.. Ανεβαίνει η θερμοκρασία, ανεβαίνει και το "θερμόμετρο" γύρω από την υπόθεση Siemens. Πληροφορίες αναφέρουν ότι αρχίζει νέος ...
Πληροφορίες αναφέρουν ότι αρχίζει νέος κύκλος καυτών αποκαλύψεων για πρόσωπα και καταστάσεις!
Μείνετε on line για ο,τι νεότερο...
-------------------------------
)))) Μόνο το Τελέ-Άστυ στηρίζει τον αγώνα των εργαζ. ΑΓΡΟΤ. ΑΣΦΑΛ. ((((
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ Α.Ε.Ε.Γ.Α
Ν. Σμύρνη 4-7-2008
Ενημέρωση
Συνάδελφοι,
Σας κάνουμε γνωστό ότι την Κυριακή 6-7-2008 στις 10,00 π.μ. στο κανάλι Τελέ-Άστυ θα υπάρχει εκτενής αναφορά στα θέματα μας.
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Γ. ΣΥΚΑΜΙΑΣ Κ.ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ
Μανιφέστο του αξιοπρεπούς καπιταλισμού
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη. Δηλαδή, όχι μόνο την Ευρώπη. Και την Αμερική και την Ασία και την Αφρική και την Αυστραλία. Οσονούπω και την Ανταρκτική. Το φάντασμα της αγοράς. Όλες οι δυνάμεις της γερασμένης υφηλίου επιστρατεύουν τα πιο ευφάνταστα τεχνάσματα, τις πιο επιθετικές στρατηγικές, για να το εξοντώσουν. Αστοί και προλετάριοι. Βιομήχανοι και έμποροι. Πωλητές και αγοραστές. Παραγωγοί και καταναλωτές. Φιλελεύθεροι και σοσιαλδημοκράτες. Κρατιστές και αγορολάγνοι. Συκοφαντούν, λοιδορούν, εξουθενώνουν, υπονομεύουν, αποδομούν το πιο λαμπερό επίτευγμα του οικονομικού πολιτισμού αιώνων. Εκεί που έλειχον πτύουσιν. Και τούμπαλιν. Οι σιχαμένοι.
Κάπως έτσι θα μπορούσε να αρχίζει το μανιφέστο του παρεμβατισμού (που μπορεί να διαβαστεί και ως δραματικός επικήδειος της αγοράς, αλλά και ως μανιφέστο του αξιοπρεπούς καπιταλισμού, όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω). Αποτελεί κατά τα φαινόμενα την έσχατη εκδοχή της σύγχυσης που διατρέχει τους τεχνοκράτες της πολιτικής οικονομίας. Ας κάνουμε μια ανασκόπηση όλων των τελευταίων επεισοδίων του έπους:
Ο Γερμανός πρόεδρος Χορστ Κέλερ (το ανέφερα και την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά δεν βλάφτει να το θυμίσω), πρώην διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και εκ των αρχιτεκτόνων της πειθαναγκαστικής φιλελευθεροποίησης της διεθνούς οικονομίας (ακόμα και στις χώρες που αγνοούσαν τι εστί αγορά), αποκαλεί την αγορά της τραπεζικής πίστης «τέρας». Δεκατέσσερις συνταξιούχοι «σοφοί» της Ευρώπης, ο Ντελόρ, ο Σαντέρ, ο Πέρσον, ο Σμιτ, ο Ντ’ Αλέμα κ.α. (ήτοι, οι εισηγητές και εκτελεστές των πολιτικών απελευθέρωσης των αγορών της τελευταίας εικοσαετίας, στη σοσιαλδημοκρατική κυρίως εκδοχή της), ομολογούν μέσα από το μανιφέστο που συνυπογράφουν ότι συνέβαλαν στην κατασκευή ενός Φρανκενστάιν. Και εισηγούνται ούτε λίγο ούτε πολύ την αποσυναρμολόγησή του και την ανακατασκευή του, με γερές δόσεις κρατικού παρεμβατισμού και ρύθμισης. Τελευταίος και καταϊδρωμένος ο πιο νεοφώτιστος νεοσυντηρητικός της υφηλίου Νικολά Σαρκοζί εισηγείται μείωση του ΦΠΑ των πετρελαιοειδών προϊόντων. Ανάλογη πανευρωπαϊκή μείωση του ΦΠΑ σε βασικά είδη διατροφής εισηγούνται ή ετοιμάζονται να εισηγηθούν πολλοί υπουργοί Οικονομίας ή και πρωθυπουργοί της Ε.Ε.
Στην εγχώρια αγορά, όπου φυσικά τα πράγματα είναι πιο γραφικά και φολκλορικά, εμπορικοί σύλλογοι και επιμελητήρια προτείνουν μείωση του ΦΠΑ σε είδη διατροφής, με παράλληλη τήρηση «συμβολαίου τιμής» για αποφυγή νέων αυξήσεων «μέχρι να ηρεμήσει η αγορά» (τι έχει αυτή η αγορά; Ας της δώσουμε αντικαταθλιπτικά. Ή λίθιο). Ο αρμόδιος υπουργός κ. Φώλιας επέβαλε μία ακόμα διατίμηση, στο λάδι αυτήν τη φορά, για να μας διασώσει από τις απρόβλεπτες παρενέργειες της υπόθεσης ηλιέλαιο (ήτοι: φάε λάδι κι έλα βράδυ, φάε ηλιέλαιο κι άντε για ευχέλαιο). Ο κ. Φώλιας, λοιπόν, εξήγγειλε προχθές άλλα 10 μέτρα (συν 41 του Απριλίου, σύνολο 51. Να τα κατοστίσουμε, βοήθειά μας). Ανασύρονται από τις αράχνες και οι χαροξεχασμένες συμφωνίες κυρίων -οι ίδιες που σχεδόν ποινικοποίηθηκαν ως καμουφλαρισμένα καρτέλ-, αλλά οι «κύριοι» τελικώς φτύνουν τον υπουργό, δεν θέλουν συμφωνίες. Όλος ο νεοφιλελεύθερος οίστρος της φαιογάλαζης διακυβέρνησης εξατμίστηκε σε λίγους μήνες και εκτρέπεται σε μια μανία υπερ-ρύθμισης. Η αόρατος χειρ της αγοράς έμεινε μετέωρη, αγκυλωμένη, και η μακρά χειρ του κράτους αναλαμβάνει να σώσει την κατάσταση.
Υπάρχουν τέσσερις άκρως ενδιαφέρουσες ομολογίες σ’ όλη αυτή την πανικόβλητη φιλολογία για το τέρας που ξέφυγε από τον έλεγχο του θηριοδαμαστή.
Ομολογία πρώτη. Όλοι οι τεχνοκράτες της απορύθμισης- αυτορρύθμισης ομολογούν τώρα ότι το «σχέδιο αγορά» απέτυχε παταγωδώς. «Η αγορά αποδείχθηκε ανίκανη να αυτορρυθμιστεί», γράφουν -χωρίς να ερυθριούν- οι 14 «σοφοί» στο μανιφέστο τους. Ο ανταγωνισμός, στον οποίο εθίστηκαν μαζικά δισεκατομμύρια ανθρώπων σ’ όλο τον πλανήτη, από τους κουστουμάτους νεογιάπηδες της Νέας Υόρκης μέχρι τους πάμπτωχους αγρότες της Γκάνας, δεν έφερε ούτε χαμηλές τιμές, ούτε υψηλότερα εισοδήματα, ούτε δικαιότερη κατανομή του πλούτου. Το αντίθετο. Η πρώτη κρίση τιμών της απελευθερωμένης και παγκοσμιοποιημένης οικονομίας φέρνει χώρες, τάξεις και στρώματα στο κατώφλι της πτώχευσης.
Ομολογία δεύτερη. Ο πληθωρισμός εκρήγνυται και πάλι, 4,6% αυτό τον μήνα, ποιος ξέρει πού θα πάει τον Ιούνιο και τα χειρότερα έπονται (όσο κι αν προσπαθεί ο κ. Αλογοσκούφης να τον αποκαλεί «διεθνή πληθωρισμό», δεν παύει να τροφοδοτείται από «εθνικά» κέρδη και να πληρώνεται με «εθνικό» εισόδημα). Αν πάρουμε τοις μετρητοίς όλα όσα λέγονται από τα επισημότερα χείλη για τσουνάμι αισχροκέρδειας, τότε έχουμε την πρώτη μετά πολλές δεκαετίες ομολογία πως έχουμε πληθωρισμό κερδών και ουχί μισθών, όπως για χρόνια μας πείθουν εν χορώ υπουργοί Οικονομίας, επιχειρηματικές ενώσεις και κεντρικοί τραπεζίτες. Τα επιχειρηματικά κέρδη, λοιπόν, τρέφουν τον πληθωρισμό, το λένε, το εννοούν, το υπονοούν και ακόμη δεν έχουν σκίσει τα πτυχία τους, δεν έχουν υποβάλει τις παραιτήσεις τους, δεν έχουν ζητήσει μια συγγνώμη για το γεγονός ότι εδώ και χρόνια, χάρη σ’ αυτή τη λαθροχειρία, η εργασία είναι το μοναδικό εμπόρευμα που υποβάλλεται σε διατίμηση.
Η τρίτη ομολογία αφορά την ηθική του οικονομικού μας πολιτισμού. Σχεδόν κοντεύω να πιστέψω την γκρίνια της επιχειρηματικής ηγεσίας περί δαιμονοποίησης του κέρδους. Παραμένει, βεβαίως, αναπάντητο το ερώτημα που διατύπωσα, ο βλαξ, το περασμένο Σάββατο, ποιο μέρος του κέρδους είναι αισχρό και ποιο ιερό από το συνολικό μέγεθος «αισχροκέρδεια». Αλλά, μέχρι οι αμήχανοι τεχνοκράτες της οικονομίας να καθορίσουν τα όρια μεταξύ επιτρεπτού και ανεπίτρεπτου κέρδους, ας μας περιγράψουν επίσης ποιος είναι ο ηθικός κώδικας της επιχειρηματικότητας. Διότι, ακούγονται τουλάχιστον αφελείς, αν όχι και γελοίες, οι θρηνωδίες των 14 «σοφών» της Ευρώπης για την «απώλεια κάθε ηθικής στον κόσμο των επιχειρήσεων». Ο μωσαϊκός νόμος της αγοράς, αν έχω καταλάβει καλά, θεωρεί την παραίτηση από το κέρδος -ή από μέρος του- θανάσιμο αμάρτημα. Αν μια επιχείρηση που μπορούσε να εμφανίσει στους ισολογισμούς της αύξηση κερδών 50% καταληφθεί αίφνης από τύψεις συνείδησης και περιορίσει τα κέρδη της στο 30% ή το 20%, θα δει τη μετοχή της να καταβαραθρώνεται και να χάνει σε ώρες ή μέρες τη μισή χρηματιστηριακή της αξία. Η αγορά τιμωρεί σκληρά τις ηθικές αναστολές. Και, εν πάση περιπτώσει, κάποιος πρέπει να θυμίσει σε όσους θρηνούν τη χαμένη ηθική του καπιταλισμού ότι καμιά ομαδική ή ατομική ψυχοθεραπεία δεν έχει καταφέρει μέχρι τώρα να απαλλάξει την επιχειρηματικότητα από την τυραννία του ποσοστού κέρδους.
Η τέταρτη ενδιαφέρουσα ομολογία είναι πως η ανάπτυξη, η μανιέρα του οικονομικού μας πολιτισμού που υποτίθεται ότι θα επέφερε ομοιόμορφα οφέλη και κέρδη σε χώρες, περιφέρειες, τάξεις και στρώματα, λειτουργεί τελικά ακριβώς αντίθετα. Η αδιάλειπτη οικονομική μεγέθυνση όχι μόνο εξελίχθηκε σε μηχανισμό διεύρυνσης των ανισοτήτων, αλλά οδηγεί στην εξαθλίωση ολόκληρους πληθυσμούς και στρώματα. Η πιο νοσηρή ένδειξη αυτής της μεγέθυνσης είναι η χρηματοπιστωτική φούσκα που αποτιμάται ήδη στο δεκαπενταπλάσιο του παγκόσμιου Ακαθάριστου Προϊόντος και αποτελεί τον πιο βάναυσο μηχανισμό ανακατανομής του πλούτου εις βάρος των δισεκατομμυρίων.
Ως εκ τούτου, είναι απορίας άξιο πώς ακριβώς φαντάζονται οι 14 Ευρωπαίοι «σοφοί» (ανάμεσα στους οποίους δύο πρώην Πρόεδροι της Κομισιόν, επτά πρώην πρωθυπουργοί και δύο πρώην υπουργοί Οικονομίας) τον «αξιοπρεπή καπιταλισμό με αποτελεσματική δημόσια παρέμβαση», τον οποίο επικαλούνται. Έναν καπιταλισμό με ολίγη από κέρδη, διπλή μερίδα ηθικής και μπόλικο κόκκινο πιπέρι; Ωραία. Έναν με διπλή πίτα, παρακαλώ. ΠΗΓΗ.ΚΙΜΠΙ Και Όταν βλέπω να βγαίνουν από επίσημα χείλη (ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ) να λέει ότι το θέμα για την Νέα δημοκρατία έχει κλείσει γιατί έδωσε λέει πλήρεις στοιχεία ο κύριος Λιαπης .Αχ αυτή η ΚΥΠ τι κάνει άμα θέλει όπως και όλες οι μυστικές υπηρεσίες παντού σε όλο τον κόσμο ,βρε σου βγάζουνε άμα πάρουν εντολή ταυτότητα, διαβατήριο, κάρτα ανεργίας, σύνταξη , ότι θέλεις και με όπια ημερομηνία και όνομα , και εσάς κύριοι σας καλύπτουνε τα χαρτιά- κωλόχαρτα- δυο αποδείξεις εισιτηρίων και ξενοδοχείων?? που έχουνε χιλιάδες τρόπους να τα βγάζουν οι μυστικές υπηρεσίες; Βρε εδώ δίνανε συντάξεις μαϊμού κάτι κωλοτρυπίδες που ήταν σε υγειονομικές επιτροπές ( τυφλός έγραφε η σύνταξη) ,και αυτός ήταν οδηγός ταχί και θέλετε να πειστώ με αυτά που μας –σας έδειξε ο κύριος Λιάπης μετά από δέκα μέρες??, και νομίζετε ότι το καταπίαμε εμείς οι αγράμματοι; Τα λεφτά που είναι; τα λεφτά που πήραν όσοι τα πήραν αυτοί οι κύριοι στην Ελλάδα από την ζίμενς αυτά που είναι ; Εδώ μιλάμε για 200.000.000 εκατομμύρια ευρω λαδωμένα , ποίοι τα πήραν ,πια κόμματα, πια αποκόμματα , ποιοι πολιτικοί είναι λαδοποντικες; Δεν με νοιάζει αν είναι πασόκος , δεοδημοκράτης, κουκουέ , ζύριζα, Λαός, ΑΥΤΑ αν δεν βρεθούνε θα τα βρίσκετε μπροστά σας όλοι οι πολιτικοί όλων των κομμάτων , και όταν περνάτε από της εκλογικές σας περιφέρειες θα τρώτε πολλές ροχάλες ,και να μην παραπονιέστε μετά αν μαζί με τα ξερά θα καίγονται και τα ξερά .Ο Τσουκάτος βγήκε ανοιχτά και είπε τα πείρα –παρανομία έτσι - τώρα αν τα έδωσε στο πασόκ η τα έκανε ιδιοκτησία να το βρει η δικαιοσύνη ,ο Τσουκάτος ώμος γιατί είναι έξω ΓΙΑΤΙ; ομολογία έκανε καταλαβαίνετε η θα μας τρελάνετε; ΜΠΟΥΧΑΑΑ ΧΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
MPOYNTZOYKAS THLEMAXOS
ΑΝΤΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΟΣΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΟΥΝ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΚΑΥΤΟΥΣ, ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΓΩΝΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΑ ΚΡΥΑ ΤΕΤΡΑΓΩΝΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΑ ΑΔΕΙΑ ΚΡΥΑ ΤΕΤΡΑΓΩΝΑ.
ΔΗΛΑΔΗ ΤΙΣ ΑΔΕΙΕΣ ΚΡΥΕΣ ΚΑΛΠΕΣ.
ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΣΤΑ ΙΣΙΑ ΤΟΥΣ.
ΚΛΕΦΤΕΣ, ΚΕΛΦΤΑΡΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙΟΚΛΕΦΤΑΡΕΟΙΟΙΟΙΟΙΟ!!!!! ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ Ο ΚΑΛΙΤΕΧΝΗΣ.
Να είμαστε σαφείς: η περίπτωση Λιάπη δεν έχει πραγματική σχέση με αυτό που ονομάζεται «σκάνδαλο Siemens». O υπουργός Πολιτισμού δεν κατηγορείται για «μαύρα ταμεία» ή για «μαύρους λογαριασμούς» ή για «μαύρα εμβάσματα». Τίποτε, δηλαδή, δεν έχει προκύψει που να υποψιάζει ότι ο Λιάπης βρέθηκε σε αμφιλεγόμενη συναλλαγή με την εταιρεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ περίπτωση Λιάπη είναι μια κλασική περίπτωση δημόσιας εικόνας. Η οποία επαναφέρει στο προσκήνιο ένα παμπάλαιο ζήτημα. Μπορεί ένας υπουργός να συγχρωτίζεται με πλουσίους ανθρώπους και να ταξιδεύει παρέα τους, ακόμη και αν πληρώνει από την τσέπη του; Και μπορεί μεταξύ αυτών να συμπεριλαμβάνεται επιχειρηματίας που έχει δοσοληψίες με το Δημόσιο;
Αν θέλουμε να ξεφύγουμε από τα όρια της κοινωνικής υποκρισίας, θα πρέπει να δεχτούμε ότι στο ερώτημα αυτό δεν υπάρχει αδιαμφισβήτητη απάντηση:
* Το 2000 ο Σημίτης απομάκρυνε τον Τσουκάτο μόλις πληροφορήθηκε ότι επιβιβάστηκε στο κότερο γνωστού επιχειρηματία.
* Το 2007 ο Σαρκοζί γιόρτασε την εκλογή του σε κρουαζιέρα με το γιοτ πλουσιότατου φίλου του. Οταν επικρίθηκε για το γεγονός, απάντησε αφοπλιστικά: «Ουδέποτε υποσχέθηκα στον γαλλικό λαό ότι, αν με εκλέξει,θα αλλάξω τους φίλους μου».
Το ίδιο περίπου λέει και ο Λιάπης . Και είναι μια απάντηση η οποία (όπως φαίνεται) γίνεται αποδεκτή από τον Πρωθυπουργό. Το πρόβλημα όμως δεν είναι η απάντηση του Λιάπη, ούτε η αποδοχή του Πρωθυπουργού- θα μπορούσαμε επί μακρόν να συζητούμε αν έχουν δίκιο ή άδικο...
Το πρόβλημα είναι ότι σε αντίστοιχες περιπτώσεις, όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση, ο Πρωθυπουργός έδινε εντελώς διαφορετική απάντηση. Τότε δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του! Ξημεροβραδιαζόταν καταγγέλλοντας το ΠαΣοΚ γι΄ αυτό ακριβώς το οποίο παραβλέπει σήμερα: τη δημόσια εικόνα των στελεχών του. Μιλούσε για «καθεστωτικές συμπεριφορές», για «αλαζονεία», για επιλήψιμο «ύφος και ήθος».
Προσωπικά, ουδέποτε θεώρησα ότι αυτού του τύπου η κριτική αποτελεί σοβαρό πολιτικό επιχείρημα. Και τότε και τώρα, έχω την άποψη ότι η πολιτική δεν χρειάζεται πρωτίστως ταπεινές χαμηλοβλεπούσες αλλά ικανούς πολιτικούς. Το ερώτημα όμως είναι γιατί άλλαξε γνώμη ο Καραμανλής. Και γιατί ξαφνικά όλη η «σεμνότητα» και η «ταπεινότητα» μπήκε στη ναφθαλίνη. Τ ο ερώτημα, δηλαδή, είναι πότε ακριβώς μας κορόιδευε. Τότε ή τώρα; Και η απάντηση είναι εξαιρετικά απλή: Τότε! Οχι μόνο επειδή τότε πάσχιζε να μαζέψει κανένα ψηφαλάκι για να γίνει Πρωθυπουργός. Αλλά και επειδή τώρα δεν μου φαίνεται να έχει ιδιαίτερη όρεξη για αστεία.
for the copypaste
''PASOK poisonous''
Η υπόθεση Siemens έχει αρχίσει να με εξοργίζει. Οχι για το σκάνδαλο (ο κόσμος τo ΄χε τούμπανο και αυτοί κρυφό καμάρι), αλλά για αυτά που λέει και πράττει το πολιτικό προσωπικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσβάλλουν τη νοημοσύνη μου, με περνούν για ηλίθιο και αυτό προσωπικά μου τη δίνει.
Δεν μιλάω για την (υποτιθέμενη) δικαστική έρευνα, τους λογαριασμούς στις παράκτιες εταιρείες, τις μίζες, τους μεσάζοντες και τις συμβάσεις. Αλλά για τη βαθιά περιφρόνηση που επιδεικνύουν τα λαμόγια του έθνους προς τους νόμους, τους πολίτες, τους θεσμούς και την κοινή λογική.
Οταν πολιτικοί κάνουν γάμους και βαφτίσια με χορηγίες εταιρειών και αγοράζουν ψυγεία με «ευκολίες πληρωμής» από φίλους τους επιχειρηματίες. Οταν υπουργός πάει τσάρκα παρέα με εφοπλιστές και επιχειρηματίες (τουλάχιστον) υπόπτους για δωροδοκίες κρατικών λειτουργών.
Οταν πολιτικά κόμματα αποδέχονται ότι είναι «συνήθης πρακτική» να εισρέουν στα ταμεία τους «ενισχύσεις» υπόπτου προελεύσεως.
Οταν ο πρώην πρόεδρος και ο πρώην γραμματέας κόμματος υποστηρίζουν ότι ουδεμία ευθύνη- πολιτική, ηθική και νομική- φέρουν για την οικονομική διαχείριση του κόμματός τους.
Οταν χρηματιστές και επιχειρηματίες ανοίγουν λογαριασμούς «για να διευκολύνουν» κολλητούς οι οποίοι (κολλητοί) ζητούν τη διευκόλυνση για να διευκολύνουν άλλους κολλητούς που είναι κολλητοί των κολλητών (μπερδεμένο λίγο αλλά έτσι χάνονται τα ίχνη του βρώμικου χρήματος) των πολιτικών και των υπουργών.
Οταν στο διοικητικό συμβούλιο ξενοδοχείου, που ανήκει σε εφοπλιστή που είναι φίλος και εργοδότης του πρώην διευθύνοντος συμβούλου της Siemens που λάδωνε πολιτικούς, συμμετέχουν στενά συγγενικά πρόσωπα πολιτικού αρχηγού.
Οταν κορυφαίοι υπουργοί, πρώην υπουργοί και βουλευτές ομολογούν ότι οι εκλογικές δαπάνες που έχουν δηλώσει είναι ψευδείς και ότι είναι «συνήθης πρακτική» να λένε ψέματα. Τότε δεν υπάρχει κάτι σάπιο στο Βασίλειο της Ελλάδος, όλο το Βασίλειο είναι σάπιο και βρωμοκοπάει. Οτι μια κάστα πολιτών υπεράνω νόμων και ηθικής νέμεται και μοιράζεται τα πλούτη του Βασιλείου.
Γι΄ αυτό προσβάλλει και την αισθητική και τη νοημοσύνη μου το θέαμα που παρουσιάζει η χαρούμενη δικομματική παρέα που κυβερνά την Ελλάδα, όταν δηλώνει έκπληξη και αποτροπιασμό για το σκάνδαλο. Δικό της έργο είναι η μετατροπή της Ελλάδας σε «μιζούπολη». Δικό της δημιούργημα είναι τα άνθη του κακού που φύτρωσαν και θέριεψαν στον σκουπιδότοπο της διαφθοράς. Και είναι τουλάχιστον κακόγουστο αστείο να υπόσχονται ότι θα καθαρίσουν την κόπρο του πολιτικού συστήματος. Είναι σαν να ορκιζόταν ο λύκος ότι θα φυλάει τα πρόβατα.
Karl Marx Jr
ΑΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΟΥ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΣΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΧΕΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ.ΔΥΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ :Ή ΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ κ.ΛΙΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΣΤΑ ΚΑΙ ΕΚΔΟΘΗΚΑΝ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ -ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΥΣ,Ή ΟΤΑΝ ΓΥΡΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΑΣΣΑΡΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΤΟΥ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΡΑ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΙΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ.ΕΣΕΙΣ ΑΝ ΕΝΟΙΚΙΑΖΑΤΕ ΕΝΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΙ ΓΙΑ 2 ΗΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΘΑ ΕΙΧΑΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΕΙΞΗ;;
ΑπάντησηΔιαγραφή