. Γράφει ο Χρήστος Λουτράδης . Τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης της Κάπα Research που δημοσιευτηκαν σημερα στο Βήμα της Κυριακής αποτελούν...
Γράφει ο Χρήστος Λουτράδης
.
Τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης της Κάπα Research που δημοσιευτηκαν σημερα στο Βήμα της Κυριακής αποτελούν απλά μια ρεαλιστική απεικονίση, μια κυνική ακτινογραφία , της απόγνωσης, της απέχθειας και του αδιεξόδου στο οποιο έχει περιέλθει ο μέσος πολίτης. Ένας πολίτης που καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε μια κυβέρνηση που όταν δεν εναποθέτει την διαχειριση της πολιτικής και ιδεολογικής της κενότητας σε αμφιβόλου αξιοπιστίας και αποτελέσματος επικοινωνιακά κόλπα, διακυρρήτει την πίστη της σε ''μεταρρυθμιστικές'' πρωτοβουλίες που προξενούν περισσότερο προβλήματα απο οσα θεωρητικά καλούνται ναεπιλύσπυν. Μια αξιωματική αντίπολιτευση που βρίσκεται εγκλωβισμένη στην διαχειριστικη και οραματική ανεπάρκεια της ηγετικής της ομάδας και στις προσωπικές φιλοδοξίες κενόδοξων πολιτικάντιδων που όταν έπρεπε να παράγουν έργο για την πατρίδα έστηναν μηχανισμούς προσωπικής τους προώθησης ή κατηγορούσαν αυτούς που είχαν το θάρρος να θέσουν ευατούς στη κρίση της βάσης. Μια Αριστερά που στην ουσία της ειναιαπείρως συντηρικότερη απο την δεξία, ιδιαιτερα στο πεδίο τηςνοοτροπίας, και σιγουρα στο ιδιο βαθμό εθισμένη σε μια πολιτική λαιφ σταιλ που οταν δεν παράγει γελιό παράγει αμηχανία σε αυτούς πουτην πίστεψαν. Και εδώ έγκειται το στοίχημα ολών αυτών που θέλουν να αυτοχαρακτηριζονταί ως το μέλλον και η λύση απο το πολιτικό αδιέξοδο να καταφέρουν την απόγνωση του μέσου Έλληνα να την μετατρέψουν σε πηγη εμπνευσης , σε όραμα για ενα μέλλον οχι μόνο καλλίτερο αλλά να σέβεται πάνω απο ολα τις προσδοκίες που αυτό το ιδιο γεννάει...ΥΓ. Η κριτική που αποτελεί θεμέλιο λίθο της δημοκρατίας , απαιτεί , πρώτα απο όλα για να γίνεται αποδεκτή και σεβαστή απο τον πολίτη , να συνοδεύεται και απο μια στάση και πορεία ζωής συμβατή με το θάρρος της κριτικης σου. Απαιτεί μια στάση ζωής , ειδικότερα στο δημοσιογραφικό επαγγελμα , μακρυά απο συναλλαγές με την εκάστοτε εξουσία , μακρυα αποστημένα δημοσιευματα και εκβιαστικές αράδες μαι πάνω απο όλα απαιτεί να μπορείς να κοιτάζεις τον ευατο σου στον καθρέφτη. Αυτά...
-----------------------------------------
.webp)
GLEIPSE THAYMASTH TOY PSYXARH.
ΑπάντησηΔιαγραφήDES OMWS TI GRAFOYN AYTOI POY DEN KANOYN BA8EIES YPOKLISEIS OPWS ESY.
"Δεν τους βγαίνει και το αλλάζουν..."
Του Αγίου
Την αλλαγή τροπαρίου, περί δήθεν ανάγκης σύστασης ενός Μεγάλου Συνασπισμού από τα δύο μεγαλύτερα κόμματα στην Ελλάδα, ώστε να διαχειριστούν επιτυχώς(!) την πολιτικο-κοινωνική κρίση, σηματοδοτεί το σημερινό σχόλιο του Σταύρου Π. Ψυχάρη, στο «Βήμα της Κυριακής».
«Όπως ήδη έχει γράψει «Το Βήμα», [σπεύδει να διευκρινίσει, ψευδόμενος ο κ. Ψυχάρης] κυβέρνηση συνεργασίας των δύο μεγάλων κομμάτων υπό ομαλές πολιτικές συνθήκες [το βάζει έτσι για να καλύψει την προηγούμενη αντίθετη τοποθέτηση του ΔΟΛ και όχι μόνον] είναι αδιανόητη. Θα ακύρωνε την ουσία της πολιτικής, θα δημιουργούσε την εντύπωση ότι τα δύο κόμματα είναι ίδια, εξισώνοντας(!) την Πρόοδο με τη Συντήρηση, και θα ανέθετε τον ρόλο της Μείζονος Αντιπολιτεύσεως σε πρόσωπα που δεν υποστηρίζουν εφικτά κυβερνητικά προγράμματα» [ωπ, εδώ αποκαλύπτει το αίτιο αλλαγής πλεύσης των νταβάδων. Φοβούνται την άνοδο των…αιθεροβαμόνων με τα … μη εφικτά προγράμματα! Προτιμούν τα εφικτά πλάνα της διαπλοκής με τις εφικτές εθνικές επιταγές της Siemens]
«Μια κυβέρνηση συνεργασίας θα είχε προφανή στόχο το να διασωθεί το σημερινό πολιτικό κατεστημένο. Αυτό δεν το επιθυμεί η πλειοψηφία των πολιτών, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τις δημοσκοπήσεις» [ανάγκα και οι θεοί της διαπλοκής πείθονται, που λέμε].
«Η κοινωνία δεν διακατέχεται από απορία για τον ρόλο και τους στόχους του πολιτικού κατεστημένου. Βρίσκεται σε κατάσταση αναμονής. Περιμένει το μεγάλο βήμα της Δημοκρατικής Παράταξης, που είναι υποχρεωμένη να αλλάξει σε όλα».
[προσοχή, όχι «να τα αλλάξει όλα», αλλά «να αλλάξει σε όλα», σημειώνει ο σχολιαστής …φουκαρά Γιώργο που έμπλεξες! Άσε που, η κοινωνία, κατά Ψυχάρη, βρίσκεται σε φάση αναμονής και όχι προσμονής…(ξανά), φουκαρά Γιώργο τι σου ετοιμάζουν!]
Συμπέρασμα: η κρίση του δικομματισμού είναι προφανές ότι έχει θορυβήσει το καθεστώς. Βαρδινογιάννης, Λαμπράκης, Μπόμπολας, Αγγελόπουλος και οι μικρότεροι ικέτες της διαπλοκής βρίσκονται σε δίλημμα και αμφιταλαντεύονται, αναλύοντας αγχωμένοι ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία που αποτυπώνουν τις τάσεις στο εκλογικό σώμα.
Είναι ικανοί να προωθήσουν (πατρονάρουν) οποιαδήποτε λύση, ώστε να εμποδίσουν την ανάπτυξη ενός κινήματος πραγματικής αμφισβήτησης του πολιτικού συστήματος και της διαπλοκής, δηλαδή του καθεστώτος τους.
Τρέμουν την ιδεολογικοποίηση των πολιτικών αντιδράσεων της ευρύτερης κοινωνίας και θα κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να παρεμποδίσουν μια δημοκρατική εξέλιξη.
Όμως, ότι και να κάνουν, τη δική μας αποκαλυπτική φωνή δεν θα μπορέσουν να εξαφανίσουν.
Μάγκες χάσατε! Και στο φεγγάρι να αναγκαστούμε να μεταναστεύσουμε θα σας στέλνουμε το μήνυμα της χλευαστικής αμφισβήτησης της μαφιόζικης κυριαρχίας σας.
Ζήτω η Δημοκρατία! Κάτω η πελατειακή ολιγαρχία!
Χαράς Ευαγγέλια στο Πασοκ !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Geoffrey πέρασε τον Κανένα σε δημοσκόπηση της Kapa research , στην ερώτηση για το καταλληλότερο για πρωθυπουργό !!!
Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν αυτό που αισθάνεται και ο τελευταίος έλληνας πολίτης: ότι μας κυβερνούν οι άχρηστοι, τους οποίους αντιπολιτεύονται οι ανίκανοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα επίκαιρο παράδειγμα από τη δημοσκόπηση που δημοσιεύει σήμερα «Το Βήμα».
* Το 69,7% των ερωτηθέντων δεν εμπιστεύεται τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή στην άσκηση οικονομικής πολιτικής.
* Και το το 74,1% έχει την ίδια άποψη για τον πρόεδρο του ΠαΣοΚ.
Εν μέσω κυβερνητικής ομολογίας ότι «δυστυχώς, επτωχεύσαμε!» και θύελλας νέων μέτρων, το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Η ΝΔ απογοητεύει, αναμενόμενο, αλλά και το ΠαΣοΚ δεν... ανορθώνεται ούτε με την Ανόρθωση Κύπρου. Πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να κυβερνήσουν την Ελλάδα;
Σιγά την είδηση! θα μου πείτε. Σωστό. Αυτό που όντως αποτελεί είδηση είναι η καταγραφόμενη κάμψη του ΣΥΡΙΖΑ. Η εκτόξευσή του στη θέση του «τρίτου πόλου» δείχνει να αμφισβητείται. Δεν ξέρω αν η ηγεσία της Αριστεράς διέψευσε (για άλλη μία φορά) τις προσδοκίες ή αν δεν κατόρθωσε (για άλλη μία φορά) να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Το βέβαιο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πέτυχε να καταγραφεί ως μια αξιόπιστη, ευρύτερη πολιτική δύναμη και αναγκαστικά αναδιπλώνεται στο βασικό του ακροατήριο. Στη ζωή ή στην Α1 θα παίζεις ή στην Α2. Δεν γίνεται να παίζεις και στις δύο ταυτοχρόνως!
Διότι η άλλη είδηση είναι ότι το καλοκαίρι δεν καταλάγιασε τον θυμό της κοινωνίας. Ενας θυμός διάχυτος, ίσως συγκεχυμένος, πάντως έντονος, ενδεχομένως απροσδιόριστος, αλλά... τι νόημα έχει; Οι θυμοί που μπορούν να αποσταθεροποιήσουν τις κοινωνίες είναι ακριβώς αυτοί που στρέφονται εναντίον όλων και δεν εκφράζονται από κανέναν. Θα έλεγε κανείς ότι ένα τέτοιο τοπίο είναι ιδανικό για κάποιον ΣΥΡΙΖΑ. Αποδεικνύεται ότι δεν είναι τόσο απλό.
Ξέρετε γιατί; Επειδή ακόμη και ο θυμωμένος πολίτης αντιλαμβάνεται ότι η χώρα δεν έχει πρόβλημα θυμικού αλλά πρόβλημα διακυβέρνησης.
Αντιλαμβάνεται ότι έχει μπροστά της μια ισχνή κυβερνητική πλειοψηφία, η οποία είναι όμηρος του κάθε Κουκοδήμου ή Τατούλη ή Παυλίδη και δέσμια της ραθυμίας του Πρωθυπουργού - για να μην πω της αδιαφορίας του...
Και ότι αυτή την πλειοψηφία αντιπολιτεύεται μια παράταξη με πρόβλημα ηγεσίας, με πρόβλημα πολιτικής και με πρόβλημα αξιοπιστίας.
Ποιον, λοιπόν, να διαλέξει; Τους άχρηστους ή τους ανίκανους; Αυτό το αδιέξοδο είναι που πρωτίστως τροφοδοτεί τον θυμό των πολιτών: διότι ο πολίτης βλέπει ότι εκείνοι που διεκδικούν την ψήφο του δεν είναι στο ύψος των απαιτήσεών του ούτε των απαιτήσεων της εποχής.
Και από αυτό το αδιέξοδο θα προκύψουν αναμφισβήτητα οι δυνάμεις που θα ανατρέψουν το πολιτικό σκηνικό. Μέσα ή έξω από τα σημερινά κόμματα και τις σημερινές ηγεσίες τους.
for the copypaste
''PASOK poisonous''
Αγαπητέ Χρήστο Λουτράδη
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ, μια και υπερκαλύπτω τις προϋποθέσεις που θέτεις:
“Η κριτική που αποτελεί θεμέλιο λίθο της δημοκρατίας , απαιτεί , πρώτα απο όλα για να γίνεται αποδεκτή και σεβαστή απο τον πολίτη , να συνοδεύεται και απο μια στάση και πορεία ζωής συμβατή με το θάρρος της κριτικης σου. Απαιτεί μια στάση ζωής , ειδικότερα στο δημοσιογραφικό επαγγελμα , μακρυά απο συναλλαγές με την εκάστοτε εξουσία , μακρυα αποστημένα δημοσιευματα και εκβιαστικές αράδες μαι πάνω απο όλα απαιτεί να μπορείς να κοιτάζεις τον ευατο σου στον καθρέφτη”.
Επίτρεψέ μου να σε ρωτήσω αν καταλαβαίνεις τι γράφεις και που το πας.
Καλέ μου, καταλήγοντας με την αφηρημένη παράγραφο:
“Και εδώ έγκειται το στοίχημα ολών αυτών που θέλουν να αυτοχαρακτηριζονταί ως το μέλλον και η λύση απο το πολιτικό αδιέξοδο να καταφέρουν την απόγνωση του μέσου Έλληνα να την μετατρέψουν σε πηγη εμπνευσης , σε όραμα για ενα μέλλον οχι μόνο καλλίτερο αλλά να σέβεται πάνω απο ολα τις προσδοκίες που αυτό το ιδιο γεννάει...”
αντιλαμβάνεσαι ότι αρκετοί μπορεί να θεωρήσουν ότι υπερασπίζεσαι κάποια μορφή εθνικοσοσιαλισμού;
Τα ίδια έλεγαν και οι Ναζί όταν πρωτοξεκίνησαν, το ξέρεις;
Αν δεν το έχεις υπόψη σου και δεν είναι στις προθέσεις σου να αναπαράγεις τέτοια πρότυπα πολιτικού πολιτισμού …να το προσέξεις!
Να κατέβει ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές με μοναδικό σύνθημα:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας"
Θα εκθέσει όλους τους γλείφτες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, θα μαζέψει έτσι όλους τους αδιάφορους και απελπισμένους ψηφοφόρους που θα αποκτήσουν ένα κίνητρο για να πάνε ψηφίσουν...