Ένα γερασμένο άλογο...

.. ...δεν αποδίδει.Ας αγωνιστούμε για το αύριο. . Γράφει η Ιωάννα Μελάκη Τεχνολόγος . Το έργο της αλλαγής είναι καθήκον προσώπων, γιατί τα...

..

...δεν αποδίδει.Ας αγωνιστούμε για το αύριο.

.

Γράφει η Ιωάννα Μελάκη

Τεχνολόγος

.

Το έργο της αλλαγής είναι καθήκον προσώπων, γιατί τα πρόσωπα είναι εκείναπου παράγουν ιδέες και εάν βρουν τον στρατηγό άνεμο με το μέρος τους τιςυλοποιούν, τις κάνουν έργο.Κάθε εποχή κρίνεται από την διαφορετικότητα της,οι ανάγκες των ανθρώπωναλλάζουν και τα εργαλεία που χρησιμοποιούν είναι καινοτόμα.

Η Αρχή είτε στην βιολογία, είτε στην ιστορία έχει και τέλος, αλλά κανείς δεν αρνήθηκε ότι υπάρχει και μέση, ακόμα και ότι ορισμένα πράγματα μετην σημερινή τεχνογνωσία δεν πορεύονται σε μεγίστη βελτίωση. Δεν είναι αλήθεια ότι οι ανάγκες προσδιορίζουν το μέλλον μας, δεν ζούμε ούτεστην λίθινη εποχή ούτε στην εποχή του σιδήρου, αντιθέτως η εξέλιξη μας ωςανθρώπου εργαλείου ικανοποιεί τις ανάγκες μας, με το σημερινό πρότυπο πουθέλουμε ή θέλουν να μας επιβάλουν. Δεν μπορούμε να πούμε ότι όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι της σημερινής μας θέσης, αλλά μπορούμε να πούμε ότι όλοι είμαστε συμμέτοχοι της σημερινής αμηχανίας, της απαξίωσης από τα πάντα.

Μερικοί ορθολογικως σκεπτόμενοι, προβληματισμένοι, ομαδοποιούνται κάνουν βήματα σηκώνουν τη σημαία, περιμένοντας και άλλους να κάνουν το ίδιο για να οδηγήσουν το τοπίο σε νέα φάση, βλέπουν το αύριο όχι με το μάτι του χθές, γιατί το χθές είναι άλογο γερασμένο δεν αποδίδει,αλλά με την προοπτική του αύριο,που είναιπολύ διαφορετικό.

Η Μηχανή του χρόνου δουλεύει γρήγορα και δεν περιμένει κανένα, παράγει το νέο προϊόν , που βρίσκει απήχηση σ όλες τις ηλικίες γιατί το νέο δίνει προοπτική. Το μόνο που μένει άφθαρτο μη καταναλώσιμο γιατί είναι άυλο προϊόν, είναι ο πολιτισμός μας και εκεί οφείλουμε να νοιαστούμε, να τον περιφρουρήσουμε.

Ο κάθε λαός τον πολιτισμό τον κουβαλάει μέσα του, και δεν πρέπει στο όνομα οποιασδήποτε τεχνολογικής εξέλιξης να τον αφήνει στο περιθώριο. Η ταυτότητα κάθε λαού φέρει και τον πολιτισμό του, λαός χωρίς πολιτισμό, είναι ένα αναλώσιμο υλικό που φθείρεται και στο τέλος χάνεται.

Ας αγωνιστούμε όχι για το χθες. Αυτό -θέλουμε δεν θέλουμε- ανήκει στην μνήμη μας, είναι δικό μας, δεν κινδυνεύει από κανένα, αλλά για την διαμόρφωση του αύριο που το θέλουμε διαφορετικό, ναι με σύγχρονο, αλλά ανθρώπινο.

---------------------------------------------------------