Από το www.greekalert.com Κι άλλα σχετικά βίντεο εδώ
Από το www.greekalert.com
Κι άλλα σχετικά βίντεο εδώ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
.jpg)
ΕΣΠΑΖΑΝ παράθυρα για να βγουν! ΣΟΚΑΡΕΙ το βίντεο από τη φωτιά σε μπαρ στο Παγκράτι...
Σκηνές πανικού επικράτησαν σε μπαρ στο Παγκράτι, επί της οδού Σπύρου Μερκούρη, όταν ξέσπασε φωτιά. Ο κόσμος, που είχε γεμίσει το μπαρ, όταν ...
Ενα ακόμα γκράν σουξέ των πατριδοκάπηλων απογόνων των δοσίλογων και θαυμαστών της 4ης Αυγούστου και του δικτάτορα Μεταξά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘαυμάστε το "γρουπάκι" στο κανάλι του βίντεο.
Απαράδεκτες οι δηλώσεις Παπανδρέου σήμερα 28 Οκτωβρίου, μέρα εθνικής γιορτής. Συμπεριφέρθηκε σαν ευτελής κομματάρχης. Είναι φυσικό γιατί ο πατέρας του ήταν στις ΗΠΑ το 1940 και εκείνος είναι Αμερικανός υπήκοος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι θλιβερό!
Απι8ανο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μην ξεχναμε οτι τα φασιστικα κομματα στην Ευρωπη εκαναν την εμφανιση τους μετα την οικονομικη καταρρευση του 1929 οπου οι αρχηγοι τους εταξαν προοπτικη και ελπιδα στις στρατιες των ανεργων. Η σημερινη ημερα μας θυμιζει οτι αυτο που εμφανιζεται ως οικονομικη κριση μπορει ευκολα να καταληξει σε κατι αλλο, πολυ χειροτερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ΟΧΙ θέλουν Μεταξάδες
ΑπάντησηΔιαγραφήτου Χρήστου Χαρίτου (Διευθυντή Επικοινωνίας του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ)
Όταν τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου του 1940 ο πρέσβυς της Ιταλίας στην Ελλάδα ζήτησε από τον Εθνικό Κυβερνήτη - Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά να αφήσει τον Ιταλικό στρατό να περάσει τα Ελληνικά σύνορα, λίγοι, ασφαλώς, θα περίμεναν ότι μετά από λίγους μήνες ο Ελληνικός Στρατός θα απελευθέρωνε τις σκλαβωμένες πόλεις της Βορείου Ηπείρου. Και όμως! Ο Ιωάννης Μεταξάς, όχι μόνο αρνήθηκε να συνθηκολογήσει μπροστά στην Ιταλία, αλλά είχε εγκαίρως προετοιμάσει την Ελλάδα, ηθικώς και υλικώς, για αυτό τον πόλεμο.
Η ιστορική αλήθεια μας υποχρεώνει να παραδεχθούμε ότι το ΟΧΙ το είπε ο Μεταξάς. Ο Ελληνικός λαός σαφώς με τον αγώνα και τις θυσίες του σφράγισε αυτό το ΟΧΙ στα βουνά της Β. Ηπείρου, αλλά αν ο Μεταξάς δεν έλεγε το ΟΧΙ στις 2:50 το πρωί, η Ελλάς θα ξυπνούσε την 28η Οκτωβρίου σκλαβωμένη. Αυτή είναι η αλήθεια. Μία αλήθεια που ο ιδεολογικός φανατισμός της Αριστεράς δεν της επιτρέπει ούτε και σήμερα, 63 έτη αργότερα, να παραδεχθεί! Μίας Αριστεράς που όταν ο Ελληνικός στρατός πολεμούσε στο Αργυρόκαστρο και στους Αγίους Σαράντα, ο αρχηγός της Ν.Ζαχαριάδης έγραφε ότι ο «πόλεμος του Μεταξά είναι κατακτητικός και ιμπεριαλιστικός», για να γίνει αρεστός στον Στάλιν και την Κομμουνιστική Διεθνή. Και όποιος τολμάει ας το διαψεύσει!
Πώς φθάσαμε σήμερα από το ΟΧΙ του 1940 στο «η Κύπρος είναι μακριά» του Κων.Καραμανλή το 1974, στο Νταβός του Ανδρέα, στα Ίμια και στο «ευχαριστώ τους Αμερικανούς» του Σημίτη; Πώς έγινε και οι ηγέτες μας είναι πλέον «νάνοι και αρλεκίνοι»; Διότι δυστυχώς οι ηγέτες μας τις τελευταίες δεκαετίες είναι ενδοτικοί και υποτελείς, διορισμένοι όχι για να φυλούν Θερμοπύλες, αλλά για τοποτηρητές ξένων συμφερόντων. Το «δόγμα Πιπινέλη», ότι «η Ελλάς είναι πολύ μικρή χώρα για να έχει ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική», είναι το ευαγγέλιο για ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Για την Αριστερά δεν τίθεται λόγος. Τα ορφανά του Μαρξ και του Λένιν έχουν μία φυσική απέχθεια για οτιδήποτε το Ελληνικό!
Υπάρχει όμως έστω ένας Έλληνας που να μην θαυμάζει το κατηγορηματικό ΟΧΙ του Μεταξά, το ήθος του Αλεξ. Κορυζή που αυτοκτόνησε όταν κατέρρεε το Μέτωπο μην αντέχοντας την ήττα, τον ηρωϊσμό του Στρατηγού Κατσιμήτρου που γονάτισε τους Ιταλούς στην Ήπειρο, την λεβεντιά του Στρατάρχου Παπάγου που προτίμησε το Νταχάου από την συνεργασία με τους Γερμανούς, την αυταπάρνηση του Αρχιεπισκόπου Χρύσανθου που παύθηκε επειδή αρνήθηκε να ορκίσει την κατοχική κυβέρνηση, την Πηνελόπη Δέλτα που αυτοκτόνησε επειδή δεν άντεχε να δει τους Γερμανούς στην Αθήνα;Ποιός νέος Ελληνας γνωρίζει τους ηγέτες του ΟΧΙ σήμερα, ποιό σχολείο διδάσκει τα μηνύματα του αγώνος; Κανείς και κανένα! Γνωρίζουμε τον Κάστρο, αλλά δεν γνωρίζουμε τον Κορυζή, γνωρίζουμε τους Σαντινίστας, αλλά δεν ξέρουμε τον Κατσιμήτρο, γνωρίζουμε τους Βιετ Κονγκ, αλλά δεν ξέρουμε τον Χρύσανθο. Οι μαρξιστές φρόντισαν να μας κάνουν λοβοτομή στην ιστορική μας μνήμη και συνείδηση. ‘Αξιος ο μισθός τους. Όπως και της Νέας Δημοκρατίας, που τους παρακολουθεί με απάθεια και συγκατάβαση, εγκλωβισμένη στην αφασία του “μεσαίου” χώρου της.
Θέλουν μία νεολαία απονευρωμένη, πειθήνια και συμβιβασμένη, μες τα ναρκωτικά και την ανεργία, χωρίς ρίζες, μνήμη και εθνική συνείδηση. Για να μπορεί ο κάθε επίδοξος επιβήτορας της εξουσίας να την κρατάει εγκλωβισμένη στην παρακμή της επονομαζόμενης «νεο-ελληνικής» κοινωνίας. Που ούτε νέα, ούτε «Ελληνική», ούτε κοινωνία πλέον είναι! «Όλα από χέρι χαμένα και τα σπίρτα μας σβησμένα», τραγουδάει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.Απέναντι σε αυτή την συναίνεση της εθνικής υποτέλειας υπάρχει μία παραφωνία: το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ και ο Μάκης Βορίδης. Είναι η αντίσταση των Ελλήνων πατριωτών. Είναι η αντίσταση των ζωντανών και ελευθέρων Ελλήνων. Αυτών που δεν θέλουν να εκποιήσουν την εθνική τους αξιοπρέπεια, που δεν οραματίζονται να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι στο προδοτικό μεταπρατικό Ελλαδικό κρατίδιο, που δεν συμβιβάζονται με τους επαγγελματίες αριστερούς, που δεν σέρνονται σαν τα σκουλήκια με την κοιλιά στο χώμα στο ΠΑΣΟΚ και την Ν.Δ.
«Ο μόνος σωστός δρόμος είναι ο ανήφορος» γράφει ο Νίκος Καζαντζάκης στην Ασκητική του. Λυπάμαι όλους αυτούς που προτιμούν την σήψη και την δουλοπρέπεια, από τον καθαρό αέρα που σου προσφέρει ο ανήφορος. Έκαστος, όμως, εφ’ ω ετάχθη. Αυτή είναι η ομορφιά της ζωής: η επιλογή και ο αγώνας. Κανείς δεν σε υποχρεώνει να χειροκροτάς τον Σημίτη και τον Καραμανλή, εσύ το επιλέγεις, απλώς για να βολέψεις το «άθλιον σαρκίον σου». Κανείς δεν σε αναγκάζει να εκποιήσεις την προσωπική σου αξιοπρέπεια για να βολευτείς στο σύστημα. Κανείς δεν σε εμποδίζει ν’ αντικρίσεις κατάματα τον ήλιο, αν το επιθυμείς βαθιά μέσα σου.Ο Ιωάννης Μεταξάς το 1940 μπορούσε να πει ναι, αντί για ΟΧΙ. Και να βρει χιλιάδες αιτιολογίες κατόπιν, αντίστοιχες αυτών που βρήκαν ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου. Προτίμησε όμως τον δρόμο της τιμής και του αγώνος, τον ανήφορο. Όπως και πριν από αυτόν, ο Παλαιολόγος και ο Κολοκοτρώνης. Όπως και μετά από αυτόν, ακολούθησαν ο Αυξεντίου και ο Παλληκαρίδης. «Στην δόξα των προγόνων σας ψωμοζητώντας ζείτε, αλιά σ’ εκείνη την γενιά που θάχει εσάς προγόνους» έγραφε ο Σουρής. Στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ προτιμούμε να έχουμε προγόνους τον Ιωάννη Μεταξά, από το να έχουμε τον Κωστάκη Καραμανλή, τον Γιωργάκη Παπανδρέου και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Διότι τα ΟΧΙ σε αυτό το έθνος και σε αυτή την γωνιά της γης, θέλουν Μεταξάδες! Χθες, σήμερα, πάντα.
Ektos apo tous Germanotsoliades,yparxoun kai stalinotsoliades,etsi gia na mhn ksexniomaste..Nai nai..s'aytous tous stalinotsoliades pou paratasontan iperifana mprosta apo ta portreta tou stalin anaferomai,s'aytous pou profanws kata thn diarkia tou emfiliou diapragmatevotan thn makedonia me tous giougoslavous gia na kerdisoun tous deksious.s'aytous tous stalinotsoliades anaferomai pou prodosan ton velouxioti kai meta ton ekanan iroa...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΙΔΏΣ ΑΧΡΕΊΟΙ!!!!!
Ένα περιστατικό ηρωικό από το ελληνο-αλβανικό μέτωπο που δεν είναι τόσο πολύ διαδεδομένο, διαδραματίστηκε κατά την διάρκεια της "Εαρινής Επίθεσης" των Ιταλών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΥΨΩΜΑ 731
Ένας τιτάνιος αγώνας διεξήχθη στο ύψωμα 731 (υψόμετρο) κατά την «Εαρινή Επίθεση» των Ιταλών στα μέσα Μαρτίου 1941, προκειμένου οι ιταλικές φασιστικές δυνάμεις με την παρουσία του ίδιου δικτάτορα Μουσολίνι -μετά από τέσσερις μήνες πόλεμο - να δρέψουν μία νίκη κατά της Ελλάδας και να κατέβουν μαζί με τις ναζιστικές δυνάμεις των Γερμανών «νικητές» στην Αθήνα! Το 731 όμως, ανέτρεψε τα σχέδια του(ς). Στο ύψωμα αυτό, καθώς και στα γειτονικά υψώματα, πολέμησαν οι άνδρες του 5ου Συντάγματος της 1ης Μεραρχίας πού κατάγονταν κυρίως από την Καρδίτσα και τα Τρίκαλα.
Η Ιστορία για το 731 γράφει: "Επί 7 ημέρες, ως τις 15 Μαρτίου η μεραρχία δοκιμάστηκε σκληρά, αλλά απέκρουσε τα κύματα των επιτιθέμενων αντιπάλων. Οι επιθέσεις και αντεπιθέσεις άρχιζαν με πυκνό κανονιοβολισμό που κατέσκαβε τα υψώματα, για να καταλήξουν σε συμπλοκές, όπου το λόγο είχαν η χειροβομβίδα και η λόγχη. Το ύψωμα 731, μεταξύ Αώου και Άψου, έμεινε θρυλικό. Ως τις 19 Μαρτίου, μετά από σχετική τριήμερη ανάπαυλα, οι Ιταλοί εξαπέλυσαν κατά του υψώματος 731 όχι λιγότερες από 18 επιθέσεις. Το «731», όπως έμεινε γνωστό στην πολεμική ιστορία και των δύο αντιπάλων, υπήρξε ίσως ένα από τα πιο αιματοβαμμένα υψώματα ολόκληρου του παγκοσμίου πολέμου". (ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Εκδοτική Αθηνών Α.Ε. 1978, τόμος ΙΕ, σελ.441-442).
Ο λογοτέχνης και ακαδημαϊκός Άγγελος Τερζάκης, πολεμιστής του 1940, γράφει: "Ξημερώνει η 10 Μαρτίου 1941 ,ημέρα Δευτέρα, και το πυροβολικό του Καβαλλέρο ξαναρχίζει. Ξαναρχίζει από την Τρεμπεσίνα, με πείσμα διπλό, γιατί η πρώτη μέρα χάθηκε κι αυτό είναι άσχημο για μιαν επίθεση, που πρέπει να το πετύχει στις πρώτες ώρες της.
Το κανονίδι τώρα απλώνεται ανατολικά, στο 731. Είναι τέτοιο που μόνο με τους θρυλικούς βομβαρδισμούς του Βερντέν, στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, μπορεί να παραβληθεί. Τ' ακούει και ζαρώνει περίτρομη η ψυχή του ανθρώπου. Τα ελληνικά πυρά της έκοψαν την ορμή, ως που το μεσημέρι οι Ιταλοί ενισχυμένοι με νέες δυνάμεις, ξανάρχισαν, όμως, το πεζικό κατόρθωσε με μόνα τα δικά του να σπάσει το πρώτο κύμα του εχθρού. Στις 6 τ' απόγεμα οι Ιταλοί άνοιγαν μεγάλη φωτιά κατά του 731. Χύμηξαν ύστερα με ταυτόχρονη προσπάθεια να το υπερκεράσουν από τη δημοσιά, ενώ έπιαναν και να βομβαρδίζουν την Τρεμπεσίνα. Είταν η έβδομη επίθεσή τους για το 731. Το ύψωμα έμπαινε πια, ζωσμένο με φλόγες στο θρύλο" (Άγγελος Τερζάκης, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΟΠΟΙΪΑ 1940-1941, Αθήναι 1964, σελ.177-178).
Στο προσωπικό χειρόγραφο ημερολόγιο του Ταγματάρχη (τότε) Δημήτριου Κασλά, από το Πουρί Ζαγοράς, Διοικητή του ΙΙ (2ου) Τάγματος του 5ου Συντάγματος Τρικάλων, που με τους στρατιώτες του υπερασπίστηκε το ύψωμα 731, αναφέρει:
"(Ημέρα πρώτη: Κυριακή 9η Μαρτίου 1941, «έναρξις της επιθέσεως»)
(Πρωινές ώρες): Την 06:30 ώραν ήρξατο τρομακτικόν και καταιγιστικόν πυρ του εχθρικού Πυροβολικού και όλμων. Η πρώτη ομοβροντία μιας βαρέως Πυροβολαρχίας ερρίφθη ακριβώς την 06:30 ώραν επί του υψώματος 731, όπου ο Σταθμός Διοικήσεώς μου ήτο το σύνθημα της ενάρξεως της βολής.
Ο βομβαρδισμός συνεχίζεται με αυξάνουσαν έντασιν. Σμήνη αεροπλάνων ρίπτουν συνεχώς τα φορτία των επί των υψωμάτων 731 και 717. Το ύψωμα 731, όπου το Τάγμα μου, σείεται συνεχώς, σκόνη, φωτιά και καπνός, η ατμόσφαιρα είναι βαρειά, δύσκολα αναπνέει κανείς από τα αέρια των εκρήξεων, κόλασις πυρός, μας περιβάλλαν καπνοί και αι φλόγες, δεν ημπορούμε να διακρίνουμε τι γίνεται εις απόστασιν 10 μέτρων. Το ύψωμα 731 ήτο δασωμένον με δέντρα ύψους 4-5 μέτρων, εντός διώρου έμεινε γυμνόν. Τα συρματοπλέγματά μας κατεστράφησαν, τα χαρακώματα ισοπεδώθηκαν, οι στρατιώται καλύπτονται εις τας οπάς των οβίδων και αγωνίζονται απεγνωσμένα να επανορθώσουν τας ζημίας, ιδίως να προστατεύσουν τα πολυβόλα και οπλοπολυβόλα από την καταστροφήν, από τις πέτρες και χώματα που εγείροντο από τας εκρήξεις. Τα υπάρχοντα επί του υψώματος 731 δύο πυροβόλα των 6,5 και αντιαρματικός ουλαμός των 37 κατεστράφησαν ολοτελώς.
Περί την 07:30 ώραν κατόρθωσα να επικοινωνήσω τηλεγραφικώς δια λίγα λεπτά με τον Συνταγματάρχην Κετσέαν, επίσης μετά του Διοικητού του Συγκροτήματος Συνταγματάρχου Γεωργούλα Ν., οι οποίοι αγωνιούσαν να πληροφορηθούν την κατάστασίν μας. Με ερώτησαν εάν οι άνδρες του Τάγματος κρατούν τας θέσεις των, τους απάντησα ότι οι Λόχοι ευρίσκονται εις τας θέσεις των. Μου διεβίβασεν την εξής Διαταγήν γραπτήν. «Επί των θέσεών σας θ' αμυνθήτε μέχρις εσχάτων, Η Πατρίς, η Ανωτάτη Διοίκησις απαιτεί να κρατήσητε ψηλά την τιμήν των όπλων». Του απήντησα ότιδήποτε και αν συμβή δεν θα εγκαταλείψωμεν το 731 και έχω πεποίθησιν ότι δεν θα περάσουν οι Ιταλοί.
Περί την 8ην ώραν το Πυροβολικόν του εχθρού ήρχισε να επιμηκύνη την βολήν του εις τα μετόπισθεν του Τάγματος και την 08:30 έπαυσεν την βολήν του επί των υψωμάτων 731 και 717. ΄Ητο φανερόν πλέον ότι θα ήρχιζεν η επίθεσις των Ιταλών. Διέταξα τους Λόχους να ετοιμάσουν τα αυτόματα και να μη βάλουν από μεγάλας αποστάσεις, παρά μόνον όταν οι Ιταλοί θα έφθαναν εις ωρισμένα σημεία του εδάφους που υπεδείχθησαν επί τόπου εις απόστασιν περίπου 200 μέτρων.
Περί την 09:30 ώραν οι Ιταλοί χρησιμοποιούντες τας δεξιά του 5ου Λόχου βαθείας γραμμάς πλησιάζουν επικινδύνως και προσεγγίζουν τα κατεστραμμένα συρματοπλέγματα. Αρχίζει πλέον ο αγών διά της χειροβομβίδος. Οι Ιταλοί δοκιμάζουν με τρόμον και φωνάς τα καταστρεπτικά αποτελέσματα των αμυντικών μας χειροβομβίδων.
(Μεσημέρι): Την μεσημβρίαν προσπαθούν οι Ιταλοί να επαναλάβουν την επίθεσίν των, αλλά ευθύς ως αναπτύσσονται καθηλούνται και διασκορπίζονται από το Πυροβολικό και τα Πολυβόλα μας.
(Απόγευμα): Το απόγευμα και ενώ μέχρι της στιγμής εκείνης τα εχθρικά πυρά είχον αραιωθή, εκσπά και νέα επίθεσις μετά σφοδρού βομβαρδισμού, εφ' ολοκλήρου του τομέως της Ι Μεραρχίας και ανασκάπτεται πάλιν το έδαφος από το πυροβολικόν και τας βόμβας αεροπλάνων. Οι στρατιώται περιμένουν να πλησιάσουν τα εχθρικά τμήματα πεζικού, τα παραλαμβάνουν με τα αυτόματα και τα αποδεκατίζουν με επιτυχείς ριπές και όταν ο εχθρός χρησιμοποιή τας βαθείας γραμμάς και προσεγγίζει τα χαρακώματα, επιτίθενται διά της χειροβομβίδος και της λόγχης.
Οι Ιταλοί όμως δεν παραιτούνται. Δοκιμάζουν διά μία ακόμα φοράν, προτού νυκτώση, να διασπάσουν τας γραμμάς μας επί του υψώματος 731.Και η προσπάθεια αυτή αποκρούεται σε σοβαροτάτας απωλείας.
(Βράδυ): Η νύκτα μας βρίσκει όλους εξηντλημένους σωματικώς. Είμεθα όλη την ημέραν νηστικοί. Εν τούτοις κανείς δεν θέλει να φάγη. Έχουμε άφθονο κονιάκ. Οι Λόχοι δεν ζητούν ψωμί αλλά χειροβομβίδας αμυντικάς και σκαπανικά εργαλεία. Καθ' όλην την νύκτα οι ημιονηγοί του Τάγματος, οι αφανείς αυτοί ήρωες επηγαινοερχόνταν εις τον σταθμόν εφοδιασμού διά να μας φέρουν εκατοντάδας φορτίων χειροβομβίδων, πυρομαχικών και λοιπών εφοδίων.
(Ημέρα δεύτερη: Δευτέρα 10 Μαρτίου 1941).
(Πρωινές ώρες): «Την 7ην πρωινήν ήρχισε πάλιν το ιταλικόν πυροβολικόν. Εις τας 9 ώρα αρχίζει η Ιταλική επίθεσις. Αυτήν την ημέραν κατευθύνεται προς το αριστερόν μας διά να υπερφαλαγγίσουν το 731 εκ του αριστερού. Οι Ιταλοί κινούνται με μυρίας προφυλάξεις, τους καταλαμβάνει πρώτον το Πυροβολικόν μας και τους αποδεκατίζει. Το Πυροβολικόν των Ιταλών προσπαθεί να υποστηρίζει την κινουμένην φάλαγγα. Οι Ιταλοί προχωρούν κατά διαδοχικά κύματα με προφανή σκοπόν να καταλάβουν οπωσδήποτε το 731, χωρίς να λαμβάνουν υπ' όψιν τας απωλείας των. Οι Ιταλοί φθάνουν εις απόστασιν από 50-100 μ. από την γραμμήν αντιστάσεως. Διά να εξαπατήσουν τους στρατιώτας μας υψώνουν λευκά μανδίλια, προς στιγμήν υπέθεσαν ότι επρόκειτο να παραδοθούν. Αντελήφθην εκ πρώτης στιγμής ότι επρόκειτο περί απάτης. Επενέβην αμέσως, διέταξα έντασιν των πυρών διά χεροβομβίδων και τοπικήν αντεπίθεσιν. Οι Στρατιώται κραυγάζοντες την περίφημον πολεμικήν ιαχήν «αέρα» διά της λόγχης και των χειροβομβίδων αιφνιδιάζουν τους Ιταλούς, οι οποίοι αρχίζουν να τρέχουν προς τα οπίσω, μεταβαλόντες την υποχώρησίν των εις πανικόβλητον φυγήν. Η επίθεσις των συνετρίβη.
(Μεσημέρι): Ολίγον προ της μεσημβρίας διεξάγεται νέα προσπάθεια εις το ίδιο σημείον παρά Ιταλών κατόπιν πάλιν προπαρασκευής διά σφοδρού βομβαρδισμού και η επίθεσις αύτη συνετρίβη προ του ακαμάτου ηρωισμού των Λόχων, διά της λόγχης, μέχρι την 12:30 ώραν τρέπομεν εις νέαν άτακτον φυγήν τους Ιταλούς.
(Απόγευμα): ... Εις τας 06:30 αρχίζει βομβαρδισμός επί των υψωμάτων 731 και 717 και μετ' ολίγον νέα επίθεσις των Ιταλών και κατά των δύο πλευρών του υψώματος 731, δηλαδή εναντίον και των δύο Λόχων μου. Και η επίθεσις αυτή απεκρούσθη με βαρυτάτας απωλείας διά τον εχθρόν.
(Βράδυ): Προς το εσπέρας νομίζουν ότι θα κλονίσουν το ηθικόν των στρατιωτών μας, ρίπτουν δι' αεροπλάνων χιλιάδας προκηρύξεις, καλούν τους στρατιώτας μας να ρίψουν τα όπλα και να σπεύσουν να παραδοθούν. Αι προκηρύξεις αυταί μόνον γέλωτας προσέφερον εις τους ηρωικούς οπλίτας.
Και η δευτέρα ημέρα της επιθέσεως έκλεισε με την απόλυτον διατήρησιν των θέσεών μας επί του υψώματος 731, καθώς επίσης και το δεξιά μου ΙΙΙ Τάγμα επί του υψώματος 717".
Η «Εαρινή Επίθεση» των Ιταλών απέτυχε. Ο Μουσολίνι έφυγε ταπεινωμένος. Το ύψωμα 731 έγινε δόξα και το όνομά του γράφτηκε στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη: «731».
Timh kai do3a stous hrwes tou 731 kai olous ekeinous tous gigantes, tous pappoudes mas, stous opoious den mporoume na fanoume anta3ioi synexistes .... ntroph mas
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρακαλω προσθεστε και αυτο το βιντεο:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=07TwYuTIars