Η άλλη άποψη για τα Σκόπια...

Γράφει ο Provokator Μια ρεαλιστική άποψη που δεν έχει ακουστεί ακόμα. Επίλυση της διαμάχης με τα Σκόπια, με βάση τα παραδείγματα της εξωτερ...

Γράφει ο Provokator

Μια ρεαλιστική άποψη που δεν έχει ακουστεί ακόμα. Επίλυση της διαμάχης με τα Σκόπια, με βάση τα παραδείγματα της εξωτερικής πολιτικής που ακολουθεί η Αμερική τα τελευταία χρόνια. Απόλυτα βασισμένη στις λύσεις και στα σχήματα που έχει επιλέξει η μεγαλύτερη Αυτοκρατορία για να λύνει τις δικές της διαμάχες, και τις ανησυχίες που έχει για να μην διασαλευτεί η δύναμη της. Για να μη νομίζουν ότι δεν ξέρουμε με ποιους τρόπους λύνουν εκείνοι τα προβλήματα τους, και δεν συγκρίνουμε τι μας προτείνουν εμάς, μια σοφή δύναμη προς μία ενοχλημένη χώρα...

...
Σχέδιο άμεσης επίλυσης της διαμάχης με τα Σκόπια

Μια ψύχραιμη και ρεαλιστική ανάλυση που δεν ακούσαμε/διαβάσαμε σε κανένα μέσο ενημέρωσης, έχει να κάνει με την επίλυση του προβλήματος ακολουθώντας τη θεωρία της ισχύς και ακολουθώντας κατά γράμμα αυτό που θα έκανε η Αμερική, αν επρόκειτο για δικό της πρόβλημα.
Η θεωρία είναι απλούστατη. Απλά πιέζεις τον αντίπαλο σου με όλα τα μέσα που διαθέτεις, ώστε να τον αναγκάσεις να αποδεχτεί αυτό που εξυπηρετεί την δική σου εξωτερική πολιτική. Το ακολούθησε κατά γράμμα η Αμερική, όταν δημιούργησε και ενίσχυσε τις δικτατορίες της Λατινικής Αμερικής σε προηγούμενες δεκαετίες, το έκανε προσφάτως όταν ενίσχυσε νεόκοπες επαναστάσεις και αρχηγίσκους (Επανάσταση των Γαριφάλων στην Γεωργία, Πορτοκαλί Επανάσταση στην Ουκρανία και Επανάσταση των Τουλιπών στο Κυργιστάν) και στις προσπάθειες επίσης να ενισχύσει άλλες επαναστάσεις όπως στην Κούβα, στην Βενεζουέλα το 2002 και προσφάτως στην Λευκορωσία.
Οι μέθοδοι είναι απλοί : Δημιουργούμε αστάθεια στο εσωτερικό της χώρας, ενισχύοντας αντιπάλους της κυβέρνησης και κάνοντας τον τοπικό πληθυσμό να εξεγερθεί για κάποιο θέμα που τον αφορά άμεσα, ενώ την ίδια στιγμή κλείνεις τους δίαυλους επικοινωνίας της χώρας με τους γείτονες και συμμάχους της προσφέροντας τους ανταλλάγματα. Έτσι η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης και θέλοντας να κλείσει το μέτωπο για να γιατρέψει τις πληγές της, συνθηκολογεί άνευ όρων.
Εν προκειμένω έχουμε μεγάλο ποσοστό διεισδυτικότητας ελληνικών επιχειρήσεων στην γείτονα χώρα, σε σημείο που να αποτελούν την ραχοκοκαλιά ολόκληρης της οικονομίας. Ενδεικτικά αναφέρουμε την εταιρεία πετρελαίου που ελέγχουν τα ΕΛ.ΠΕ. και το τραπεζικό σύστημα. Μια διαφωνία των βιομηχάνων σε αλλαγές στο εργατικό καθεστώς που έχουν τα Σκόπια ή τυχόν απαίτηση τους για μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας ή μείωση του ημερομίσθιου μπορεί να είναι μια καλή αφορμή για κλείσιμο διαρκείας εργοστασίων και άλλων υπηρεσιών σε μια αναπτυσσόμενη χώρα. Προφανέστατα το κόστος του κλεισίματος έναντι στις ελληνικές ιδιωτικές επιχειρήσεις θα το επωμιστεί η ελληνική κυβέρνηση. Πρόκειται ακριβώς γι’ αυτό που έκανε η κυβέρνηση Νίξον στην σοσιαλιστική κυβέρνηση του Αλίεντε το 1973, όταν πλήρωσε τους οδηγούς φορτηγών εκατομμύρια δολάρια για να παραλύσει την χώρα και να σταματήσει η διανομή προϊόντων.
Παραλύοντας την αγορά πετρελαίου και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, αυτόματα η οικονομία παραλύει, μιας και απευθείας θα βρεθούν ελλείψεις στην αγορά και θα αυξηθούν οι τιμές των προϊόντων. Σε συνδυασμό με αύξηση στην τιμή των πηγών ενέργειας και το κλείσιμο των κυρίων τραπεζών ο λαός θα ενοχληθεί και η κυβέρνηση θα υποχρεωθεί να πάρει πρωτοβουλία για την εξεύρεση λύσεων.
Παράλληλα μ’όλα αυτά η επίσημη ελληνική κυβέρνηση καλεί τους ηγέτες των αλβανικών κομμάτων στην χώρα αποδίδοντας τους τιμές αρχηγού κράτους, οι οποίοι τονίζουν ότι βλέπουν την Ελλάδα ως στρατηγικό σύμμαχο στην περιοχή και ότι οι ίδιοι δεν θεωρούν τους εαυτούς τους μακεδόνες, αλλά μάλιστα ο αλβανικός πληθυσμός καταπιέζεται από την άποψη αυτή. Το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών τονίζει, ότι θα έπρεπε να γίνονται σεβαστές οι διαφορές μέσα σε μια χώρα και δηλώνει ότι ανησυχεί από τις εξελίξεις σε βάρος των αλβανών της χώρας αλλά και της ελληνικής μειονότητας και καλεί την κυβέρνηση των Σκοπίων να επιδείξει σύνεση. Σε περίπτωση εκλογών καλεί όλους τους αλβανούς ηγέτες στην Αθήνα και επιστρατεύει ότι καλύτερο έχει σε επίπεδο πολιτικής επικοινωνίας και ενισχύει οικονομικά όλα τα κόμματα της αλβανικής μειονότητας.
Την ίδια στιγμή συνεχίζει η ελληνική κυβέρνηση (μέσω Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα) να διοργανώνει στην Ελλάδα και σε διάφορα μέρη των Βαλκανίων, σεμινάρια και συναντήσεις ΜΚΟ που τονίζουν ότι η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα Σκόπια είναι ανυπόφορη, ότι στην πράξη δεν υφίσταται δικαιώματα για πολλές κοινωνικές/μειονοτικές ομάδες και ότι οι διεθνείς οργανισμοί πρέπει πλέον να πάρουν θέση σ’αυτό το θέατρο του παραλόγου.(πώς κάνουν τα Σκόπια στο Συμβούλιο της Ευρώπης και το Ουράνιο Τόξο μέσω της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του στο ΕυρωΚοινοβούλιο; Έτσι ακριβώς)
Αφού γίνονται όλα αυτά ταυτόχρονα και έχει δημιουργηθεί εσωτερική κρίση στο κράτος, γίνονται διμερής συναντήσεις με τις κυβερνήσεις της Βουλγαρίας και της Αλβανίας, οι οποίες καταλήγουν σε μια τριμερή διάσκεψη και υπογραφή αμοιβαίου συμφώνου αλληλοβοήθειας και συνεργασίας σε περίπτωση παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων ομοεθνών τους στα Σκόπια.
Σε περίπτωση που τα Σκόπια συνεχίσουν να επιδεικνύουν σκληρή στάση (πράγμα δύσκολο), η ελληνική κυβέρνηση αναγκάζεται να επιβάλλει εμπάργκο απαιτώντας αύξηση των διακομετακομιστικών τελών και χρήση ελληνικών φορτηγών και οδηγών, από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Όταν το Κόσοβο ανακηρύξει την ανεξαρτησία του,η ελληνική κυβέρνηση προσφέρεται μαζί με Βουλγαρία και Αλβανία, να στείλει δυνάμεις οι οποίες θα διατηρήσουν την τάξη στην περιοχή.
Κάπου εκεί με κουρασμένο και εξαθλιωμένο πληθυσμό, η κυβέρνηση των Σκοπίων ζητάει συνθηκολόγηση και μπορεί να δεχτεί πλέον οποιοδήποτε όνομα.
Βέβαια το παραπάνω σχέδιο προϋποθέτει μια αποφασισμένη κυβέρνηση, μια ΕΥΠ που λειτουργεί σαν σοβαρή μυστική εταιρεία κι όχι σαν συνδικαλιστικό όργανο wannabe πρακτόρων που δουλεύουν οκτάωρο (αν είναι δυνατόν) και έξυπνους διπλωματικούς ελιγμούς. Και για όποιον αμφιβάλλει για την αποτελεσματικότητα τους ή πιστεύει ότι η Αμερική είναι μια χώρα όπου λειτουργεί δημοκρατικά ας μελετήσει τις επεμβάσεις που έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια καθώς και όλα τα βελούδινα πραξικοπήματα σε χώρες που βρίσκονται στο μαλακό υπογάστριο της (Νικαράγουα, Βενεζουέλα, Αϊτή), την κάθε είδους υποστήριξη που προσφέρει σε πολιτικούς που εκφράζονται υπέρ της (Μεξικό) κι ας καταλάβει πώς γίνεται η εξωτερική πολιτική σήμερα, που παρακαλάμε τα Σκόπια να συνομιλήσουν μαζί μας και ευχόμαστε να μην ξεκινήσουν τα Κατεχόμενα να ανοίγουν πρεσβείες στο εξωτερικό.
Provokator