Κράτος, κόμματα, πολίτες…

. Του Γιώργου Πιπερόπουλου Καθηγητή Πανεπιστημίου Μακεδονίας .. Με αφορμή το «μπάχαλο» που διαπιστώνουμε στην ελληνική πολιτική μας καθημερ...

.

Του Γιώργου Πιπερόπουλου

Καθηγητή Πανεπιστημίου Μακεδονίας
..

Με αφορμή το «μπάχαλο» που διαπιστώνουμε στην ελληνική πολιτική μας καθημερινότητα ομολογώ ότι δεν με ταλανίζει σε μεγάλο βαθμό η ύπαρξη πολιτικών Κομμάτων -που είναι απαραίτητα στη δημοκρατία- αλλά οι σχέσεις Κράτους και πολίτη οι οποίες στην πατρίδα μας ήταν ανέκαθεν όχι μόνο δυσλειτουργικές, αλλά ίσως θα πρέπει να τις δούμε και σαν εντυπωσιακά ... ψυχοπαθολογικές.

Η ψυχοπαθολογική συμπτωματολογία αυτής της σχέσης [που τα βαθύτερα αίτιά της μόνιμα και σφαλερά ανάγονταν για κάποιες δεκαετίες στην Τουρκοκρατία, στη συνέχεια σε ξένους...δακτύλους- δυτικής ή ανατολικής προέλευσης-, και τελευταία στο DNA μας] συνίσταται στην κραυγαλέα αντίφαση της συμπεριφοράς του πολίτη απέναντι στον ασφυκτικό έλεγχο του Δικομματισμού.

Έτσι, ενώ οι Έλληνες θεωρούμε το Κράτος σαν "καταπιεστικό, φορομπηχτικό, υδροκέφαλο και ανάλγητο αφεντικό" (ιδιαίτερα τώρα μετά τα….φορομπηχτικά μέτρα Αλογοσκούφη) ταυτόχρονα κοινωνικοποιούμε τις νεότερες γενιές να προσβλέπουν σε αυτό το δυσλειτουργικό κράτος σαν "τον καλό πατέρα, τον πιο σίγουρο εργοδότη, σαν μία παροιμιακή αγελάδα που περιμένει την κατάληψη της Κρατικής εξουσίας από το δικό τους Κόμμα για να αρμεχτεί από τα...δικά τους παιδιά!"

Με άλλα λόγια, γενιά μετά από γενιά, οι νεο-Ελληνες αναπτύσσουμε τη σχιζοτυπική συμπεριφορά, σαδομαζοχιστικών τάσεων, όπου περιμένουμε να ευνοηθούμε από το Κράτος που όχι μόνο αντιμετωπίζουμε με καχυποψία αλλά και με εμφανή συμπτώματα παρανοϊκότητας άσχετα με το που ανήκουμε...κομματικά!

Μια επιστημονική αξιολόγηση της κατάστασης, πέρα από τις ανόητες "αιτιολογίες" της Τουρκοκρατίας, των "ξένων δακτύλων" και του εθνικού μας DNA μας προσφέρει η θεωρία "νοηματικής αντινομίας" που εξηγεί ότι ένα άτομο ή μια ολάκερη ομάδα μπορεί να διατηρεί τόσο διανοητικά όσο και συναισθηματικά αντικρουόμενα στοιχεία και να συμπεριφέρεται επηρεαζόμενο από αυτά επειδή οι άνθρωποι έχουμε την ικανότητα να αιτιολογούμε και να διατηρούμε, σε παράλληλη διάταξη και ταυτόχρονα, ασυμβίβαστα δεδομένα εφόσον αυτά ικανοποιούν κάποιες αντικρουόμενες μεν, αλλά θεμελιακές μας ανάγκες, τόσο πραγματικές όσο και συμβολικές.

Στην περίπτωση της τρέχουσας ελληνικής πραγματικότητας η θεωρία της "νοηματικής αντινομίας" είναι εκείνη που βοηθά τους ψηφοφόρους των Κομμάτων Εξουσίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, να προσβλέπουν στα Κόμματα και να επιβεβαιώνουν την διαιώνισή τους – παρά τα συζητούμενα σκάνδαλα – καθώς έτσι διασφαλίζουν για τα τέκνα και εαυτούς τους Κρατικά «προνόμια»!... Και όσο τα πράγματα χειροτερεύουν τόσο προβάλλει, για τους κρατούντες, επιτακτική η ανάγκη…συνεργασίας τους!...

Θα τους το επιτρέψουμε και μετά θα αυτοαναγορευθούμε «κοψοχέρηδες» ή επιτέλους θα τους στείλουμε μήνυμα ΟΔΥΝΗΡΟ προασπίζοντας την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ;

---------------------------------------------------