"Οχι στη νέα αντι-ασφαλιστική ανατροπή..."

. Από την ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ – ΑΝΕΡΓΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ anoixti_synelefsi@yahoo.gr ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ Κ...

.
Από την
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ – ΑΝΕΡΓΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
anoixti_synelefsi@yahoo.gr

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΣ
Το νέο αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο είναι εδώ. Μια νέα φάση της διαρκούς αντι-ασφαλιστικής επίθεσης είναι εδώ. Μια επίθεση με παρελθόν, παρόν και μέλλον. Ένα νέο νομοσχέδιο, που έρχεται να προστεθεί στους αντι-ασφαλιστικούς νόμους 1902/1990 (Σουφλιάς), 2084/1992 (Σιούφας), 3029/2002 (Ρέππας) και σε μια σειρά άλλους ενδιάμεσους νόμους. Όλοι τους είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό: αφαίρεση ασφαλιστικών κατακτήσεων, χειροτέρευση του ασφαλιστικού συστήματος.
Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης δεν είναι απλά μια συνέχεια στην διαρκεί αντι-ασφαλιστική επίθεση του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων. Είναι νομοσχέδιο λαιμητόμος που αλλάζει οριστικά το τοπίο της ασφάλισης και της περίθαλψης (πλήρες post)

ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ;
1. Αυξήσεις σε όλα τα όρια ηλικίας που είναι κάτω από τα γενικά
- Αυξάνεται κατά 5 χρόνια το όριο συνταξιοδότησης των μητέρων με ανήλικο ή ανάπηρο παιδί, με την κατάργηση όλων των περιπτώσεων πρόωρης συνταξιοδότησης, που επιτρεπόταν με μείωση της σύνταξης.
- Για τις γυναίκες με 3 παιδιά και 20 έτη ασφάλισης, που συνταξιοδοτούνταν χωρίς όριο ηλικίας, θεσπίζεται όριο τα 50.
- Αυξάνεται κατά 2 χρόνια (από τα 58 στα 60) το όριο ηλικίας όσων συμπληρώνουν 35 πλήρη χρόνια ασφάλισης.
- Οσοι συμπληρώνουν 37 χρόνια, που συνταξιοδοτούνταν χωρίς όριο ηλικίας, θα συνταξιοδοτούνται στα 58.
- Το πρόστιμο για κάθε χρόνο πρόωρης συνταξιοδότησης (όπου προβλέπεται) αυξάνεται από 4,5% σε 6%.
- Αυξάνεται στα 68 (από 67) το όριο ηλικίας για «εθελοντική» παράταση του εργάσιμου βίου. Μέτρο που για να «περπατήσει» έχει ως όρο την παραπέρα εξαθλίωση των συντάξεων. Μέτρο που όσο θα εφαρμόζεται στην πράξη τόσο θα αυξάνεται η ανεργία των νέων.
-Αυξάνεται κατά 2 χρόνια το όριο ηλικίαςαπό τα 55 στα 57(η πρόωρη από τα 53 στα 55) όσων συμπληρώνουν 10.500 ένσημα (35ετία), από τα οποία τα 7.500 στα ΒΑΕ.
- Μετά απʼ αυτό το νομοσχέδιο, θα έρθει η ρύθμιση με την οποία θα πετιέται έξω από τα Βαρέα και Ανθυγιεινά (ΒΑΕ) η πλειοψηφία των χώρων και επαγγελμάτων, με αποτέλεσμα να αυξηθεί για 5 χρόνια το όριο ηλικίας για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους/ες.
2. Η περίθαλψη στην κλίνη του Προκρούστη
Ακόμα και η περίθαλψη, αυτή που υποτίθεται ότι πρέπει να είναι ίδια για όλους, γιατί μπροστά στην αρρώστια είμαστε όλοι ίσοι, πλήττεται βάναυσα και μάλιστα για τα πιο αδύνατα τμήματα των εργαζόμενων: τους νέους, τις γυναίκες, τους υποαπασχολούμενους. Τα απαραίτητα ένσημα για τις παροχές σε είδος αυξάνονται από 50 σε 100 (κλιμακωτά σε μια 5ετία) και από 40 σε 80 για τους οικοδόμους. Για τις παροχές σε χρήμα αυξάνονται από 100 σε 120 (κλιμακωτά σε μια διετία) και για τους οικοδόμους από 80 σε 100.
Ο Καραμανλής μίλησε ξετσίπωτα για «περιορισμό της σπατάλης»! Μίλησε ακόμη για κάρτα ασφάλισης. Το σύστημα θα μηχανογραφηθεί και κάθε ασφαλισμένος θα αποκτήσει μια κάρτα ασφάλισης. Αυτή θα μετατραπεί και σε… πιστωτική κάρτα υγείας. Θα έχεις τη δυνατότητα για παροχές περίθαλψης μέχρι ένα ορισμένο όριο. Έτσι και το ξεπεράσεις θα πρέπει να πληρώσεις από την τσέπη σου (ή θα πρέπει να καταφύγεις σε κάποια ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία).
3. Συγχωνεύσεις Ταμείων με στόχο την εξίσωση προς τα κάτω
Μπορεί οι αυξήσεις στα όρια ηλικίας να είναι τα μέτρα εκείνα που μας πλήττουν άμεσα, όμως η καρδιά αυτού του αντι-ασφαλιστικού νομοσχεδίου είναι οι συγχωνεύσεις Ταμείων και Κλάδων, που αλλάζουν εντελώς το χάρτη της Κοινωνικής Ασφάλισης. Πρόκειται για συγχωνεύσεις που γίνονται χωρίς καν το πρόσχημα κάποιων αναλογιστικών μελετών, αλλά με μοναδικό κριτήριο τη λογιστική συγχώνευση ελλειμμάτων και πλεονασμάτων. Οι επικουρικές συντάξεις πλήττονται άμεσα (σε ορισμένες περιπτώσεις με μειώσεις που φτάνουν ακόμα και το 40%), αλλά δεν θα αργήσει η ώρα των κύριων συντάξεων.
4. Δημιουργία Λογαριασμού Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Ο περιβόητος «κουμπαράς» της Ασφάλισης είναι απάτη. Θα τον φτιάξουν: με το 10% των κοινωνικών πόρων από κάθε Ταμείο (γρήγορα έτσι θα εξαντληθούν τα αποθεματικών τους), με το 4% του ΦΠΑ (θα προχωρήσουν, με αυτό ως άλλοθι, σε νέα αύξηση αυτού του αντιλαϊκού έμμεσου φόρου), με το 10% των ιδιωτικοποιήσεων / αποκρατικοποιήσεων (η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ «έριξε πρώτη» αυτή την ιδέα, η κυβέρνηση «έτρεξε να την υιοθετήσει»).
Ο Λογαριασμός αυτός θα μείνει «κλειδωμένος» μέχρι το 2019. Στο μεταξύ τα Ταμεία θα παρουσιάζουν ελλείμματα και θα προχωρούν σε περικοπές παροχών. Το κράτος θα εμφανίζει τον «κουμπαρά» ως έσοδά του και όποτε χρειαστεί, οι υπουργοί Οικονομικών θα χώνουν το χέρι μέσα. Άλλωστε, πρώτη φορά είναι που θα ληστέψουν την Ασφάλιση;
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Η αντι-ασφαλιστική επίθεση είναι μια αλυσίδα, που έχει αρχή αλλά δεν έχει τέλος. Κάθε κυβέρνηση προσθέτει όσους κρίκους μπορεί. Η επόμενη συνεχίζει. Τίποτα δεν είναι εξασφαλισμένο για κανέναν μας.
Ας θυμηθούμε: To 1992 η ΝΔ ισχυρίζονταν ότι με το νόμο Σιούφα έλυσε το ασφαλιστικό για 30 χρόνια. Το 2001 η μαζική μας αντίδραση σταμάτησε το έκτρωμα Γιαννίτση. Το 2002 το ΠΑΣΟΚ με το νόμο Ρέππα ξανα-έλυσε το ασφαλιστικό για 30 χρόνια. Και πριν περάσουν 5 χρόνια ξανάρχισαν τη συζήτηση γιατί «υπήρχε κίνδυνος κατάρρευσης» (!!!)
Ας θυμηθούμε τις διαβεβαιώσεις που έδινε η κυβέρνηση της ΝΔ στους ασφαλισμένους πριν το 1983 και μεταξύ 1983 και 1992, όταν ψήφιζε το νόμο Σιούφα: ότι δεν πρόκειται να θιχτούν. Έρχεται τώρα το νέο νομοσχέδιο και αυξάνει τα όρια ηλικίας και γιʼ αυτούς.
Ας θυμηθούμε την πορεία του Ασφαλιστικού των συναδέλφων της ΔΕΗ: το 1992 τους εξαίρεσαν, για να τους βγάλουν από τον αγώνα. Αργότερα μετέτρεψαν την «ασφάλιση στον εργοδότη» που είχαν, σε Ταμείο (ΟΑΠ-ΔΕΗ), υποεκτιμώντας τα αποθεματικά που θα έπρεπε αυτό να έχει. Τώρα τους στέλνουν και αυτούς στο ΙΚΑ.
Όλα όσα έγιναν στο παρελθόν με τις τακτικές τις πολυδιάσπασης που μπόρεσαν να μας περάσουν (και σε αυτό φέρνει μεγάλη ευθύνη η συνδικαλιστική γραφειοκρατία), όλα όσα λέγονται σήμερα με τον ίδιο σκοπό, κάνουν εξαιρετικά επίκαιρους τους γνωστούς στίχους του Μπρεχτ: «όταν ήρθαν να πιάσουν τον δίπλα, εγώ δε διαμαρτυρήθηκα, όταν ήρθαν να πιάσουν εμένα, δεν υπήρχε κανένας για να διαμαρτυρηθεί».
ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΥΣΙΔΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙ-ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ. ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ: Δεν μας αρκεί μόνο η ακύρωση αυτού του νομοσχεδίου, γιατί δεν είμαστε ικανοποιημένοι με τη σημερινή κατάσταση.
Ας κάνουμε έναν πρόχειρο απολογισμό. Ας κάνουμε κάποιες συγκρίσεις, σε μερικά βασικά σημεία των αλλαγών που έχουν γίνει στην Ασφάλιση:
- Το 1990 οι άνδρες έβγαιναν στη σύνταξη στα 65 και οι γυναίκες στα 60 (60-55 στα ΒΑΕ). Σήμερα, το όριο για τους μετά το 1993 προσληφθέντες, άνδρες και γυναίκες έχει πάει στα 65 (60 στα ΒΑΕ) σύμφωνα με το νόμο Σιούφα (Ν.2084/1992).
- Το 1990 δεν υπήρχε όριο ηλικίας πάνω από τα 65, σήμερα υπάρχουν τα 67 που τα εισήγαγε «προαιρετικά» ο νόμος Ρέππα (Ν.3029/2002).
- Το 1990 έπαιρνες σύνταξη με 4.050 ένσημα, σήμερα χρειάζεσαι 4.500.
- Το 1990 η κατώτερη σύνταξη του ΙΚΑ ήταν ίση με 20 ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη, σήμερα ισούται με 17 περίπου.
- Το 1990 οι ασφαλιστικές εισφορές του εργαζόμενου ήταν μικρότερες από τις σημερινές.
- Το 1990 η βάση υπολογισμού του συντάξιμου μισθού ήταν η τελευταία 2ετία, τώρα είναι η τελευταία 5ετία.
- Το 1990 οι δημόσιοι υπάλληλοι είχαν «ασφάλιση στον εργοδότη» χωρίς ασφαλιστικές εισφορές, σήμερα πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές.
- Το 1990 οι τραπεζοϋπάλληλοι είχαν τα δικά τους Ταμεία με υψηλές παροχές, σήμερα είναι ενταγμένοι στο ΙΚΑ.
Μέσα από μια σειρά ανατροπές, βρισκόμαστε εν έτη 2008 σε χειρότερη θέση απʼ αυτή που βρισκόμασταν το 1990. Και μάλιστα, βρισκόμαστε διασπασμένοι, σε εργαζόμενους πριν το 1983, σε εργαζόμενους μεταξύ 1983 και 1992 και τέλος σε εργαζόμενους μετά το 1993, με αποτέλεσμα να πιάνει περισσότερο το «διαίρει και βασίλευε».
Επειδή, λοιπόν, δε μπορεί να είμαστε ευχαριστημένοι με το σημερινό άθλιο επίπεδο της κοινωνικής ασφάλισης, επειδή βρισκόμαστε σε χειρότερη θέση απʼ αυτή που βρισκόμασταν πριν 18 χρόνια, δε μπορούμε να αρκεστούμε στο σταμάτημα της σημερινής επίθεσης για παραπέρα χειροτέρευση. Είμαστε αναγκασμένοι να απαιτήσουμε τουλάχιστον: ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙ-ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Όλες οι μέχρι τώρα αντι-ασφαλιστικές ανατροπές γίνονται στο όνομα των ελλειμμάτων, της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και των αντοχών του προϋπολογισμού. Όμως, για τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων και ειδικά του ΙΚΑ δεν ευθύνονται, οι έτσι κι αλλιώς, άθλιες ασφαλιστικές παροχές, οι συντάξεις των 500-600 ευρώ στις οποίες είναι καταδικασμένη η συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων εργαζόμενων.
Ευθύνεται η επί δεκαετίες καταλήστευση των αποθεματικών των Ταμείων, που μετατρέπονταν σε θαλασσοδάνεια, σε δανεικά και αγύριστα προς τους καπιταλιστές. Ευθύνεται η συστηματική εισφοροδιαφυγή με τη μαύρη ανασφάλιστη εργασία, που πλέον έχει αποκτήσει και νόμιμη μορφή με τα προγράμματα stage. Ευθύνεται η συστηματική εισφοροκλοπή των εργοδοτών, που επιβραβεύεται από το κράτος με απανωτές χαριστικές ρυθμίσεις. Ευθύνεται το φούντωμα της ανεργίας, η εντατικοποίηση της εργασίας, οι νόμιμες και παράνομες υπερωρίες, οι λεγόμενες ελαστικές μορφές εργασίας. Ευθύνεται η μη συμμόρφωση του κράτους ακόμα και στις θεσμοθετημένες υποχρεώσεις του έναντι των Ταμείων (καμία κρατική συμμετοχή στη χρηματοδότηση μέχρι το 1993, μη τήρηση στο ακέραιο των υποχρεώσεων στο πλαίσιο της τριμερούς χρηματοδότησης μεταξύ 1993 και 2002, μη καταβολή του 1% του ΑΕΠ για την Ασφάλιση μετά το 2002 κ.λπ. κ.λπ.). Ευθύνεται η άσκηση κρατικής προνοιακής πολιτικής με λεφτά των Ταμείων.
Εμείς είμαστε οι παραγωγοί όλου του κοινωνικού πλούτου. Εμείς είμαστε τα υποζύγια της φορολογίας, πληρώνοντας το 80% των φόρων. Με τη δική μας δουλειά αυξάνονται κάθε χρόνο τα κέρδη των επιχειρήσεων, σε ποσοστά ακόμα και 100%.
Η Ασφάλιση είναι δικαίωμά μας, δε μας κάνουν χάρη. Κριτήριο είναι οι ανάγκες μας και όχι τα κέρδη τους.
Τον κρίσιμο αγώνα για να μην περάσει το σημερινό νομοσχέδιο, οφείλουμε να τον μετατρέψουμε σε σταθερό αγώνα για μια κοινωνική ασφάλιση σύμφωνα με τις ανάγκες μας.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
1. Πλήρη ασφάλιση για όλους τους εργάτες και τους ανέργους, Έλληνες και μετανάστες. Κανένας χωρίς ένσημα, κανένας ανασφάλιστος. Κατάργηση των προγραμμάτων STAGE και όλων των μορφών «μαύρης» και ελαστικής εργασίας (ωρομίσθιο, δελτίο παροχής).
2. Όχι στην απάτη της τριμερούς χρηματοδότησης. Να πληρώσουν μόνο οι εργοδότες και το κράτος για την ασφάλιση. Κατάργηση της ασφαλιστικής εισφοράς των εργαζομένων.
3. Να επιστραφούν τα κλεμμένα στα Ασφαλιστικά Ταμεία, με έκτακτη φορολόγηση αυτών που τα καρπώθηκαν, των καπιταλιστών. Καμία ρύθμιση χρεών στις επιχειρήσεις, αντίθετα υψηλά πρόστιμα για την εισφοροδιαφυγή. Να καταβάλει το κράτος στα Ταμεία όσα τους χρωστάει.
4. Ενιαία ασφαλιστικά δικαιώματα. Όχι στο διαχωρισμό παλιών – νέων ασφαλισμένων. Κατάργηση όλων των αντι-ασφαλιστικών νόμων.
5. Κανένας χωρίς σύνταξη στα 55 χρόνια, χωρίς προϋποθέσεις.
6. 35ωρο – 5θήμερο – 7ωρο. Έτσι θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.
7. Διατήρηση και ενίσχυση του θεσμού των ΒΑΕ. Κανένας αποχαρακτηρισμός. Επαναλειτουργία των επιτροπών κρίσης για την ένταξη νέων επαγγελμάτων και χώρων εργασίας.
8. Σύνταξη ίση με το μισθό εξόδου. Καμία σύνταξη μικρότερη από 1400 Ευρώ.
9. Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Όπως έχει δείξει το παρελθόν, απώτερο και πρόσφατο, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία δε θέλει και δε μπορεί να οργανώσει τον ταξικό αγώνα (αμυντικό ή διεκδικητικό). Στόχος της είναι, με μερικές τουφεκιές για την τιμή των όπλων, να εκτονώσει την οργή μας και να διατηρήσει την κοινωνική ειρήνη και την υποταγή στις αχόρταγες ορέξεις του κεφαλαίου.
Αυτή τη στιγμή σημαντικοί κλάδοι (ΔΕΗ, ΟΤΑ, Τράπεζα της Ελλάδος…) παλεύουν ενάντια στην αντι-ασφαλιστική επίθεση. Δημιουργούν αγωνιστικό κλίμα στο σύνολο της εργατικής τάξης και ταυτόχρονα χοντρό πρόβλημα πίεσης στην κυβέρνηση.
Αυτοί οι αγώνες δεν πρέπει να έχουν σαν αίτημα, «να εξαιρεθεί το δικό μας Ταμείο», αλλά «να μην περάσει το αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο». Όχι μόνο γιατί το νομοσχέδιο έχει σαν βασικό πυλώνα το χτύπημα αυτών των ταμείων, αλλά και γιατί η μη ψήφιση του νομοσχεδίου θα ανοίξει το δρόμο για κατάργηση των προηγούμενων αντι-ασφαλιστικών νόμων.
Ας δυναμώσουμε τους αγώνες ενάντια στο νομοσχέδιο και ας γυρίσουμε την πλάτη σε όλους όσους ξαναμιλούν για «συντεχνίες και ρετιρέ που ταλαιπωρούν το κοινωνικό σύνολο». Ταλαιπωρία και βάρος για τους εργαζόμενους είναι τα αφεντικά, οι κυβερνώντες, οι αντεργατικοί, οι αντι-ασφαλιστικοί νόμοι.
Ας κάνουμε πράξη την εργατική αλληλεγγύη. Για να μην περάσει η επίθεση χρειάζεται αγωνιστικό - απεργιακό μέτωπο. Χρειάζεται να μπούμε όλοι στον αγώνα. Οι απεργοί πρέπει να σκληρύνουν και όχι να μαλακώσουν τη στάση τους. Να κατέβουν οι διακόπτες, να μείνουν τα σκουπίδια στους δρόμους, να μπλοκάρει για μέρες το Χρηματιστήριο, να νεκρώσουν τα εργοστάσια, να κλείσουν τα μαγαζιά…. Οι νίκες ποτέ δεν ήρθαν με «διάλογο» και «μετριοπάθεια». Οι νίκες θα έρθουν με απεργίες, με σκληρό αγώνα.
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ την υπόθεση στα χέρια μας.
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ στους χώρους δουλειάς.
ΜΕΤΩΠΟ ενάντια στους καπιταλιστές και το κράτος τους.
ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία.
ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ. ΟΛΟΙ στις ΑΠΕΡΓΙΕΣ.
Το δίκιο είναι με το μέρος μας.
ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!
ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ Τετάρτη 19 Μάρτη