Οι 3 ιδιοκτήτες του το ...αγόρασαν, με δάνειο, από τον εαυτό τους! . Στο thefirstpost διαβάσαμε μια ενδιαφέρουσα πληροφορία για το "Πρ...
με δάνειο, από τον εαυτό τους!
.
Στο thefirstpost διαβάσαμε μια ενδιαφέρουσα πληροφορία για το "Πρώτο Θέμα". Σύμφωνα με αυτήν, οι τρεις ιδιοκτήτες της εφημερίδας δημιούργησαν μια νέα εταιρεία η οποία ...αγόρασε την εφημερίδα από την προηγούμενη εταιρεία στην οποία μέτοχοι είναι επίσης οι ίδιοι...Πιο αναλυτικά -επειδή προκύπτει εύλογο μπέρδεμα-, διαβάσαμε ότι "οι 3 μέτοχοι της εταιρείας «Πρώτο Θέμα» (Αναστασιάδης, Τραινταφυλλόπουλος, Καραμήτσος) παρουσία συμβολαιογράφου και δικηγόρων συμφωνούν να πωλήσουν έναντι 18 εκατομμυρίων ευρώ τις μετοχές τους σε μια δεύτερη εταιρεία την «Αναπτυξιακή ΜΜΕ» και αυτή η εταιρεία να καταβάλλει τοις μετρητοίς το τίμημα μετά από 1 μήνα από την υπογραφή της συμφωνίας με δάνειο που έχει πάρει από την Τράπεζα Πειραιώς και το οποίο είναι ισόποσο με το συμφωνηθέν τίμημα". (Δηλαδή 18 εκ. ευρώ).
Γιατί έγινε αυτό; Διαβάζουμε στη συνέχεια:
"Με ένα απόλυτα νόμιμο αλλά «τζογαδόρικο» τρόπο τα τρία συνεταιράκια έβαλαν στη τσέπη ζεστό χρήμα –από 7 και κάτι εκατομμύρια ο κ. Ευθύμιος και ο… Όφις και κάτι παραπάνω από 3 ο Αναστάσης Καραμήτσος. Προεξοφλώντας τα μελλοντικά κέρδη από υπεραξίες κ.λπ. αλλά φορτώνοντας υπέρογκες υποχρεώσεις στην εκδότρια εταιρεία. Με άλλα λόγια, «κασάρανε» όπως λέει και η αγορά…
Το επόμενο βήμα μετά την αγοροπωλησία «εντός, εκτός και επι τα αυτά» θα είναι η συγχώνευση των δύο εταιρειών με τη κοινή μετοχική βάση (και της αγοράστριας και της πωλήτριας) και το «ρίξιμο» των υποχρεώσεων από το δάνειο και τις λοιπές υποχρεώσεις στην ενιαία (μετά τη συγχώνευση) εταιρεία που θα εκδίδει και την εφημερίδα.
Κατόπιν τούτου στο ορίζοντα διαφαίνεται μεταξύ άλλων και το ενδεχόμενο πώλησης μεριδίου στην εφημερίδα – αν και σε τιμές εξωπραγματικές για την ελληνική αγορά. Πάντως, ο όποιος ενδιαφερόμενος θα πρέπει να γνωρίζει ότι το «τίμημα» της εξαγοράς του όποιου ποσοστού «εμπεριέχει» μια εφημερίδα με υπέρογκες υποχρεώσεις αλλά και με την ιδρυτική τριάδα να έχει τσεπώσει το ρευστό και να σφυρά ευτυχισμένη αδιάφορα…"
Το σχετικό δημοσίευμα βρίσκεται εδώ.
Ωραία. Συγχαρητήρια στην Πειραιώς που από τη μια για να σου δώσει ένα απλό στεγαστικό σε περνάει γενεές 14 και απ' την άλλη δίνει στο Trio Belcanto 18 εκατομμύρια δανεικά κι αγύριστα. Yeah!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαλιστα...ενδιαφερον ακουγεται το ολο σκηνικο....Αφου εχουν χρημα...καλα κανουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήindex
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο άσχετοι μπορεί να είσαστε "περί τα οικονομικά" εσείς και οι πηγές σας;
Δεν ανοίγετε καμιά εταιρία "καθαριότητας" καλύτερα;
Δεν μπορεί, από σφουγγάρισμα τουλάχιστον κάτι μπορεί να ξέρετε...
...κατάρα στον λαδέμπορο!!!
KL
bloopers
πιο ενδιαφέρον, όχι από οικονομικής αλλά από επιστημονικής πλευράς ακούγεται η παλαμική παλινδρόμηση του αυνανιστή πρέζα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανονικά μόλις κάνουν τη συγχώνευση πρέπει να τους δέσουν όλους και στη στενή.
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Αυτόμάτως η εφορία δεν λαμβάνει μια από φόρους αφού θα πρέπει να πληρώνεται το δάνειο.
2) Συγχωνεύουν μια υγιέστατη εταιρία με μια εταιρία που έχει μόνο χρέη. (απιστία)
ΕΚΕΙΝΟΣ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΤΙ ΕΓΙΝΕ;;;;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ.
Οποιος γνωριζει για την τύχη του Αρχηγου να αφήσει σχόλιο
1.01
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλύτερα να μασάς παρά να μιλάς.
Αστο για αυτούς που κάτι ξέρουν...
1.01
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπιστια προς ποιον ρε φιλε ?
Δεν εχουν αλλους μετοχους,αρα ολες οι αποφασεις μπορει να ληφθουν με απολυτη ομοφωνια 100% στις γενικες συνελευσεις.Οποτε παπαλα και ολα ωραια.
Λοιπον βγαζω τοι καπελο στο τριο.
Μεγαλοφυες,Γουατσον,ντηαρ.
Μονον μια ερωτηση.Η Πειραιως με τι αλλες εξασφαλισεις εδωσε 18 μυρια ?
ΕΚΕΙΝΟΣ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΤΙ ΕΓΙΝΕ;;;;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ.
Οποιος γνωριζει για την τύχη του Αρχηγου να αφήσει σχόλιο
Παρακαλείται,
ΑπάντησηΔιαγραφήο παθών σοδομισθείς κινεζογάϊδαρος σχολιαστομογγόλος ωριονο-μαλάκας μπινελικόπουστας "χου-του-του-πούτσες-ε-ε-ε-ε-αντε και-γαμήσου-τζι-αρ" στις 1.22 να σταματήσει να μας τα πρήζει σε κάθε θέμα με τα άσχετα "σχόλια" του γιατί ο κινεζομογγόλος γάϊδαρος μας έχει καβλώσει και τον ψάχνει να τον γαμήσει!
Α σιχτίρ επιτέλους άρρωστε ωρι-ονε κολλημένε ψυχοπαθή.
Οποιος θέλει τη Δευτέρα κάπως αργούτσικα -απόγευμα και βάλε- θα υπάρχει στο thefirstpost ολόκληρη η σύμβαση της αγοροπωλησίας (σκαναρισμένες φωτοτυπίες)...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σας τις σας κόφτει ρε φαρισαίοι; Απο την Πειραιώς τα πήραν όχι απο την τσέπη σας. Φοβάστε μη χάσουν οι μεγαλοτραπεζίτες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε 1.22 μας εχεις ζαλισει.Μπας και ο γαιδαρος που πηδιοταν ησουν εσυ;
ΑπάντησηΔιαγραφήτι κολοφυλλάδα...!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπετάς την εφημερίδα και κρατάς τα dvd....!!!
αυτός ο Θέμος είναι ένα από τα μεγαλύτερα λαμογια που υπάρχει στην Ελλάδα
ΑπάντησηΔιαγραφήτο τι λεφτά έχει φάει απο το χρηματιστήριο δε λέγεται
Θα άξιζε να γίνει ένα ρεπορταζ για αυτόν
Θέμος και Βαγγέλης Περής .....σιχαμένοι τύποι
ΑπάντησηΔιαγραφήτους βλέπω και μου έρχεται να ξεράσω
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΚΑ ΜΥΘΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ
ΜΥΘΟΣ 1ος
"Η ονομασία «Μακεδόνες» των βορείων γειτόνων μας πρωτοεμφανίζεται το 1943-44 και αποτελεί κατασκεύασμα του Τίτο"
Στην πραγματικότητα η επίμαχη ονομασία χρησιμοποιείται ήδη από τα μέσα του ΙΘ' αι., όταν πρώτη φορά ετέθη δημόσια το ζήτημα του εθνικού χαρακτήρα των σλαβόφωνων χριστιανών της ευρύτερης Μακεδονίας. Οι τελευταίοι δηλώνουν «Μακεδόνες» την ίδια στιγμή που διαπραγματεύονται την υποστήριξή τους στην ελληνική, βουλγαρική ή σερβική εθνική ιδέα.
Τυπικό δείγμα, το κήρυγμα του (πρώην κομιτατζή και εν συνεχεία μακεδονομάχου) καπετάν Κώττα προς τους προεστούς των Κορεστίων, όπως καταγράφηκε από τον αυτόπτη Παύλο Μελά: «Ημείς οι Μακεδόνες διά ν' αποκτήσωμεν ελευθερίαν έχομεν δύο δρόμους ν' ακολουθήσωμεν. Ο ένας πηγαίνει εις την Βουλγαρίαν, ο άλλος πηγαίνει εις την Ελλάδα» (Ναταλία Μελά, «Παύλος Μελάς», Αθήνα 1964, σ. 242). Καθώς η παραπάνω ομιλία έγινε στη γλώσσα που ο ίδιος ο Μελάς αποκαλεί «μακεδονικά», οι κατά Κώτταν «Μακεδόνες» αυτοαποκαλούνταν -προφανώς- «Μακεντόντσι».
Δεν πρόκειται για τη μοναδική καταγραφή του είδους. Κατά την είσοδό τους στις ΗΠΑ, την πρώτη δεκαετία του 20ού αι., πολλοί σλαβόφωνοι μετανάστες απαντούν στο ερώτημα ποια είναι η «φυλή» ή ο «λαός» τους με τη λέξη «Μακεδόνας». Οι σχετικές καταχωρήσεις είναι ηλεκτρονικά προσπελάσιμες, στην πρωτότυπη μορφή τους, στην ιστοσελίδα του Ελις Αϊλαντ.
Ενδιαφέρουσα είναι η προβολή αυτού του αυτοπροσδιορισμού από την ελληνική προπαγάνδα της εποχής, που από τη «μακεδονικότητα» των σλαβοφώνων έσπευδε να συναγάγει την «ελληνικότητά» τους. «Και αυταί αι παραδόσεις των βουλγαροφώνων Ελλήνων εισίν ελληνικαί, ως και το παρ' αυτοίς αίσθημα της εθνότητος, διότι αυτοί εαυτούς Μακεδόνας ονομάζουσιν, ουδέποτε δε χρώνται τη λέξει Βούλγαρος» διαβάζουμε, π.χ. στον εθνογραφικό χάρτη του Στάνφορντ (1877), που είχε συνταχθεί από τον έλληνα διπλωμάτη Ιωάννη Γεννάδιο. Τρεις δεκαετίες αργότερα, ο Δημήτριος Φιλιππίδης τονίζει κι αυτός ότι «οι χριστιανοί κάτοικοι, άνευ διακρίσεως οι τε Ελληνες και οι σχισματικοί, ονομάζουσιν εαυτούς υπό το γενικόν όνομα "Μακεδόνας"» («Η Μακεδονία», Εν Αθήναις 1906, σ. 30).
Το 1905, τέλος, ο επίσημος χαρτογράφος του ελληνικού μηχανισμού λοχαγός Πάτροκλος Κοντογιάννης, εισηγείται υπηρεσιακά την ενιαία χρήση του όρου «Μακεδόνες» για τους σλαβόφωνους χριστιανούς της ευρύτερης περιοχής, αναφερόμενος σε «Μακεδόνας ελληνίζοντας» και «Μακεδόνας βουλγαρίζοντας» και υποστηρίζοντας ότι «η εθνότης είναι η αυτή και εις τας δύο ταύτας κατηγορίας, ήτοι η Μακεδονική» (βλ. «Ιός» 5.6.05).
Η τάση διακριτού αυτοπροσδιορισμού ενισχύθηκε προοδευτικά ως απάντηση στις αιματηρές προσηλυτιστικές εκστρατείες Βουλγάρων, Ελλήνων και Σέρβων. Η πρώτη πανηγυρική διατύπωση της συγκρότησης ενός σύγχρονου, σλαβικού «μακεδονικού έθνους» γίνεται το 1903 από τον (γεννημένο στην Πέλλα των Γιαννιτσών) Κάρστε Μισίρκωφ. Για τις αντίστοιχες αποκρυσταλλώσεις στη βάση των τοπικών κοινωνιών, αποκαλυπτική είναι η διαπίστωση του Στράτη Μυριβήλη το 1917: «Αυτοί εδώ οι χωριάτες», γράφει για τους οικοδεσπότες του στη Βελούσινα, «δε θέλουν νάναι μήτε "Μπουλγκάρ", μήτε "Σρρπ", μήτε "Γκρρτς". Μοναχά "Μακεντόν ορτοντόξ"» («Η ζωή εν τάφω», 1η έκδοση [1924], επανέκδ. Αθήνα 1991, σ. 104-5).
Ολα αυτά, μερικές δεκαετίες τουλάχιστον πριν ο Τίτο κάνει τη δημόσια εμφάνισή του στην πολιτική σκηνή των Βαλκανίων.
ΜΥΘΟΣ 2ος
"Η εδαφική επικράτεια της ΠΓΔΜ βρίσκεται ως επί το πλείστον εκτός «ιστορικής» Μακεδονίας."
Στην πραγματικότητα, όπως ο ίδιος ο εθνικός μας ιστορικός Κων/νος Παπαρρηγόπουλος επισημαίνει σε υπηρεσιακή έκθεσή του το 1885, ολόκληρη η σημερινή ΠΓΔΜ περιλαμβάνεται στα όρια της αρχαίας Μακεδονίας (επί Φιλίππου). Η πολυδιαφημισμένη διάκριση της μείζονος Μακεδονίας σε «γεωγραφική» και «ιστορική» δεν είναι αντίθετα παρά ένα τέχνασμα του τότε ελληνικού υπ.Εξ., με σκοπό την αυθαίρετη ταύτιση της Μακεδονίας με «το μέρος εκείνο της χώρας ταύτης εις το οποίον ο Ελληνισμός δύναται να παρασταθή επικρατών».
Ο Παπαρρηγόπουλος αρνήθηκε να δεχτεί τις σχετικές εισηγήσεις, τονίζοντας πως «επ' ουδεμιάς ιστορικής βάσεως δυνάμεθα να στηρίξωμεν νέαν της Μακεδονίας οριοθέτησιν» και προειδοποιώντας ότι «ουδείς ήθελε αποδεχθή» διεθνώς τον «νέον γεωγραφικόν όρον» που κατασκεύασε η ελληνική πολιτική ηγεσία για τις βορειότερες μακεδονικές περιοχές. Παρ' όλο που τότε δεν ακούστηκε, η Ιστορία έμελλε να τον δικαιώσει: η μετονομασία της Βόρειας Μακεδονίας σε «Δαρδανία» παρέμεινε ένα σόφισμα για εσωτερική κατανάλωση, χωρίς οποιοδήποτε αντίκρισμα στη διεθνή επιστημονική και διπλωματική σκηνή -ούτε καν καθολική αποδοχή από τους εν Ελλάδι μακεδονολογούντες.
ΜΥΘΟΣ 3ος
»Το πραγματικό ιστορικό όνομα της ΠΓΔΜ είναι «Βαρντάρσκα Μπανοβίνα».»
Στην πραγματικότητα, η ονομασία αυτή χρησιμοποιήθηκε απ' το γιουγκοσλαβικό κράτος 12 χρόνια όλα κι όλα (1929-1941) και μάλιστα κάτω από συνθήκες που επιβεβαιώνουν πανηγυρικά τον τεχνητό χαρακτήρα της.
Οταν η στρατιωτική δικτατορία του βασιλιά Αλέξανδρου επιχείρησε το 1929 να εξαλείψει τις εθνότητες της χώρας συγχωνεύοντάς τις σε ένα ενιαίο «γιουγκοσλαβικό» έθνος υπό σερβική ηγεμονία, όλες οι «ιστορικές» περιφέρειες της Γιουγκοσλαβίας αντικαταστάθηκαν από Διοικήσεις («Μπανοβίνες») με τα ονόματα των τοπικών ποταμών. Η αλλαγή παγιώθηκε με το σύνταγμα του 1931 (άρθρο 83) και αντιμετωπίστηκε ειρωνικά από το διεθνή τύπο της εποχής.
Αν πάρουμε στα σοβαρά αυτή τη διοικητική διαίρεση, τότε εκτός από (γιουγκοσλαβική) Μακεδονία δεν υπάρχουν επίσης Σλοβενία (αλλά «Ντράβσκα» Μπανοβίνα), Κροατία («Σάβσκα» και «Πριμόρσκα» Μπανοβίνα), Μαυροβούνιο («Ζέτσκα» Μπανοβίνα), Βοσνία-Ερζεγοβίνη («Ντρίνσκα» και «Βρμπάσκα» Μπανοβίνα), Βοϊβοδίνα («Ντουνάβσκα» Μπανοβίνα) και -φυσικά- ούτε Σερβία («Μοράβσκα» Μπανοβίνα). Η γελοιότητα του όλου επιχειρήματος, που προπαγανδίστηκε κι από επίσημα χείλη (Παπαθεμελής), είναι παραπάνω από προφανής.
ΜΥΘΟΣ 4ος
"Ονομασία των βορείων γειτόνων μας ως «Μακεδονία» συνεπάγεται αλυτρωτικές βλέψεις εις βάρος της Ελληνικής Μακεδονίας. "
Στην πραγματικότητα, οι παλιότερες εδαφικές διεκδικήσεις εις βάρος της ελληνικής Μακεδονίας ουδέποτε στηρίχτηκαν σε «ονοματολογικές» παρανοήσεις. Κεντρικό επιχείρημα της Βουλγαρίας και της τιτοϊκής Γιουγκοσλαβίας (πριν από το 1950) ήταν η συνεχιζόμενη παρουσία μιας συμπαγούς σλαβόγλωσσης μειονότητας σε περιοχές της ελληνικής Μακεδονίας ή τα «ιστορικά δίκαια» που (υποτίθεται ότι) συνεπαγόταν η πληθυσμιακή σύνθεση της περιοχής πριν από τους Βαλκανικούς Πολέμους και την εγκατάσταση των προσφύγων της Μικρασίας.
Ακόμη κι αν η ΠΓΔΜ μετονομαζόταν «Δαρδανία», αυτό δεν θα εξαφάνιζε τις αναφορές των εκεί εθνικιστών σε «αλύτρωτους Δαρδανούς» της Β. Ελλάδας. Στη δε χώρα μας, θα γινόμασταν απλώς μάρτυρες της μετάλλαξης των «σλαβόφωνων Ελλήνων» σε «δαρδανόφωνους».
Της μόδας μέχρι το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρξε επίσης η «γεωπολιτική» επιχειρηματολογία («δικαίωμα» των εθνών να «αναζητήσουν» καλλιεργήσιμα εδάφη, θαλάσσιες οδούς κ.λπ.). Παρόμοια επιχειρήματα πρόβαλε τότε κι η επίσημη Αθήνα, ζητώντας επέκταση των ελληνικών συνόρων προς βορρά. Σήμερα, τέτοιοι ισχυρισμοί θεωρούνται από το Διεθνές Δίκαιο απαράδεκτοι, ενώ η ύπαρξη και προστασία των κατά τόπους μειονοτήτων έχει πλήρως αποσυνδεθεί από εδαφικές «διευθετήσεις».
ΜΥΘΟΣ 5ος
"Η (φαντασιακή) σχέση των Σλαβομακεδόνων με τους αρχαίους Μακεδόνες είναι μια ιστορική πλαστογραφία που χαλκεύθηκε από τα Σκόπια στα μεταπολεμικά χρόνια."
Στην πραγματικότητα, η υποτιθέμενη καταγωγή των σλαβόφωνων από τους αρχαίους Μακεδόνες υπήρξε αγαπημένο θέμα της ελληνικής προπαγάνδας, ήδη από τα μέσα του ΙΘ' αι.
Το πιστοποιούν σλαβόγλωσσα έντυπα που οι μακεδονομάχοι μοίραζαν στον τοπικό πληθυσμό, όπως η «Διακήρυξη του Ελληνομακεδονικού Συλλόγου της Αθήνας για τους αδελφούς μας Μακεδόνες» (1905) ή οι υποτιθέμενες «Προφητείες του Μεγαλέξανδρου» (1907). Ανάλογες θεωρίες συναντάμε και σε προφορικά κηρύγματα προς τους σλαβόφωνους χωρικούς (Στ. Ράπτης «Ιστορία του Μακεδονικού Αγώνος», Εν Αθήναις 1910, σ. 168). Πασίγνωστη είναι τέλος η αναγόρευση της σλαβομακεδονικής σε μετεξέλιξη της «ομηρικής» γλώσσας των αρχαίων Μακεδόνων από λογίους της εποχής (Τσιούλκας, Μπουκουβάλας κ.ά.), τα πονήματα των οποίων βρίσκουν μέχρι σήμερα ανταπόκριση σε ελληνικούς εθνικιστικούς κύκλους.
Εξίσου παλιά είναι η οικειοποίηση αυτής της «ιστορικής» επιχειρηματολογίας από τους ίδιους τους σλαβόφωνους Μακεδόνες -είτε αυτοί συντάσσονταν με τον ελληνικό εθνικισμό είτε όχι. Προξενική έκθεση του 1871 καταγράφει το στολισμό του «σλαβοβουλγαρικού» βιβλιοπωλείου των Βιτωλίων με την εικόνα του Μεγαλέξανδρου, ενώ το 1902 κομιτατζήδες κηρύσσουν πως «θέλουν να αναζωώσουν τον Μέγαν Αλέξανδρον» και το κράτος του. Την ίδια χρονιά, σλαβόφωνος πράκτορας του ελληνικού μηχανισμού καυτηριάζει δημόσια τους συμπατριώτες του που «πλανώνται πλάνην μεγάλην φρονούντες ότι είνε δυνατόν να είνε απόγονοι συγχρόνως τε του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Κρούμου» (Γ. Π. Κώνστας, «Ενέργειαι και δολοφονικά όργια του βουλγαρικού κομιτάτου», Εν Αθήναις 1902, σ. ιθ').
Παρά την οφθαλμοφανή αυθαιρεσία του, το όλο «γενεαλογικό» σχήμα έχει συνεπώς τη δική του προϊστορία. Στο κάτω κάτω, τι φταίνε αυτοί αν πήραν τοις μετρητοίς όσα τους κανοναρχούσαν οι «δικοί μας» φωστήρες;
Διαφορετικής τάξης ζήτημα αποτέλεσε η υιοθεσία του «Ηλιου της Βεργίνας» ως εθνικού εμβλήματος της ΠΓΔΜ το 1992. Ευθύς εξαρχής ήταν προφανές πως επρόκειτο για (εσπευσμένη) κατασκευή ενός διαπραγματευτικού χαρτιού προς ανταλλαγή, ενόψει μελλοντικού διακανονισμού. Το αποδεικνύει όχι μόνο η άνετη απεμπόλησή του το 1995, αλλά και η προνοητικότητα της ηγεσίας των Σκοπίων να απεικονίσει έναν διαφορετικό «ήλιο» στα κέρματα που έκοψε το 1993.
ΜΥΘΟΣ 6ος
"Το ελληνικό κράτος αδιαφόρησε επί μισόν αιώνα για τις κινήσεις των Σκοπίων. "
Στην πραγματικότητα, όπως εξηγεί σε απολογιστικό του κείμενο ο επίσημος ιστορικός του Μακεδονικού (κι εμπειρογνώμονας του ΥΠΕΞ επί τρεις τουλάχιστον δεκαετίες), Ευάγγελος Κωφός, «για τη διπλωματική μας Υπηρεσία, το θεωρούμενο από πολλούς ως "ανύπαρκτο θέμα" ήταν ένα πολύ υπαρκτό και ακανθώδες πρόβλημα. Υπήρξαν περίοδοι κατά τις οποίες το 50% των εισερχομένων ημερησίως εγγράφων στο αρμόδιο Βαλκανικό Τμήμα του Υπουργείου αναφέρονταν άμεσα ή έμμεσα στο Μακεδονικό».
Η σχετική παρανόηση οφείλεται στην επιλογή της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας να θεωρεί το θέμα επισήμως «ανύπαρκτο», επιβάλλοντας αυτή τη γραμμή στα ελληνικά ΜΜΕ.
Ο Κων/νος Καραμανλής (ο παλιότερος) δεν είχε π.χ. κανένα πρόβλημα να εξηγήσει το 1980 στο γιουγκοσλάβο ομόλογό του, Μιγιάτοβιτς, πώς υποχρέωσε τον ελληνικό τύπο ν' αποσιωπήσει την απάντηση του γιουγκοσλαβικού ΥΠΕΞ σε ερώτηση «ενός δικού μας ανόητου δημοσιογράφου για το Μακεδονικό» («Αρχείο Καραμανλή», τ. 12ος, σ. 61).
Η αιτία αυτής της διατεταγμένης αυτολογοκρισίας δεν είναι δύσκολο να εντοπιστεί. Χάρη στη (μυστική) ελληνογιουγκοσλαβική «συμφωνία κυρίων» του 1962 για εκατέρωθεν αποχή από οποιαδήποτε δημόσια ανακίνηση του Μακεδονικού, το ελληνικό κράτος μπόρεσε να οργανώσει -χωρίς διεθνείς περιπλοκές- ένα εκτεταμένο πρόγραμμα αφομοίωσης της σλαβόφωνης μειονότητας του βορειοελλαδικού χώρου. Σε αντάλλαγμα αποδέχθηκε de facto την ύπαρξη της Σ. Δ. Μακεδονίας, όπως πιστοποιεί η αναγραφή της ονομασίας σε ΦΕΚ όλων των μεταπολεμικών κυβερνήσεων.
ΜΥΘΟΣ 7ος
"Η ηγεσία των Σκοπίων υπήρξε σταθερά αδιάλλακτη στο ζήτημα του ονόματος, απορρίπτοντας κάθε συμβιβαστική λύση."
Στην πραγματικότητα, η ελληνική κυβέρνηση φρόντισε να απορρίψει πρώτη όλες τις εκδοχές σύνθετης ονομασίας που πρότειναν το 1992-93 οι μεσολαβητές της Ε.Ε. και του ΟΗΕ, όπως «Νέα Μακεδονία» (1.4.92) και «Nova Makedonija» (28.5.93).
Η δεύτερη απορρίφθηκε επίσημα (και) από τον Γκλιγκόροφ, μια μέρα όμως μετά το Μητσοτάκη.
Το ίδιο συνέβη και με τις βολιδοσκοπήσεις σε διμερές επίπεδο. Το Μάρτιο του 1992, κατά τη συνδιάσκεψη «Ελσίνκι-2» της ΔΑΣΕ, ο ΥΠΕΞ της ΠΓΔΜ Μάλεφσκι παρέδωσε σε μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας κατάλογο με πέντε εκδοχές σύνθετης ονομασίας («Μακεδονία του Βαρδάρη», «Βόρεια Μακεδονία» κ.λπ.) παροτρύνοντας σε άμεση από κοινού επίλυση του προβλήματος. Η ελληνική πλευρά απέρριψε το διάβημα με τη δικαιολογία ότι «η στιγμή δεν ήταν κατάλληλη». Τις ίδιες μέρες κλιμακώθηκε η εκστρατεία του (τότε) έλληνα ΥΠΕΞ, Αντώνη Σαμαρά, για αποτροπή οποιουδήποτε συμβιβασμού με το «ψευδοκράτος» - με αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στα σημερινά αδιέξοδα.
ΜΥΘΟΣ 8ος
"Οι εθνικιστικοί κύκλοι της ΠΓΔΜ απειλούν άμεσα την ασφάλεια κι εδαφική ακεραιότητα της Β. Ελλάδας. "
Η ύπαρξη εθνικιστών σε οποιαδήποτε χώρα είναι κάτι το αυτονόητο. Εντελώς διαφορετικό ζήτημα είναι η πραγματική επικινδυνότητά τους. Στην περίπτωση της ΠΓΔΜ, πολύς λόγος έγινε το 1991-93 για την αλυτρωτική συνθηματολογία του δεύτερου σε μέγεθος κόμματος της χώρας, του ΒΜΡΟ. Στην πραγματικότητα, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα από τον τοπικό τύπο, η ηγεσία του ΒΜΡΟ ήδη από το 1992 βρισκόταν σε επαφή με τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες -και συγκεκριμένα με τον ειδικό απεσταλμένο του Μητσοτάκη, στρατηγό Γρυλλάκη («Ιός» 22.12.2001).
Οταν το 1998 το ΒΜΡΟ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της ΠΓΔΜ, ακολούθησε έτσι πιο «ενδοτική» πολιτική απ' ό,τι οι προκάτοχοί του (ξεπούλημα στρατηγικών βιομηχανιών στο ελληνικό κεφάλαιο, κ.λπ.). Σύμφωνα με το «Βήμα» (3.6.2001), σύμβουλος του «εθνικιστή» πρωθυπουργού Γκεοργκίεφσκι «στις διαβουλεύσεις με την Αθήνα για την ονομασία» δεν ήταν άλλος από το Σταμάτη Μαλέλη -τον ίδιο άνθρωπο που, ως υπάλληλος του ελληνικού προξενείου, είχε ξεκινήσει το 1992 τις επαφές Γρυλλάκη-ΒΜΡΟ!
Απομένει το ζήτημα των εθνικιστικών αναφορών σε σχολικά βιβλία της ΠΓΔΜ. Κάποιες είναι όντως αλυτρωτικές, ενώ άλλες απλώς διαφέρουν από τη δική μας εικόνα για την ιστορία της περιοχής. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος, που έχει ευρύτερες βαλκανικές διαστάσεις, υπάρχουν διακρατικές επιτροπές επιφορτισμένες με την αμοιβαία εκκαθάριση των σχολικών βιβλίων από κηρύγματα μίσους και σοβινιστικές υπερβολές.
Προϋπόθεση της δουλειάς τους συνιστά, ωστόσο, η απουσία έντασης μεταξύ των ενδιαφερόμενων χωρών.
ΜΥΘΟΣ 9ος
"Στην επικράτεια της ΠΓΔΜ ζει μια ευμεγέθης ελληνική μειονότητα."
Πρόκειται για ανυπόστατη κατασκευή που δεν στηρίζεται σε κανένα πραγματικό δεδομένο. Το αρχικό έναυσμα δόθηκε από μια σφυγμομέτρηση του περιοδικού «PULS» (1991) κατά την οποία, σε περίπτωση διάλυσης της ΠΓΔΜ, ένα 10,88 % των ερωτηθέντων θα προτιμούσε να ζήσει στην Ελλάδα κι όχι σε κάποια άλλη γειτονική χώρα -προτίμηση που από ελληνικά ΜΜΕ (και το Α2 του ΓΕΣ) ερμηνεύθηκε σαν εκδήλωση ελληνικής εθνικής συνείδησης!
Ακολούθησε η πανηγυρική υποδοχή της προκήρυξης μιας «Οργάνωσης Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας» (19.2.93), που σύντομα αποδείχθηκε κατασκεύασμα του εγχώριου «Στόχου». Οπως επισημαίνει και ο Κωφός, η όλη παραφιλολογία (στην οποία μετείχε ακόμη και η υφυπουργός Εξωτερικών Βιργινία Τσουδερού, ανεβάζοντας μάλιστα το ποσοστό της «ελληνικής μειονότητας» σε 18,6) «ενίσχυε την εντύπωση σε τρίτους ότι η Ελλάδα αναζητεί ή κατασκευάζει ερείσματα για επέμβαση στη γειτονική χώρα».
ΜΥΘΟΣ 10ος
"Η στάση της Αθήνας απέναντι στα Σκόπια υπήρξε σταθερά ενδοτική και καθόλου απειλητική. "
Στην πραγματικότητα, ο ελληνικός εθνικισμός φλέρταρε σοβαρά με την ιδέα της διάλυσης του «ψευδοκράτους». Εκτός από χιλιάδες διαδηλωτές που πλημμύρισαν τους δρόμους της Αθήνας ζητώντας «σπάσιμο των συνόρων» και «σύνορα με τη Σερβία» (10.12.92), τη «στρατιωτική πίεση» και το διαμελισμό της ΠΓΔΜ υποστήριξαν επίσης δημόσια προσωπικότητες όπως ο Στέλιος Παπαθεμελής, ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, ο Κων/νος Βακαλόπουλος, ο Σαράντος Καργάκος, ο Χρήστος Πασσαλάρης ή ο τέως πρόεδρος Χρήστος Σαρτζετάκης. Στον αθηναϊκό τύπο δημοσιεύθηκαν σενάρια προέλασης του ελληνικού στρατού στο έδαφος της ΠΓΔΜ («Βήμα» 15.12.91 και 31.5.92), ακόμη και χάρτης με τις προτάσεις του ΓΕΕΘΑ για τα νέα σύνορα της Ελλάδας («Εθνος» 7.12.92).
Σ' ένα άλλο επίπεδο, ο ΥΠΕΞ Σαμαράς βάσισε μεγάλο μέρος της στρατηγικής του στην προοπτική αποσύνθεσης και κατάρρευσης του «κρατιδίου» (χάρη και στο πρώτο άτυπο ελληνικό εμπάργκο του 1992), ενώ γνωστές είναι οι διαβουλεύσεις με τους Μιλόσεβιτς και Ντράσκοβιτς για ελληνοσερβική «μοιρασιά» της ΠΓΔΜ.
Τέλος, διαφορετικής τάξης σχεδιασμοί για την «προληπτική» κατάληψη μιας «υγειονομικής ζώνης» εντός της ΠΓΔΜ σε περίπτωση επέκτασης των εκεί διακοινοτικών ταραχών συζητήθηκαν επίσημα στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής τον Αύγουστο του 2001.
Απάτη χοντρή με κλοπή σε βάρος της εταιρίας που εκδίδει το πρώτο θέμα, με εικονικές πωλήσεις από τους ίδιους στους ίδιους με ενδιάμεσο εταιρία των ιδίων κλπ. με στόχο να βάλουν στην τσέπη το χρήμα και να πληρώνουν άλλοι τα δάνεια. Να δούμε θα τους κάνουν τσιμπούκι τους μάγκες? Θα τους χώσουν μέσα? Θα εμφανιστεί το ΣΔΟΕ για έλεγχο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σας τις σας κόφτει ρε φαρισαίοι; Απο την Πειραιώς τα πήραν όχι απο την τσέπη σας. Φοβάστε μη χάσουν οι μεγαλοτραπεζίτες;
ΑπάντησηΔιαγραφή7:36 πμ
ΜΑΣ ΚΟΦΤΕΙ ΓΙΑΤΙ Η ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΜΕ
ΤΑ ΔΑΝΕΙΚΑ ΚΑΙ ΑΓΥΡΙΣΤΑ ΘΑ ΑΠΑΙΤΗΣΗ,ΝΑ ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ
ΕΚΒΙΑΣΜΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ.
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΕΚΒΙΑΣΜΩΝ ΘΑ
ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ...
ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΔΙΣ.
Εχει ειδικότητα η Πειραιώς σε θαλασσοδάνεια προς ΜΜΕ. Ραδιοφωνικούς σταθμούς, τον Ανδρουλιδάκη, μετέπειτα τον Εοανδυτή. μετά την αθλητική εφημερίδα, τώρα το ΘΕΜΑ. Αλήθεια, ζήτησε προσωπικές εγγυήσεις ή απλά το ενέχυρο ειναι μόνο οι μετοχές του ΘΕΜΑΤΟΣ; Και πως θα τα ξεπληρώσει το τρίο Μπελκάντο; Θα συμψηφίζουν τις χάρες που θα κάνουν στον Σάλλα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβάστε μη χάσουν οι μεγαλοτραπεζίτες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΧΙ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ.
ΕΔΩΣΕ ΛΙΓΑ ΣΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ,ΑΛΛΑ ΘΑ
ΒΓΑΛΕΙ ΔΙΣ Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΠΟ ΔΟΥΛΕΙΕΣ,ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΟΥΝ,ΟΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ.
giati perimenate tipota kalytero apo tis 3 aytes alitres? Siga tous dimosiografous!!
ΑπάντησηΔιαγραφήfainetai i apteonia sto moutro tous!!
Mipos telika fovountai tis polles agoges pou exoun mazeytei ??
sta tsakidia oi apateones!!1
Χέστηκα εγώ για την πειραιώς. Η απάτη είναι κατά της εταιρίας που ήδη εκδίδει το Θέμα και κατά του Δημοσίου που με την κομπίνα του τρώνε τους φόρους. Έχεις φράγκα κύριε? Αγόρασε. Είσαι γάτος επιχειρηματίας και μπορείς από τα μερίσματα να πληρώσεις το δάνειο? Αγόρασε. Αλλά όχι να αγοράζεις και να φορτώνεις τα χρέη σε αυτόν που αγοράζεις!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάλα γιάλα μες στη Σάλλα
ΑπάντησηΔιαγραφήτα μιλήσαμεεε
τα συμφωνήσαμεεε...
Αμαν αμαν,,,
(Λαϊκόν άσμα)
1.21 και λοιποι πιο πανω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ΄΄κολπο΄΄ οπως γραφετε ειναι μια εντελως νομιμη επιχειρηματικη
ενεργεια,λιγο σοφιστικε για τον πολυ κοσμο,παντως νομιμη και εξυπνη.Δεν εχει λοιπον καμμια δουλεια ο ΣΔΟΕ ουτε οι λοιπες ..φορολογικες δυναμεις.
Εξ αλλου,περυσι εγινε το ιδιο με εταιρια ''Σουπερ''-Σουπερ μαρκετ των αδελφων κλπ που ετσι εξαγορασαν τα μεριδια των αλλων συγγενων και μετα συγχωνευσαν τις δυο εταιριες,οποτε η νεα απο συγχωνευση προερχομενη εταιρια φερει τα βαρος του δανειου και παραλληλα απομακρυνει τις φορολογικες υποχρεωσεις κατα τουλαχιστον δυο χρονια,αναλογα με τον χρονο συγχωνευσης.
Αυτο βεβαι α που εγινε με το ΘΕΜΑ,δειχνει οτι μαλλον δεν ειναι μακρια η ημερα πωλησης του.
1.21 και λοιποι πιο πανω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ΄΄κολπο΄΄ οπως γραφετε ειναι μια εντελως νομιμη επιχειρηματικη
ενεργεια,λιγο σοφιστικε για τον πολυ κοσμο,παντως νομιμη και εξυπνη.Δεν εχει λοιπον καμμια δουλεια ο ΣΔΟΕ ουτε οι λοιπες ..φορολογικες δυναμεις.
Εξ αλλου,περυσι εγινε το ιδιο με εταιρια ''Σουπερ''-Σουπερ μαρκετ των αδελφων κλπ που ετσι εξαγορασαν τα μεριδια των αλλων συγγενων και μετα συγχωνευσαν τις δυο εταιριες,οποτε η νεα απο συγχωνευση προερχομενη εταιρια φερει τα βαρος του δανειου και παραλληλα απομακρυνει τις φορολογικες υποχρεωσεις κατα τουλαχιστον δυο χρονια,αναλογα με τον χρονο συγχωνευσης.
Αυτο βεβαι α που εγινε με το ΘΕΜΑ,δειχνει οτι μαλλον δεν ειναι μακρια η ημερα πωλησης του.
Από το νόμιμο πέρασε και δεν ακούμπησε. Έτσι ρε φίλε κάνουμε όλοι εξαγορές. Πάμε κάπου βρίσκουμε ένα δάνειο. Αγοράζουμε φορτώνουμε το δάνειο στην Εταιρία που αγοράσαμε. Για όσο χρονικό διάστημα οι δόσεις είναι πάνω από το φόρο δεν πληρώνει φόρο οπότε έχει αμέσως αμέσως έκπτωση 30% στα έξοδα δανείου από το φόρο κι όλα αυτά με εικονικές συμβάσεις και εικονικές εταιρίες μόνο και μόνο για να στηθεί η κομπίνα. Και όλο αυτό είναι νόμιμο. Νομιμοφανές ναι αλλά όχι νόμιμο. Πρέπει να μπει στο ΣΔΟΕ και να τους πει απλά
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Όχι φόρτωμα του Δανείου στην εξαγορασμένη εταιρία
2) Αποπληρωμή του δανείου από τα μερίσματα αφού φυσικά πρώτα θα έχουν πληρωθεί οι φόροι.
Διαφορετικά μας κλέβουν κανονικά. Δε γουστάρω ρε φίλε να πληρώνω εγώ ένα κόσμο φόρους και αυτοί με κόλπα τίποτε.
theloume na pistepsoume oti i pireos den xerei oti einai kompina gia na mazepsoun xrima ?
ΑπάντησηΔιαγραφήoti den ekanan kanena elegxo prin dosoun 18 ekatomiria eyro daneio ?
kai vevaia to xeroun
aplos einai enas nomotipos tropos na dothei stous ekdotes tou protou thematos mia geri miza gia kati pou ekanan enonomati tis peiraios kai tou sala
ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΠΙΟ ΑΡΠΑΧΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ AEGEAN ??
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΡΟ ΗΜΕΡΩΝ ΜΠΗΚΑ ΣΤΟ SITE TOYΣ ΝΑ ΔΩ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΚΡΗΤΗ. ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΑΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΡΤΑΣ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΑΝ ΚΑΛΟΠΙΣΤΟΣ ΤΑ ΕΔΟΣΑ.
ΒΛΕΠΩ ΞΑΦΝΙΚΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΧΡΕΩΘΕΙ Η ΚΑΡΤΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΠΑΡΑΛΑΒΩ ΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ.
ΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ ΤΗΣ AEGEAN ΑΜΕΣΩΣ ΔΕΣΜΕΥΣΑΝ ΤΟ ΠΟΣΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΜΟΥ, ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΩ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑ.
ΤΟΥΣ ΠΗΡΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΑΜΕΣΩΣ ΑΛΛΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΑΦΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑ 1 ΩΡΑ ΚΑΙ 45 ΛΕΠΤΑ ΣΤΗ ΓΡΑΜΜΗ.
ΤΟΥΣ ΑΝΕΦΕΡΑ ΤΗΝ ΛΗΣΤΕΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΚΑΝΑΝΕ ΑΛΛΑ ΗΣΑΝ ΑΠΟΛΥΤΟΙ. ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΩ ΠΡΟΣΤΙΜΟ 25 ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΗ Η ΚΡΑΤΗΣΗ ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΑΝ ΕΚΑΝΑ ΠΡΙΝ 2 ΩΡΕΣ.
ΤΟΥΣ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΘΑ ΚΑΤΑΦΥΓΩ ΣΕ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΜΑΛΑΚΩΣΑΣΑΝ ΚΑΠΩΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΠΤΑ ΗΜΕΡΕΣ ΔΕΧΘΗΚΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η AEGEAN, ΑΥΤΑ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΜΟΛΙΣ ΚΛΕΙΣΕΙ Η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ. ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΩ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.
Αγαπητοί και εξαιρετικοί μου φίλοι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να σας δείξω πόσο σας φροντίζω σας δίνω μερικές συμβουλές για την τέχνη μου.....
Θεωρώντας μεγάλη την πρόσφορά μου στον ανδρικό πληθυσμό σκέφτηκα να σας προσφέρω κι εγώ τις γνώσεις μου για τον στοματικό έρωτα!
Οδηγίες λοιπόν για πίπα ή τσιμπούκι ή πεολειχία.
Το πρώτο ζήτημα που πρέπει να διευκρινιστεί είναι η καθαριότητα του πέους. Ασφαλώς και αυτό λειτουργεί πολλές φορές ως ανασταλτικός παράγοντας.
Λειτουργεί όμως και ως δικαιολογία για να αποφύγει κάποιος το στοματικό σεξ. Η αλήθεια είναι ότι τα ανδρικά γεννητικά όργανα μια και είναι εξωτερικά είναι πολύ πιο καθαρά από το αιδοίο. Αρκεί βέβαια ο σύντροφός σας να μην είναι κανένας «μπίχλας» και έχει πάρει διαζύγιο με το σαπούνι. Οπότε η πίπα απαιτεί και την ανάλογη καθαριότητα.
Προτιμήστε ο σύντροφός σας να είναι ξαπλωμένος ανάσκελα. Η καλύτερη στάση από άποψη ευκολίας και λιγότερων προβλημάτων είναι να πλησιάσετε το πέος από κάτω, δηλαδή να είστε ανάμεσα στα πόδια του και να πάρετε το πέος του στο στόμα σας χωρίς να το τραβάτε προς τα κάτω, δεν πρέπει να το ζορίζετε, να πηγαίνετε όπως πάει η γραμμή του. Πάρτε αρχικά το πέος στο χέρι σας. Αγκαλιάστε το απαλά με τα δάχτυλά σας. Με ήρεμες κινήσεις μπορείτε να παίξετε το πέος ενώ τραβάτε απαλά το πετσάκι ώστε να φανεί όλη η βάλανος (το πάνω μέρος του πέους ή αλλιώς το «αγύριστο κεφάλι). Η εξωτερική περίμετρος της βαλάνου είναι η κορόνα. Αυτή χωρίζει τη βάλανο από το υπόλοιπο σώμα του πέους. Αν ακολουθήσετε την κορόνα, στο κάτω μέρος της, θα βρείτε ένα σύνδεσμο που ενώνει τη βάλανο με το υπόλοιπο σώμα του πέους. Αυτός ο σύνδεσμος θα ενώνει τη βάλανο με το πετσάκι και είναι καθοριστικής σημασίας για τον ερεθισμό του συντρόφου σας. Πιο κάτω από τη βάλανο όπως είπαμε είναι το κυρίως σώμα του πέους. Το μέρος αυτό δεν έχει πολλές νευρικές απολήξεις και ως συνέπεια δεν παρέχει ιδιαίτερα ικανοποιητικό ερεθισμό. Επομένως το ουσιαστικό παιχνίδι παίζεται με τη βάλανο του πέους και όχι με το υπόλοιπο σώμα.
Ο πρώτος τρόπος πίπας είναι με το μεγαλύτερο μέρος του πέους στο στόμα σας. Είναι λάθος να καταναλώνετε ενέργεια ρουφώντας ολόκληρο το πέος! Σε περίπτωση όμως που θέλετε να κάνετε κάτι τέτοιο φροντίστε ο ουρανίσκος από το στόμα σας να παίζει με τη βάλανο του πέος ώστε να μεγαλώνει ο ερεθισμός. Ο ρυθμός σας δεν πρέπει να είναι γρήγορος. Αρχικά τουλάχιστον προτιμήστε αργό ρυθμό και ανάλογα με τους αναστεναγμούς του συντρόφους σας μπορείτε να επιταχύνετε.
Ο δεύτερος τρόπος πίπας (για καλύτερα αποτελέσματα) είναι η πίπα με τη χρήση χεριών. Με το δείκτη και τον αντίχειράς σας τραβάτε κάτω το πετσάκι του πέος και καθώς το χέρι σας πηγαίνει στη βάση του πέους η βάλανος είναι διαρκώς ακάλυπτη και ακινητοποιημένη. Εκεί αρχίζετε να κάνετε παιχνίδι με τη γλώσσας και στη συνέχεια ρουφώντας μόνο τη βάλανο. Όσο ο ερεθισμός του συντρόφους σας αυξάνει τόσο περισσότερο τραβάτε το πέος με το χέρι σας προς τα κάτω. Μέχρι να ολοκληρώσει ο σύντροφός σας.
Εξυπακούεται ότι προσέχετε τα δόντια σας διότι άλλο πεολειχία και άλλο δάγκωμα.
Ένας ακόμη τρόπος (και πολύ καλός) είναι ο εγκλωβισμός του πέους και κυρίως τη βάλανο του πέους ανάμεσα στην κλειστή οδοντοστοιχία με τα πλευρικά ούλα και στο μάγουλο. Είναι λίγο ζόρικος τρόπος αλλά ο ερεθισμός που προσφέρει είναι μέγιστος. Αρκούν μερικές κινήσεις του κεφαλιού του συντρόφου μας πάνω κάτω και το αποτέλεσμα είναι εγγυημένο. Απαιτεί βέβαια εξάσκηση και δεν πετυχαίνει με τη πρώτη.
Βέβαια οι τρόποι μπορούν να εναλλάσσονται ανάλογα με το πόσο ερεθίζεται ο σύντροφός σας. Κάτι που αγνοούν πολλοί είναι οι όρχεις ή αλλιώς τα αρχίδια ή μπαλάκια. Τα αγνοούν πιστεύοντας ότι δεν αποτελούν πηγή ερωτισμού και ερεθισμού. Λάθος μεγάλο. Θα έλεγα ότι η καλή η πίπα ξεκινά με γλείψιμο των όρχεων.
Το άλλο ζήτημα είναι τι κάνουμε όταν ο σύντροφός μας εκσπερματώσει στο στόμα μας?
Αυτό πραγματικά αποτελεί ένα καυτό ερώτημα. Καταρχήν δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σκοπός της πίπας είναι η ικανοποίηση του συντρόφου μας. Οπότε η εκσπερμάτωση σημαίνει (τις περισσότερες φορές) και την ικανοποίησή του.
Που πάει όμως το σπέρμα? Το φτύνουμε διακριτικά ή το καταπίνουμε? Βέβαια υπάρχει η κλασική ανδρική ρήση ότι «η καλή η πίπα καταλήγει στο στομάχι» αλλά αυτό είναι ζήτημα που καλύτερα να το κουβεντιάσετε με το σύντροφό σας. Η γεύση από το σπέρμα μη σας τρομάζει. Είναι κάτι ανάλογο με τη γεύση από το αιδοίο και έχει άμεση σχέση με τη διατροφή του συντρόφου σας.
Βέβαια κάποιοι «πολύ άντρες» που την ώρα τις εκσπερμάτωσης προσπαθούν με τη βία και την πίεση του κεφαλιού του ερωτικού συντρόφου τους προσπαθούν να τον κάνουν να τα πιει είναι για φτύσιμο… Στο σεξ δεν υπάρχει καταναγκασμός! Αυτό πρέπει να είναι αρχή!
Και οπωσδήποτε μετά το τέλος της πίπας φιλήστε το σύντροφό σας διότι όπως λέει ο babis “Τέλος να διευκρινίσω ότι μετά o σύντροφος θα σας φιλήσει, είναι ένδειξη ότι δεν σιχαίνεται το σώμα τους και σας λέει έτσι «ευχαριστώ ζουζούνι μου». Το ίδιο περιμένει από σας όταν βρίσκεστε στην ανάλογη θέση…”
Πάντα με εκτίμηση
babis
Η πειραιώς ξέρει ότι είναι κομπίνα και είναι εξασφαλισμένη. Μπορεί με υποθήκες μπορεί με εγγύηση μπορεί με ενέχυρο μετοχών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε μας ενδιαφέρει η πειραιώς. Μας ενδιαφέρει ότι μέχρι να ξοφλήσουν το δάνειο δε θα πληρώνουν φόρους.