Ε, όχι και "δεξιός" ο Αλ. Παπαδόπουλος...

Δεν θα έκανε ποτέ κάτι που πλήττει το ΠΑΣΟΚ. Τα συντροφικά χτυπήματα από τους ζηλόφθονες και μερικές αλήθειες για τον δημόσιο βίο. Στην πυρ...

Δεν θα έκανε ποτέ κάτι που πλήττει το ΠΑΣΟΚ. Τα συντροφικά χτυπήματα από τους ζηλόφθονες και μερικές αλήθειες για τον δημόσιο βίο. Στην πυρά και ο ...Καρ. Παπούλιας;
,
Του Ανδρέα Καψαμπέλη
.
"Κινητοποίηση" στα πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία προκάλεσε το δημοσίευμα για τον Αλέκο Παπαδόπουλο. Ομως, εκτός από εκείνους που δικαιολογημένα αναζητούσαν περισσότερες πληροφορίες, έπιασαν δουλειά και διάφορα ...παπαγαλάκια που προσπαθούσαν να εμφανίσουν τον Αλ. Παπαδόπουλο ως "δεξιό" που είναι δήθεν έτοιμος για πολιτική συναλλαγή με την κυβέρνηση της ΝΔ ή έστω ευεπίφορος σε κάτι τέτοιο. Μόνο που όσοι διάβασαν καλά και με προσοχή το δημοσίευμα, διαπιστώνουν ότι προκύπτει το εντελώς αντίθετο συμπέρασμα. Οτι δηλαδή μόνο "δεξιός" δεν είναι ο πρώην υπουργός και ότι μόνο "ναι" δεν θα έλεγε σε μια τέτοια πρόταση. Κι επειδή ακριβώς αυτό το γνωρίζουν (και) στο Μέγαρο Μαξίμου, δεν έδωσαν καμία συνέχεια στην πρόθεσή τους.
Βρήκαν βέβαια την ευκαιρία και διάφοροι ζηλόφθονες και κομπλεξικοί ...σύντροφοί του ν' αρχίσουν τα γνώριμα από το παρελθόν "μαχαιρώματα" για να διαβάλουν στους διαδρόμους -και ενώπιον του Γ. Παπανδρέου- τον Αλ. Παπαδόπουλο ο οποίος είναι γνωστός για το πολιτικό ήθος και την προσήλωσή του στην δημοκρατική παράταξη, παρά τα παράπονα και τις διαφωνίες του σε επιμέρους θέματα. Δεν θα έκανε ποτέ κάτι που να πλήττει το ΠΑΣΟΚ. Το έχει αποδείξει και στο παρελθόν. Οπως και τώρα που παραμένει μαχητής και απλός στρατιώτης. Μακάρι όλοι να λειτουργούσαν σαν τον Αλέκο. Και μακάρι το ΠΑΣΟΚ να είχε πολλά στελέχη πρώτης γραμμής σαν τον Αλέκο...
Αυτά σε ο,τι αφορά τον ίδιο τον κ. Παπαδόπουλο και τις πληροφορίες σε σχέση με τη στάση του. Αλλωστε δεν ...ευθύνεται ο ίδιος αν στο Μέγαρο Μαξίμου γίνονται συζητήσεις για το πρόσωπό του.
Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, καλό είναι να ...ηρεμήσουν λίγο οι διάφοροι "πρατωριανοί" της Χαριλάου Τρικούπη. Ας μην προσπαθούν να στήσουν προβοκάτσιες. Στους κομματικούς διαδρόμους μπορούν να κάνουν πιο παραγωγικά πράγματα. Η "καμαρίλα" έχει και όρια.
Κι ας δούμε ορισμένα αντικειμενικά δεδομένα:
- Δηλαδή, όταν ο Κάρολος Παπούλιας δεχόταν την πρόταση Καραμανλή για το προεδρικό αξίωμα, γινόταν ...δεξιός και απαρνείτο τις σοσιαλιστικές καταβολές του; Ούτε κατά διάνοια.
- Δηλαδή όταν ο Γ. Παπανδρέου πρότεινε στον πρωθυπουργό (ο οποίος κακώς αρνήθηκε κατά τη γνώμη μας) να επισκεφθεί τα Σκόπια, έκανε ...πολιτική συναλλαγή με την ΝΔ; Ούτε κατά διάνοια.
Ποιος, αναλογικά, μπορεί να υποστηρίξει ότι η θέση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος είναι κομματική και ότι δεν χρειάζεται ένα πρόσωπο υψηλού κύρους και ευρύτερης αποδοχής, δοθέντος ότι τα επόμενα χρόνια πολλά θα κριθούν για τη χώρα μας σε επίπεδο οικονομίας; Και μην πλανώμεθα. Οσο κι αν ο ρόλος της ΤτΕ έχει υποχωρήσει έναντι των Βρυξελλών, δεν παύει να είναι ρυθμιστικός και καθοριστικός. Θα μπροούσε να πει κανείς ότι ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος πρέπει να έχει ένα ρόλο και ειδικό βάρος στο οικονομικοπιστωτικό σύστημα, ανάλογο με αυτό που έχει στον εθνικό και πολιτικό βίο της χώρας ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Η προσωπική μου γνώμη: Μακάρι ο πολιτικός πολιτισμός μας να είχε προχωρήσει τόσο ώστε και η κυβέρνηση να τολμά και η αντιπολίτευση να δέχεται την ανάληψη μιας τέτοιας θέσης από πολιτικά πρόσωπα όπως ο Αλέκος Παπαδόπουλος. Αλλωστε - κι αυτό το ξέρουν όλοι- η χώρα δεν έχει πια πολλές τέτοιες "εφεδρείες".
--------------------------------------