.. Από τον Θύμιο Παπανικολάου . . Είναι να γελά κανείς με τους πορτοφολάδες της Ιστορίας . Σε κάθε μεγάλο ιστορικό γεγονός σπεύδουν, σαν κορ...
Από τον Θύμιο Παπανικολάου. .
Είναι να γελά κανείς με τους πορτοφολάδες της Ιστορίας. Σε κάθε μεγάλο ιστορικό γεγονός σπεύδουν, σαν κοράκια, να τραβήξουν από την ιστορία, τσάμπα, την αφρόκρεμα των γεγονότων.
Πρώτοι και καλύτεροι οι πατριδοκάπηλοι απατεώνες και οι καθεστωτικοί σφετεριστές της ιστορίας:οι πολιτικοί έμποροι κάθε απόχρωσης και παντός καιρού.
Την ίδια καθεστωτική, σφετεριστική δημαγωγία ζούμε και σήμερα για την 28η Οκτωβρίου και το ηρωικό, αντιστασιακό έπος του ελληνικού λαού.
Αχαλίνωτος, δημαγωγικός σφετερισμός του «ΟΧΙ», ιδιαίτερα αποκρουστικός από την ακροδεξιά ρητορική: από τους «γόνους» των αποτρόπαιων δικτατορικών καθεστώτων, από τους υμνητές του Μεταξά, του Βασιλιά, των χουντικών και των λογής-λογής δικτατορικών καθεστώτων. Οι ιδεολογικοί υμνητές και τα πολιτικά τέκνα των πιο αποτρόπαιων μορφών εξουσίας του κεφαλαίου, σπεύδουν σήμερα, σαν κοινοί «κλεφτοκοτάδες» να «κλέψουν» την αφρόκρεμα του «ΟΧΙ» που βροντοφάναξε ο ελληνικός λαός στο φασισμό: Στην αποτρόπαια αυτή γκριμάτσα της καπιταλιστικής εξουσίας που θαυμάζουν και υμνολογούν…
Και αυτός ο δημαγωγικός σφετερισμός, ο οποίος κυριολεκτικά αναποδογυρίζει τα πράγματα, ισοπεδώνει την ιστορία και εμφανίζει τους πατριδοκάπηλους σαν αγωνιστές των «εθνικών πεπρωμένων» επιτυγχάνεται με ένα διπλό δόλιο τέχνασμα:
α). Με την ηρωποίηση του Μεταξά, ο οποίος είπε το «ΟΧΙ» και την ολοκληρωτική παρασιώπηση του αγωνιστικού ΟΧΙ του ελληνικού λαού.
β). Με την αφηρημένη χρησιμοποίηση της έννοιας «πατριώτης» και «Έλληνας». Οι γενικεύσεις και οι απροσδιοριστίες συγχωρούν τις αμαρτίες. Θα εξηγήσουμε παρακάτω.
Το «ΟΧΙ» του Μεταξά
Αυτοί που έχουν, σήμερα, σαν ίνδαλμα το δικτάτορα, κερδοσκοπούν αγρίως πάνω στο «ΟΧΙ» του Μεταξά. Αποκρύπτουν, δολίως, όμως, τούτα τα ουσιώδη:
α). Ο Μεταξάς, ως ο στυγνός, δικτατορικός εκφραστής του μεγάλου κεφαλαίου ήταν δεμένος με τον αγγλικό ιμπεριαλισμό. Το ελληνικό κεφάλαιο και η Ελλάδα ήταν αγγλικό φέουδο ΤΟΤΕ. Συνεπώς ο Μεταξάς, ως ο εκφραστής του κεφαλαίου, ήταν με το συνασπισμό του αγγλικού ιμπεριαλισμού και το «ΟΧΙ» του ήταν υπαγορευμένο από αυτή τη θέση.
Παρασιωπάτε, λοιπόν, δολίως, ότι τα συμφέροντά του οικονομικού, συνακόλουθα και πολιτικού κατεστημένου τα Ελλάδας, ήταν συνυφασμένα μ' αυτά του αγγλικού ιμπεριαλισμού, ενάντια στο γερμανοϊταλικό ιμπεριαλιστικό συνασπισμό, στον μεταξύ τους οξύτατο ανταγωνισμό, που οδήγησε στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αποκρύπτετε, παντελώς, ότι το δικτατορικό καθεστώς του Μεταξά, παρά την ιδεολογική του συγγένεια, ιδιαίτερα με το γερμανικό ναζισμό, ουδέποτε τόλμησε να αμφισβητήσει τη διαπλοκή της άρχουσας τάξης με τον αγγλικό ιμπεριαλισμό.
β). Επίσης αποκρύπτετε εντελώς ότι ο «ΟΧΙ», του Μεταξά ήταν εξαναγκαστικός μονόδρομος και από μια άλλη πλευρά. Δεν ήταν μόνο το ελληνικό κεφάλαιο υπέρ του «ΟΧΙ», αλλά σύσσωμος και ο ελληνικός λαός. Ο Μεταξάς δεν είχε ΚΑΜΙΑ άλλη επιλογή. Το να παρασιωπούμε αυτούς τους παράγοντες και να λέμε ότι ο Μεταξάς είπε το «ΟΧΙ», εξαπατούμε τον κόσμο και ηρωποιούμε ένα δικτάτορα «πιόνι» του αγγλικού ιμπεριαλισμού.
Οι αφαιρέσεις καλύπτουν τις αμαρτίες
Όταν δεν προσδιορίζεις συγκεκριμένα τις έννοιες «πατριώτης» και «Έλληνας» καταλήγεις στην απάτη και σε πολιτικά εκτρώματα, συνακόλουθα συγχωρείς τους προδότες και τους πατριδοκάπηλους.
Πατριώτης δεν μπορεί να είναι ΠΟΤΕ ο υπηρέτης των ξένων ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Γι’αυτό το κεφάλαιο εξ’ ορισμού δεν έχει πατρίδα και δεν είναι «πατριωτικό». Απλώς εκμεταλλεύεται τα πατριωτικά αισθήματα για τα συμφέροντά του και τα προδίδει, ανά πάσα στιγμή, όταν προστάζουν τα συμφέροντά του.
Το ελληνικό κεφάλαιο και οι πολιτικοί του υπηρέτες, ιδιαίτερα οι δικτάτορες, δεν υπήρξαν ΠΟΤΕπατριώτες. Τα συμφέροντα των ξένων ιμπεριαλιστών υπηρετούσαν. Η ελληνική ιστορία είναι διδακτική…
Το να αποκαλούμε, συνεπώς, «πατριώτες» τους κεφαλαιοκράτες, μεταπράτες του διεθνούς ιμπεριαλισμού, τα πολιτικά τους φερέφωνα και τους «λακέδες» τους, σημαίνει ότι είμαστε απολογητές τους και «όργανά» τους. Με ένα σκοπό: Να διαστρεβλώνουμε και να αλλοιώνουμε την έννοια του πατριωτισμού…
Τέλος τι σημαίνει «Έλληνας». Έλληνες ήταν και οι γερμανοτσολιάδες και οι δωσίλογοι της κατοχής. Έλληνες είναι και οι οικονομικοί μας άρχοντες, και οι πολιτικοί τους που ξεπουλάνε την Ελλάδα στο πλανητικό κεφάλαιο. Από μόνη της η λέξη «Έλληνας» δεν λέει ΑΠΟΛΥΤΩΣ τίποτα. Είναι μια φρασούλα για να εξαπατά και να εξισώνει το λύκο με το αρνί, το θύμα με το θύτη, τους αγωνιστές με τους προδότες…
Και αυτό η ιστορία το έχει αποδείξει πολλές φορές. Και στο έπος του 1940 ήταν οι αγωνιστές «Έλληνες» που κρατήσανε το βάρος της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ (Έλληνες με χρώμα) και οι δωσίλογοι «Έλληνες» που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές (και αυτοί με συγκεκριμένο χρώμα) και οι «ουδέτεροι», «Έλληνες» που συνεργαζόντουσαν με τους Άγγλους για να έρθουν να τρυγήσουν τους καρπούς των αγωνιστών «Ελλήνων». Και αυτοί με συγκεκριμένο ιδεολογικό και πολιτικό χρώμα. Μιλάμε γενικά για «Έλληνες» και «Πατριώτες» για να συγκαλύψουμε το βρώμικό ρόλο και το χρώμα κάποιων «Ελλήνων» σφετεριστών του πατριωτισμού και των αγώνων του ελληνικού λαού.Να γιατί οι αφαιρέσεις είναι δόλια τεχνάσματα απάτης που καλύπτουν τις αμαρτίες…
-------------------------
Η μαρξιστική σου ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων σπάει κόκκαλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυστ!
ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΡΕ ΘΥΜΙΟ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΓΡΑΨΕΣ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ .ΠΡΕΠΕΙ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΙΟΡΤΗ ΝΑ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΝΟΥΜΕ; ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ 68 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΣΚΕΦΤΕΣΕ ΤΙ ΚΑΝΑΝΕ ΟΙ ΔΕΞΙΟΙ,ΛΕΣ ΚΑΙ ΖΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ .ΑΝ ΕΙΧΕ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΚΚΕ ΤΟ ΦΑΝΤΑΖΕΣΕ ΤΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΘΑ ΗΤΑΝ ; ΟΛΑ ΜΕΛΙ ΓΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΟΛΑ ΛΥΜΕΝΑ .ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ ΑΚΟΜΑ ΖΕΙΤΕ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΤΟΥ 40-49 ΞΕΚΟΛΑΤΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠες τα επιτέλους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο περιφρόνηση αξίζει στους φασίστες!
O ΜΕΤΑΞΑΣ ΕΙΠΕ ΤΟ ΟΧΙ ΔΙΟΤΙ ΤΟΥ ΤΟ ΥΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ ΔΙΟΤΙ ΦΟΒΟΝΤΟΥΣΑΝ ΜΗΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΠΕΡΝΑΓΑΝ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΤΟ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΤΟΝ ΚΟΡΟΙΔΕΨΑΝ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ .
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ ΕΘΑΨΑΝ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ .ΑΥΤΑ .
Ο συγγραφέας αυτού του σχολίου είναι τελείως ανιστόρητος. Ο Μεταξάς ήταν κατά τη στιγμή του ιταλικού τελεσιγράφου απόλυτος δικτάτορας. Εάν είχε πει ΝΑΙ στις απαιτήσεις των Ιταλών φασιστών, τότε ο ελληνικός λαός δεν θα είχε τη δυνατότητα να αντιδράσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την άποψη ότι ο Μεταξάς ήταν πιόνι της Αγγλίας, αυτή και αν είναι ανιστόρητη. Ο Μεταξάς ήταν γερμανόφιλος. Επέλεξε συνειδητά την συμμαχία με την Αγγλία, επειδή αυτό έκρινε ότι ήταν προς όφελος της Ελλάδας. Και πολύ σωστά, όπως αποδείχτηκε από την Ιστορία. Προτείνω σε όποιον ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα για τον Ι. Μεταξά, που ήταν αναμφίβολα μία προσωπικότητα που δεν χωρά σε καλούπια, να διαβάσει το αμερόληπτο βιβλίο του Π. Βατικιώτη, Μια πολιτική βιογραφία του στρατηγού Ιωάννη Μεταξά
Φιλολαϊκή απολυταρχία στην Ελλάδα 1936-1941 (2005): λ.χ. http://www.perizitito.gr/product.php?productid=41717&page=1
Βεβαίως η Αριστερά δεν συγχωρεί στον Μεταξά ότι κατόρθωσε (για πρώτη και μοναδική φορά) να την εξουδετερώσει απόλυτα. Ας μην ξεχνούμε όμως ότι οι διώξεις και εκτοπίσεις των Αριστερών ξεκίνησαν ήδη επί Βενιζέλου...
Πορτοφολάς της ιστορίας είναι ο αναλυτής της ανάρτησης διότι ο Μεταξάς έφτιαξε την κοινωνική ασφάλιση (ΙΚΑ),το οχτάωρο,και ετοίμασε την Ελλάδα κατα του άξονα
ΑπάντησηΔιαγραφή(έφτιαξε τα οχυρά ρούπελ, Νυμφαίο κ.λ.π. )χρόνια πρωτού πει το ΟΧΙ άρα ήξερε δεν αναγκάσθηκε.
Μπορεί ο αριστερός τρόπος σκέψης και πράξης να είναι ορθολογικότερος και δικαιότερος για τον εργαζόμενο πληθυσμό (και γι αυτό θα πρέπει ν' αγωνιζόμαστε), αλλά οι δεξιοί και μάλιστα οι φασίζοντες τείνουν να είναι περισσότερο πατριώτες από τους αριστερούς που εξ' ορισμού "διεθνίζουν".
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ ακριβώς χαλάει η "ανάλυσή" σου που δεν κάνει τίποτε άλλο από το να προσπαθεί να καπελώσει τους λόγους που οδήγησαν στο ΟΧΙ με έννοιες και ορισμούς που απλώς δεν πέρασαν ποτέ από το μυαλό κανενός της εποχής εκείνης.
RO
http://www.metaxas-project.com/%CE%BF%CF%87%CE%B9-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CF%82/
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνούσα σε πολλά σημεία του κειμένου του ποστ , αν είχε προσθεσει και τα εξής :
ΑπάντησηΔιαγραφή‘’ Αν μετά το τέλος του πολέμου δεν είχε κάνει ο Ζαχαριάδης και λοιποί της τότε ηγεσίας του Κ.Κ.Ε. τις γνωστές μαλακίες τους , δεν θα μπορούσαν οι Γερμανοτσολιάδες – Ταγματασφαλίτες μετά να το ‘’παίζουν’’ υπερπατριώτες και εθνικόφρωνες’’
‘’PASOK poisonous’’
Αντε και γαμησου κωλοκουμουνι παπανικολαου. Κοπρε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΠΑΡΜΠΑ ΘΥΜΙΟ..................ΠΑΡΕ ΦΟΡΑ ΚΙΕΛΑ ΜΕ ΤΟ ΚΩΛΟ.ΜΑ ΤΟΣΟ ΚΟΜΠΛΕΞ ΘΥΜΙΟ'Μ, ΚΑΙ Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΓΓΛΟΣΑΞΩΝΙΚΟΥ ΜΠΛΟΚ ΑΛΛΑ Ο ΤΑΣΣΟΣ ΚΙ Ο ΛΑΟΣ ΕΙΠΑΝ ΠΑΛΙ ΟΧΙ ΜΑΛΑΚΑ'Μ, ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΘΕΩΡΕΙΣ ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΜΑΣ.ΘΥΜΙΟ'Μ ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ ΓΙΑΤΙ ΟΛΟ ΚΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΒΛΕΠΩ ΤΙ Μ.....ΕΣ ΕΙΣΤΕ ΟΙ ΤΟΥ ΣΥΝ
ΑπάντησηΔιαγραφή5:49
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι γράφετε μισές αλήθειες .
Το νομοσχέδιο για το Ι.Κ.Α. σχεδιάστηκε και ψηφίστηκε από κυβέρνηση
Ελευθερίου Βενιζέλου και είχε καθοριστεί να ξεκινήσει η εφαρμογή του το 1936.
Ο Ιωάννης Μεταξάς έγινε πρωθυπουργός με την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής.
Τον Μάη του 1936 έγιναν στην Θεσσαλονίκη σοβαρότατα επεισόδια καπνεργατών με αίτημα το 8ωρο και άλλα εργατικά δικαιώματα.
Πνίγηκαν στο αίμα από τον στρατό γιατί ,σε πρώτη φάση, η Χωροφυλακή πήρε το μέρος των εργατών.
Είχε προγραμματιστεί νέα κινητοποίηση για τις αρχές Αυγούστου.
Αυτός ήταν ο λόγος που η δικτατορία επεβλήθη την 4η Αυγ.1936 με Βασιλικό Διάταγμα.
Οι ιστορίες των μπολσεβίκων ήταν πρόσφατες και η άρχουσα τάξη έτρεμε επαναλήψεις τέτοιων ιστοριών . Αυτό το τρέμουλο έθρεψε όλα τα Ευρωπαικά φασιστικά καθεστώτα του Μεσοπολέμου.
Ο Ιωάννης Μεταξάς κάλεσε τον , μέχρι τότε , κομμουνιστή Αριστείδη Δημητράτο ,του ανέθεσε το Υπουργείο Εργασίας και του ζήτησε να συντάξει το περίφημο νομοσχέδιο για το 8ωρο. Αυτό δεν σήμαινε ότι τα αφεντικά ‘’έσπευσαν’’ να το εφαρμώσουν.
Ο παππούς μου μου διηγείτο ότι προσπαθούσαν οι εργοδότες να συνεχιστεί η δουλειά
‘’από ήλιο σε ήλιο’’ όπως έλεγαν τότε , δηλαδή από την αυγή μέχρι την δύση.
Στην επαρχία γύριζαν οι χωροφύλακες για έλεγχο αν σταματούσαν την δουλειά οι εργάτες . Πολλοί ‘’ταπιαναν’’ για να κάνουν στραβά μάτια.
Ο κόσμος έλεγε τότε το ψωμί ψωμάκι .
Οι αριστεροί υποβάλονταν στο γνωστό μαρτύριο με το ‘’καθάρσιο’’ και γιαυτό έμεινε ιστορικό ένα ρεφραίν επιθεωρησιακού ηθοποιού της εποχής :
‘’ΘΑ ΤΟ ΠΩ ΚΑΙ ΑΣ ΤΟ ΠΙΩ , Μετάξι , Μετάξι το ψωμί θα πάει δεκάξη και το λάδι θα πετάξει ‘’
Το αίμα σου φαίνεται ότι είναι πιο κόκκινο από κόκκινο, θέλω να πω είναι πολύ μαρξιστικό. Θέλεις δε θέλεις, ο Μεταξάς είπε το όχι και έτσι πέρασε στην Ιστορία. Το ήταν δικτάτωρ είναι ασήμαντη λεπτομέρεια. Ο Ελληνικός λαός ακολούθησε το ΟΧΙ του Μεταξά και ευτυχώς. Αυτή η ιστορία μας κάνει εμάς σήμερα υπερήφανους. Και όχι ο αδελφοκτόνος πόλεμος που επιδίωξε και άρχισε το ΚΚΕ του Ζαχαριάδη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΝΗΜΩΝ
PANTA KAPOIOS XALAEI TH MERA,MALAKA
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι βλακείες! Χρειάζεται επειγόντως γιατρό! Κρίμα να περάσει το υπόλοιπο της ζωής τους μ΄ αυτούς τους εφιάλτες. "Ιμπεριαλισμός, Καπιταλισμός,κλπ"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίτε το θέλουμε είτε όχι
ΑπάντησηΔιαγραφήο Ι. Μεταξάς είπε το ΟΧΙ.
Το ήταν ήταν δεξιός και δικτάτωρ δεν πρέπει να μας απασχολεί. Πρωτίστως ήταν στρατιωτικός και πολιτικός.
Ο Πλαστήρας που τότε ήταν φυγάς στη Γαλλία (λόγω κινήματος που είχε επιχειρήσει το 1933)ήταν υπέρ της προσέγγισης στον Μουσολίνι (πριν να συμβεί η επίθεση της Ιταλίας). Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Πλαστήρας δεν ήταν πατριώτης.
Ο Μεταξάς έκρινε ότι σε ένα γενικευμένο πόλεμο η θέση της Ελλάδας πρέπει να ήταν στο πλευρό της Αγγλίας, γιατί "αυτή είναι μια ναυτική χώρα με μεγάλο στόλο και η Ελλάδα μια ναυτική χώρα με εκτεταμένα παράλια και νησιά." Αυτά είπε σε ερώτηση του Έλληνα επιτελάρχη ένα ή δυο χρόνια πριν από την 28η Οκτωβρίου!
ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ
ΜΕΓΑΛΕ ΜΗΠΩΣ ΕΙΠΕ ΤΟ ΟΧΙ ΤΟ ΚΚΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΘΥΜΑΣΕ? ΑΣΤΕ ΤΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΕΡΕΣ .ΕΙΤΕ ΤΟ ΘΕΛΕΤΕ ΕΙΤΕ ΟΧΙ Ο ΜΕΤΑΞΑΣ ΤΟ ΕΙΠΕ .ΠΙΘΑΝΟΝ ΕΣΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΚΑΝΑΤΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ΟΧΙ του Ιωαννου Μεταξα και τα ΝΑΙ των Γραικυλων
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αυτήν την 28η Οκτωβρίου ουδείς θα αναφερθεί στον πατέρα της νίκης, σε αυτόν που εκφράζοντας τη θέληση, το ήθος και την πολιτική αρετή του ελληνισμού είπε το μεγάλο «Όχι» εκείνο το ιστορικό πρωϊνό της 28ης Οκτωβρίου του 1940! Όλοι, πλην ελαχίστων, θα λησμονήσουν να πουν έστω και μία λέξη για τον Ιωάννη Μεταξά, τον Εθνικό Κυβερνήτη, τον ηγέτη του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου που ήταν αυτό που οδήγησε τον λαό στο έπος του 1940! Δεν θα πουν ακόμη τίποτε για τους εξαίρετους και γενναίους αξιωματικούς που έγραψαν χρυσές σελίδες δόξης στα βουνά της Βορείου Ηπείρου! Αντίθετα θα πουν πολλά για αυτούς που προπαντός ήσαν απόντες. Γι’ αυτούς, που ήσαν απόντες από το μεγάλο «ΟΧΙ» γιατί η πολιτική τους καθοδήγηση, που ξεκινούσε από την Μόσχα, έτσι τους είχε τότε διατάξει…
Και αυτή την 28η Οκτωβρίου θα πουν στα παιδιά μας στα σχολεία τα μεγάλα ψεύδη που το πολιτικό κατεστημένο επιθυμεί και το συμφέρει να λέγονται αυτή την ημέρα και θα δούμε ακόμη να παρελαύνουν αντιπροσωπείες «αγωνιστών» του ΕΛΑΣ, ενώ κανείς δεν θα πει μια λέξη για το Ιωάννη Μεταξά! Ούτε μια λέξη για τον Ιωάννη Μεταξά δεν θα πουν στις δυνάμεις των ενόπλων δυνάμεων, καίτοι υπήρξε στρατιωτικός και μάλιστα εξαιρετικά διακεκριμένος.
Αυτοί που σήμερα μας κυβερνούν και δεν αναφέρομε μόνον στην κυβέρνηση, αλλά στο σύνολο της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής εξουσίας δεν συγχωρούν ότι ο Ιωάννης Μεταξάς δημιούργησε ένα εθνικό κράτος, δεν συγχωρούν στον Ιωάννη Μεταξά ότι υπήρξε ο ηγέτης ενός εθνικού ολοκληρωτικού καθεστώτος του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου!
Υποκρίνονται όμως όσοι τιμούν το «ΟΧΙ», την ίδια στιγμή που λέγουν προς κάθε κατεύθυνση ΝΑΙ στον κάθε εισβολέα. Λένε ΝΑΙ στην ερήμωση της Βορείου Ηπείρου, λένε ΝΑΙ στην συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου, λένε ΝΑΙ στους Σκοπιανούς σφετεριστές της Ιστορίας μας, λένε ΝΑΙ στα τουρκικά σχέδια για διχοτόμηση του Αιγαίου. Υποκρίνονται όσοι τιμούν το «ΟΧΙ», όσοι τιμούν την ηρωική αντίσταση του Έθνους μας όντας οι ίδιοι γραικύλοι και μειοδότες.
Τα ΟΧΙ θέλουν Μεταξάδες
ΑπάντησηΔιαγραφήτου Χρήστου Χαρίτου (Διευθυντή Επικοινωνίας του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ)
Όταν τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου του 1940 ο πρέσβυς της Ιταλίας στην Ελλάδα ζήτησε από τον Εθνικό Κυβερνήτη - Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά να αφήσει τον Ιταλικό στρατό να περάσει τα Ελληνικά σύνορα, λίγοι, ασφαλώς, θα περίμεναν ότι μετά από λίγους μήνες ο Ελληνικός Στρατός θα απελευθέρωνε τις σκλαβωμένες πόλεις της Βορείου Ηπείρου. Και όμως! Ο Ιωάννης Μεταξάς, όχι μόνο αρνήθηκε να συνθηκολογήσει μπροστά στην Ιταλία, αλλά είχε εγκαίρως προετοιμάσει την Ελλάδα, ηθικώς και υλικώς, για αυτό τον πόλεμο.
Η ιστορική αλήθεια μας υποχρεώνει να παραδεχθούμε ότι το ΟΧΙ το είπε ο Μεταξάς. Ο Ελληνικός λαός σαφώς με τον αγώνα και τις θυσίες του σφράγισε αυτό το ΟΧΙ στα βουνά της Β. Ηπείρου, αλλά αν ο Μεταξάς δεν έλεγε το ΟΧΙ στις 2:50 το πρωί, η Ελλάς θα ξυπνούσε την 28η Οκτωβρίου σκλαβωμένη. Αυτή είναι η αλήθεια. Μία αλήθεια που ο ιδεολογικός φανατισμός της Αριστεράς δεν της επιτρέπει ούτε και σήμερα, 63 έτη αργότερα, να παραδεχθεί! Μίας Αριστεράς που όταν ο Ελληνικός στρατός πολεμούσε στο Αργυρόκαστρο και στους Αγίους Σαράντα, ο αρχηγός της Ν.Ζαχαριάδης έγραφε ότι ο «πόλεμος του Μεταξά είναι κατακτητικός και ιμπεριαλιστικός», για να γίνει αρεστός στον Στάλιν και την Κομμουνιστική Διεθνή. Και όποιος τολμάει ας το διαψεύσει!
Πώς φθάσαμε σήμερα από το ΟΧΙ του 1940 στο «η Κύπρος είναι μακριά» του Κων.Καραμανλή το 1974, στο Νταβός του Ανδρέα, στα Ίμια και στο «ευχαριστώ τους Αμερικανούς» του Σημίτη; Πώς έγινε και οι ηγέτες μας είναι πλέον «νάνοι και αρλεκίνοι»; Διότι δυστυχώς οι ηγέτες μας τις τελευταίες δεκαετίες είναι ενδοτικοί και υποτελείς, διορισμένοι όχι για να φυλούν Θερμοπύλες, αλλά για τοποτηρητές ξένων συμφερόντων. Το «δόγμα Πιπινέλη», ότι «η Ελλάς είναι πολύ μικρή χώρα για να έχει ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική», είναι το ευαγγέλιο για ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Για την Αριστερά δεν τίθεται λόγος. Τα ορφανά του Μαρξ και του Λένιν έχουν μία φυσική απέχθεια για οτιδήποτε το Ελληνικό!
Υπάρχει όμως έστω ένας Έλληνας που να μην θαυμάζει το κατηγορηματικό ΟΧΙ του Μεταξά, το ήθος του Αλεξ. Κορυζή που αυτοκτόνησε όταν κατέρρεε το Μέτωπο μην αντέχοντας την ήττα, τον ηρωϊσμό του Στρατηγού Κατσιμήτρου που γονάτισε τους Ιταλούς στην Ήπειρο, την λεβεντιά του Στρατάρχου Παπάγου που προτίμησε το Νταχάου από την συνεργασία με τους Γερμανούς, την αυταπάρνηση του Αρχιεπισκόπου Χρύσανθου που παύθηκε επειδή αρνήθηκε να ορκίσει την κατοχική κυβέρνηση, την Πηνελόπη Δέλτα που αυτοκτόνησε επειδή δεν άντεχε να δει τους Γερμανούς στην Αθήνα;Ποιός νέος Ελληνας γνωρίζει τους ηγέτες του ΟΧΙ σήμερα, ποιό σχολείο διδάσκει τα μηνύματα του αγώνος; Κανείς και κανένα! Γνωρίζουμε τον Κάστρο, αλλά δεν γνωρίζουμε τον Κορυζή, γνωρίζουμε τους Σαντινίστας, αλλά δεν ξέρουμε τον Κατσιμήτρο, γνωρίζουμε τους Βιετ Κονγκ, αλλά δεν ξέρουμε τον Χρύσανθο. Οι μαρξιστές φρόντισαν να μας κάνουν λοβοτομή στην ιστορική μας μνήμη και συνείδηση. ‘Αξιος ο μισθός τους. Όπως και της Νέας Δημοκρατίας, που τους παρακολουθεί με απάθεια και συγκατάβαση, εγκλωβισμένη στην αφασία του “μεσαίου” χώρου της.
Θέλουν μία νεολαία απονευρωμένη, πειθήνια και συμβιβασμένη, μες τα ναρκωτικά και την ανεργία, χωρίς ρίζες, μνήμη και εθνική συνείδηση. Για να μπορεί ο κάθε επίδοξος επιβήτορας της εξουσίας να την κρατάει εγκλωβισμένη στην παρακμή της επονομαζόμενης «νεο-ελληνικής» κοινωνίας. Που ούτε νέα, ούτε «Ελληνική», ούτε κοινωνία πλέον είναι! «Όλα από χέρι χαμένα και τα σπίρτα μας σβησμένα», τραγουδάει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.Απέναντι σε αυτή την συναίνεση της εθνικής υποτέλειας υπάρχει μία παραφωνία: το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ και ο Μάκης Βορίδης. Είναι η αντίσταση των Ελλήνων πατριωτών. Είναι η αντίσταση των ζωντανών και ελευθέρων Ελλήνων. Αυτών που δεν θέλουν να εκποιήσουν την εθνική τους αξιοπρέπεια, που δεν οραματίζονται να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι στο προδοτικό μεταπρατικό Ελλαδικό κρατίδιο, που δεν συμβιβάζονται με τους επαγγελματίες αριστερούς, που δεν σέρνονται σαν τα σκουλήκια με την κοιλιά στο χώμα στο ΠΑΣΟΚ και την Ν.Δ.
«Ο μόνος σωστός δρόμος είναι ο ανήφορος» γράφει ο Νίκος Καζαντζάκης στην Ασκητική του. Λυπάμαι όλους αυτούς που προτιμούν την σήψη και την δουλοπρέπεια, από τον καθαρό αέρα που σου προσφέρει ο ανήφορος. Έκαστος, όμως, εφ’ ω ετάχθη. Αυτή είναι η ομορφιά της ζωής: η επιλογή και ο αγώνας. Κανείς δεν σε υποχρεώνει να χειροκροτάς τον Σημίτη και τον Καραμανλή, εσύ το επιλέγεις, απλώς για να βολέψεις το «άθλιον σαρκίον σου». Κανείς δεν σε αναγκάζει να εκποιήσεις την προσωπική σου αξιοπρέπεια για να βολευτείς στο σύστημα. Κανείς δεν σε εμποδίζει ν’ αντικρίσεις κατάματα τον ήλιο, αν το επιθυμείς βαθιά μέσα σου.Ο Ιωάννης Μεταξάς το 1940 μπορούσε να πει ναι, αντί για ΟΧΙ. Και να βρει χιλιάδες αιτιολογίες κατόπιν, αντίστοιχες αυτών που βρήκαν ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου. Προτίμησε όμως τον δρόμο της τιμής και του αγώνος, τον ανήφορο. Όπως και πριν από αυτόν, ο Παλαιολόγος και ο Κολοκοτρώνης. Όπως και μετά από αυτόν, ακολούθησαν ο Αυξεντίου και ο Παλληκαρίδης. «Στην δόξα των προγόνων σας ψωμοζητώντας ζείτε, αλιά σ’ εκείνη την γενιά που θάχει εσάς προγόνους» έγραφε ο Σουρής. Στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ προτιμούμε να έχουμε προγόνους τον Ιωάννη Μεταξά, από το να έχουμε τον Κωστάκη Καραμανλή, τον Γιωργάκη Παπανδρέου και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Διότι τα ΟΧΙ σε αυτό το έθνος και σε αυτή την γωνιά της γης, θέλουν Μεταξάδες! Χθες, σήμερα, πάντα.
Ο/Η northwest greece
ΑπάντησηΔιαγραφήεχεις απόλυτο δίκιο,ετσι ακριβώς ειναι ,,,,αλλα οι αγράμματοι......!
Ανοητούλη χαλβά,
ΑπάντησηΔιαγραφήείτε σ' αρέσει είτε όχι, ο δικτάτορας Μεταξάς είπε ΟΧΙ ενώ οι δικοί σου δημοκράτες είχαν υπογράψει σύμφωνο «μη-επιθέσεως» με τον Χίτλερ...
Έτσι κι αλλιώς, δεν αξίζει ν' ασχοληθεί κανείς σοβαρά μαζί σου... δεν είσαι μόνο ανιστόρητος, αλλά και εμπαθής... κι αν έκανα τον κόπο να σου γράψω 2 αράδες, είναι επειδή χάρηκα για το φτύσιμο που σου ρίχνουν όλοι οι σχολιαστές...
Η ελληνική μιζέρια και ο ελληνικός καιροσκοπισμός σε όλο του το μεγαλείο... άξιος ο μισθός σου, απ' όπου κι αν τον παίρνεις... (εισπράττεις, εννοώ...)
Μπούρδες του Παπανικολάου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ίδιος Μεταξάς στον 1ο παγκόσμιο πόλεμο οργανωσε τους επιστράτους και συγκρουόταν με του Αγγλογάλλους που βομβαρδιζαν την Αθήνα για να βγάλουν την Ελλάδα στον πόλεμο,συνελήφθη και εξορίστηκε στην Κορσική.
Δηλαδή το 1916 ήλεγχε την Ελλάδα το "γερμανικό κεφάλαιο" και το 1940 το αγγλικό όταν φυσικά το 1916 η Αγγλία ήταν πολυ ισχυρότερη παγκοσμίως απ ότι το 1940.
Μαρξιστικές μπουρδες.
α ρε Θύμιο,
ΑπάντησηΔιαγραφήκρίμα, σου είναι πολύ δύσκολο να δεις κατάματα την αλήθεια διότι τα μαρξιστικά σου γυαλάκια σου περιορίζουν το οπτικό σου πεδίο
ναι ο Μεταξάς ήταν δικτάτορας με συγκεκριμένη πολιτική τοποθέτηση
ήταν όμως και πατριώτης ήταν και στρατιωτικός
ο Μεταξάς δεν αναγκάσθηκε να πει το ΟΧΙ ο μεταξάς προετοιμαζόταν από την στιγμή που ανέλαβε την εξουσία για το ΟΧΙ αλλιώς δεν θα υπήρχαν οχυρά (ρούπελ, νυμφαίο..) αλλοιώς δεν θα υπήρχε στρατός προετοιμασμένος και με υψηλό φρόνημα αλλιώς η απάντηση του στον Ιταλό πρόξενο θα ήταν αντίστοιχη των απαντήσεων των σημερινών πολιτικών μας τύπου ευχαριστώ περάστε σκουπίστε τελειώστε
ο Μεταξάς το είπε το ΟΧΙ γιατί το αισθανόταν, γιατί του το επέβαλε η ψυχοσύνθεση του, και η πατριωτική του συνείδηση και εάν θες και η δεξιά του ιδεολογία
και σαφώς το ΟΧΙ το είπε ο ελληνικός λαός ο οποίος με αυταπάρνηση πολέμησε στην Ήπειρο και στην Μακεδονία αλλά το διακαίωμα να πολεμήσει αρχικά του το έδωσε ο Μεταξάς ο οποίος βρέθηκε σε αυτή τη θέση την κατάλληλη στιγμή και αυτό είναι κάτι που όσο και να πληγώνει την αριστερή σου συνείδηση δεν αλλάζει
ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΥΛΗΜΕΝΑ ΤΟΜΑΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, τους μονους συμμαχους του εθνικοσοσιαλιστη Χιτλερ (βλεπε συμμαχια Σοβιετικης Ενωσεως και Γερμανικου Ραιχ – συμφωνο ΡΙΜΠΕΡΝΤΡΟΠ – ΜΟΛΟΤΩΦ , όπως ονομαστηκε από τα ονοματα των υπουργων εξωτερικων τους) τους ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΩ :
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως ο λαός κοιμόταν στις 3:30 το πρωί και κάποιος ΑΛΛΟΣ είπε το «ΟΧΙ» χωρις να ρωτησει ουτε συμμαχους ουτε αμερικανους ουτε νατο ουτε βασιληαδες ?
-Πως εξηγείται ένας φασίστας να είπε όχι στους φασίστες και να τους συνετριψε απελευθερωνοντας και την βορειο ηπειρο ;
-Ποιανης λαμπρης ηγεσιας στρατος και αξιωματικοι πολεμησαν και με ποιανου σχεδια ? Ποιος εκανε τα οχυρα ΜΕΤΑΞΑ που ακομη τα επισκεπτονται από στρατιωτικες σχολες του εξωτερικου να τα θαυμασουν ?
-Ποιος ετοιμασε την ΕΛΛΑΔΑ για να νικησει ? ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ που ηταν ολη υπο εθνικοσοσιαλιστικο-φασιστικο ελεγχο ? Που δεν πηραμε ουτε μια σφαιρα (από ποιον αλλωστε αφου ολοι ηταν σκλαβωμενοι) από κανενα ?
-Ποιος έφερε στην Ελλάδα την κοινωνική ασφάλιση και πρόνοια ιδρύοντας το ΙΚΑ (με αρχικό κεφάλαιο μάλιστα τους μισθούς των βουλευτών μετά τη κατάργηση της Βουλής);
-Ποιος ίδρυσε τους πρώτους σταθμούς Πρώτων Βοηθειών στην Ελλάδα;
-Ποιος όρισε με νόμο ότι 20 κλίνες σε κάθε νοσοκομείο θα διατίθενται σε φοιτητές και άπορους;
-Ποιος ίδρυσε το ΤΕΒΕ στην Ελλάδα;
-Ποιος έφερε στην Ελλάδα το 8ωρο;
-Ποιος έκανε υποχρεωτική αργία την Κυριακή για τους εργαζόμενους;
-Ποιος έκανε υποχρεωτική την χορήγηση άδειας μετ’ αποδοχών για τους εργαζόμενους στην Ελλάδα;
-Ποιος καθιέρωσε τη χορήγηση ενός μισθού ως δώρο στους εργαζόμενους στην Ελλάδα;
-Ποιος απαγόρευσε την εργασία σε ανηλίκους στην Ελλάδα;
-Ποιος έκανε αργία και καθιέρωσε τον εορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς;
-Πότε υπεγράφησαν οι πρώτες συλλογικές συμβάσεις εργασίας στη Ελλάδα;
-Ποιος καθιέρωσε τον όρο της υποχρεωτικής διαιτησίας μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών στην Ελλάδα;
-Ποιος ίδρυσε την πρώτη φοιτητική εστία στην Ελλάδα;
-Ποιος ίδρυσε τις πρώτες κατασκηνώσεις στην Ελλάδα;
-Ποιος ίδρυσε την Εργατική Εστία στην Ελλάδα;
-Ποιος καθιέρωσε τα εργατικά εισιτήρια στην Ελλάδα;
-Ποιος ίδρυσε την Αγροφυλακή και την Αγορανομία στην Ελλάδα;
-Ποιος ίδρυσε τον πρώτο ραδιοφωνικό σταθμό στην Ελλάδα και το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας;
-Πότε κατασκευάστηκε το πρώτο ελληνικό πλοίο από Ελληνικά ναυπηγεία;
-Ποιος ίδρυσε το Κρατικό Θέατρο;
-Αποτελεί παλλαϊκή αναγνώριση το ότι πλήθος κόσμου συνόδευσε το εκλιπόντα Πρωθυπουργό τον Ιανουάριο του 1941;
Ποιος άλλος θα μπορουσε να κανει ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ σε τοσο ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ (3 χρονια) εκτος από τον γιγαντα ΙΩΑΝΝΗ ΜΕΤΑΞΑ ? οοεεοο;
Αυτή ηταν η προσφορα του μΕγαλου αυτου ανδρα , την ωρα που τα γουρουνια της αριστερας ελεγαν με τους κωλοριζοσπαστηδες τους να αποσχουν οι αριστεροι από τον πολεμο αυτόν γιατι ηταν… πολεμος των βιομηχανων.. και πολεμος των εγγλεζων … και αργοτερα (1944) να ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και της ΕΔΑΦΙΚΗΣ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ με τις συνεχεις καταπτυστες αποφασεις της ολομελειας του ΚΚΕ και των λυσσασμενων ΕΑΜΟΒΟΥΛΓΑΡΙΚΩΝ ΜΑΧΩΝ ΚΑΙ ΣΦΑΓΩΝ για αποκοπη της ΘΡΑΚΗΣ και της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ μας προς οφελος των ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΥΤΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ Της ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ-ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΥΙΑΣ …(βλεπε αρχεια ΚΚΕ και πληθος δημοσιευματων του εμετικα ανθελληνικου ριζοσπαστη..)
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ ,
ΖΗΤΩ Ο ΗΡΩΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ,
ΖΗΤΩ Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ – το αξιο τεκνο της Πατριδος
ΤΩΡΑ ΡΕ ΘΥΜΙΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΓΙΝΕΙ ΣΟΦΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΦΗΝΕΙΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΤΑ ΜΕΡΟΣ ΤΑ ΕΜΦΙΛΙΑΚΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΠΕΡΙ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΔΕΞΙΩΝ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΜΕΡΟΣ ΤΑ ΠΕΡΙ ΠΑΤΡΙΔΟΚΑΠΗΛΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΡΕΣΤΑ . ΕΜΕΙΣ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΤΩΝ 10 ΕΚ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΕΣ.ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΟΥ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΣΟΥ. ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΩ ΓΙΑ ΤΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ ΤΟΥ 1925 ΟΥΤΕ ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΘΩ ΣΤΗΝ ΚΟΜΙΤΕΡΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ.
ΑΡΧΕΙΑ ΕΧΟΥΜΕ ΔΕΝ ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΑΝ ΟΛΑ.
ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΞΑΝΑΧΤΙΖΑΝ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥΣ ΕΔΩ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΦΥΤΛΙΟ
ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ.
ΑΣΤΑ ΘΥΜΙΟ ΜΗΝ ΞΑΝΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΑ ΜΑΘΕΙΣ . ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΧΩΡΙΣ ΗΓΕΣΙΕΣ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΑ ΤΡΩΕΙ Η
ΜΑΡΜΑΓΚΑ ΠΟΥ ΛΕΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ.
γερμανοβουλγαροι - εβραιομαρξιστικα και ναζιστικα βλητα - και ιταλορουμανοαλμπανικα κοθωνια, μια ζωη καφροι ησασταν και ως πικραμενοι καφροι θα ψοφησετε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια λυση εχετε :
να φυγετε απο την Ελλαδα.
Οι γερμανοαγγλικες κουφαλες πρεπει να κανουν το ιδιο, μπας και η Ελλαδα αρχισει παλι να μυριζει ελληνικο θυμαρι.
ρε παιδιά δε χρειάζεται να μισούμε ο ένας τον άλλο για τις πολιτικές του απόψεις.Το καλύτερο είναι να βλέπουμε νηφάλια τα πράγματα και από απόσταση.Μπορεί ο μεταξάς να ήταν πατριώτης και να είπε το οχι.Μπορεί να είπε το όχι επειδή η ελλάδα ήταν στη σφαίρα επιρροής της αγγλικής αυτοκρατορίας όπως λέει ο θύμιος.ΧΑΛΑΡΩΣΤΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήη ΔΕΞΙΆ ΠΆΝΤΩς ΑΝ ΚΑΙ ΑΝΈΒΗΚΕ Ο ΖΈΡΒΑς ΣΤΟ ΒΟΥΝΌ ΈΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕ ΜΕΡΙΚΈς ΣΥΜΦΩΝΊΕς ΜΕ ΤΟΥς ΓΕΡΜΑΝΟΎς στο μεγαλύτερο μέρος της συνεργάστηκε με τους κατακτητές Ράλλης Τσολάκογλου τάγματα ασφαλείας.
Η αριστερά από την άλλη με το σύμφωνο μη επίθεσης μολοτοφ ρίμπερτοφ περίμενε τους γερμανούς σαν απελευθερωτές στις φυλακές αντί να το σκάνε από εκεί με αποτέλεσμα οι γερμανοί να τους εκτελέσουνε όλους με μία έκπληξη ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους.Με τις συμφωνίες του λιβάνου της καζερτας νομίζω και της βάρκιζας πρόδοσαν το κκε δηλαδή τον ηρωικό αγώνα του ελληνικού λαού με τους 1.000.000 εγγεγραμμένους στην επον και τους 140.000 του ΕΛΑΣ. [το τιμημένο κκε βέβαια από τότε υπογράφει μία βάρκιζα κάθε χρόνο.Δεν προλαβαίνει να αρχίσει μία δυναμική απέργία και τσουπ επεμβαίνει το τιμημένο κκε να τη σταματήσει και να επιβάλει την ηρεμία και την κοινωνική ειρήνη.Πιο πολύ ξύλο έχουν φάει οι διαδηλωτές από το τιμημένο κκε από αυτό από την αστυνομία] και βέβαια με την εκκαθάριση των αντιδραστικών ή την εκκαθάριση των μετόπισθεν των σιάντου και ιωαννίδη όπου δολοφονήθηκαν με τα λεγόμενα κονσερβοκούτια αριστεροί και δεξιοί.
Το καλύτερο είναι τα τα βλέπουμε όλα κάπως απομακρυσμένοι και να βγάζουμε συμπεράσματα.Ο αγώνας των ελλήνων ενάντια στους ιταλούς ήταν ηρωικός και ενάντια σε όλες τις πιθανότητες και τις προβλέψεις [όπως και η επανάσταση του 21 οι οθωμανοί είχαν 5.000.000 στρατό και οι έλληνες ήταν 50.000 επαναστάτες μείον πόσους χιλιάδες κοτσαμπάσηδες και προύχοντες συνεργάτες.Ηταν και αυτή μία αδύνατη επανάσταση που εάν οι κοτσαμπάσηδες δεν έκαναν 2 εμφύλιους πολέμους θα μπορούσαν οι πατριώτες μόνοι τους να κερδίσουν]
"Ο Μεταξάς, ως ο στυγνός, δικτατορικός εκφραστής του μεγάλου κεφαλαίου ήταν δεμένος με τον αγγλικό ιμπεριαλισμό" είπε κάποιος παραπάνω. Πραγματικά είσαι βαθιά νυχτωμένος, ανιστόριτος ή απλά φανατικός και άρα ανεγκέφαλος. Ο Ιωάννης Μεταξάς ήταν αυτός που έλαβε τις πλέον φιλεργατικές αποφάσεις από της ιδρύσεως του ελληνικού κράτους και ως σήμερα βέβαια. Είναι γνωστή άλλωστε η διαταγή του να κρατικοποιείται όποιαδήποτε επιχείρηση απέλυε εργάτη! Όσο για τη δεύτερη ανοησία της παραπάνω φράσης, καλό θα είναι να αποφασίσουν οι κόκκινοι φασίστες και τα πράσινα παπαγαλάκια τους, τι ήταν τελικά ο Μεταξάς. Ήταν φασίστας και φιλογερμανός ή υπέρ του αγγλικού ιμπεριαλισμού; Τίποτα από όλα αυτά. Ο Ιωάννης Μεταξάς ήταν απλά πατριώτης. Ήταν αυτός που ενώ είχε σπουδάσει στη γερμανική στρατιωτική ακαδημία δε δίστασε να πει το ΟΧΙ και να συντρίψει τους εισβολείς! Ήταν αυτός που οργάνωσε την άμυνα της χώρας μας όπως σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης δεν είχε γίνει. Δε χαρακτηρίζεται άλλωστε άδικα η "Γραμμή Μεταξά" ως η κορυφαία στην Ευρώπη, αφού δεν είναι τυχαίο ότι ενώ η "Γραμμή Μαζινώ" έπεσε σε μερικές ώρες, τα ελληνικά οχυρά κράτησαν μέχρι τη συνθηκολόγηση! Ο Ιωάννης Μεταξάς είναι ο ηγέτης που κατάφερε να φέρει στα όπλα 600.000 Έλληνες στρατιώτες, με φρόνημα και ηθικό που παρόμοιο δεν είχε ποτέ στρατιώτης παγκοσμίως. Δεν είναι ξανά τυχαία η αναγνώριση της ανδρείας και της μαχητικότητας των Ελλήνων στρατιωτών από τον ίδιο το Χίτλερ, ο οποίος σε ομιλία του στη γερμανική βουλή, τους ξεχώρησε από οποιοδήποτε άλλο στρατιώτη! Τέλος ο Ιωάννης Μεταξάς είναι ο ηγέτης που είπε το ΟΧΙ, το οποίο φυσικά έκανε πράξη ο ελληνικός λαός και στρατός! Αν ο Μεταξάς είχε πει ΝΑΙ, κανείς δε θα τον είχε κατηγορήσει για τίποτα. Όταν όλη η Ευρώπη ξεφτυλισμένη και ατιμωμένη παραδόθηκε στο Χίτλερ με την πρώτη πιστολιά, θα ήταν δικαιολογημένος ίσως ο πρωθυπουργός της "μικρής" Ελλάδας να μην αντισταθεί. Και όμως, τα παντελόνια του Ιωάννη Μεταξά ήταν ελληνικά και είχαν περιεχόμενο! Ο ηγέτης είναι αυτός που πάντα δίνει το σύνθημα! Φυσικά την προσφορά του αυτή την αναγνώρισαν οι Έλληνες της εποχής και πανηγύριζαν στους δρόμους κρατώντας τη φωτογραφία του μαζί με αυτή του βασιλιά. Τα ορφανά του Στάλιν, γνωστά για τη μικροψυχία και τη δειλία τους, δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτα!
ΑπάντησηΔιαγραφή8:57
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπόσπασμα από το ''τετράδιο'', το ημερολόγιο του Ιωάννου Μεταξά :
'' Το 1915 , άραγε θα μου το συγχωρέσει ο Θεός;''
..........
Η μονόπλευρη ανάγνωση της Ιστορίας δεν είναι καλός σύμβουλος.
Τα αποτελέσματα του Εθνικού Διχασμού και την συντριβή των Άγγλων στην Καλλίπολη τα πληρώνουμε ακόμα μέχρι σήμερα .Γιατί άλλη θα ήταν η ισχύς της χώρας μας αν είχαμε πάρει τότε τα Δαρδανέλλια .
Τον Μεταξά τον έχει κρίνει η Ιστορία με τα πολλά αρνητικά του και τα λίγα θετικά του .
Πάνω από όλα ήταν ένας αυλικός λακές των Βασιλικών Ανακτόρων των οποίων τις εντολές εκτελούσε ασυζητητί.
Και του χρόνου με υγεία σε όλους.
Karl Marx Jr
Ο Παπανικολάου ονειρεύεται ότι βρίσκεται στο Γράμμο και μάχεται τους δεξιούς. Παραλήρημα μίσους και διχόνοιας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είμαι οπαδός κανενός Μεταξά αλλά τι να κάνουμε που αυτός κινητοποίησε έναν ολόκληρο λαό να αντισταθεί κατά των Ιταλών, με το δικό του Οχι.
που ηταν ο ελληνικος λαος οταν κανανε αποβαση οι αμερικανοι και αλλοι στο λιτοχωρο;;;;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατι δεν ειπε αλλο ενα δυνατο ΟΧΙ; και ξερεις γιατι δεν ειπε γιατι ο Ελλην πρωθηπουργος ειπε ΝΑΙ
Tο περιλάλητο θέμα του ΟΧΙ, αν το είπε ο Μεταξάς ή ο... λαός, αποτελεί ουσιαστικά ένα πολιτικό και όχι ένα ιστορικό ζήτημα. Ιστορικά το θέμα είναι λυμένο. Το ΟΧΙ το είπε ο Μεταξάς, και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει, διότι απλούστατα είναι ένα (ιστορικό) γεγονός. Όμως, έλα που ο Μεταξάς ήταν δικτάτορας, και μάλιστα δικτάτορας από την λάθος μεριά! Είναι λοιπόν να δεχτούμε όλοι εμείς, οι προοδευτικοί κια δημοκράτες άνθρωποι, πως το ΟΧΙ το είπε ένας “δεξιός” δικτάτορας;;; Πότε!!! Κι αν το είπε, δεν το... είπε!!! Το ΟΧΙ το είπε ο Λαός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως εδώ τίθεται ένα θεμελιώδες θέμα πολιτικής ηθικής: Έχει η δημοκρατία λόγους να κρύβει την αλήθεια, ακόμη και για “παιδαγωγικούς” σκοπούς; Ασφαλώς όχι. Θεμέλιο της δημοκρατίας μπορεί να είναι η αλήθεια και μόνον. Γιατί αν αυτό που ενδιαφέρει είναι να μην δίνουμε κακά παραδείγματα στους νέους, τότε είναι προφανές πως δεν μας ενδιαφέρει η ιστορική αλήθεια, άρα είμαστε έτοιμοι να την θυσιάσουμε προκειμένου να εξυπηρετήσετε έναν ακραίο καιροσκοπισμό, ο οποίος δέχεται το ψεύδος και την παραποίηση της αλήθειας ως παιδαγωγικές μέθοδες! Δηλαδή δεχόμαστε τελικά πως στην Δημοκρατία ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Όμως, ο μόνος τρόπος να διαπαιδαγωγήσουμε με στέρεο δημοκρατικό ήθος τους νέους μας είναι να τους λέμε πάντα όλη την αλήθεια και μόνον την αλήθεια, έστω κι αν αυτή μας πονάει. Γιατί οτιδήποτε άλλο είναι σκοταδιστικό και αντιδημοκρατικό, καθώς το μόνο που πετυχαίνει να κάνει κανείς μ' αυτόν τον τρόπο είναι να διαπλάθει φοβικές και έωλες προσωπικότητες. Μόνο με την αλήθεια διαμορφώνονται δημοκρατικοί πολίτες. Έτσι, αν το ΟΧΙ το είπε ο δικτάτορας Μεταξάς, έχουμε χρέος να το αναγνωρίσουμε με γενναιότητα πρώτα-πρώτα εμείς οι ίδιοι, και μετά να το μεταδώσουμε ως ιστορική αλήθεια στην νέα γενιά.
Υποστηρίζουν όλοι οι δημοκράτες της πολιτικής υποκρισίας πως ο Μεταξάς αναγκάστηκε να πει το ΟΧΙ, διότι τον πίεσαν ο Βασιλιάς και οι Άγγλοι. Αλλά και εδώ η ιστορική πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Ο Μεταξάς το ΟΧΙ το είπε από μόνος του και εντελώς αυθόρμητα, γιατί αυτό το ΟΧΙ ήταν μια αποκλειστικά δική του απόφαση, που την είχε πάρει μήνες, ή, μάλλον, χρόνια πριν.
Η Ελευθεροτυπία πριν από λίγες μέρες μοίρασε μαζί με την εφημερίδα έναν υπέροχο επετειακό τόμο για το ΟΧΙ, με τίτλο: Η Ελλάδα στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. «ΟΧΙ». Διπλωματία, Προπαγάνδα Πόλεμος. Ε Ιστορικά. Τον οποίον τόμο ξαναμοίρασε και την 1η Νοεμβρίου.
Εκεί λοιπόν διαβάζουμε πως ο Μεταξάς είχε αποφασίσει από την πρώτη στιγμή να αμυνθεί η Ελλάδα στην ιταλική εισβολή, οποτεδήποτε κι αν αυτή γίνονταν πράξη. Έτσι, ήδη από τις 21 Αυγούστου 1940, ο Μεταξάς θα διευκρίνιζε στον Ιταλό πρέσβη, στην Αθήνα πως «Εάν η Ιταλία ήθελε θίξει ζωτικά συμφέροντα της Ελλάδος, και προπαντός την ακεραιότητα του εδάφους της, . σας παρακαλώ να τηλεγραφήσετε ότι η Ελλάς θα αμυνθεί της τιμής της και της ακεραιότητός της μέχρις εσχάτων» (Ε Ιστορικά, σελίδα 40). Και σε ένα ιδιόχειρο σημείωμά του, στις 2 Σεπτεμβρίου 1940, που ανακαλύφθηκε πρόσφατα, έγραψε πάλι ο Ι. Μεταξάς: «Η Ελλάς είναι αποφασισμένη να αποδυθεί εις πόλεμων των άκρων, παρά να υποκύψει εις τας ιταλικάς αξιώσεις». Απόφασις αμύνης μέχρις εσχάτων και θυσίας της, παρά να υποχωρήσει» (Ε Ιστορικά, ΟΧΙ, σ. 41). Αλλά ήδη από το 1934, που στην Ελλάδα ούτε βασιλιάς υπήρχε ούτε τίποτα, ο Ιωάννης Μεταξάς δήλωνε: «η Ελλάς εν ουδεμία περιπτώσει δύναται να ευρεθή εις στρατόπεδον αντίθετον εκείνον εις το οποίον θα ευρίσκεται η Αγγλία» (Ε Ιστορικά, ΟΧΙ, σ. 40). Ο Μεταξάς, ο δικτάτορας Μεταξάς, είχε πάρει την απόφαση να αντισταθεί στον εισβολέα μήνες πριν. Τόσο ανέτοιμος ήταν, που λένε και κάποιοι.
Δεν φταίει αυτός, ούτε και η ιστορική αλήθεια, που κάποιες δεκαετίες μετά ένας δημοκρατικός πρωθυπουργός υπέστειλε την σημαία, είπε ΝΑΙ στους Τούρκους και ευχαρίστησε τους Αμερικάνους. Και δεν βγήκε τότε κανένας ελληνικός λαός να πει ΟΧΙ. ΝΑΙ είπε ο δημοκρατικός πρωθυπουργός του, ΝΑΙ είπε και ο λαός. Και τότε η Ελλάδα μίκρυνε, αφού για πρώτη φορά μετά το 1923 θα έχασε εθνικό έδαφος.
Όσο για τις πιέσεις εκ μέρους της Αγγλίας, για να καταλάβουμε πόσο τις υπολόγιζε ο Μεταξάς, όταν ήταν αντίθετες προς το εθνικό συμφέρον, θα σας πω τα εξής: Στις 13 Ιανουαρίου του 1941 έφθασε στην Ελλάδα ο Άγγλος στρατηγός Ουέηβελ. Αμέσως μετά την άφιξη του πρότεινε την αποστολή στο μέτωπο της Βορείου Ηπείρου ενός αγγλικού συντάγματος αντιαεροπορικών και αντιαρματικών όπλων. Ο Ιωάννης Μεταξάς αρνήθηκε την προσφορά χωρίς εξηγήσεις, ενώ ο στρατηγός Παπάγος ζήτησε την αποστολή τουλάχιστον εννέα μεραρχιών με ισχυρή αεροπορική κάλυψη. Ο Ουέηβελ ανταπαντά ότι μπορεί να διαθέσει... δύο μόνο μεραρχίες!
Ο Μεταξάς είπε στον Άγγλο στρατηγό πως ότι το μόνο που μπορούσε να επιτύχει η παρουσία των δύο αγγλικών μεραρχιών στην Ελλάδα θα ήταν το να να επισπεύσουν την γερμανική επίθεση. Η διπλωματική πίεση από το Λονδίνο ήταν αφόρητη. Έτσι, ο Μεταξάς δήλωσε επίσημα στις 18 Ιανουαρίου 1941 ότι θα δέχονταν την αποβίβαση αγγλικών στρατευμάτων μόνον όταν οι Γερμανοί διαβούν τον Δούναβη και εισέλθουν στην Βουλγαρία. Φυσικά, στις 29 Ιανουαρίου 1941 ο Ιωάννης Μεταξάς, όλως τυχαίως πέθανε...
Στις 5 Σεπτεμβρίου 1941 ο Ουέηβελ, ως στρατάρχης πια των βρετανικών δυνάμεων της Μέσης Ανατολής υποβάλει την επίσημη έκθεση του στον Τσώρτσιλ. Στην έκθεση του αυτή, που είδε το φως της δημοσιότητος τον Ιούλιο του 1946, ο ’γγλος στρατηγός αναφέρει την αρνητική στάση της κυβερνήσεως Μεταξά και του Στρατηγού Παπάγου. Μάλιστα, λέγει ότι με απόφαση της κυβερνήσεως Μεταξά του απαγορεύτηκε να επισκεφθεί το μέτωπο, παρά το ότι ο ίδιος το είχε ζητήσει...
Τόσο πολύ υπέκυπτε ο Ιωάννης Μεταξάς στις πιέσεις των Άγγλων.
Αυτά ο δικτάτορας Μεταξάς. Για να δούμε τώρα αντίστοιχα την στάση των αρχηγών της δημοκρατικής παράταξης, και πιο συγκεκριμένα την στάση του μεγάλου ηγέτη στρατηγού Πλαστήρα. Ο Πλαστήρας κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού αρχικά και μετέπειτα του ελληνογερμανικού πολέμου το 1940-1941, διέμενε ως φυγάδας στην Κυανή Ακτή της Γαλλίας, μετά το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα του 1935, στο οποίο είχε πρωτοστατήσει.
Από εκεί, ο Πλαστήρας έγραψε προς τον Π. Μεταξά, Έλληνα Πρέσβη στην Γαλλική Κυβέρνηση του Βισύ, επιστολή, στις 16-7-1941 (όταν η Ελλάδα βρισκόταν τότε υπό Γερμανική, Ιταλική και Βουλγαρική κατοχή): Σ' εκείνη την επιστολή ανέφερε μεταξύ άλλων και τα εξής: «Το σεσηπός καθεστώς τής 4ης Αυγούστου, όχι μόνον ετόλμησε να κηρύξη τον πόλεμον εναντίον δύο πανισχύρων Αυτοκρατοριών, εν ώρα παντελούς αδυναμίας τής Αγγλίας, και κατέστρεψε το Έθνος(!!!), αλλά και κατεβλήθησαν προσπάθειαι να ματαιωθούν διαπραγματεύσεις μου μέσω Γερμανίας, προς διευθέτησιν της Ιταλοελληνικής διενέξεως».
Βρισίδι που τρώει ο Μεταξάς από τον μεγάλο ήρωα της δημοκρατικής παράταξης!!! Μεγαλοπρεπές! Και γιατί; Επειδή έκανε κάποια αντεθνική ενέργεια; ΟΧΙ ! Απλά επειδή «ετόλμησε να κηρύξη τον πόλεμον εναντίον δύο πανισχύρων Αυτοκρατοριών»!!! Και έτσι κατέστρεψε το έθνος, με το ΟΧΙ που είπε!!! Δηλαδή ο Πλαστήρας βρίζει μ' αυτόν τον τρόπο τον Ιωάννη Μεταξά επειδή είπε ΟΧΙ στους Ιταλούς και δεν είπε ΝΑΙ !!!! Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, είναι απόλυτα ΑΛΗΘΙΝΟ.
Η δημοσίευση της παραπάνω επιστολής στην εφημερίδα ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΙΜΑ, στις 5-4-1945, προκάλεσε την παραίτηση του Ν. Πλαστήρα από την Πρωθυπουργία, λόγω του φιλοφασιστικού περιεχομένου της.
Όμως, δεν ήταν μόνον αυτά τα... αντιστασιακά ανδραγαθήματα του «Μαύρου Καβαλλάρη»... Ο Ν. Πλαστήρας υποστήριξε πως έπρεπε η Ελλάδα, μετά την κατάληψή της από τη Γερμανία, να συγκροτήσει φιλογερμανική Κυβέρνηση!!! Ναι, ακριβώς έτσι. Η σχετική επιστολή του της 21-4-1941, από την Γαλλία, απευθυνόμενη πιθανώς προς τον ιδιαίτερα στενό του φίλο και συνεργάτη Κομνηνό Πυρομάγλου, όπως δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ την 14-9-1997, αναφέρει τα εξής νόστιμα... αντιστασιακά: «Ξέρεις τας σκέψεις μου τας οποίας μεταδίδεις στους φίλους. Είμαι τής γνώμης ότι πρέπει να γίνη Κυβέρνηση φιλογερμανική γιά νά καταστήσωμεν ολιγώτερον οδυνηράν την ήτταν. Αυτό πρέπει νά γίνη και εάν ακόμη θα ηξεύραμε ότι ο πόλεμος θα ετελείωνε και μετά τινας μόνο μήνας με τελείαν ήτταν τού ’ξονος (όπερ απίθανον).»
Λένε όλοι οι δημοκράτες ότι ο Ιωάννης Μεταξάς ήταν δικτάτορας, και γι' αυτό πρέπει να τον καταδικάσουμε. Σύμφωνοι. Απόλυτα σύμφωνοι. Αλλά για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει με τον ίδιο ζήλο να καταδικάσουμε και τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου, και φυσικά τον δωσίλογο Πλαστήρα. Γιατί; Μα γιατί ήταν εξίσου θερμότατοι οπαδοί της δικτατορίας. Αλλιώς έχουμε δυο μέτρα και δυο σταθμά. Έτσι δεν είναι; Κι αυτό είμαι σίγουρος πως δεν το θέλετε καθόλου.
Μα ήταν όλοι αυτοί οπαδοί της δικτατορίας; Μόνο ήταν; Κατ' αρχήν, ο Βενιζέλος ήρθε στην εξουσία από την πρώτη δικτατορία, που γνώρισε το Ελληνικό κράτος, δηλαδή από το κίνημα στο Γουδί, του 1909. Και μάλιστα, επειδή αυτοί ήταν άμαθοι και είχαν αφήσει την βουλή να λειτουργεί, ο Βενιζέλος τους έγραψε από την Κρήτη ένα γράμμα, που κυριολεκτικά τους ξευτέλιζε, γιατί δεν είχαν τολμήσει να κηρύξουν εξ αρχής κανονική δικτατορία, ώστε να κλείσουν την βουλή και να κυβερνούν μόνον με διατάγματα (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμος ΙΔ΄, σ. 267). Αυτά μπορεί κανείς να τα δει πολύ παραστατικά και στην υπέροχη ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Ελευθέριος Βενιζέλος». Η οποία ξεκινάει ακριβώς με τα μπινελίκια που ρίχνει ο Βενιζέλος στους πραξικοπηματίες αξιωματικούς, γιατί δεν είχαν κηρύξει δικτατορία.
Για να γίνουν απόλυτα κατανοητά αυτά που λέω, θα παραθέσω το ξεκατίνιασμα του Βενιζέλου και του Αλέξανδρου Παπαναστασίου μέσα στην Εθνοσυνέλευση το 1924, για το ποιος είχε κυβερνήσει πιο... δικτατορικά από τον άλλον! Πιο συγκεκριμένα, στις 29 Ιανουαρίου 1924 ο πρωθυπουργός Βενιζέλος κατηγόρησε τον Παπαναστασίου πως προσεταιρίζονταν ορισμένα στοιχεία, μερικά από τα οποία δεν ήταν καθόλου δημοκρατικά. Τότε ο Παπαναστασίου του απάντησε πως ο Βενιζέλος ήταν ο τελευταίος που θα είχε το δικαίωμα να του κάνει τέτοιες παρατηρήσεις, μιας και όσο κυβέρνησε, κυβέρνησε μόνον με την δύναμη των όπλων!
Λέει ο Βενιζέλος στον Παπαναστασίου: «Κύριε Παπαναστασίου λυπούμαι με τας αντιλήψεις τας οποίας έχετε, αι οποίαι μας οδηγούν εις μίαν Στρατοκρατίαν αντί να μας οδηγούν εις την Δημοκρατίαν. Δι' αυτό δεν δύναμαι παρά να εκφράσω την λύπην μου διότι χάριν της εγκαθιδρύσεως της Δημοκρατίας προσηταιρίσθητε στοιχεία στρατοκρατικά».
Θόρυβος επικράτησε στην αίθουσα από την δριμύτητα της επίθεσης και διαμαρτυρίες ακούσθηκαν. Τα Πρακτικά διέσωσαν, ότι «ο κ. Βενιζέλος αποχωρεί της αιθούσης εν ταραχή».
Ο Παπαναστασίου απάντησε αμέσως, απόντος πλέον του Βενιζέλου, ότι τα στοιχεία που υπαινίχθηκε ο πρωθυπουργός, (δηλαδή οι στρατιωτικοί), έσωσαν την Ελλάδα από εσωτερικό και εξωτερικό κίνδυνο! Και τόνισε: «Οφείλω να διαμαρτυρηθώ δια την τοιαύτην αντίληψιν του κ. Προέδρου της Κυβερνήσεως, ο οποίος άλλωστε κατά το παρελθόν έχει εις το ενεργητικόν του βιαίας επαναστάσεις, τας οποίας ενήργησε τη συνδρομή των στρατιωτικών»!!!!
Δεν είναι υπέροχοι και οι δυό τους... Ε, αυτοί ήταν οι ηγέτες της Δημοκρατικής Παράταξης. Διαγωνισμό στην δικτατορία κάνανε!
Και βέβαια, ο Βενιζέλος δεν εγκατέλειψε ποτέ την αιώνια αγαπημένη του, την... δικτατορία, μιας και το κοινοβουλευτικό πολίτευμα δεν του πήγαινε και πολύ! Έτσι, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 1935, έλεγε ο Βενιζέλος στην βουλή, με αφορμή αυτό ακριβώς το πραξικόπημα: «Του είπα [εννοεί τον Πλαστήρα] ότι γνωρίζει καλώς ότι ΔΕΝ είμαι από εκείνους, οι οποίοι είναι ενθουσιασμένοι από το κοινοβουλευτικόν πολίτευμα. [...] Προσέθεσα ακόμη: Βέβαια μου επικαλείσθε συχνά το παράδειγμα μίας χώρας, η οποία καθ' όλας τας πληροφορίας, αφ' ής εγκαθιδρύθη εις αυτήν η δικτατορία, φαίνεται ότι πηγαίνει καλά. Αλλά, προσέθεσα τούτο: Διά να υπάρξη μία τοιαύτη δικτατορία πρέπει να υπάρξει δικτάτωρ, και τέτοιον δικτάτορα εγώ δεν τον βλέπω. Εγώ δεν νομίζω, αγαπητέ φίλε στρατηγέ Πλαστήρα, ότι είσαι ικανός να κάμης τον δικτάτορα. Οχι μόνο συ δεν έχεις την ικανότητα να κάνης τον δικτάτορα, ως ο Μουσολίνι, αλλά δεν έχεις ούτε την πλειάδα, εκατοντάδα ανδρών τους οποίους έχει περί αυτόν ο Μουσολίνι». (Το Φασιστικό Πρότυπο του Μεσοπολέμου, Ντούτσε, ο Υπέροχος, ΙΟΣ, Ελευθεροτυπία, 28-10-2006).
Δηλαδή, κ. Λαζόπουλε, όλοι ήθελαν τότε την δικτατορία! Και πρώτοι και καλύτεροι ο Βενιζέλος, ο Παπαναστασίου και ο Πλαστήρας. Και μάλιστα το πρότυπό τους ήταν ο Μουσολίνι. Ναι, ο Μουσολίνι, που είχε μάλιστα και πολλούς καλούς συνεργάτες, και έτσι προόδευε η χώρα του, όπως λέει ο Βενιζέλος! Το μόνο πρόβλημα του οποίου ήταν ότι στην Ελλάδα δεν υπήρχε δικτάτορας ισάξιος του Μουσολίνι.
Και έχουν τονίσει όλοι κατά κόρον και μέχρι αηδίας τον φασιστικό χαρακτήρα του καθεστώτος Μεταξά. Τον άπειρο και αυθόρμητο θαυμασμό του Βενιζέλου, του Πλαστήρα αλλά και του Καζαντζάκη για τον Μουσολίνι και το φασιστικό καθεστώς του γιατί δεν το αναφέρει ποτέ και κανείς;
Και μετά από όλα αυτά, βρίζουν οι οπαδοί της Δημοκρατικής Παράταξης με τέτοιον τρόπο τον Ιωάννη Μεταξά για δικτάτορα; Γιατί; Επειδή ακολούθησε κατά γράμμα τις πρακτικές αλλά και απόψεις τις του Βενιζέλου, του Παπαναστασίου, του Πάγκαλου και του Πλαστήρα; Ή μήπως επειδή αυτός κατάφερε εκείνο που δεν είχε καταφέρει όλοι εκείνοι;
Λοιπόν, ή όλους ή κανέναν. Αλλιώς, ούτε δίκαιοι είμαστε, ούτε τίμιοι.
Και μια κουβέντα για το Ρούπελ. Πραγματικά ήταν και είναι μια απ' τις μελανότερες σελίδες της νεοελληνικής ιστορίας η παράδοση του Ρούπελ, και για τον ίδιο τον Ιωάννη Μεταξά. Βέβαια, δεν ήταν καθόλου δική του η απόφαση, ήταν του Βασιλιά Κωνσταντίνου. Ο Μεταξάς ανέλαβε την εκτέλεσή της ως αρχηγός του επιτελείου. Αλλά και μόνον αυτό αρκεί για να τον καταδικάσουμε. Αλλά, αν καταδικάζουμε τον Μεταξά για την παράδοση ενός οχυρού, τι πρέπει να κάνουμε τον Βενιζέλο, που με ένα τηλεγράφημά του παρέδωσε ολόκληρη την Ανατολική Θράκη αμαχητί στον Κεμάλ;
Ο Βενιζέλος μετά την μικρασιατική καταστροφή ορίστηκε ως πληρεξούσιος της Ελλάδας στο εξωτερικό. Στις 20 Σεπτεμβρίου / 3 Οκτωβρίου είδε τον Άγγλο υπουργό εξωτερικών στο Λονδίνο, και ενημερώθηκε επίσημα για την απόφαση της Αντάντ. Την ίδια μέρα, διαβίβασε τηλεγραφικά τις απόψεις του στην Αθήνα. «Η απώλεια της Ανατολικής Θράκης», έγραφε, «ήταν καταστροφή ανεπανόρθωτος... εφόσον οι Δυνάμεις απεφάσισαν την απόδοσιν ταύτην εις την Τουρκίαν». Στις 25 Σεπτεμβρίου / 8 Οκτωβρίου ο Βενιζέλος έστειλε το ακόλουθο τηλεγράφημα στους πληρεξούσιους Θράκες στα Μουδανιά, από το Παρίσι: «Ανακοινώσατε, παρακαλώ, τηλεγράφημα εις πληρεξουσίους Θράκης, Ανατολική Θράκη απωλέσθη ατυχώς δι' Ελλάδα και επανέρχεται εις άμεσον κυριαρχίαν Τουρκίας, αποκλειόμενης πάσης διαμέσου λύσεως, οία υπονοούμενη εις τηλεγράφημα σας. Επί πλέον υποχρεούμεθα να εκκενώσωμεν από τούδε Θράκην».
Η Ανατολική Θράκη, ωστόσο, κάθε άλλο παρά "χαμένη" μπορούσε να θεωρηθεί για την Ελλάδα. Το Τέταρτο Σώμα Στρατού όχι μόνο δεν είχε καμιά ανάμιξη, στο μικρασιατικό μέτωπο, αλλά είχε σημαντικά ενισχυθεί από το βόρειο συγκρότημα του ελληνικού στρατού που είχε περάσει με ελληνικά πολεμικά στη Ραιδεστό. Ακόμα και αν υποτεθεί ότι η Τουρκία ήταν αποφασισμένη να πετύχει με πόλεμο την κατάληψη της Ανατολικής Θράκης, το Σεπτέμβριο/Οκτώβριο του 1922, έπρεπε να νικήσει τις βρετανικές δυνάμεις στην ουδέτερη ζώνη, να καταλάβει τα Δαρδανέλια και, το σπουδαιότερο, να αποδεχθεί η Αγγλία την τυπική αυτή ήττα της και να αποχωρήσει από τα Στενά και την Κωνσταντινούπολη, χωρίς να χρησιμοποιήσει το στόλο της, έπρεπε επίσης οι δυνάμεις της να περάσουν στην Ευρώπη μη διαθέτοντας αξιόλογη ναυτική υποστήριξη (ο ελληνικός στόλος ήταν ακόμη στην Προποντίδα) και έπρεπε να νικήσει τον ελληνικό στρατό και να καταλάβει την Ανατολική Θράκη. Όλα αυτά έπρεπε να ολοκληρωθούν μέσα σε μερικές εβδομάδες, γιατί ερχόταν ο χειμώνας.
Με δύο τηλεγραφήματά του ο Βενιζέλος χάρισε την Ανατολική Θράκη στους Τούρκους... Ναι, ακριβώς έτσι.
Και γιατί ο Βενιζέλος διέταξε τον Πλαστήρα να χαρίσει την Ανατολική Θράκη στους Τούρκους; Μα για να μην αναγκαστούν οι Άγγλοι να πολεμήσουν με τον καλό τους σύμμαχο τον Κεμάλ! Δηλαδή, ο Βενιζέλος χάρισε την Ανατολική Θράκη στους Άγγλους, για να μην χαλάσουν την ζαχαρένια τους οι Άγγλοι. Μετά από αυτά, τι λέτε εσείς ότι πρέπει να σκεφτόμαστε για τον Βενιζέλο;;;
Και ήταν αυτό τόσο πραγματικά απίστευτο, που πήγε έκπληκτος ο Ισμέτ Ινονού στον Κεμάλ και του είπε: «Οι Γιουνάν μας χαρίζουνε την Ανατολική Θράκη!».
Να θυμίσουμε εδώ πως ο Βενιζέλος χάρισε και τον Πόντο στους Τούρκους, έτσι ώστε να γίνει ο ηθικός αυτουργός της φριχτής ποντικής γενοκτονίας.
Οι Έλληνες του Πόντου είχαν διατυπώσει από νωρίς το αίτημα δημιουργίας δεύτερου ελληνικού κράτους στις νότιες παραλίες της Μαύρης Θάλασσας, ως μοναδική δυνατότητα επιβίωσης του ελληνισμού στη γενέθλια γη. Τον Οκτώβριο του 1917 ο Κ. Κωνσταντινίδης, ένας από τους ηγέτες του ποντιακού κινήματος και πρόεδρος της δυναμικής οργάνωσης της Μασσαλίας είχε ενημερώσει τον Βενιζέλο. Στον Πόντο, όπου κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου οι Τούρκοι είχαν προβεί σε γενοκτονία του ελληνικού πληθυσμού, δρούσε ένα δυναμικό αντάρτικο ελληνικό κίνημα, το οποίο αριθμούσε σε 18.000 άντρες. Το αίτημα των Ποντίων ήταν η ενίσχυση των ανταρτών κατά το υπόδειγμα του Μακεδονικού Αγώνα. Ο Βενιζέλος, παρότι αρχικά αμφιταλαντεύτηκε, επέλεξε να αγνοήσει τα αιτήματα των Ποντίων και να υποστηρίξει στη Συνδιάσκεψη Ειρήνης στο Παρίσι το Δεκέμβριο του 1918, την ενσωμάτωση του Πόντου στην Αρμενία. Μια θέση που εξόργισε τους Έλληνες του Πόντου και τις ποντιακές οργανώσεις, οι οποίες με επικεφαλής το μητροπολίτη Τραπεζούντος Χρύσανθο προσπάθησαν να παρέμβουν αυτοτελώς στις Συνδιασκέψεις Ειρήνης προωθώντας το αίτημα δημιουργίας Ελληνικού Κράτους στον Πόντο.
Ο Βενιζέλος συνέχισε την πολιτική του και στις 4 Φεβρουαρίου του 1919 δήλωσε στον Αμερικανό πρόεδρο Ουϊλσον ό,τι παρότι οι Έλληνες του Πόντου επιθυμούσαν την ανεξαρτησία, αυτός αντιτάχθηκε απόλυτα. Επίσης σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Sunday Times, δήλωσε ότι δέχεται να συμπεριληφθεί ο Πόντος στην Αρμενία (Β. Αγτζίδη, Ο Βενιζέλος της Ήττας).
Τα επακόλουθα αυτής της πολιτικής λίγες μέρες μετά, στις 19 Μαΐου, είναι, δυστυχώς, σε όλους μας πολύ γνωστά.
Δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ ο Βενιζέλος υπήρξε η αιτία της καταστροφής όλου του προσφυγικού Ελληνισμού.
Και όχι φυσικά μόνος του. Με πολύτιμο βοηθό και συμπαραστάτη το ΚΚΕ, το οποίο ομολόγησε με τον πιο επίσημο τρόπο πως ήταν ένας από τους κύριους παράγοντες της Μικρασιατικής καταστροφής.
Πιο συγκεκριμένα, στην πρώτη σελίδα του Ριζοσπάστη της 12-7-1935 δημοσιεύθηκε τούτη εδώ η σημείωση, όπου και η λαμπρή τους ομολογία για τον ρόλο τους στην καταστροφή και στην φρίκη τριών εκατομμυρίων προσφύγων:
«Μια Επιφύλαξι»
«Αν δεν νικιόμασταν στη Μ. Ασία, η Τουρκία θάτανε σήμερα πεθαμένη και μεις μεγάλη Ελλάδα. Τη «λευτεριά» μας θα την εστηρίζαμε στην υποδούλωση του Τουρκικού λαού. Αυτό εμείς δεν το δεχόμαστε. Το αποκρούομε κατηγορηματικά. Η αστικοτσιφλικάδικη Ελλάδα στη Μ. Ασία πήγε όχι σαν εθνικός απελευθερωτής μα σαν ιμπεριαλιστική δύναμη, όργανο των εγγλέζων μεγαλοκαρχαριών. Πήγαινε αυτού όχι μόνο για να διαιωνίσει την ξενική κυριαρχία πάνω στον Τουρκικό λαό μα και να κάνη την Τουρκία αντισοβιετικό ορμητήριο. Δεν είναι αυτός ο δρόμος της ειρηνικής δημοκρατικής συμβίωσης των λαών της νοτιανατολικής Ευρώπης. Η Μικρασιατική εκστρατεία δεν χτυπούσε μόνο τη νέα Τουρκία μα στρεφότανε ενάντια στα ζωτικότατα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Γι' αυτό εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία ΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΔΙΩΞΑΜΕ». Ριζοσπάστη της 12-7-1935, σ. 1.
Και μια σημείωση: Μην ψάξετε στην ψηφιακή συλλογή της ΕΘΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ για να βρειτε σε μορφη pdf το συγκεκριμένο φύλλο του Ριζοσπάστη. Και αυτό γιατί ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΗΣ 12-7-35 ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΤΗ ΠΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΘΕΙ!!!
Όσο για το ΟΧΙ, το βέβαιον είναι πως πως πρέπει να χρωστάμε πολύ μεγάλη και αιώνια ευγνωμοσύνη στον Ιωάννη Μεταξά, για το ΟΧΙ που είπε εκείνο το βράδυ. Και αυτό δεν το λέω εγώ, το λέει ένας πολιτικό ανάστημα που δεν νομίζω πως μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Και αυτός είναι ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος.
Πιο συγκεκριμένα, στο βιβλίο του Τα Χρόνια του Μεγάλου Πολέμου, Αθήνα 1964, σσ. 19-20, ο Π. Κανελλόπουλος λέει τα εξής: «Πρέπει να είμεθα, χωρίς άλλο, ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΣ εις τον Ιωάννη Μεταξά, διότι είπε, ολομόναχος, εις το σκοτάδι της νυκτός, το μέγα ΟΧΙ. Λέγουν όσοι αντικρίζουν με εμπάθεια και αυτά τα ανάγλυφα γεγονότα της ιστορίας, ότι το ΟΧΙ δεν το είπεν ο Μεταξάς. Ότι το είπεν ο Ελληνικός Λαός. Ναι, το είπεν ο Ελληνικός Λαός, αλλά αφού το είχε ειπή ο Μεταξάς. Ο ατυχής και συμπαθής Emanuelle Grazzi, εκτελών εντολήν που δεν του άρεσε καθόλου, εξύπνησε, την 3ην πρωινήν, τον Μεταξά και όχι τον Ελληνικόν Λαόν. Εάν έλεγεν ο Μεταξάς ΝΑΙ, πώς θα έλεγεν ΟΧΙ ο Ελληνικός Λαός, που θα εξυπνούσε αργότερα; Θα το έλεγε βέβαια μέσα του και θα το εξεδήλωνε και έμπρακτα, όταν θα οργάνωνε μυστικά την αντίστασή του, αλλά η Αλβανική Εποποιία δεν θα εγράφετο ποτέ. Ας είμεθα, λοιπόν, τίμιοι απέναντι της ιστορίας. Το μέγα ΟΧΙ είναι πράξις του Ιωάννου Μεταξά».
Και για να μην ξεχνάμε ποιος είναι ο άνθρωπος που έγραψε τούτες τις γραμμές, θα θυμίσουμε πως ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος κατά την δικτατορία Μεταξά έμεινε εξόριστος για τέσσερα χρόνια.
Αλλά κι αν κανείς δεν θέλει να πιστέψει τον ο Παναγιώτη Κανελλόπουλο για το αν είπε ή δεν είπε ο Μεταξάς το ΟΧΙ, ας πιστέψει τον μεγάλο μας ποιητή Γιώργο Σεφέρη, ο οποίος κατά την μεταξική δικτατορία ήταν προϊστάμενος της Διεύθυνσης Εξωτερικού Τύπου, του υπουργείου Τύπου, με προϊστάμενό του τον γνωστό Μανιαδάκη. Στυλοβάτης πραγματικά της προπαγάνδας του καθεστώτος ο Σεφέρης. Γι' αυτό άλλωστε και ήταν εκείνος που έγραψε το διάγγελμα του βασιλιά για την κήρυξη του πολέμου.
Λέει λοιπόν επί λέξει ο Σεφέρης:
"Τις μέρες που άρχισε ο πόλεμος και στα σύνορά μας, συλλογιζόμουνα συχνά τις φάσεις και τις μεταπτώσεις της μοίρας ενός ανθρώπου ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ το ΟΧΙ, στις 3 το πρωί, στον πρεσβευτή της Ιταλίας. ... Το ΟΧΙ ήταν, μαζί με άλλα, η αντίδραση του ψυχόρμητου Μεταξά στην προσωπική προσβολή και την απιστία που του είχε κάνει η τροφός του Γερμανία": Γ. Σεφέρη, Χειρόγραφο, Σεπ. '41, Ίκαρος 1972, σσ. 43-45.
Για τον Σεφέρη ο Μεταξάς ήταν ο άνθρωπος που είχε μπορέσει να ενώσει εκείνες τις μέρες όλους τους Έλληνες. Μια ένωση που για τον Σεφέρη οφείλονταν "πραγματικά στο γεγονός ΟΤΙ ΕΙΠΕ την 28η τη λέξη που ήταν στις καρδιές όλων των Ελλήνων": Γ. Σεφέρη, Χειρόγραφο, Σεπ. '41, Ίκαρος 1972, σ. 49.
Και ξέρετε πότε είπε το ΟΧΙ ο Μεταξάς τότε που όλοι οι ηγέτες της Δημοκρατικής Παράταξης ήταν έτοιμοι όλοι τους να πουν ΝΑΙ και να συνεργαστούν με τους κατακτητές. Και ενώ ο Πλαστήρας έβριζε τον Μεταξά γιατί δεν είπε ΝΑΙ στους Ιταλούς. Ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο γνωστός "Γέρος της Δημοκρατίας", κατά την διάρκεια του πολέμου γυρνούσε από δω κι από κει και έλεγε πως "οι Γερμανοί δεν θα μας πειράξουν": Γ. Σεφέρη, Χειρόγραφο, Σεπ. '41, Ίκαρος 1972, σ. 43.
Γι αυτό και λέει ο Σεφέρης για τον Μεταξά πως "είχε και το περισσότερο μυαλό, και το περισσότερο σθένος" απ' όλους τους πολιτικούς της εποχής του: Γ. Σεφέρη, Χειρόγραφο, Σεπ. '41, Ίκαρος 1972, σ. 33.
Λίγα λόγια για τον Μάη του '36. Μια από τις πιο μελανές σελίδες στην ιστορία του “δικτάτορα”. Καταρχήν το πρώτο που πρέπει να σημειώσουμε εδώ είναι πως δεν έδωσε ο ίδιος ο Μεταξάς διαταγή να χτυπηθούν οι απεργοί και αυτό το αναγνωρίζουν όλοι. Δεν είναι υπεύθυνος ο Μεταξάς του μακελειού, αλλά ο τότε αστυνομικός διοικητής Ντάκος που μόνος του διέταξε την αστυνομία να πυροβολήσει. Ο Μεταξάς προκειμένου να μην οξύνει τα πνεύματα άφησε να μείνει η πόλη ακυβέρνητη για δυο μέρες, ώστε να λυθεί στο τέλος η απεργία συναινετικά με την επέμβαση της ΓΕΣΕΕ. (Τα γεγονότα όλα από την πλευρά του ΚΚΕ βλέπε στο άρθρο Ο ματωμένος Μάης του '36 στη Θεσσαλονίκη, Ριζοσπάστης, 30-4-2006).
Όμως ήταν ο Μεταξάς αυτός που με δικές του διαταγές για πρώτη φορά αιματοκύλισε την εργατιά και την αγροτιά στην Ελλάδα; Όχι φυσικά, αλλά η Δημοκρατική Παράταξη. Δείτε λοιπόν:
Πρώτη σφαγή με το καλημέρα της φτωχολογιάς από την Δημοκρατική Παράταξη το Κιλελέρ, το 1910. Το Κιλελέρ που όλοι το γιορτάζουν αλλά κανείς δεν μας λέει ποιος ήταν τότε κυβέρνηση. Και πώς να πουν, αφού τότε κυβερνούσε η Επανάσταση του 1909, που έφερε στην Ελλάδα τον Βενιζέλο; Πώς να πουν ποιος κυβερνούσε, αφού την εντολή για την σφαγή στο Κιλελέρ την έδωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός Δραγούμης, ο οποίος μέσα στην βουλή δικαιολόγησε απολύτως τον στρατό για το μακελειό, αφού ο καημένος ο στρατός “ηναγκάσθη να πυροβολήση” διότι οι αγρότες πετούσαν πέτρες στο τραίνο!!! (εφημ. ΣΚΡΙΠ, 9-3-1910, σ. 2). Να θυμίσουμε απλώς πως στην κυβέρνηση Δραγούμη υπουργός των Στρατιωτικών ήταν ο αρχηγός της επανάστασης Ζορμπάς.
Αύγουστος 1923. Επαναστατική κυβέρνηση. Πρωθυπουργός ένας από τους τρεις επαναστάτες, ο Σ. Γονατάς. Πάρα πολλοί επαγγελματικοί κλάδοι, εντελώς αυθόρμητα και ακαθοδήγητα, κατεβαίνουν σε απεργία. Τελικά, στις 20 Αυγούστου 1923 η ΓΣΕΕ αναλαμβάνει την ηγεσία των απεργιών. Η κυβέρνηση διαλύει τα σωματεία και κατάσχει τις περιουσίες τους. Παρ’ όλα αυτά, η απεργία επεκτείνεται στη Θεσσαλονίκη, τη Πάτρα, το Βόλο και σε όλη την χώρα. Στις 23 Αυγούστου η ΓΣΕΕ καλεί πανεργατική συγκέντρωση στο Πασαλιμάνι. Η κυβέρνηση διατάσσει τη βίαιη διάλυσή της. Το βράδυ θα βρει 11 εργάτες νεκρούς και δεκάδες τραυματίες. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός Στ. Γονατάς δηλώνει πως πρώτοι οι εργάτες άρχισαν να πυροβολούν και γι' αυτό η αντίδραση του στρατού ήταν απόλυτα δικαιολογημένη! Και πώς η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να επιβάλλει το κράτος του νόμου με κάθε θυσία (εφημ. ΕΜΠΡΟΣ, 23-8-1923, σ. 4).
Σημείωση, το ΣΕΚΕ (το ΚΚΕ της εποχής) και ο Αβραάμ Μπεναρόγια στήριζαν το καθεστώς Πλαστήρα και την επανάσταση.
Πρωτομαγιά 1924. Πρωθυπουργός ο Παπαναστασίου. Την Πρωτομαγιά του 1924 η συγκέντρωση έγινε μπροστά στο Δημαρχείο με ομιλητές τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου, Βελέτζα και το γενικό γραμματέα του ΚΚΕ και μέλος της Ομοσπονδίας Τύπου, Αποστολίδη. Η συγκέντρωση είχε απαγορευθεί και επιχειρήθηκε η διάλυσή της με ίλες ιππικού και το στρατό,ενώ χρησιμοποιήθηκαν και υδραντλίες. Αποτέλεσμα: 1 νεκρός. Και δύο άλλοι στον Πειραιά, σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Ο Πρωθυπουργός Παπαναστασίου δηλώνει πως αποκλειστικοί υπεύθυνοι για τα επεισόδια ήταν οι κομμουνιστές, και πως ο στρατός και αυτή την φορά αναγκάσθηκε να αμυνθεί... (εφημ. ΕΜΠΡΟΣ, 2-5-1923, σ. 4).
Βέβαια, αυτούς τους νεκρούς δεν βρέθηκε κανείς Ρίτσος να τους υμνήσει και κανείς Θεοδωράκης να τους τραγουδήσει, όπως εκείνους του '36. Ποιος τους φταίει όμως. Ας φρόντιζαν να σκοτωθούν από δικτάτορα και όχι από δημοκρατικούς πρωθυπουργούς...
Τελικά το να είσαι κουκουές είναι ανίατη ασθένεια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘυμιο....
Ευτυχώς που είπε "ΟΧΙ" και ο Stalin με το σύμφωνο Molotov - Ribbentrop και ζούμε ελεύθεροι σήμερα....κι ευτυχώς που ο Lenin είχε υπογράψει τη συνθήκη του Brest Litovsk στον α' παγκόσμιο και άρχισε η πτώση των Γερμανών και Αυστριακών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλος ευτυχώς που το 1961 έκτισε το τείχος στο Βερολίνο o Khrushchev και μάντρωσε - εμπόδισε τους Γερμανούς από το να ξεκινήσουν τον γ' παγκόσμιο πόλεμο.
Ολα αυτά είναι γνωστά βέβαια εκείνο που αγνοώ είναι τι έγινε εκείνη η συλλογή από Rolls Royce που διατηρούσε ο Brezhnev....
Igor Apateonov
28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την ευκαιρία του εορτασμού της 68ης επετείου του ΟΧΙ, ο Αντιστράτηγος ε.α. και συγγραφέας κ. Νικόλαος Κολόμβας φωτίζει για τους επισκέπτες του Διπλωματικού Περισκοπίου σημαντικές πολιτικο-στρατιωτικές πτυχές της Εποποιϊας του 1940-1, διαλύοντας συγχρόνως και ορισμένες σχετικές πλάνες.·
Κατά γενική αναγνώριση, η 28η Οκτωβρίου 1940 αποτελεί περίοπτο σταθμό στη μακραίωνη διαδρομή της Ελληνικής Ιστορίας και τους επικούς αγώνες της φυλής ενάντια στη βία και τη βαρβαρότητα. Η ιταλική «Μεγάλη Ιδέα» υπό την μορφή της αναγόρευσης της Μεσογείου σε «Mare Nostrum» επλανάτο από μακρού στον ορίζοντα. Ο Μουσολίνι, ωστόσο, συνέχισε τη σχετική πολιτική των προκατόχων του πολύ πιο δραστήρια. Ο δε κίνδυνος για την Ελλάδα κατέστη έκδηλος, αφότου οι Ιταλοί, στις 7 Απριλίου 1939, κατέλαβαν «αιφνιδιαστικά» την Αλβανία – επιδοθέντες εν συνεχεία, κατά διαστήματα, σε προκλητικές εις βάρος μας ενέργειες. Η απειλή, όμως, αποκαλυπτόταν ιδιαίτερα στυγνή με την επίδοση τις πρωϊνές ώρες της 28 Οκτωβρίου 1940 του ιταμού τελεσιγράφου από τον Ιταλό πρέσβη Εμανουέλε Γκράτσι στον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά. O οποίος, διερμηνεύοντας την από καιρό διαμορφωθείσα ομόφωνη απόφαση του Έθνους, το απέρριψε ασυζητητί με τη γνωστή φράση «Αlors, c' est. la guerre » (Λοιπόν, έχουμε πόλεμο). Ήτοι αντιτάσσοντας το κοσμοϊστορικό «Όχι». Ο εθνεγερτήριος παιάνας των αρχαίων προγόνων μας «Ίτε παίδες Ελλήνων...» αντηχεί στους αιθέρες. Η οργή του ελληνικού λαού για τις προηγηθείσες αυθάδεις προκλήσεις των Ιταλών φασιστών, με κορυφαία τον άνανδρο τορπιλισμό της «Έλλης» μας στις 15 Αυγούστου, κατά την εορτή της θεομήτορος στην Τήνο, γαλβάνισε την εθνική ομοψυχία και τη μετουσίωσε σε ορμή και πάθος για τη ν ί κη.
Η εξοπλιστική προσπάθεια
Αλλά ας έλθουμε στο κυρίως θέμα μας, αρχίζοντας με την προς πόλεμο προπαρασκευή. Χάριν της ιστορικής αλήθειας πρέπει να διαπιστωθεί ότι, κατά τα έτη 1923 έως 1935, η κυβέρνηση Μιχαλακοπούλου (1924-1925) και, κυρίως, το καθεστώς Στρατηγού Πάγκαλου (1925-1926) είχαν καταβάλει αξιόλογες προσπάθειες στον τομέα των εξοπλισμών. Ωστόσο, κατά την πενταετία 1927-32, οι στρατιωτικές μας δαπάνες μειώθηκαν δραστικά, σε σημείο που η αναλογία έναντι εκείνων των επίβουλων γειτόνων μας περιορίσθηκε σε 1:3 έως και 1:4. Με την τότε κυβέρνηση να προβάλλει ως δικαιολογία για την παραμέληση των στρατιωτικών εξοπλισμών το επιχείρημα ότι η κυρία προσπάθεια της χώρας απέβλεπε στη διπλωματική της ισχυροποίηση και στην οικονομική της ανόρθωση. Εν συνεχεία, όμως, η μερική επιστράτευση που πραγματοποιήθηκε κατά τα σοβαρά πολιτικο-στρατιωτικά κινήματα της 6ης Μαρτίου 1933 και της 1ης Μαρτίου 1935 απεκάλυψε δυστυχώς τη γυμνότητα μας σε εφόδια και υλικά.
Κατά την τετραετία 1936- 40 διετέθησαν από εθνικούς πόρους πιστώσεις ύψους 15,7 δισεκατομμυρίων δραχμών – δηλαδή ποσό υπέρ πενταπλάσιο των διατεθέντων κατά τη δωδεκαετία 1923-35 3 δις. δρχ.. Και ναι μεν, παρέμεναν σοβαρές ελλείψεις πολεμικού υλικού – οφειλόμενες κυρίως στην απροθυμία ικανοποίησης των προπληρωθεισών παραγγελιών μας από τις προμηθεύτριες χώρες, εξαιτίας των προβλημάτων που οι ίδιες οι τελευταίες αυτές αντιμετώπιζαν τότε. Πλην όμως οι σημαντικές αυτές πιστώσεις, σε συνδυασμό με τις καταβληθείσες άοκνες προσπάθειες, επέτρεψαν, από τη μια, την έγκαιρη κινητοποίηση των προβλεπομένων από το Σχέδιο Επιστρατεύσεως δέκα έξι μεραρχιών και έξι ταξιαρχιών, και, από την άλλη, την κατασκευή, κατά το μείζον μέρος της, της απαραίτητης έναντι της Βουλγαρίας οχυρώσεως – της γνωστής ως «Γραμμής Μεταξά». Κρίνεται δε σκόπιμο να επισημανθεί εδώ, ότι μέχρι τον Απρίλιο του 1939 ως εν δυνάμει αντίπαλος εθεωρείτο μόνον η Βουλγαρία. Διό και τα πολεμικά μας σχέδια μέχρι το 1939 αντιμετώπιζαν μόνον την εκ Βουλγαρίας (Β) απειλή.
Όσον αφορά, εξ άλλου, στο Πολεμικό μας Ναυτικό, επιβάλλεται να επισημανθεί ότι λίγο πριν από τον πόλεμο είχαν παραληφθεί δύο νεότευκτα αντιτορπιλικά αγγλικής προελεύσεως – τα «Βασιλεύς Γεώργιος» και «Βασίλισσα Όλγα». Και ότι στην περίοδο 1935-40 και κυρίως μετά το 1938, είχαν κατασκευασθεί οκτώ μεγάλα ναυτικά οχυρά, τα οποία συνδυάσθηκαν με ναρκοπέδια και ανθυποβρυχιακά κωλύματα. Σε σχέση δε με την Πολεμική μας Αεροπορία, δεν πρέπει να λησμονείται ότι, ενώ μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 30, η κατάσταση των αεροδρομίων μας ήταν μάλλον πρωτόγονη, στις παραμονές του πολέμου είχε ολοκληρωθεί η οργάνωσή τους σε νέες βάσεις, με τη συγκρότηση επτά κύριων, είκοσι δύο βοηθητικών και είκοσι πέντε εμπιστευτικού δικτύου αεροδρομίων. Χωρίς, ωστόσο, η κατάσταση όλων και κυρίως των βοηθητικών να ήταν ικανοποιητική.
Προπαρασκευαστικές πολιτικο-στρατιωτικές ενέργειες
Ως ενδεικτικά της ακλονήτου αποφάσεως να αντιταχθούμε στον εισβολέα σημειώνονται τα ακόλουθα:
α)Την επομένη της αποβάσεως των Ιταλών στην Αλβανία, ήτοι στις 8 Απριλίου, εκδίδονται άμεσες διαταγές προς τις VIII και ΙΧ Μεραρχίες των συνόρων μας για άμυνα του πατρίου εδάφους, με ταυτόχρονη εξουσιοδότηση για κήρυξη τοπικής επιστρατεύσεως.
β) Στις 13 Απριλίου 1939 οι Πρωθυπουργοί Αγγλίας και Γαλλίας εγγυώνται την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος και της Ρουμανίας. Και η μεν Ελλάς αποδέχεται την εγγύηση, όχι όμως και η Ρουμανία.
γ) Στις 4 Μαΐου τίθεται εν ισχύ το νέο Σχέδιο Επιχειρήσεων που προβλέπει την άμυνα ολοκλήρου του Ελλαδικού χώρου και αντιμετωπίζει ταυτόχρονη πλέον εισβολή από Ιταλία (Ι) και Βουλγαρία (Β) ήτοι το ΙΒ σχέδιο, ενώ παράλληλα αρχίζουν σύντονες εργασίες οχυρώσεως των τοποθεσιών έναντι του Αλβανικού μετώπου.
δ) Η θητεία αυξάνεται σταδιακά από 18 σε 24 μήνες, στις παραγωγικές στρατιωτικές σχολές εισάγεται σημαντικός αριθμός μαθητών, αρχίζει εντατική εκπαίδευση των αγύμναστων και μετεκπαίδευση των γυμνασμένων, καθώς και διεξαγωγή ασκήσεων μεγάλης κλίμακας.
ε) Το τελευταίο 10ήμερο του Αυγούστου 1939, λόγω προωθήσεως των ιταλικών δυνάμεων στα σύνορα μας, κηρύσσεται τοπική επιστράτευση. Στις 17 Σεπτεμβρίου, όμως, οι Ιταλοί αποσύρονται και οι δυνάμεις μας μεταπίπτουν στην ειρηνική τους κατάσταση.
στ) Την 1η Σεπτεμβρίου 1939, μετά την εσπευσμένη οχύρωση του τομέως έναντι της Αλβανίας και τις πληροφορίες περί ουδετερότητας της Γιουγκοσλαβίας, κοινοποιείται το ΙΒα Σχέδιο Επιχειρήσεων, το οποίο προέβλεπε προωθημένη άμυνα εγγύς της ορίου γραμμής, έναντι του ΙΒ που παραχωρούσε σημαντικό χώρο στην Ήπειρο και την Δυτική Μακεδονία.
ζ) Μετά την έναρξη στις 3 Σεπ. 1939 του Β! Παγκόσμιου Πολέμου, το εμπορικό μας ναυτικό αφήνεται σιωπηρά να υποστηρίξει τις θαλάσσιες μεταφορές παντοειδούς υλικού των συμμάχων, υποστάν έκτοτε σοβαρότατες απώλειες.
η) Στις 20 Απριλίου 1940 εκδίδεται και δεύτερη παραλλαγή του αρχικού σχεδίου, το ΙΒβ, το οποίο αντιμετώπιζε και θαλάσσιες ενέργειες των Ιταλών, με τη διάθεση χερσαίων δυνάμεων σε κρίσιμες περιοχές (Πρέβεζα, Κρήτη κ.α.)
θ) Μετά την υπογραφή, στις 22 Μαΐου, από τη Γερμανία και την Ιταλία του «Χαλύβδινου Συμφώνου», ο Μεταξάς καλεί τον Γκράτσι και του ανακοινώνει ότι «αν προσβληθούν τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα, θα αντισταθούμε αντί πάσης θυσίας και δι' όλων των μέσων».
ι) Στις 10 Ιουνίου, η Ιταλία – «κατόπιν εορτής», με τη Γαλλία ψυχομαχούσα – κηρύσσει τον πόλεμο κατά της Αγγλίας και της Γαλλίας. Έκτοτε δε οι Ιταλοί αποθρασύνονται και τα εις βάρος μας επεισόδια είναι αλλεπάλληλα.
ια) Κατά την ίδια εκείνη περίοδο, περατώθηκε η κατασκευή της νευραλγικής οδικής αρτηρίας Καλαμπάκας Μετσόβου - Ιωαννίνων και αναβλήθηκε η αποξήρανση των ελών του ποταμού Καλαμά στην περιοχή Καλπακίου – τα οποία έλη, λίγο αργότερα, έγιναν ο τάφος των Ιταλικών αρμάτων.
ιβ) Μετά τον άνανδρο τορπιλισμό της «Έλλης» στις 15 Αυγούστου 1940, οι μεν ιταλικές δυνάμεις προωθούνται στα σύνορα μας και λαμβάνουν σαφώς επιθετική διάταξη, εμείς δε κηρύσσουμε και πάλι επιστράτευση των έναντι της Αλβανίας δυνάμεων μας, καθώς, σταδιακά, από το τελευταίο 10ήμερο του Αυγούστου, και ορισμένων άλλων. Και φθάνουμε έτσι στις 28 Οκτωβρίου, οπότε, μαζί με την κήρυξη του πολέμου αναγγέλλεται και η γενική επιστράτευση.
Θα επικαλεσθούμε, τέλος, την εγγραφή στις 9 Απριλίου 1939 στο «Ημερολόγιο» του Ιωάννου Μεταξά της φράσης «...θα προτιμήσω ακόμη την καταστροφήν της πατρίδος μου παρά την ατίμωσιν...», για να διατυπώσουμε την άποψη ότι το ΟΧΙ στους εισβολείς, μολονότι τυπικά ελέχθη από τον τότε πρωθυπουργό στις 28 Οκτωβρίου 1940, είχε ουσιαστικά αποφασισθεί από την αξία πολιτικο-στρατιωτική ηγεσία άμα τη αποβιβάσει των Ιταλών στην Αλβανία στις 7 Απριλίου 1939.
Συσχετισμός δυνάμεων και επακόλουθοι περιορισμοί
Πρέπει να σημειωθεί εδώ, ότι σε ολόκληρο αυτό το διάστημα ο Λαός υφίστατο αγόγγυστα το βάρος των παραπάνω επαχθών μέτρων και είχε σιωπηρά και ομόθυμα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, συναινέσει σε αυτήν την απόφαση.
Ας εξετάσουμε ήδη πολύ συνοπτικά τις αιτιάσεις ορισμένων περί ηττοπάθειας, αλλά και στρατηγικών σφαλμάτων, της τότε πολιτικό-στρατιωτικής ηγεσίας.
Η Ιταλία, στα πρόθυρα του πολέμου, υπολογιζόταν ως μεγάλη ευρωπαϊκή και αποικιοκρατική δύναμη. Μετά την ενσωμάτωση της Αλβανίας τον Απρίλιο 1939, οι Ιταλοί είχαν, στις 10 Ιουνίου 1940, εισβάλει στην ασπαίρουσα Γαλλία και προσαρτήσει τη γαλλική Σαβοΐα και την Κορσική. Το θέρος, επίσης, του 1940, είχαν εκδιώξει τους ανέτοιμους και ολιγάριθμους Βρετανούς από την Ερυθραία και την Σομαλία. Μεθυσμένοι, δε, από τις σχετικά εύκολες επιτυχίες τους και μη λαμβάνοντας τα επιβαλλόμενα μέτρα ασφαλείας, πραγματοποιούν στις 15 Οκτωβρίου ευρεία σύσκεψη στη Ρώμη, στο περίφημο Παλάτσο Βενέτσια, κατά την οποία, αφού διαβεβαιώνουν τον Μουσολίνι ότι θα έκαναν στην Ελλάδα στρατιωτικό περίπατο (passegiata militare), αποφασίζουν να εισβάλουν στις 26 Οκτωβρίου – για να μεταθέσουν, λίγες ημέρες αργότερα, την ημερομηνία για τις 28 Οκτωβρίου. Όλα δε τα όσα εν συντομία εκθέσαμε, έκαναν την υπεύθυνη πολιτικό-στρατιωτική ηγεσία μας να αντιμετωπίζει με σύνεση και διακριτικότητα – υπερβολική, ίσως – τις αήθεις προκλήσεις του Ευρωπαίου, και όχι Βαλκανίου, αντιπάλου, τον οποίο εκαλείτο εντελώς μόνη και αβοήθητη να αντιμετωπίσει.
Συγκρίνοντας, τώρα, τις αντίπαλες δυνάμεις στις παραμονές της ιταλικής επιθέσεως, διαπιστώνουμε τα ακόλουθα:
Από πλευράς στρατού ξηράς, η υπεροχή των ιταλικών ετοιμοπόλεμων δυνάμεων ήταν σημαντική (3,5:1) σε πεζικό – συμπεριλαμβανομένων και περίπου δέκα πέντε ταγμάτων Αλβανών, κυρίως Τσάμηδων – και ακόμη σοβαρότερη ( 4:1) σε πυροβολικό. Ενώ, η παρουσία της ιταλικής τεθωρακισμένης μεραρχίας «Centavro» (Κένταυρος), με σύνολο εκατόν εξήντα εννέα ελαφρών αρμάτων, έναντι ουδενός δικού μας, ενίσχυε σημαντικά τις ιταλικές επιθετικές δυνατότητες.
Ακόμη δυσμενέστερες ήταν ο συσχετισμός στους τομείς του πολεμικού ναυτικού και της πολεμικής αεροπορίας. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι, έναντι εξήντα ενός ιταλικών αντιτορπιλικών, διαθέταμε δέκα, εξ ων μόνον δύο προσφάτου κατασκευής, και έναντι εκατόν δέκα εννέα υποβρυχίων, μόνον έξι παλαιά. Και ότι οι Ιταλοί διέθεταν παρατακτή δύναμη τετρακοσίων εξήντα τριών περίπου αεροσκαφών πρώτης γραμμής, έναντι εβδομήντα επτά δικών μας μαχητικών.
Με τις αδυναμίες αυτές να αναγκάζουν τις δυνάμεις μας να αποφεύγουν τις πεδινές ζώνες, οι οποίες θα επέτρεπαν την ταχεία κίνηση και τα αποφασιστικά αποτελέσματα, και να τις υποχρεώνουν να ελίσσονται πεζή, με χαρακτηριστική βραδύτητα, από τις πανύψηλες και χιονισμένες ορεινές προσβάσεις. Στους περιορισμούς δε αυτούς εστιάζονται κυρίως οι διχογνωμίες που έκτοτε ανεφύησαν – ειδικότερα σε ό,τι αφορά στη διστακτικότητα των μεγάλων κλιμακίων να εκμεταλλευθούν τις τοπικές επιτυχίες και να αποδυθούν εν συνεχεία στην καταδίωξη του εν συγχύσει υποχωρούντος εχθρού.
Κατά τα λοιπά, σημειώνοντας και την επαμφοτερίζουσα στάση των Γιουγκοσλάβων, πρέπει να επισημάνουμε ότι οι Άγγλοι σύμμαχοι μας – και δεν παραβλέπουμε τις σοβαρές δυσκολίες που αντιμετώπιζαν – δεν μας ενίσχυσαν στο μέτρο που όφειλαν και μπορούσαν να το πράξουν. Και κυρίως ότι δεν απέτρεψαν την δια θαλάσσης μεταφορά μεγάλου όγκου Ιταλικών Δυνάμεων στην Αλβανία από τον Δεκέμβριο κι έπειτα. Παρ' όλα δε αυτά, ο Στρατός μας, διαπνεόμενος από υψηλό φρόνημα και αντιπαρερχόμενος τις κακουχίες, κατόρθωσε μέσα σε ενάμισυ μήνα, όχι μόνο να εκδιώξει τον εισβολέα, αλλά και να απελευθερώσει μεγάλο τμήμα της μαρτυρικής μας Βορείου Ηπείρου και της Δυτικής Μακεδονίας σε βάθος κυμαινόμενο από 30 έως 50 χλμ, μέσα σ' ένα παραλήρημα χαράς των Ελλήνων κατοίκων τους και ενώ ήδη οι Ιταλοί από τις αρχές Δεκεμβρίου συζητούσαν περί συνθηκολογήσεως. Ενώ αργότερα, μετά την οικτρή αποτυχία της μεγάλης εαρινής επιθέσεως των Ιταλών, της γνωστής «ΠΡΙΜΑΒΕΡΑ» (διεξαχθείσης από τις 9 έως 24 Μαρτίου 1941), ο Μουσολίνι, υπό τα όμματα του οποίου εξελίχθηκε η αποτυχία αυτή, ταπεινωμένος και απογοητευμένος θα αναμείνει την επέμβαση του Χίτλερ για να τον βγάλει, ως «ο από μηχανής θεός», από το αδιέξοδο στο οποίο είχε περιέλθει.
Αμφισβητήσεις και παρανοήσεις
Στο σημείο αυτό, κρίνεται επιβεβλημένο να παρατεθούν ορισμένα στοιχεία, προκειμένου να διαλυθεί ο μύθος, σύμφωνα με τον οποίο το κύριο βάρος του πολέμου έφεραν οι έφεδροι αξιωματικοί, με αποτέλεσμα να υποστούν δυσαναλόγως υπέρτερες απώλειες έναντι των μονίμων συναδέλφων τους. Από επίσημα κείμενα προκύπτει ότι οι συνολικές απώλειες των αξιωματικών του στρατού ξηράς της περιόδου 1940-41 ανήλθαν σε 754 νεκρούς, εξ ων 346 μόνιμοι επί συνόλου 4130 και 408 έφεδροι επί δυνάμεως 5200, αποτελούντες, αντιστοίχως, το 8,84% και το 7,85% της συνολικής αριθμητικής τους δύναμης. Και σε 1484 τραυματίες, εξ ων 529 μόνιμοι και 955 έφεδροι, αποτελούντες αντιστοίχως το 12,3% και το 18,4% της συνολικής αριθμητικής τους δύναμης.
Ένα δεύτερο θέμα που κατά καιρούς έχει δώσει λαβή σε διϊστάμενες εκτιμήσεις είναι η απόφαση να διευθύνει ο Αρχιστράτηγος τις επιχειρήσεις από την Αθήνα. Καθώς ορισμένοι υποστηρίζουν ότι το Γενικό Στρατηγείο έπρεπε να είχε προωθηθεί στην Ήπειρο. Θα παρατηρούσαμε, ωστόσο, ότι οι αντιμετωπιζόμενες τότε απειλές κάλυπταν ολόκληρο τον χερσαίο και νησιώτικο χώρο του Αιγαίου και του Ιονίου πελάγους, καθώς και την Κρήτη – και ότι, συνεπώς, μόνο από κεντρική θέση, διαθέτουσα κατάλληλη επικοινωνιακή υποδομή, μπορούσαν να ελέγχονται. Πέραν τούτου, όμως, οι πληροφορίες των διπλωματικών πηγών από τις αρχές Νοεμβρίου περί σχεδιαζόμενης γερμανικής εισβολής στη Μακεδονία και Θράκη, η ανάγκη συντονισμού των επιχειρήσεων και των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως και οι αλλεπάλληλες αφίξεις πολιτικοστρατιωτικών βρετανικών κλιμακίων από την έναρξη του πολέμου, επέβαλλαν την παραμονή του Αρχιστρατήγου στην Αθήνα, πλησίον της κυβερνήσεως, της οποίας άλλωστε αποτελούσε και τον κυριότερο σύμβουλο επί στρατιωτικών θεμάτων. Και, πάντως, ας σημειωθεί, ότι από την 17η Δεκεμβρίου και μέχρι τον Μάρτιο 1941, όταν ιδρύθηκε το Τμήμα Στρατιάς Ηπείρου (ΤΣΗ), κλιμάκιο του Γενικού Στρατηγείου λειτουργούσε στην περιοχή Ιωαννίνων και ότι ο Αρχιστράτηγος, τουλάχιστον μια φορά τον μήνα και για αριθμό ημερών, βρισκόταν στη γραμμή των πρόσω.
Τέλος, έχει υποστηριχθεί ότι κακώς δεν χρησιμοποιήθηκαν οι απότακτοι ή επιστρατευθέντες αξιωματικοί των κινημάτων 1933 και 1935. Θα αντιτάσσαμε, όμως, ότι οι μεν πλείστοι των κατωτέρων αξιωματικών αυτής της κατηγορίας, όπως και αρκετοί ανώτεροι μη έχοντες σοβαρή εμπλοκή στα κινήματα, ανεκλήθησαν στην ενεργό υπηρεσία. Αλλά και ότι εύλογο ήταν, λόγω και της φύσεως του καθεστώτος, όπως και της αναταραχής που θα επροκαλείτο στο στράτευμα από την ανατροπή της επετηρίδος, οι ολίγοι πρωταίτιοι και οι υψηλόβαθμοι - μερικοί από τους οποίους είχαν καθαιρεθεί - να μην τύχουν της αυτής μεταχειρίσεως.
***
Εν κατακλείδι, ας αναρωτηθούμε: Τι θα συνέβαινε, αν εκείνο το δραματικό πρωινό της 28ης Οκτωβρίου η Ελλάδα είχε πει ΝΑΙ – όπως έκαναν στη ροή του Πολέμου τόσες άλλες χώρες;
Ο τότε Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς, στις 30 Οκτωβρίου 1940, σε έναν μνημειώδη αλλά και προφητικό λόγο του προς τους ιδιοκτήτες και αρχισυντάκτες των αθηναϊκών εφημερίδων, αφ’ ενός μεν, είχε προβλέψει ότι τελικά τον πόλεμο θα κέρδιζαν οι Άγγλοι, αφ’ετέρου όμως, είχε προεξοφλήσει ότι, αν αντί του ΟΧΙ είχαμε πει ΝΑΙ, η Ελλάδα θα ετριχοτομείτο. Με ένα κράτος των Αθηνών, περιορισμένο κατά κύριο λόγο στην ηπειρωτική Ελλάδα, να καθίσταται προτεκτοράτο των Ιταλών. Με τη Δυτική Θράκη και την Ανατολική Μακεδονία προσαρτώνται από τους Βουλγάρους. Και με την Κρήτη και ορισμένα νησιά του Αιγαίου να καταλαμβάνονται για ευνόητους λόγους από τους Άγγλους.
Μια τέτοια δε εξέλιξη των πραγμάτων θα είχε τεράστιες, και άκρως αρνητικές για τη συμμαχική υπόθεση, πολιτικές, ηθικές και στρατιωτικές συνέπειες. Πολιτικές, στα Βαλκάνια τουλάχιστον, γιατί θα εξωθούσε τη Γιουγκοσλαβία, τη Βουλγαρία, αλλά και αυτήν την Τουρκία να προσεγγίσουν ακόμη περισσότερο τον Άξονα ή και να ευθυγραμμισθούν με αυτόν. Ηθικές, γιατί θα αποθάρρυνε πλήρως κάθε σκέψη αντιστάσεως κατά του Άξονος. Και σρατιωτικές, γιατί δεν θα είχε φθαρεί ο ιταλικός στρατός στην Αλβανία. Κυρίως, όμως, η Γερμανία δεν θα είχε αναγκασθεί να διεξαγάγει τον Απρίλιο - Μάιο την εκστρατεία κατά της Ελλάδος. Και συνακόλουθα δεν θα καθυστερούσε η εξαπόλυση της επιθέσεως κατά της Σοβιετικής Ενώσεως κατά πέντε, τουλάχιστον, εβδομάδες.
Βέβαια, η ανεκτίμητη αυτή συμβολή μας στον συμμαχικό αγώνα ξεχάστηκε στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων της ειρήνης, το 1946. (Μολονότι δεν πρέπει να παραβλέπεται, εν προκειμένω, και η δική μας σοβαρή υπαιτιότητα, με τις έκρυθμες καταστάσεις που επικρατούσαν τότε στη χώρα μας, αλλά και τα όσα θλιβερά είχαν προηγηθεί, κατά τη διάρκεια της κατοχής, τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Μέση Ανατολή.) Οπωσδήποτε, όμως, η ηρωική αντίσταση της Ελλάδος κατά των δυνάμεων του Άξονος είχε παγκόσμια απήχηση – αλλά και σημαντικότατη επίδραση στην πορεία και έκβαση του Β! Παγκόσμιου Πολέμου. Διότι, επί πλέον των όσων λίαν σημαντικών επιπτώσεων ήδη αναφέρθηκαν: Διέλυσε τον μύθο για την ισχύ του ιταλικού στρατού. Ενθάρρυνε τους ολιγάριθμους Βρετανούς στην Αίγυπτο να ενεργήσουν επιθετικά. Και κυρίως κατέδειξε ότι ο Άξονας δεν ήταν «αήττητος». Και επειδή δεν είναι στις προθέσεις μας η ωραιοποίηση των πραγμάτων, δεν θα αρνηθούμε ότι μπορεί και σφάλματα να έγιναν και παραλείψεις να σημειώθηκαν και ακόμη και λιποψυχίες να παρατηρήθηκαν – όπως συνέβη και θα συμβαίνει παντού και πάντοτε στους πολέμους. Αλλά τέτοια περιστατικά δεν πρέπει να απομονώνονται ή να διογκώνονται – και πάντως δεν είναι ικανά να αμαυρώσουν την συνολική εικόνα της καθολικής συμμετοχής και εθελοθυσίας Λαού και Στρατού στην Εποποιία του 1940-41. Στις 28 Οκτωβρίου 1940, η γενιά των πατέρων μας αποδύθηκε σ' έναν αγώνα με πίστη και αυταπάρνηση αντάξια των προγόνων μας και των πεπρωμένων της φυλής μας.
Στη σημερινή δε συγκυρία, όταν διαγράφεται σοβαρή και διαρκής η απειλή κυρίως από τον εξ ανατολών γείτονα μας και όταν το μείζον που μπορούμε να προσδοκούμε από τους ισχυρούς της γης είναι δυστυχώς η τακτική του Ποντίου Πιλάτου, επιτακτική προβάλλει υπέρποτε άλλοτε η ανάγκη να ενστερνισθούμε την επιταγή που μας άφησε η γενιά του 40 για αρραγή ενότητα και εθνική ομοψυχία, ως τη μοναδική συνταγή για την επιτυχή αντιμετώπιση των εθνικών μας προβλημάτων.
· Ο Aντιστράτηγος ε.α. κ. Νικόλαος Κολόμβας φέρει τον τίτλο του Επιτίμου Διοικητού Γ! Σώματος Στρατού και έχει συγγράψει πλείονα βιβλία ιστορικού περιεχομένου.
θΥΜΩΣΕ Η ΘΥΜΙΩΩΩΩΩΩΩ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΙ Ο ΘΥΜΙΑΚΟΣ ΘΥΜΉΘΗΚΕ ΌΤΙ ΗΘΕΛΕ!!!
ΑΘΥΡΜΑ ΕΑΜ-ΕΤΑΝΟΗΤΟ Ο ΘΥΜΙΑΚΟΣ,
ΠΗΡΕ ΤΑ ΘΥΜΙΑΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΙΑΤΊΣΕΙ ΤΑ ΜΙΑΣΜΑΤΑ!!!
ΘΥΜΙΣ' ΘΥΜΙΟ Μ' ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ, ΑΠ' ΤΑ ΑΘΥΡΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΑΣ!
ΕΝΑ ΤΈΤΟΙΟ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ Ο ΟΜΟΚΟΝΣΕΡΒΟΚΟΎΤΗΣ ΣΟΥ, Ο ΚΑΡΚΑΓΙΆΝΝΗΣ Ο ΑΝΤΩΝΆΚΗΣ!
http://bp2.blogger.com/_JwUCQiYCz70/SH9_GjJX08I/AAAAAAAAAQw/uHHFp7zyVS4/s1600-h/kark3.jpg
Εκτός από τους πορτοφολάδες της ιστορίας υπάρχουν και οι παραχαρακτες της!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε το ΚΚΕ κατασκευαστή των κακέκτυπων που κυριαρχούν στη ζωή μας και μάλιστα με προδιαγραφές των αφεντικών του, των Παγκοσμιοποιητών τώρα, Διεθνιστών παλιότερα!
Αυτών που εξωφλούν τις κάλπικες επιταγές του στην Κύπρο, που πρόδωσαν στον αγώνα και σήμερα, την αφελληνίζουν με τον Καταστρόφια και στην Μακεδονία με το ξεπούλημα του Ζαχαριαδη να παίρνει σάρκα και "οστά" χάρι στον Μπους και τα εδώ τσιράκια του, τα αριστεροσυντρόφια!
Υπάρχουμε ακόμα γαιδούρια, και θα σας ξεμπροστιάζουμε!!Γιατί έχουν προλάβει οι παπούδες μας και οι γονιοί μας να μας πούν ποιοί είστε!
Τελείωσαν οι χάριτες να καίνε τα Πασόκια τα ντοκουμέντα που σας αφορούν!!!Θα τα βρείτε μπροστά σας και θα γλυτώσουν από τα νύχια σας κάποιοι!! Οσοι!!!
Ξερω...ξερω Ευθυμιε αγορι μου...με το ενα χερι πληκτρολογεις, γιατι το αλλο ειναι γεματο σπερμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλα που εσυ κ. Παπανικολαου δεν εχεις συγκεκριμένο πολιτικό και ιδεολογικο χρωμα και δεν βλεπεις τα πραγματα με παρωπίδες. Μην χρησιμοποιείς ομως πολλες φορές τον ορο "ιμπεριαλιστικός-η-ο" γιατι μας "μπερδεύεις" και δεν ξερουμε που ανήκεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά τωρα που το σκεφτομαι εχεις δικιο ιμπεριαλιστικές δυναμεις ηταν οι συμμαχοι κι οχι ο αξονας. Οι δυναμεις του αξονα απλώς ηθελαν να καταλαβουν τον κοσμο και να επιβάλλουν την Νεά ταξη. Κατι παρόμοιο με την σημερινη Νεα Ταξη των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ (Ειδες σε κατι συμφωνούμε). Κατα τα άλλα βγαλε τα κοκκινα γυαλάκια γιατι μας αναγκαζεις να βαζουμε τα μπλέ. Ενω πρεπει να τα βλεπουμε ολα χωρις γυαλάκια.
Oι συνηθισμένες μαλακίες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσχετα απο το αν μας άρεσει ή όχι το καθεστώς του Μεταξά,αν το 1940 είχαμε...κοινοβουλευτική δημοκρατία (δηλαδη κοινοβουλευτική πλουτοκρατία), οι Ιταλοί θα είχαν μπει στην Αθήνα σε 24 ώρες!
Διαβάστε λίγο ίστορία,ο Τσιάνο στο ημερολόγιο του εξηγεί γιατί τη πάτησαν οι Ιταλοί και επιτέθηκαν με ανεπαρκείς δυνάμεις: Γιατί ήταν σίγουροι ότι κάποιοι ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ που είχαν ΕΞΑΓΟΡΑΣΕΙ, θα έριχναν το Μεταξά και ο Μουσολίνι δε θα'βρισκε αντίσταση!
Οσο για τους γνωστούς "αγωνιστές της αντίστασης", το 1940 η Σοβιετικοί (και συνεπώς οι Ελληνες κομουνιστές κομουνιστές) ήταν φίλοι και σύμαχοι με τον Χίτλερ!
Οι αριστεροί συχνά κλαιγονται πως το τότε Ελληνικό καθεστώς παρέδωσε στους Γερμανους τους κομουνιστές πολιτικούς κρατούμενους: Δέν μας λένε όμως ότι οι Ναζί τους ΑΦΗΣΑΝ ΑΜΕΣΩΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ,γιατί ήταν φίλοι τους!
Η (όποια) αντίσταση απο την Αριστερά αρχισε όχι όταν εισέβαλαν οι Γερμανοιταλοί στην Ελλάδα...άλλα μόνο όταν επετέθηκαν στη Σοβιετία του Στάλιν!
Άει σιχτίρ πρασινοφρουροί, ανακυκλώνετε εδώ μέσα καθημερινά τα απωθημένα σας εναντίον της μοναδικής κυβέρνησης που προσπαθεί να κάνει, όσο μπορεί, κάτι σοβαρό για τη χώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΚΑΜΜΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΠΑΡΟΥΦΟΛΟΓΟΥΣ ΑΝΕΥΘΥΝΟΥΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΑΚΗ.
ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΚΑΜΜΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΙΚΙΣΜΟ ΠΟΥ ΞΕΧΕΙΛΙΖΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΠΑΤΖΑΚΙΑ ΤΟΥΣ.
Ξεφτιλισμένοι άνθρωποι είσαστε που έχετε πουλήσει τα ανθρώπινα ιδανικά σας (κάποτε πρέπει να είχατε) στο βωμό του μισθού από το Μπόμπολα.
Δέκα κακουργήματα έχει μαζέψει Ο Κοντομηνάς, ΔΕΚΑ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο νόμιμο είναι ένας άνθρωπος με ΤΟΣΟ ΒΑΡΙΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ να ελέγχει τηλεοπτικό σταθμό;
Δεν υπάρχουν νόμοι επιτέλους;
Δεν πρέπει κάποτε να ψάξουν οι εισαγγελείς τί έγινε με τα Αμοιβαία Κεφάλαια της Interamerican που κατακλέψανε ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ στο Χρηματιστήριο από τον κοσμάκη και έγινε ζάπλουτος ο Κοντομηνάς με την πώλησή της στη Eureko;
Δεν υπάρχουν εισαγγελείς, να κινηθούν γρήγορα να γλυτώσουμε από αυτά τα σκουπίδια της τηλεόρασης, τους λακέδες του Κοντομηνά, τον αποτυχημένο κομπλεξικό Κύρτσο και τον φανατικό πρασινοφρουρό Βερύκιο;
Όχι άλλο κάρβουνο!
Και για να μην μεινει σε κανεναν αμφιβολια για την ΣΥΝΕΧΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (και του κυριου φορεα της ΚΚΕ) παραθετουμε απο το 'αμυνεσθαι περι πατρης' =
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ τώρα ολίγα τινά από την γέμουσα αποδείξεων ιστορία του ΚΚΕ, το οποίο από το ξεκίνημα της ως μια από τις πρωταρχικές μέριμνες του είχε τη δημιουργία Σλάβικου Ανεξάρτητου Κράτους της Μακεδονίας στο οποίο θα εντάσσονταν και η ελληνική Μακεδονία, αποσπώμενη φυσικά από τα ελληνικά εδάφη.
Απόδειξη πρώτη: Το 5ο συνέδριο της Γ Κομμουνιστικής Διεθνούς αποφάσισε το 1924 το εξής: «Το Συνέδριο παραδέχεται ότι τα συνθήματα που διετύπωσε η Βαλκανική Ομοσπονδία: «Ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία», «Ενιαία και ανεξάρτητη Θράκη», είναι τελείως ορθά και αληθινά επαναστατικά». (Κομμουνιστική Επιθεώρηση 1924, σελ. 346-349). Την απόφαση αυτή προσυπέγραψε ενθουσιωδώς το υπερήφανο για την ιστορία του Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Τη γραμμή αυτή της αυτονομίας της Μακεδονίας (παρά τις διαφωνίες πλείστων κορυφαίων στελεχών του, όπως λ.χ. ο ιστορικός Γιάννης Κορδάτος) συνέχισε να έχει το ΚΚΕ μέχρι και το έτος 1935, οπότε διέκοψε για λίγο για να επανέλθει αργότερα.
Απόδειξη δεύτερη: Ο «Ριζοσπάστης» της 25ης Ιανουαρίου 1925 γράφει: «Ο Λένιν εκήρυξε και στην πράξη εφήρμοσε το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των καταπιεζομένων εθνοτήτων μέχρις αποχωρισμού από το κράτος όπου είναι προσαρτημένες. Γι' αυτό όλα τα αστικό κόμματα δεν θέλουν να ακούσουν το όνομα Λένιν στην Ελλάδα, που δια μέσου του κόμματος μας (προσέξτε το αυτό), ζητεί να πάψει το ανθρωποπαζάρι των πληθυσμών Μακεδονίας και Θράκης και καλεί τους λαούς των ν' αγωνισθούν για ενιαία ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη και για την Βαλκανική Κομμουνιστική Ομοσπονδία» .
Ώστε ο ίδιος ο «Ριζοσπάστης», παραδέχεται ότι το Κόμμα του είναι όργανο του Λένιν και υπεραμύνεται της ανεξάρτητης Μακεδονίας και της ανεξάρτητης Θράκης (όταν με τον καιρό τεθεί και θέμα ανεξάρτητης Θράκης, να ξέρουμε από τώρα σε ποιου μεταξύ άλλων τα «λάθη» οφείλεται κι αυτό). Να υπενθυμίσουμε στους ενδιαφερόμενους αναγνώστες μας ότι ο «Ριζοσπάστης» φυσικά έγραφε ψέματα. Διότι ο Λένιν κάθε άλλο παρά ήταν υπέρ της αυτοδιάθεσης των καταπιεζομένων λαών. Απόδειξη η αυτοκρατορία της Σοβιετικής Ένωσης που δημιούργησε πριν 70 χρόνια με θύματα καταπιεζόμενους αλλοεθνείς λαούς, οι οποίοι μόλις πριν ένα χρόνο μπόρεσαν επιτέλους να αποτινάξουν το ρωσικό ζυγό από τις πλάτες τους, χάρις στην κατάρρευση του ιμπεριαλιστικού συστήματος του Μαρξισμού - Λενινισμού.
Απόδειξη τρίτη: Το ΚΚΕ κατέβηκε στις δημοτικές εκλογές το 1929 με το σύνθημα «Ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία». Τότε ήταν που με εισήγηση του Ελευθερίου Βενιζέλου η Βουλή εψήφισε το περίφημο ιδιώνυμο (Σαράντου Καργάκου: Από το Μακεδόνικο ζήτημα στην Εμπλοκή των Σκοπϊων, Gutenderg 1992 σελ. 167. Από τις σελίδες του πολύτιμου αυτού βιβλίου αντλούμε και πολλά άλλα ιστορικά ντοκουμέντα). Ο Βενιζέλος ευλόγως προσπάθησε έτσι να υπερασπισθεί την Ελλάδα από τον διαμελισμό της όπως τον προωθούσε επισήμως τότε το ΚΚΕ. Κι όμως όχι μόνο οι κομμουνιστές, αλλά και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις δεν συγχωρούν στον αείμνηστο εθνάρχη αυτό το «ολίσθημα», με το οποίο εν τούτοις θέλησε να υπερασπισθεί την ακεραιότητα της Ελλάδας και τη διατήρηση στην ελληνική επικράτεια της Μακεδονίας μας!
Απόδειξη τέταρτη: Ο Ν.C.LΙ. Ηammond, αρχηγός της Συμμαχικής Στρατιωτικής Αποστολής στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, στο πρόσφατα εκδοθέν έργο του «Δυτική Μακεδονία Αντίσταση και συμμαχική στρατιωτική αποστολή» 1943 - 1944 (Εκδόσεις «Παπαζήση») γράφει μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Οι κομμουνιστές ήλπιζαν τότε να δημιουργήσουν κάποια Λαϊκή Σοβιετική Δημοκρατία της Μακεδονίας ενσωματώνοντας τμήματα της Ελλάδος και των γειτόνων της και το κομμουνιστικό δόγμα ήταν ότι οι Βαλκανικοί λαοί είναι αδέλφια».
Απόδειξη πέμπτη: Ο θαυμαζόμενος απ' όλους τους Έλληνες «δημοκράτες» Βούλγαρος κομμουνιστής ηγέτης Γκεόργκι Δημητρώφ, επικεφαλής της Κομιντέρν μέχρι της διαλύσεως της και πρόεδρος της Κομμουνιστικής Βουλγαρίας σε μπροσούρα του το 1946 η οποία μεταφράσθηκε και εκδόθηκε ενθουσιωδώς από το τυπογραφείο του ΚΚΕ «Νέα Ελλάδα» εισηγείται τη δημιουργία μιας Δημοκρατικής (!) Βαλκανικής Ομοσπονδίας... «Μέσα σ' αυτήν η κομματιασμένη σε τρία Μακεδονία, θα ενωνόταν σε ένα 1 κράτος». Γνωρίζετε κανένα κομμουνιστή να έχει ποτέ αποδοκιμάσει τον Δημητρώφ ως ιμπεριαλιστή, ως επιβουλευόμενο την ελληνική Μακεδονία; Εγώ γνωρίζω αντίθετα και πλήθος αστών δημοσιογράφων (προοδευτικοί αυτοαποκαλούνται) που ακόμα και σήμερα υμνούν και δοξολογούν τον Δημητρώφ ως μέγα επαναστάτη, ήρωα, δημοκράτη και αγωνιστή υπέρ της απελευθερώσεως των λαών. Άρα προσυπογράφουν (έστω και από άγνοια ή ηλιθιότητα) την απόσπαση της ελληνικής Μακεδονίας για να γίνει ανεξάρτητο κράτος υπό τον Δημητρώφ ή Τίτο άλλοτε, σήμερα υπό τον κ. Γκλιγκόροφ (λογική συνέχεια δεν είναι αυτό του ιστορικού παρελθόντος του ΚΚΕ, το οποίο είναι υπερήφανο για κάθε σελίδα της ιστορίας του;). Ας μου εξηγήσει το Ιστορικό Τμήμα του ΚΚΕ σε τι διαφέρει από πλευράς περιεχομένου το κείμενο Δημητρώφ, που εξέδωσε το 1949 το τυπογραφείο του στα ελληνικά για να το ενστερνισθούν και οι ιδεολογικοί υφιστάμενοι του Βούλγαρου ηγέτη οπαδοί του ΚΚΕ από το πλαστό (;) Σύμφωνο Δασκάλωφ - Ιωαννίδη.
Απόδειξη έκτη: Η διαβόητη 5η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ (30-31 Ιανουαρίου 1949) διακήρυξε ότι "σαν αποτέλεσμα της νίκης του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και της λαϊκής επανάστασης, ο μακεδόνικος λαός θα βρει την πλήρη αποκατάσταση του έτσι όπως τη θέλει ο ίδιος προσφέροντας τώρα το αίμα του για να την αποκτήσει. Αυτή είναι η θέση του ΚΚΕ πάνω στο Μακεδόνικο ζήτημα. Οι δύο λαοί, Ελληνικός και μακεδόνικος, παλεύουν από κοινού για τη λευτεριά τους... Σαν αποτέλεσμα της νίκης, ο μακεδόνικος λαός θ' αποφασίσει μόνος του πώς θελει να ζήσει και να κυβερνηθεί».
Το γεγονός, ότι οι κομμουνιστές εδικάζοντο ως προδότες και αγωνιζόμενοι για την απόσπαση ελληνικών εδαφών κατά τον εμφύλιο πόλεμο και μετά δεν δικαιολογείται και τεκμηριώνεται αδιάψευστα από την προαναφερθείσα απόφαση της 5ης Ολομέλειας του 1949, η οποία συν τοις άλλοις διαχωρίζει φυλετικά τους Έλληνες από τους Μακεδόνες, δηλαδή ό,τι ακριβώς ισχυρίζεται και ο κ. Γκλιγκόρωφ; (Το ότι αργότερα η 5η Ολομέλεια κατηγορήθηκε για λάθη δεν διορθώνει τα πράγματα. Ούτε άλλωστε ήταν ειλικρινής η μεταμέλεια αφού μόνο σκοπό είχε να φαγωθεί ο Ζαχαριάδης για το «λάθος»).
Απόδειξη έβδομη: Ο από πλήθος προοδευτικών δημοκρατικών δημοσιογράφων και σήμερα θαυμαζόμενος στρατηγός του Δημοκρατικού Στρατού Κώστας Καραγιώργης υποστήριζε το 1949: «Ο σλαβομακεδονικός λαός, με τον αγώνα του, με τις θυσίες του, με την ένοπλη συμβολή στον μεγάλο απελευθερωτικό, αντιιμπεριαλιστικό αγώνα του ελληνικού λαού έχει κέρδισα έμπρακτα το δικαίωμα στην αυτοδιά¬θεση και την λευτεριά του» (Σ. Καργάκος, σελ. 193).
Απόδειξη όγδοη: Η κ. Ρούλα Κουκούλου, τέως σύζυγος του Νίκου Ζαχαριάδη, ο οποίος ετάφη πρόσφατα εν δόξει και τιμή στην Αθήνα από τις «δημοκρατικές» δυνάμεις, μέλος και σήμερα της ηγεσίας του ΚΚΕ, διακήρυσσε στην Α' Συνδιάσκεψη της Πανελλαδικής Δημοκρατικής Ενώσεως Γυναικών (1 -3 Μαρτίου 1949): «Έτσι με το αίμα και τους αγώνες τους οι Σλαβομακεδόνες και όλος ο σλαβομακεδονικός λαός, κατακτούν το δικαίωμα να ζήσουν στην απελευθέρωση, όπως αυτοί θέλουν δημιουργώντας τη δική τους κρατική υπόσταση». Η κ. Κουκούλου έχει άραγε ζητήσει από τον ελληνικό λαό συγγνώμη για αυτή της την τοποθέτηση; Ή μήπως αισθάνεται υπερήφανη που από το 1949 προέβλεψε ότι οι Σλαβομακεδόνες θα δημιουργήσουν την κρατική τους υπόσταση όπως αυτοί θέλουν;
Απόδειξη ένατη: Και επειδή μπορεί να έχουν ή6η εξοργισθεί η κ. Κουκούλου και οι σύντροφοι της μ' αυτά που αποκαλύπτω να τους υπενθυμίσω ότι στην «Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση» με πρόεδρο τον Μήτσο Παρτσαλίδη περίλαμβανονταν και Σλαβομακεδονες υπουργοί όπως ο Πασκάλ Μητρόφσκι, και το Ανώτατο Πολεμικό Συμβούλιο έπρεπε να έχει τη σύμφωνη γνώμη και των Σλαβομακεδόνων ανώτατων αξιωματικών, όπως ο Κόιτσεφ, που βεβαίως ως μόνη σκέψη είχαν πώς θα δημιουργήσουν το δικό τους κράτος καταβροχθίζοντας και την ελληνική Μακεδονία που θα την απελευθέρωναν (αυτό το ρήμα χρησιμοποιούσαν και χρησιμοποιούν) από την ελληνική κατοχή! (Ο πολύς Κόιτσεφ, ο οποίος έδινε διαταγές στους Έλληνες του «Δημοκρατικού Στρατού» είχε πει ότι «στο Δημοκρατικό Στρατό υπάρχουν σήμερα -1949-πάνω από 1.000 Μακεδόνες - εννοεί Σλάβοι Μακεδόνες - αξιωματικοί». Ενώ ο επίσης Σλαβομακεδόνας Βαϊνάς έλεγε «ο Μακεδόνικος λαός... με το σπαθί και το αίμα του κατάκτησε δικαιώματα τα οποία του άνοιξαν το δρόμο για την αυριανή εθνική και κρατική αποκατάσταση, που είναι ο προαιώνιος πόθος του» (Σαράντος Καργάκος: «Πολιτικά θέματα» της 104-1992). Πράγματι, ο κ. Γκλιγκόρωφ ικανοποιεί τον προαιώνιο πόθο των Σλαβομακεδόνων που ήταν και όνειρο του «Δημοκρατικού Στρατού» και των τότε και σήμερα συντρόφων της κ. Παπαρρήγα, εξ ου ίσως και η γνωστή τάση της υπέρ του απευθείας φιλικού διαλόγου με τον Σλαβομακεδόνα Γκλιγκόρωφ (πιστή όπως εγράψαμε στην ιστορία του κόμματος της).
Εν κατακλειδι .Η αληθεια δεν χρειαζεται ερμηνευτες αναλυτες μεταφραστες για την εθνικη προδοσια του ΚΚΕ. Τα γραπτα κειμενα του ιδιου του ΚΚΕ και οι δηλωσεις των εκαστοτε σταλινικων ηγετων του ειναι πληρως αποκαλυπτικες.Οσοι τοννοι μελανης κι αν χυθουν η Αληθεια δεν παραχαρασσεται και οι αμεταμοητοι εγκληματιες παραμενουν ενοχοι στην συνειδησι του Ελληνικου Λαου....
Μαλλον λιγα περασαν οι ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ αυτοι τα χρονια των διωγμων τους.. σε αλλες χωρες ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΝ γιαυτο οι αλλες χωρες γλυτωσαν απο τετοιου ειδους σκουληκια ενω εμεις τα ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ να διαστρεφουν την αληθεια ΑΝΤΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΣΥΓΝΩΜΗ και να αλλαξουν τακτικη.
ΚΑΡΑΜΠΑ ΔΙΑΒΑΣΕ ΠΡΩΤΑ ΚΑΝΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΜΕΤΑ ΒΓΕΣ ΣΤΟ ΣΕΡΓΙΑΝΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ
ΒΡΕ ΑΓΡΑΜΜΑΤΕ
Ο ΖΕΡΒΑΣ ΗΤΑΝ ΔΕΞΙΟΣ;
ΠΡΩΤΟΝ Ο ΖΕΡΒΑΣ ΗΤΑΝ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ" ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΑΛΑΝ ΣΤΟ ΝΑ ΡΙΞΟΥΝ ΤΟΝ ΣΟΦΟΥΛΗ
ΔΕΥΤΕΡΟΝ Ο ΕΙΧΕ ΤΑΧΘΕΙ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
ΤΡΙΤΟΝ Ο ΖΕΡΒΑΣ ΠΑΡΟΤΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕΙ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟ ΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΣΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΕΔΕΣ ΠΕΡΙΕΙΧΕ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΘΕΣΜΩΝ
ΤΕΤΑΡΤΟΝ ΤΟ ΕΔΕΣ ΣΗΜΑΙΝΕ "ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΣΜΟΣ"
ΠΕΜΠΤΟΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΠΟΥ ΙΔΡΥΣΕ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΥΓΧΩΝΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ
ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΚΑΤΙ;
Η ΑΚΟΜΗ ΕΠΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΡΙΖΕΙΣ ΣΤΗΝ ΔΕΞΙΑ;
τελικα ρε μαγκες 60 χρονια κυβερνα οπως λετε η δεξια αλλα πως γινεται να σκεφτωνται οι ΕΛΛΗΝΕΣ με κομμουνιστικο τροπο μονο εδω σε αυτον τον τοπο συμβαινει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπω εδωμέσα να έχουν ορμήσει οι ακροδεξιούληδες-ολίγον φασιστάκια- να στρίξουν τον κακομοίρη το Μεταξά, που αυτοκτόνησε επειδή σιχαινόταν τον εαυτό γιατί τα βράδια με τις πράξεις του αυτοεξεφτελιζόταν στη μοναξιά του. Ήταν ένας τρελλός καραβανάς που τον χρησιμοποιούσαν για δικό τους λογαριασμό οι αριστοκράτες, που συνέβαινε τότε να είναι και πλουτοκράτες. Είναι γνωστό πως η χώρα μας τότε ήταν κατά 60% και πάνω γεωργική. Η φασιστική σκέψη και διατύπωση της της στην πολιτική του ήταν: ο καθένας εφ' ώ ετάχθει. Ό,τι δλαδή ήταν ο πατέρας σου έπρεπε να είσαι και συ. Έτσι για να μην μπορεί η φτωχολογιά της υπαίθρου να σπουδάσει και βελτιώσει τη θέση της επενόησε το οκτατάξιο γυμνάσιο! Έπρεπε τα παιδάκια των 9 με 10 ετών να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους σε τόσο μικρή ηλικία για να εγκαθίστανται στις πρωτεύουσες των επαρχιών όπου τότε λειτουργούσαν τα Γυμνάσια! αν είναι δυνατό τόσο μικρά παιδιά να αυτοεξυπηρετούται! Ας αφήσουμε πως η παιδεία δεν ήταν δωρεάν και οι φτωχοί γονείς επιβαρύνονταν όλα τα έξοδα συν τα ενοίκια κλπ.για δύο ακόμα χρόνια! Το ότι ήταν φιλογερμανός ως ομοϊδεάτης του Χίτλερ δεν αμφισβητείται. Ο αποκλεισμός της Γερμανίας π.χ. από τους συμμαχους δεν εμπόδιζε το Μεταξά ναπρομηθεύει με πρώτες ύλες τη Γερμανία πράγμα που έκανε το καπνό π.χ.πανάκριβο και οι καπνοπαραγωγοί έκαναν καλά χρήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το ΟΧΙ δεν μπορούσε άλλος να το πει παρά ο πρωθυπουργός της χώρας. Δεν ήταν όμως σε θέση να πει ναι. Η Βρεττανική αντίδραση θα ήταν ακαριαία και ο Μεταξάς θα θαβόταν κυριολεκτικά. Ύστερα ο λαός ήταν έξαλλος με τα γεγονότα της 15ης Αυγούστου. Θα ξεχνόνταν στους δρόμους και θα τα έκανε γιαλιά καρφιά μαζί με τους στρατιώτες.
Αφήστε λοιπόν στην άκρη το θεμα και δες τε άλλες πλευρές από το φαινόμενο του '40-44. όσον αφορά το 45-49!!!, χρειάζετι όχι ιστορικούς αλλά ψυχίατρους για να το ερμηνεύσετε. Και εννοώ φυσικά τον εμφύλιο, που θέλουν πολλοί να τον φορτώσουν στις δημοκρρατικές δυνάμεις της χώρας, ενώ γνωρίζουν άριστα πως ήταν κατόρθωμα των δύο άκρων της Δεξιάς και της Αριστεράς!
ΙΜΜ
Απάντηση στο σχόλιο ανωνύμου 30/10/08 1:40 πμ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλεις να πεις ότι ο Μεταξάς φταίει για την ταξική κοινωνία της εποχής του και για τα εμπόδια που έπρεπε να αντιμετωπίσουν όλα παιδιά φτωχών οικογενειών ήθελαν να σπουδάσουν; Αν είναι δυνατόν!
Επειδή εύκολα κανείς μπορεί να χρησιμοποιεί απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για να εξουδετερώσει τον όποιον αντίλογο (πάγια αριστερή τακτική είναι να μην χτυπάμε το επιχείρημα αλλά να απαξιώνουμε αυτόν που το διατυπώνει), σε βεβαιώνω ότι προσωπικά ούτε ακροδεξιός, ούτε δεξιός είμαι. Παρ' όλα αυτά εξοργίστηκα όταν διάβασα το ανιστόρητο σχόλιο για τους
πορτοφολάδες της ιστορίας, που δημοσιεύτηκε ανήμερα της εθνικής γιορτής μνήμης. Τον Μεταξά μπορεί κανείς να κατακρίνει για πολλά πράγματα. Ωστόσο αποτέλεσε αναμφίβολα μία δυναμική προσωπικότητα που δεν έβλαψε μόνον, αλλά και οφέλησε την Ελλάδα.
Όσο για τα περί της αυτοκτονίας που αναφέρεις, σε προκαλώ να μας τα αποδείξεις. Ποιές πηγές επικαλείσαι; Πού τα τεκμηριώνεις;
Αναφέρεις ότι ο Μεταξάς ήταν τρελός. Πού το στηρίζεις; Ο άνθρωπος συγχρωτιζόταν με τόσους διπλωμάτες. Κανείς από αυτούς δεν θα είχε αναφέρει κάτι σχετικό στα ημερολόγιά του;
Λέγεις ότι ήταν υποχείριο των "αριστοκρατών". Πού το τεκμηριώνεις; Ναι, ήταν φιλοβασιλικός. Ωστόσο η πολιτική του ήταν καθαρά φιλεργατική.
Μιλάς επίσης για τις δημοκρατικές δυνάμεις κατά τον εμφύλιο. Αυτές δεν είχαν δηλαδή ευθύνες; Και για να πούμε τα σύκα σύκα, ο κατ' εξοχής "δημοκράτης" Γ. Παπανδρέου, μήπως δεν ήταν πιόνι των Άγγλων κατά την κατοχή και έως τα Δεκεμβριανά; Και αυτός ο "δημοκράτης" δεν ήταν φανατικά αντικομμουνιστής;