Το λογικό παράδοξο της εποχής μας...

. Το τίποτα της ΝΔ, η πελαγοδρόμηση του ΠΑΣΟΚ και το στοίχημα του Συνασπισμού . Γράφει ο Χρήστος Λουτράδης . Ένα απο τα πιο πιεστικά αλλά ...

.

Το τίποτα της ΝΔ, η πελαγοδρόμηση του ΠΑΣΟΚ και το στοίχημα του Συνασπισμού

.

Γράφει ο Χρήστος Λουτράδης

.

Ένα απο τα πιο πιεστικά αλλά και αναπάντητα παράδοξα της ελληνικήςπολιτικής σκηνής ειναι η κυριαρχιά της Νέας Δημοκρατιας στο πολιτικό στερέωμα κυβερνώντας με κεντρικό πολιτικό στόχο το τίποτα, η πελαγοδρόμηση του ΠΑΣΟΚ μεταξύ ποσοστών ντροπής και ποσοστών ταπεινωτικής ήττας και η αδυναμία της Αριστεράς να προσδώσει στην δυσσαρέσκεια του μέσου πολίτη και ιδιαιτερα στον νέο, πολιτικό αλλά και ιδεολογικό περιεχομένο και οχι απλά ενα λαϊκιστικό μετερίζι πρόσκαιρης διαχείρισης της μιζέριας του και των αδιεξόδων του.

Το ενδιαφέρον με τα παράδοξα της ζωής οπως και της πολιτικής ειναι οτι τις απαντήσεις τις γνωρίζουμε ολοι, τις αναγνωριζουμε ολοι κατ' ιδίαν και δεν πράττουμε τιποτα πρατικό για την επίλυση τους.

Η κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας ειναι απόλυτα συμβατή με την μέχρι στιγμής με την επικρατούσα ιδεολογία που έχει διαποτίσει ενα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας που θωπευει τις μικρο-αστικές της ανασφάλειες με την παρουσία μιας κυβέρνησης που ενώ δεν επιλύει σχεδόν τίποτα παίζει ενα παιχνίδι γοητείας και φλερτ των κομπλεξ των μικροαστών με αναφορές σε συμφέροντα και διαφθορά που τις περισσότερεςφορές εξυπήρετει "Γαλάζιους στοχους".

Το ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να σχηματοποιήσει την πολιτική και ιδεολογική του ταυτότητα και ειναι απόλυτα κατανοητο απο την στιγμη κατά την οποια ούτε ο ίδιος του ο ηγέτης μπορεί να σχηματοποιήσει την δική του πολιτική και ιδεολογική ταυτότητα που θα του προσδώσει μια ιδεολογική συνέπεια και δράση. Συνέπεια που θα τον απέτρεπε να θεωρούσε στον αξιακό του κώδικα την παρουσία πολιτικών του ιδεολογικού και κοινωνικού τιποτα ικανους να αναλαμβανουν ρόλο συντονιστή σε σκιώδειςκυβέρνησεις. Μπορεί ομως να ειναι και ένδειξη ειλικρίνειας, το τιποτα να συντονίζει το τιποτα...Ή απλά περάσαμε απο την φαντασία στην εξουσία στον σουρεαλισμό στην εξουσία, ειναι και αυτό μια προσφορά.

Στο Συνασπισμό και ιδιαιτερα στον Αλέξη Τσίπρα ελαχε η μοίρα να διαχειριστεί την δυσαρεσκεια το πιο ελπιδοφόρου και προχωρημενου κομματιού του εκλογικού πληθυσμού και η αποτυχία αυτού του εγχειρήματος δεν θα ειναι αυτοκτονική μονο για τον ίδιο αλλά και απίστευτα τραυματική για την μετέπειτα σχέση εμπιστοσυνής μεταξυ νέων και πολιτικής. Και για αυτό η επιτυχία του ειναι επιβεβλημενη.Και για αυτό η μέχρι στιγμής αποτύχια του, που συνδυάζεται με την απουσία προγραμματικού λόγου μου δημιουργεί φόβο.O κίνδυνος της ισοπέδωσης ειναι υπαρκτός και απολογουμαι a priori παρά που οπως ελεγε και ο Μπρεχτ κάποτε , ''μην κατηγορείς την ροή ενός ποταμού αλλα τίς οχθές που τον περιορίζουν''.

-----------------------------------------