μετά τη διαγραφή...
"Ο πρωθυπουργός συνένοχος στη διαφθορά και την ανικανότητα... Ο μεσαίος χώρος πρέπει να ανακαλύψει και πάλι τρόπο να εκφρασθεί..."
.
Από το tatoulis.blogspot.com
.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε πολύπλευρη κρίση. Κρίση θεσμών και αξιών. Κρίση οικονομική. Κρίση ηθική. Κρίση εμπιστοσύνης. Κρίση που φέρει την υπογραφή όλων των τελευταίων κυβερνήσεων της χώρας. Κρίση για την οποία σήμερα φέρει προσωπική ευθύνη ο Κώστας Καραμανλής. Ο πρωθυπουργός βρίσκεται σε προσωπικό και πολιτικό αδιέξοδο. Δεν έχει όμως κανένα δικαίωμα να οδηγήσει και τη χώρα σε αδιέξοδο. Στις Δημοκρατίες άλλωστε δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Σήμερα έχει έλθει η ώρα να φωνάξουμε με θάρρος τα όσα κατ’ ιδίαν συζητάμε. Αρκετά με τις σιωπηλές πλειοψηφίες! Αρκετά με τις διεφθαρμένες κλειστές ομάδες εξουσίας! Ήλθε η ώρα να βρούμε πρώτοι εμείς την τόλμη να απομονώσουμε όλα εκείνα τα νοσηρά στοιχεία που παρεισέφρησαν στους κυβερνητικούς θώκους και αλώνουν καθημερινά με τις συμπεριφορές τους τον δημιουργικό και παραγωγικό χώρο της κεντροδεξιάς. Εμείς, που είχαμε την τόλμη να κατονομάσουμε συγκεκριμένα εκείνους που μπήκαν στην πολιτική όχι γιατί πίστεψαν στις ιδέες και το όραμα της παράταξης αλλά για να αποκομίσουν προσωπικά οφέλη. Εμείς, που είχαμε το θάρρος να προτείνουμε κριτήρια αποτελεσματικότητας κυβερνητικού έργου, προκειμένου οι πολίτες να αποφασίζουν βάσει στοιχείων και όχι καλών ή κακών δημοσίων σχέσεων του εκάστοτε πολιτικού με καλοπληρωμένα παπαγαλάκια των μίντια. Εμείς, που προτιμήσαμε να αποδειχτούμε αληθινοί, έστω κι αν προσωρινά ενοχλήσαμε τις αυλές, τις κλίκες και τις παρέες.
Πριν από πέντε χρόνια, ο Κώστας Καραμανλής ενέπνευσε στον τόπο την ελπίδα και ο Έλληνας άρχιζε να ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον. Έκτοτε, τα συνθήματα παρέμειναν ως τέτοια και η απογοήτευση διάχυτη διαβρώνει τις πλέον παραγωγικές δυνάμεις του τόπου. Η σημαία κατά της διαφθοράς γρήγορα υπεστάλη. Η επανίδρυση του κράτους έμεινε κενό γράμμα. Οι μεταρρυθμίσεις άργησαν χαρακτηριστικά. Η καθημερινότητα του Έλληνα από ημέρα σε ημέρα γινόταν ακόμη πιο δύσκολη. Η οικονομία δεν αποτίναξε ποτέ τις χρόνιες στρεβλώσεις της.
Με τη σημερινή του πράξη ο πρωθυπουργός αποκαλύπτεται ως συνένοχος. Συνένοχος στη διαφθορά. Συνένοχος στην ανικανότητα. Συνένοχος στην αναποτελεσματικότητα. Με τη σημερινή του πράξη ο πρωθυπουργός πήρε θέση. Ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα, διάλεξε τη διαφθορά από τη διαφάνεια. Επέλεξε το νοσηρό δρόμο της συγκάλυψης από το «όλα στο φως». Ένας πρωθυπουργός σε ομηρία και εγκλωβισμένος σε προσωπικά αδιέξοδα είναι επικίνδυνος για τη χώρα.
Είμαι ωστόσο απόλυτα βέβαιος ότι η βάση του κόμματος, ο ουσιαστικός του πυρήνας συνεχίζει να είναι υγιής, να θυμάται τις δεσμεύσεις, να μένει σταθερός στις αξίες και τις ιδέες που υποσχεθήκαμε να υπηρετήσουμε. Δεν αποκοπήκαμε εμείς από αυτά που ονειρευτήκαμε, πιστέψαμε και αγωνιστήκαμε. Η σημερινή ηγεσία είναι εκείνη που παρέκκλινε και πρόδωσε αυτές τις αξίες.
Ο ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλους κληρονόμους και πρίγκιπες της πολιτικής. Οι πολίτες θέλουν καθαρές θέσεις και όχι να ψάχνουν να τις ανακαλύψουν στους χειμαρρώδεις λόγους του νεολαικισμού ένθεν κακείθεν. Οι πολίτες θέλουν αλλαγές στη ζωή τους και όχι μεγαλόπνοα συνθήματα που η μόνη αλλαγή που θα εξασφαλίσουν είναι η παχυλή και πλούσια ζωή των διαφόρων κομματικοδίαιτων του δημόσιου βίου. Οι πολίτες δεν θέλουν άλλα διλήμματα: δεξιά ή αριστερά. Η μόνη επιλογή είναι μπροστά ή πίσω.
Σε αυτό το κομβικό σημείο για τη χώρα «δεν υπάρχουν αδιέξοδα». Καμία κομματική σφραγίδα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις αγωνίες των πολιτών. Κανένα σκοτεινό σχέδιο δεν υπάρχει πίσω από την εμμονή κάποιων από εμάς να λέμε την αλήθεια άφοβα και χωρίς να υπολογίζουμε προσωπικά κόστη. Καμία σκοτεινή συνωμοσία δεν εξυφαίνεται εις βάρος της χώρας.Το χρέος μας είναι τεράστιο. Και το γνωρίζουμε όλοι εμείς που γινόμαστε αποδέκτες της αγωνίας του έλληνα πολίτη στην καθημερινή επαφή μας μαζί του. Ο Ελληνικός λαός δεν χρειάζεται ανθρώπους που αποφασίζουν γι αυτόν χωρίς αυτόν πίσω από κλειστές πόρτες. Δεν χρειάζεται ανθρώπους που απαξιώνουν τις διαδικασίες της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού. Από το «σύστημα ΠΑΣΟΚ» (για να θυμηθούμε τις κατηγορίες που εξαπολύαμε τότε) καταλήξαμε στο «σύστημα Καραμανλή» με τους κουμπάρους και τους υπερέμπιστους Υπουργούς . Η ανεξαρτησία από το σάπιο αυτό σύστημα εξουσίας είναι πλέον μονόδρομος. Πρέπει εμείς να πείσουμε με την ηχηρή μας παρέμβαση ότι μια άλλη πολιτική είναι εφικτή και ότι αυτή η άλλη πολιτική μπορεί να ανατρέψει την κρίση που ενέσκηψε στη χώρα με αποκλειστική ευθύνη του Πρωθυπουργού.
Το χρέος μας είναι τεράστιο. Η επιστροφή στην γνωστή πασοκική πολιτεία δεν είναι λύση. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι προϊόν παρθενογένεσης, αλλά φορέας του παλιού, του αναποτελεσματικού και του διεφθαρμένου. Ο λαϊκισμός δεν έχει θέση στο μέλλον.Η κεντροδεξιά πρέπει να ξαναβρεί τις χαμένες της ρίζες. Ο μεσαίος χώρος πρέπει να ανακαλύψει και πάλι τρόπο να εκφρασθεί. Οι νηφάλιοι πολίτες πρέπει να ανακτήσουν την αισιοδοξία τους και να οδηγήσουν τη χώρα μπροστά.
Αντί λοιπόν να αναρωτιούνται διάφοροι εντεταλμένοι της ενημέρωσης «ποιος κρύβεται πίσω από τον Τατούλη» , ας αναρωτηθούν καλύτερα «Γιατί κ. Καραμανλή παραδίδετε την εξουσία;» Ας διοχετεύσουν εκεί τη μεγάλη τους (καλοπληρωμένη) φαντασία προκειμένου να ανακαλύψουν ξένους δακτύλους και ξένα κέντρα. Αν υπάρχουν Εφιάλτες τότε εκείνοι κατοικούν στην αντίπερα όχθη. Οι επικοινωνισμοί τελείωσαν. Αρχίζει η πραγματική πολιτική.
---------------------------

31 σχόλια

  1. Τατούλη στο καλό και να μας γράφεις!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αναμασημένη τροφή το άρθρο σου.

    Μασας τα λόγια σου Tatouli blogger

    Βγες και πες από που τα παίρνεις

    Τώρα Τατούλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τατούλη εφιάλτη σπίτι σου .Δεν κάνεις , εισαι πουλημένος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι ακούς τον παπαναστασίου , τι τον Τατούλη.

    Ουνα φατσα ουνα ράτσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΧΕΣΜΕΝΟΣ Ο ΤΑΤΟΥΛΗΣ ...

    ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΚΑΔΙΑ

    ΟΥΣΤ ΑΠΟ ΔΩ ΕΦΙΑΛΤΗ ΤΑΤΟΥΛΗ

    ΑΣΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ

    ΤΙΜΑ ΤΑ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΑ ΣΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Άσε ρε Τατούλη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. κΑΛΆ ΣΟΥ ΕΚΑΝΕ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΕ ΑΝΕΧΤΗΚΕ ΤΖΑΜΠΑ ΜΑΓΚΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μονη ελπίδα οι Έλληνες κ.τατούλη και όχι τα λομόγια και οι εφιάλτες.Μόνη ελπίδα τα καθαρά χέρια και όχι αυτά με τα αμερικάνικα δολάρια.$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μιλάς για κρίση ηθική εσύ Τατούλη?
    Ξέρεις τι μας λες?
    Ε΄σαι στα καλά σου ανθρωπε μου?
    Στον κόσμο εκεί κάτω τι θα πεις?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. 1) 80 περίπου συγγενείς δεινόσαυρων πολιτικών είναι εκλεγμένοι βουλευτές.
    2) Θα χρέωνε κανείς την οικογένεια του για να γίνει "υπηρέτης του λαού" (προεκλογικές δαπάνες)?Μήπως κάτι άλλο κρύβεται?
    3) Κύριε Τατούλη ποιά η γνώμη σας για την ανισοκατανομή πολιτικών σε άμεση αναλογία με την ανισοκατανομή πόρων...Πλούσια πολιτική παρουσία (Αρκαδία, Μεσσηνία, Αχαία, Κρήτη) σημαίνει και έργα, ανάπτυξη, κονδύλια. Στην δημοκρατία των ίσων ευκαιριών είναι αυτό δίκαιο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γιαούρτια θέλουν αυτοί που μας κοροιδεύουν.Τριπολιτσιώτες ορμάτε του του κυριου Πέτρου.Κάντε τον άσπρο από πάνω μέχρι κάτω.Να βάλει μυαλό.Μόνο έτσι.Κσουτ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΤΑΤΟΥΛΗ ΓΡΑΜΜΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΣΟΚΟΥΣ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ?
    θΕΛΕΙ Η ΠΟΥΤΑΝΑ ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙ ΑΛΛΑ Η ΧΑΡΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΦΗΝΕΙ.
    ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗς ΔΕΝ ΠΕΦΤΕΙ.Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΠΑΝΩ ΣΟΥ.ΕΑΝ ΔΕΙΣ ΒΟΥΛΗ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΝΑ ΜΟΥ ΣΦΥΡΙΞΕΙΣ ΚΛΕΦΤΙΚΑ.ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΑ ΣΕ 'ΞΥΡΙΣΕΙ'...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τώρα αρχίζει η πραγματική πολιτική για εσας, κ. Τατούλη??? Γιατί??? Τόσον καιρό τι κάνατε??? Και αφού διαφωνούσατε επί τόσο σημαντικών θεμάτων γιατί καταφεύγατε στους "επικοινωνισμούς", δίνοντας την μία συνέντευξη πίσω από την άλλη???
    Όποιος πραγματικά διαφωνεί, φίλτατε κύριε, διαχωρίζει την θέση του, είτε καταψηφίζοντας, είτε παίρνοντας το καπελάκι του και ανοίγοντας την πόρτα. Διαφορετικά, διαφωνεί εκ του ασφαλούς.
    και αν αυτό εσείς, κύριε, το λέτε πολιτικοί, εμείς το λέμε... τσιγκολελέτα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ο δημιουργικός και παραγωγικός χώρος της κεντροδεξιάς δεν σε θέλει !!!!!!!!!!!!Αλλού Τατούλη τα παραμύθια και τα κολπάκια σου, αλλού!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ
    ΠΟΥ ΕΠΕΛΕΞΑΝ ΓΙΑ ΑΡΧΗΓΟ ΤΟΥΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ "ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ"

    ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΑ ΠΑΘΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΣΟΚΤΖΗΔΕΣ ΠΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΔΙΑΛΕΞΑΝ
    ΓΙΑ ΑΡΧΗΓΟ ΤΟΥΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ "ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ"

    ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΩΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΞΙΟ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ΣΩΣΤΟΟΟΟΟΟΟΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣ!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ετσι έτσι δεξιοί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. .

    Το νέο κόμμα υπάρχει!

    Λέγεται "Φιλελεύθερη Συμμαχία" και έχει δημιουργηθεί από απλούς ενεργούς πολίτες.

    Περίπτωση αποτυχίας του στύλ ΣΑΜΑΡΑ, ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ, ΜΑΝΟΥ δεν υπάρχει, καθόσον το κόμμα δεν είναι προσωποκεντρικό.

    Στις προηγούμενες εκλογές, χωρίς καμία προβολή, έλαβε ψήφους ομοιόμορφα κατανεμημένους σε όλη την Ελλάδα.

    Η δουλειά υποδομής και η οργάνωση έχουν γίνει επιτυχώς. Η προσπάθεια συνεχίζεται. Το site έχει τεράστια επισκεψιμότητα.

    www.greekliberals.net

    .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μπράβο στον Πέτρο Τατούλη, για τις αλήθειες που διατυπώνει στο κείμενό του. Επιτέλους, ας αρχίσει ο πραγματικός πολιτικός διάλογος σ΄αυτή τη χώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Κυριε Τατουλη θα έπρεπε τόσα χρόνια που υπηρετείτε το συγκεκριμένο χώρο να ξέρετε οτι οι κάφροι οπαδοί είναι ο κανόνας και οι σκεπτόμενοι πολίτες ψηφοφόροι η εξαίρεση. Λουστείτε τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ... Η ΧΩΡΑ ΤΗΣ Π0#57145... ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΩ ΔΛΔ... ΟΤΙ ΝΑ ΝΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Νεοταξίτη Τατούλη,


    ούτε Τάτος δεν είσαι φουκαρά διάφανε...

    αλλά τατούλης....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. κυβέρνηση παίζει το τελευταίο κρυμμένο της άσσο.

    Αυτό είναι το συμπέρασμα του απλού πολίτη.

    Η κυβέρνηση δεν θέλει να μπει στα πραγματικά προβλήματα του τόπου.

    Ανεργία, ακρίβεια, παιδία, πεθαμένη υγεία, για την ΔΕΗ

    o Διοικητής της μέτρα ώρες οι μέρες ώστε να φύγει από την διοίκηση της ΔΕΗ . οι μάνατζερ που έβαλε πρώτος ο Σημίτης και ακολούθησε ο Καραμανλής με κουμπάρους και παπάδες ΑΠΕΤΥΧΕ. Αν πάμε σε εκλογές θα έχει ένα σύνθημα ο Καραμανλής με φάγανε οι ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ , δεν θα έχει τίποτα να πει για τα παραπάνω σοβαρά προβλήματα αλλά αυτό πρέπει να μας πουν αν πάμε σε εκλογές τα σκάνδαλα ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ; Αυτό να το απαντήσουνε οι νομικοί και οι συνταγματολόγοι.

    Η ουσία είναι τα πραγματικά προβλήματα του κόσμου ,τα φάρμακα του η σύνταξη του, η ακρίβεια, η ανεργία, η ανασφάλεια των ανθρώπων .Δεν τα κατάφερε η κυβέρνηση τώρα και πέντε χρόνια ΚΛΕΙΣΜΕΝΗ μέσα στο χρυσό κλουβί της με την αδιαφορία της και τα σκάνδαλα της αυτό δεν ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΕ.

    Είναι θέμα χρόνου να φύγουνε από την κυβέρνηση του τόπου το (το πολιτικό και χρηματικό πλιάτσικο ,η αλαζονεία τους) είναι αυτό που θα τους ρίξει ,και όχι ο Τατουλης. Σιγά να μην περίμενε ο κόσμο να μας πει ο Τατουλης για τα προβλήματα που ζούμε.

    Θα δανειστώ ένα κείμενο του ΚΙΜΠΙ.

    Monday, November 3, 2008
    Ο αιώνας της εργασίας (1/11/2008)
    Μ’ αρέσει ο τρόπος που η γλώσσα εκδικείται το νόημα. Για παράδειγμα: η λέξη κρίση. Την βρίσκει κανείς δέκα φορές σε κάθε άρθρο, είκοσι σε κάθε πεντάλεπτο ραδιοφωνικού και τηλεοπτικού λόγου, εκατό φορές σε κάθε ρητορική έξαρση πολιτικού, είτε μιλάει ο εγχωρίου βεληνεκούς Καραμανλής είτε ο Ναπολέων της παγκοσμιοποίησης Σαρκοζί. Τη συναντά επίσης κανείς στα οικογενειακά τραπέζια, στα καφενεία, στα ταμεία των σούπερ μάρκετ. Υπάρχει μια κατάχρηση στη χρήση της «κρίσης». Και μια ετερόκλητη ποικιλία νοημάτων που εκπέμπει. Άλλος μιλά για τη νευρική του κρίση, άλλος για την υπαρξιακή του κρίση, άλλος για τη χρηματοπιστωτική κρίση, άλλοι για την ενεργειακή, την περιβαλλοντική ή την κοινωνική. Καμιά από τις επί μέρους «κρίσεις» δεν έχει τόση σημασία όσο η κρίση που περιγράφουν όλες οι άλλες οι «κρίσεις» μαζί: τη γενική κρίση του καπιταλισμού. Γιατί φοβόμαστε να το πούμε; Έστω κι αν δεν σημάνει το τέλος του τους προσεχείς μήνες…

    Κι άλλη εκδίκηση της γλώσσας. Ποια είναι η δεύτερη αγαπημένη έκφραση των ημερών; Η «πραγματική οικονομία». Την ακούς δέκα φορές σε κάθε πεντάλεπτο πολιτικής λογοδιάρροιας, είκοσι φορές σε κάθε δεκάλεπτο δημοσιογραφικής δυσλεξίας. Τι σημαίνει «πραγματική οικονομία»; Και κυρίως, ποια είναι η «εξωπραγματική», η «μη πραγματική» οικονομία; Κάποιος από τους κυρίους Μπράουν, Σαρκοζί, Αλογοσκούφη, Προβόπουλο (τι μπλέκω τα πίτουρα με τις κότες, θα μου πείτε…) οφείλει να μας εξηγήσει αυτή την ενδιαφέρουσα αντιδιαστολή που περιέχει μια κυνική ομολογία: ότι ο πλούτος που με πάθος υπερασπίζονται τα πακέτα κρατικοποίησης των τραπεζών, αυτός που χάνεται ή κερδίζεται μέρα με τη μέρα στα χρηματιστήρια αξιών, απαξιών και εμπορευμάτων, στις αγορές τίτλων και χρήματος, είναι εικονικός, πλασματικός. Ότι το χρήμα δεν γεννάει χρήμα και ότι ο πραγματικός πλούτος πραγματοποιείται εκεί που η εργασία μετατρέπει τις ιδέες σε χειροπιαστά προϊόντα και υπηρεσίες με υπόσταση και κοινωνικό προορισμό. Ότι το κεφάλαιο -εδώ και δύο αιώνες υπό την χρηματοπιστωτική ηγεμονία- είναι μια εικονική πραγματικότητα την αποσύνθεση της οποίας πληρώνουμε όλοι οδυνηρά. Και συνεπώς, στην προαιώνια αναμέτρηση κεφαλαίου - εργασίας, σημειώσατε προς το παρόν σκορ 0-1. Βεβαίως, είναι μια νίκη θεωρητική και πύρρεια, αλλά απ’ το ολότελα…

    Σ’ αυτή την ιστορική εκδίκηση της γλώσσας υπάρχουν τα συστατικά μιας δυνητικής αλλαγής. Πρώτον, έχουμε ένα σύστημα που καταρρέει, μια κοινωνική ηγεμονία που κλυδωνίζεται. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό και μην περιμένετε να συμβεί εντός προσδιορισμένου χρονοδιαγράμματος. Οι αυτοκρατορίες δεν καταρρέουν με ραντεβού και οι ιστορικές εποχές δεν αλλάζουν βάσει ατζέντας. Δεύτερον, έχουμε την ανάδυση της κοινωνικής δύναμης που έχει βρεθεί εδώ και δεκαετίες στο πολιτικό και ιδεολογικό περιθώριο χάρη στις αλλεπάλληλες ήττες που γνώρισαν οι φυσικοί ή αυτόκλητοι εκπρόσωποί της. Με δεδομένη την κοινωνική και πολιτική αποσύνθεση των μεσαίων τάξεων, με δεδομένη τη διάλυση και της τελευταίας αυταπάτης για τον αυτοτελή πολιτικό τους ρόλο, η μισθωτή εργασία μαζί με τις άλλες παραγωγικές συνιστώσες της «πραγματικής οικονομίας» (το ποιες θα συμπεριληφθούν εδώ, στις «λοιπές» συνιστώσες, είναι βεβαίως συζητήσιμο), αποτελούν τις μόνες δυνάμεις που βγαίνουν απ’ τον οικονομικό Αρμαγεδδώνα ηθικά αρτιμελείς (αν και οικονομικά ακρωτηριασμένες), χωρίς βάρη και με τις λιγότερες χρεοκοπίες στο ιστορικό τους ισοζύγιο. Κι ας μην αποπειραθεί κανείς να τους χρεώσει τη χρεοκοπία του σοβιετικού ή του κινεζικού «κομμουνισμού». Και ο μεν και ο δε στηρίχθηκαν από πολύ νωρίς στον κραυγαλέο αποκλεισμό των εργατικών τάξεων από τη διαχείριση της εξουσίας. Ο κρατικός καπιταλισμός της κομματικής νομενκλατούρας, που αστραπιαία μεταλλάχτηκε την τελευταία εικοσαετία σε ληστρική ολιγαρχία του πλούτου σε Ρωσία και Κίνα, δεν μπορεί να ακυρώσει την πιο αστραφτερή ουτοπία των δύο τελευταίων αιώνων.

    Ο κόσμος της εργασίας βρίσκεται πάλι στο ιστορικό προσκήνιο, λοιπόν. Στο πεδίο που απέτυχαν οι εθνικές αστικές τάξεις, οι επαμφοτερίζοντες «μεσαίοι», οι άπληστες πολυεθνικές επιχειρηματικές ελίτ, οι δύσκαμπτες γραφειοκρατίες κρατών και υπερεθνικών οργανισμών, οι πνευματικές πρωτοπορίες με τις αυτοδιαψευδόμενες προφητείες και τις βλακώδεις ρετσέτες, δημιουργείται ένα τρομακτικό κενό. Όλοι τους, σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς συμμαχιών, αντιθέσεων και λυκοφιλιών δοκιμάστηκαν και απέτυχαν. Το κραχ είναι πρωτίστως κοινωνικο-πολιτικό. Καμιά διόρθωση, καμιά εφεύρεση ενός «καλού» μετα-καπιταλισμού δεν πρόκειται να αποκαταστήσει την άγρια ηρεμία της παλιάς τάξης πραγμάτων. Οι κοινωνίες, τα έθνη, ο πολιτισμός χρειάζονται νέες ηγέτιδες δυνάμεις που θα οδηγήσουν την ανθρωπότητα στο επόμενο άλμα της. Από κάθε άποψη, λοιπόν, είναι η ώρα της εργασίας. Δεν ζούμε το τέλος της, όπως ατυχώς προφήτεψε ο Ρίφκιντ. Ίσα ίσα ζούμε την αρχή της.

    Έλα, όμως, που και το πνεύμα είναι απρόθυμον και η σαρξ ασθενής. Ο κόσμος της εργασίας έχει γίνει προ πολλού μέρος του προβλήματος (να το θυμίζουμε, για να το εμπεδώσουμε: ποιου προβλήματος; της γενικής κρίσης του καπιταλισμού) για να μπορέσει να αναλάβει τον ηγετικό του ρόλο. Είναι ταξικά, πολιτικά και κοινωνικά ανάπηρος. Οι λόγοι είναι λίγο πολύ γνωστοί. Όσοι έχουν θητεύσει στα ριζοσπαστικά κόμματα και κινήματα της Αριστεράς (ή απλώς πέρασαν και δεν κόλλησαν) τον τελευταίο καιρό εξιστορούν ως ανέκδοτο το λάθος timing της Ιστορίας: «Όταν διαθέταμε την ισχύ, ο καπιταλισμός ευημερούσε ακλόνητος. Τώρα ο καπιταλισμός κλονίζεται κι εμείς ευημερούμε ανίσχυροι». Μπορεί η φράση να μην ξεχειλίζει από ρεαλισμό (διότι ελάχιστοι μισθωτοί σκλάβοι ευημερούν σήμερα), έχει όμως μια ευστοχία. Ο καπιταλισμός γέμισε από αδύναμους κρίκους (η χαρά του Λένιν), αλλά ποιος απ’ αυτούς μπορεί να αποφέρει μιαν ανατροπή ανάλογη του 1871 στη Γαλλία, του 1917 στη Ρωσία ή του 1919 στη Γερμανία; Τα κομμουνιστικά κόμματα έχουν ξεδοντιαστεί, η σοσιαλδημοκρατία έχει εκτεθεί ως ο φυσικός συναυτουργός του νεοφιλελεύθερου τερατουργήματος, τα συνδικάτα ψάχνουν τα μέλη τους και τις ταυτότητές τους, τα ριζοσπαστικά κινήματα του τρίτου κόσμου εκπροσωπούνται από εθνικιστικά ή φονταμενταλιστικά μορφώματα, νεο-περονισμούς και σοσιαλφασισμούς, ακόμη και η «τρομοκρατία» έχει εκφυλιστεί στη διαπλοκή της με μαφίες όπλων και ναρκωτικών ή σκοτεινές θρησκευτικές σέχτες.

    Τι απομένει, λοιπόν, στον κόσμο της εργασίας; Διαθέτει πρωτίστως το ηθικό πλεονέκτημα, έστω και αρνητικό, ότι στα μικρά και μεγάλα εγκλήματα που συντελούνται στον οικονομικό μας πολιτισμό βρίσκεται στην πλευρά των θυμάτων. Διαθέτει το παραγωγικό πλεονέκτημα να κινεί την πολύπλοκη μηχανή του πλούτου σε όλες του τις διαστάσεις, από το επίπεδο του χειρώνακτα στο γιαπί μέχρι τον εφευρετικό παραγωγό software. Διαθέτει την αναντικατάστατη καταναλωτική του δύναμη, αφού αν και μονίμως ριγμένος στη διανομή της πίτας, ακόμη και με τις μικρές δόσεις απληστίας του, συντηρεί το «τέρας» της ζήτησης και τροφοδοτεί την τεχνολογική πρόοδο. Διαθέτει, παρά τις κραυγαλέες διαφορές που χωρίζουν τον Αμερικανό εργάτη από τον Ινδό συνάδελφό του, μια μοναδική στην Ιστορία παγκόσμια ενότητα συμφερόντων Διαθέτει, τέλος, την πολιτική αθωότητα ενός μακρόχρονου αποκλεισμού από τον κόσμο της εξουσίας και της φαυλότητας.
    Αυτά είναι τα προσόντα του κόσμου της εργασίας. Αυτά είναι και συστατικά της υπέρβασης της πολλαπλής κρίσης του κόσμου που βαδίζει ολοταχώς στη δύση του. Αυτή τη δύση ζούμε τώρα, αυτή ζήσαμε όταν η κρίση έπαιρνε μορφή πετρελαϊκή, επισιτιστική ή οικολογική. Το πώς, πότε θα δούμε και την αυγή της νέας εποχής δεν το γνωρίζω. Οι βεβαιότητες έχουν καταρρεύσει, οι ιστορικές νομοτέλειες πέρασαν στην περιοχή της αμφιβολίας, οι μεσσίες αποκαθηλώθηκαν. Υπάρχει σταθερό το ένα σκέλος του διλήμματος που διατύπωνε πριν από έναν αιώνα η Ρόζα Λούξεμπουργκ: «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα»; Η βαρβαρότητα είναι η βεβαιότητα που εγγυάται η διατήρηση του χρεοκοπημένου πολιτισμού της απληστίας. Ο κόσμος της εργασίας δεν έχει κανένα λόγο να δώσει παράταση ζωής στη βαρβαρότητα, ανεξάρτητα αν την εναλλακτική λύση θα την ονομάσει κανείς σοσιαλισμό ή βρει ένα λιγότερο συκοφαντημένο όνομα για το επόμενο άλμα της ανθρωπότητας. Ιδού η Ρόδος. Για ν’ αποφύγουμε το πήδημα…

    πηγη ΚΙΜΠΙ.

    Μπούντζουκας Τηλέμαχος

    ΤΗΛΕΦΩΝΑ 2810-258188—2810 371079

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. τωρα αρχιζει η πολιτικη!
    να πει καποιος απο σας που κατηγορειτε τον τατουλη.......

    1)τα πεντε χρονια που κυβερνα η ΝΔ που ειδατε να κανει παρεμβαση υπερ του πολιτη και εις βαρος των μεγαλου κεφαλαιου(οφσορ εταιριων).

    2)ακομη εχθες πηραμε 20%στα τελη αυτ/των ,φορος ακινιτων,κτλ κτλ δηλαδη εναντιων των χαμηλων και μικρων εισοδηματων.

    3)λογω προηγουμενων φοροεισπρακτικων επιδρομων ,προστεθηκαν και αυτες τις ΝΔ .ειναι δε τοσο μεγαλη η αλληλοεπικαλυψη φορων (τσιγαρα φπα δημοτικοι φοροι, δεη φπα ερτ ευδαπ οτε ,τελη .τελη τελη και ετσι αναγκαστηκε ο ελληνας να προσφυγη στις τραπεζες για να επιβιωσει.
    μηπως φταιει ο τατουλης?

    4)εαν ο πρωθυπουργος ειχε επαφη με την κοινωνια και τα προβληματα της ναρκωτικα ,ληστιες,λαθρομεταναστες,δουλεμποριο,παρεμποριο,ανεργια στα πεντε χρονια που κυβερνα
    δεν θα βλεπαμε τουλαχιστον το στιγμα της πολιτικής του.

    ο τατουλης καλα εκανε και τάλεγε και λιγα έλεγε και επρεπε απο το καλοκαιρι να ριξει αυτην την ανικανη κυβερνηση ,μαζι με τους αλλους διαφωνουντες.


    ΥΓ
    ενα τσουρμο αλητες απο ομονοια να βαζαμε για κυβερνηση ισως ηταν χρησιμοτεροι για το λαο.

    Οσο για σας που γραφετε δυο τρεις λεξεις και βριζετε ,"ΕΧΟΥΝ ΓΝΩΣΗ ΟΙ ΦΥΛΛΑΚΕΣ"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. πού είναι η μπαλλα?Κι'ο λαός στα πεζοδρόμια κουλούρια πουλάει και λαχεία.Ο λαός αργεί αλλά αντιδρά για οσους δεν το καταλαβαίνουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Μία είναι η ΛΥΣΗ!
    Να μαζευτούν όλοι όσοι "γέννησαν" το ΠΑΣΟΚ και στάθηκαν στο πλευρό του Ανδρέα (χωρίς επαγγελματικές σχέσεις), να κατηφορίσουν στην Αθήνα απ' όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό και να πλακώσουν στο ξύλο όσους σήμερα ξεπουλάνε όνειρα κι ελπίδες!
    Αλλά, πρώτα να κλείσουν τον Γιώργο σ' ένα δωμάτιο και με χαστούκια να του θυμίσουν ότι είναι γιος του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και πρέπει να συνέλθει!
    Αλλοιως μαζικα ψηφιζουμε ΛΑΟΣ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Μεγαλε αν τα εγραφες οταν ησουν Υπουργος ισως να σε διαβαζα..αν καταψηφιζες καποιο νομοσχεδιο για να αντιπροσωπευσεις αυτα που γραφεις ισως και να σε πιστευα..αν παραιτιοσουν απο Βουλευτης ισως καινα σε θαυμαζα...αλλα δεν εκανες τιποτα ποα τα παραπανω..απλα λες παχια λογια παιρνοντας την παχυλη βουλευτικη ασυλια και αποζημοιωση εκ του ασφαλους..

    Να σε χαιρονται τα κοροιδα οι ψηφοφοροι σου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Ρε παλιομαλάκα Καψάμπελη,

    πάλι τα ίδια με τον δήθεν bloopers;

    Πάλι τα ίδια ρε παλιομαλάκα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ρε νουδουλάκια του κώλου, ξεμπουκωθείτε από τις ψωλές πρώτα και μετά μιλήστε για τον Τατούλη. Πόσο κουραδόμαγκες είστε ρε?

    ΠΑΣ ΠΟΥΣΤΗΣ ΔΕΞΙΟΣ, ΠΑΛΙΑΣ ΠΟΥΤΑΝΑΣ ΠΑΡΑΓΙΟΣ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Ο κυριος Τατούλης απλα τόλμησε!!Οποια και να είναι τα κινητρα του καθόλου δε με αφορούν!Μου φτάνει που είπε αυτά που όλοι λέμε μεταξύ μας καθημερινά όταν μιλάμε και ακούστηκαν πανελλήνια...και όσοι ''ανώνυμοι'' επώνυμοι κρύβεστε πίσω από άλλες σκοπιμότητες και τον στέλνετε στο ''καλό'' η στο δ...... καλά θα κάνετε να παραδεχτείτε οτι είδαμε τον πρωθυπουργό να παίρνει αποφάσεις μόνο στις διαγραφές γιατί στις όποιες αλλες αποφάσεις έκανε διακοπές!Πρωθυπουργός παρών απών!!!Ακόμη και στη σάτυρα την τόσο πετυχημένη είχε καταφέρει την ξεκάθαρη απουσία του!!!Συγχαρητήρια κ. Τατούλη κ σεις κ. Δανιηλάκη που δώσατε την ευκαιρία στον πρωθυπουργό μας να πάρει αποφάσεις!!!Οσο για τον ακατανόμαστο Theodore δε θα πώ τίποτα...τον εχουν στολίσει προ πολλού και για πολλά οι ''συναγωνιστές'' του!!!Μπάχαλο είστε και μπάχαλο τα κανατε!Εμείς τι φταίμε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Elpizo oti to telos tis metapolitefsis ehei arhisei na diafainetai ston orizonta.
    Pasok kai ND apoteloun fantasmata allon epohon kai ehoun kai oi dio apodixei oti einai apelpistika eos vlakodos anapotelesmatikoi.
    Apo tin alli eheis mia aristera i opoia den ehei kamia sovarri protasi exousias. Distihos an sinehisei etsi to ploio paei gia founto vathi.
    Ehei eerthei i ora gia mia kainouria politiki dinami mi prosopokentriki i opoia na prospathisei, an kai einai arga apo oti fovame meta apo 30 hronia apotihimenis politikis igesias, na vgalei ti hora apo to adiexodo.
    Horis omos na xipnoisoun apo ton ipno tou dikaiou ton opoio apolambavoun oi perisoteroi Ellines distihos de prokeite na ginei pote tipota.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση

Αρχειοθήκη ιστολογίου

ΦΟΡΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *