. σε Πάτρα-Πύργο-Αίγιο... . Από τον Γ. Ζωχιό . Αν και τυπικά δεν ανέλαβε ακόμη την ευθύνη, είναι ο ΜΟΝΟΣ ΥΠΟΠΤΟΣ! Στην Ελλάδα δεν τολμά, θεώ...
σε Πάτρα-Πύργο-Αίγιο....
Από τον Γ. Ζωχιό
.
Αν και τυπικά δεν ανέλαβε ακόμη την ευθύνη, είναι ο ΜΟΝΟΣ ΥΠΟΠΤΟΣ!
Στην Ελλάδα δεν τολμά, θεών, άλλος: -Κατοχυρωμένος στο ντροπιαστικό σύνταγμα.
-Ο Πρόεδρος, σ’ Αυτόν ταπεινώνεται ως… δούλος του.
-Οι 300 ενώπιόν Του διατρανώνουν τον ευτελισμό τους.
-Η Κυβέρνηση ορκίζεται υπηρέτης Του.
-Η (σοσιαλιστική -κομμουνιστική) Αντιπολίτευση σ΄ Αυτόν εναποθέτει.
-Οι… Πνευματικοί διαγκωνίζονται, οσφυοκάμπτοντας, στο Θρόνο Του.
-Το Κράτος στα Υποπόδια απλώνει τον κλεμμένο πλούτο του λαού και Αυτός τον μοιράζει στους Εκλεκτούς Του.
-Και ο λαός, αλυσοδεμένος, προς Αυτόν ΡΑΒΔΙΖΕΤΑΙ να ελπίζει!
Περισσότερα στο autenergos.blogspot.com
Στην Ελλάδα δεν τολμά, θεών, άλλος: -Κατοχυρωμένος στο ντροπιαστικό σύνταγμα.
-Ο Πρόεδρος, σ’ Αυτόν ταπεινώνεται ως… δούλος του.
-Οι 300 ενώπιόν Του διατρανώνουν τον ευτελισμό τους.
-Η Κυβέρνηση ορκίζεται υπηρέτης Του.
-Η (σοσιαλιστική -κομμουνιστική) Αντιπολίτευση σ΄ Αυτόν εναποθέτει.
-Οι… Πνευματικοί διαγκωνίζονται, οσφυοκάμπτοντας, στο Θρόνο Του.
-Το Κράτος στα Υποπόδια απλώνει τον κλεμμένο πλούτο του λαού και Αυτός τον μοιράζει στους Εκλεκτούς Του.
-Και ο λαός, αλυσοδεμένος, προς Αυτόν ΡΑΒΔΙΖΕΤΑΙ να ελπίζει!
Περισσότερα στο autenergos.blogspot.com
-----------------------------------
Το 2004, όταν ο Σημίτης παρέδωσε τη σκυτάλη στον Παπανδρέου, για το ΠαΣοΚ υπήρχε ένα δεδομένο και ένα ζητούμενο. Το δεδομένο ήταν η ενότητα της παράταξης. Τίποτε και κανένας δεν την απειλούσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ζητούμενο ήταν η πολιτική ηγεμονία. Αν δηλαδή το ΠαΣοΚ θα μπορέσει να τη διατηρήσει ή να την ανακτήσει.
Σήμερα, τεσσεράμισι χρόνια αργότερα, για το ΠαΣοΚ υπάρχει πάντα ένα δεδομένο και ένα ζητούμενο.
Το δεδομένο είναι η απώλεια της πολιτικής ηγεμονίας. Το ΠαΣοΚ όχι μόνο την έχασε, όχι μόνο δεν κατάφερε να την ανακτήσει αλλά ούτε δείχνει ικανό να το κάνει σε ορατό μέλλον.
Το ζητούμενο είναι πλέον η ενότητα της παράταξης. Μία ενότητα η οποία δοκιμάζεται πρωτίστως από την ηγεσία του ΠαΣοΚ και κανείς δεν μπορεί σήμερα να πει με το χέρι στην καρδιά αν και για πόσο το ΠαΣοΚ θα παραμείνει μία ενιαία παράταξη.
Συμπέρασμα; Ποτέ άλλοτε μετά το 1974 μία από τις δύο μεγάλες παρατάξεις δεν απαξιώθηκε πολιτικά τόσο πολύ και σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Οι τελευταίες αγωνιώδεις προσπάθειες του Γ. Παπανδρέου να αναστρέψει το κλίμα δείχνουν αν μη τι άλλο ότι το έχει καταλάβει. Το ερώτημα είναι αν το έχει συνειδητοποιήσει και αν μπορεί ακόμη να κάνει κάτι για να το αλλάξει. Αν δηλαδή υπάρχουν ακόμη περιθώρια ή αν τα περιθώρια έχουν εξαντληθεί.
Οι οιωνοί δεν είναι οι καλύτεροι. Οι τελευταίοι χειρισμοί στη σύγκρουση με τον Σημίτη δείχνουν (πέραν όλων των άλλων) όχι μόνο έλλειψη ωριμότητας αλλά και απώλεια ψυχραιμίας.
Μετά τη σύγκρουση ακολουθούν οι απειλές. Το βέβαιο είναι ότι κανένα κόμμα δεν μπορεί να διεκδικήσει όχι την εξουσία αλλά ούτε καν τη στοιχειώδη πολιτική επιρροή, ευρισκόμενο σε κατάσταση διαρκούς εσωτερικού τσαμπουκά. Οι φιλοδοξίες και οι διαφωνίες αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της πολιτικής. Δεν αποτελούν ούτε πρόσχημα ούτε άλλοθι. O Ταλεϊράνδος είχε πει κάποτε τη φράση: «Ηταν χειρότερο από έγκλημα. Ηταν λάθος».
Το λάθος της σύγκρουσης με τον Σημίτη έρχεται να κορυφώσει μία αλληλουχία λαθών, αστοχιών και παραλείψεων. Ηταν λάθος το θέμα του δημοψηφίσματος, το απέδειξαν ήδη οι Ιρλανδοί με την ψήφο τους. Ηταν λάθος και ο χειρισμός της διαφωνίας με τον πρώην πρωθυπουργό.
Εξυπνοι άνθρωποι δεν είναι αυτοί που δεν κάνουν λάθη. Εξυπνοι άνθρωποι είναι αυτοί που δεν επιμένουν στα λάθη τους. Το ερώτημα τώρα είναι αν ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ θα επιμείνει στα δικά του.
for the copypaste
''PASOK poisonous''
Φίλτατε,
ΑπάντησηΔιαγραφή'Εκδηλα περισσεύει το μίσος σου και η εναντίωσή σου στο, δυστυχώς για σένα, υπέρτατο ΟΝ τον αληθινό και αποδεδειγμένα ιστορικά και όχι μόνο υπαρκτό ΘΕΟ της Ελλάδος και σύμπαντος κόσμου.
Αυτό που "κτύπησε" όπως λές δεν είναι ο "κακός" Θεός, όπως τον φαντάζεσαι, αλλά η ηθελημένη απο μας εκδίωξη της Θείας του Χάριτος από κοντά μας.
Η απουσία του απο τη ζωή μας σήμερα είναι η αιτία των βασάνων που μας ταλανίζουν(σεισμών πυρκαγιών, μόλυνσης του περιβάλλοντος, υπερβολικής φτώχειας των πολλών και υπερβολικού πλουτισμού των λίγων),εξ αιτίας της έλλειψης της αγάπης μας για Αυτόν και άρα και για τον συνάνθρωπο και εν τέλει για τον ίδιο μας τον εαυτό .
Αφού μερικοί από μας έχουν καταφέρει να καταστείλουν την αιώνια δίψα της ψυχής μας για την αναζήτησή του, έχουν οδηγηθεί γνωστικιστικά από επιπόλαιες και ατελείς θεωρίες στην απόρριψη της ύπαρξής του και αυτομάτως και στην λοιδορία και την ύβρη της εναντίων του.
Η επισκίαση της Θείας του Χάρης που άλλοτε λάμπρυνε την ιστορία του τόπου μας και του κόσμου ολόκληρου, φευγαλέα πιά μας αφήνει έρμαια στο καύσωνα των κινδύνων και σε αυτά τα άσχημα που περιγράφεις ένθεν κακείθεν.
'Οσο και αν οι γνωστικιστικές σου αντιλήψεις (δικαίωμά σου βέβαια) σε οδηγούν σε αυτά τα συμπεράσματα σε κάνουν να λακτίζεις προς κέντρα.
Να είσαι σίγουρος όμως πως η ύπαρξή σου και η δυνατότητα να αυτοπροσδιορίζεσαι όπως εσύ θέλεις οφείλεται στη μακροθυμία και αγάπη του για σένα.
Σε Εκείνον μένει η πικρία να απέχεις από κοντά του και να είσαι σίγουρος οτι έστω και έτσι δεν σε ξεχνά και εργάζεται για να τον ανακαλύψεις κάποτε ...
Πράγμα που σου εύχομαι και εγώ!
Φίλτατε,
ΑπάντησηΔιαγραφή'Εκδηλα περισσεύει το μίσος σου και η εναντίωσή σου στο, δυστυχώς για σένα, υπέρτατο ΟΝ τον αληθινό και αποδεδειγμένα ιστορικά και όχι μόνο υπαρκτό ΘΕΟ της Ελλάδος και σύμπαντος κόσμου.
Αυτό που "κτύπησε" όπως λές δεν είναι ο "κακός" Θεός, όπως τον φαντάζεσαι, αλλά η ηθελημένη απο μας εκδίωξη της Θείας του Χάριτος από κοντά μας.
Η απουσία του απο τη ζωή μας σήμερα είναι η αιτία των βασάνων που μας ταλανίζουν(σεισμών πυρκαγιών, μόλυνσης του περιβάλλοντος, υπερβολικής φτώχειας των πολλών και υπερβολικού πλουτισμού των λίγων),εξ αιτίας της έλλειψης της αγάπης μας για Αυτόν και άρα και για τον συνάνθρωπο και εν τέλει για τον ίδιο μας τον εαυτό .
Αφού μερικοί από μας έχουν καταφέρει να καταστείλουν την αιώνια δίψα της ψυχής μας για την αναζήτησή του, έχουν οδηγηθεί γνωστικιστικά από επιπόλαιες και ατελείς θεωρίες στην απόρριψη της ύπαρξής του και αυτομάτως και στην λοιδορία και την ύβρη της εναντίων του.
Η επισκίαση της Θείας του Χάρης που άλλοτε λάμπρυνε την ιστορία του τόπου μας και του κόσμου ολόκληρου, φευγαλέα πιά μας αφήνει έρμαια στο καύσωνα των κινδύνων και σε αυτά τα άσχημα που περιγράφεις ένθεν κακείθεν.
'Οσο και αν οι γνωστικιστικές σου αντιλήψεις (δικαίωμά σου βέβαια) σε οδηγούν σε αυτά τα συμπεράσματα σε κάνουν να λακτίζεις προς κέντρα.
Να είσαι σίγουρος όμως πως η ύπαρξή σου και η δυνατότητα να αυτοπροσδιορίζεσαι όπως εσύ θέλεις οφείλεται στη μακροθυμία και αγάπη του για σένα.
Σε Εκείνον μένει η πικρία να απέχεις από κοντά του και να είσαι σίγουρος οτι έστω και έτσι δεν σε ξεχνά και εργάζεται για να τον ανακαλύψεις κάποτε ...
Πράγμα που σου εύχομαι και εγώ!
Ο άνθρωπος, αγαπητοί μου, δεν είναι ΑΥΘΥΠΑΡΚΤΗ ύπαρξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ο Θεός.
ΑΥΘΥΠΑΡΚΤΟΣ είναι μόνο ο Θεός.
Ο Θεός ΔΕΝ κερδίζει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ από τους ανθρώπους, διότι δεν έχει ανάγκη από ΤΙΠΟΤΑ.
Ο άνθρωπος έχει ανάγκη από τον Θεό, διότι σ’ Αυτόν βρίσκει την ΑΡΧΗ και το ΤΕΛΟΣ του.
Ο πόλεμος του ανθρώπου εναντίον του Θεού, είναι στην πραγματικότητα πόλεμος εναντίον του ίδιου του ανθρώπου. Ο ΜΟΝΟΣ που βλάπτεται σ’ αυτό τον πόλεμο, είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Σ’ αυτό τον πόλεμο, του ανθρώπου εναντίον του Θεού, στο Θεό μένει η θλίψη που έχει ο Πατέρας, όταν βλέπει το παιδί Του να Τον πολεμά.