RoboMadonna...

. Από το blog.myspace.com . Πήγα να δω την συναυλία της Madonna, ένας από τους λόγους ήταν ότι ήθελα να δω, τι έχει αυτή η γυναίκα και κυρι...

.

Από το blog.myspace.com

.

Πήγα να δω την συναυλία της Madonna, ένας από τους λόγους ήταν ότι ήθελα να δω, τι έχει αυτή η γυναίκα και κυριαρχεί τα τελευταία 25 χρόνια στα μουσικά δρώμενα.
Δεν μπορεί, η μακροβιότητα σε ένα τομέα πάντα κάτι κρύβει, πολλοί έχουν η είχαν ταλέντο, τύχη , ικανότητες, αλλά να είσαι στη κορυφή για ένα τέταρτο του αιώνα, χρειάζεται πολλά παραπάνω.
Βασικά δεν ήταν συναυλία, ήταν μια παράσταση, στηριγμένη σε όλα τα πρωτοποριακά επιτεύγματα της τεχνολογίας, ακλουθώντας την μετά matrix αισθητική, σχεδιασμένη ως προς την παραμικρή λεπτομέρεια. Ήταν μια παράσταση που όπως κάθε τι σύγχρονο πουλαει τεχνολογία και σεξ. Σέξι κινήσεις, υπονοούμενα, καλυμμένα σε στίχους, χορευτικά, μηνύματα. Για 100 λεπτά η μορφή της κυριαρχούσε επιβλητικά , τραγουδώντας, χορεύοντας, σολαροντας, μπουσουλώντας. Έτρεξε, έκανε σχοινάκι, χόρεψε, κτυπήθηκε, κουνήθηκε, φίλησε μια χορεύτρια, «τρίφτηκε» με τα αρσενικά μελή του μπαλέτου…
Ως προς το μουσικό μέρος , η παράσταση ήταν βασισμένη στις τελευταίες της επιτυχίες. Ακόμα και κάποια από τα λίγα διαχρονικά κομμάτια της , είχαν ένα σύγχρονο λούστρο επηρεασμένο από την τελευταία της δουλειά.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι όλη η παράσταση είναι σχεδιασμένη να βάζει το θέμα μουσική σε δεύτερο μέρος και να προσπαθεί να κυριαρχήσει το θέαμα. Άλλη εντύπωση μου, είναι ότι η πρωταγωνίστρια, είχε σαν πρωταρχικό της μέλημα, να μας αποδείξει ότι εκτός από την μουσική της που έχει κερδίσει την μάχη με το χρόνο, το έχει επιτύχει και η ίδια.
Αψεγάδιαστη εμφάνιση, κίνηση αντίστοιχη υπέρ μαραθωνοδρόμου, χωρίς μια στάλα ιδρώτα.
Το κοινό που πίστεψε ότι θα πάει να διασκεδάσει, να χορέψει, νομίζω ότι έπεσε στην παγίδα του θεάματος και της μηδενικής επαφής της καλλιτέχνιδος με το κοινό της. Κάποια στιγμή νόμισα ότι θα έβαζε τιμωρία τους μπροστινούς επειδή δεν συμμετείχαν όπως ήθελε σε ένα από τα τραγούδια της. Το κοινό που πάει στις συναυλίες για να πλουτίσει το συναισθηματικό του κόσμο, καλυτέρα να είχε πάει στη κεντρική επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας.
Μετά το χρονομετρημένα 100 λεπτά ένα τεράστιο Game Over,γέμισε όλη τη σκηνή, με την ξάστερη έννοια του. Εντύπωση μου έκανε ότι το κοινο, είτε χορτασμένο από το θέαμα, είτε εξαντλημένο από τη προσμονή μηνών, δεν αντέδρασε, δεν ζήτησε, δεν απαίτησε και υποτάχτηκε μοιρολατρικά στη φωτεινή επιγραφή.
Στην πορεία προς την έξοδο, άκουγες τις αναφορές του κόσμου, ως προς την εντυπωσιακή πρωτοτυπία και το μεγαλείο της σκηνής, ως προς την εμφάνιση, την φυσική κατάσταση και την επαγγελματικότητα της «πρωταγωνίστριας», αλλά εγώ προσωπικά δεν άκουσα κανένα να ισχυρίζεται ότι διασκέδασε, η συγκεκριμένες αναφορές στην μουσική και στους στίχους.
Ευτυχώς που σήμερα βρήκα στο διαδίκτυο αυτή την πρόσφατη φωτογραφία, γιατί αλλιώς θα είχα την εντύπωση, ότι αυτό που είδα χτες, δεν ήταν άνθρωπος αλλά ανθρωποειδές.

-------------------------------------------------