Τα μεγάλα αδιέξοδα του ΠΑΣΟΚ...

. Ηρθε η ώρα να γίνει δύο κομμάτια . ... Του Στέφανου Ληναίου ... Εδώ και πολύ καιρό, το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε ένα μεγάλο αδιέξοδο. Και κιν...

.
Ηρθε η ώρα να γίνει δύο κομμάτια

. ...
Του Στέφανου Ληναίου
...
Εδώ και πολύ καιρό, το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε ένα μεγάλο αδιέξοδο. Και κινδυνεύει να γίνει σκέτη κωμωδία.
Με τη δημοσιοποίηση όμως της επιστολής Λαλιώτη, φοβάμαι ότι οδηγείται σε μια μεγάλη τραγωδία. Ίσως γιατί κανένας δεν έχει το κουράγιο και περισσότερο από όλους ο ίδιος ο Λαλιώτης, να συνειδητοποιήσει κάτι πολύ απλό: Ότι δεν βρισκόμαστε στον οραματικό Σεπτέμβρη του 1974 αλλά στο νεοφιλελεύθερο Οκτώβρη του 2007. Γι’ αυτό και όλα αυτά τα «ιδεολογήματα» της επιστολής του ακούγονται, φαίνονται και είναι, ιλαροτραγικά.
ΠΟΙΟΙ, θα επεξεργαστούν,θα διεκδικήσουν και θα εφαρμόσουν όλα αυτά τα μεγαλόπνοα προγράμματα κάποιου νέου ΠΑΣΟΚ; Κάποιοι λιγοστοί «ρομαντικοί» που απέμειναν; Ή ο Παπανδρέου και ο Χρυσοχοΐδης που αποκαλούν τον αντιαμερικανισμό μας «ΝΕΟ ΧΟΜΠΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ..»;
Ο Σημίτης που, μαζί με τον Μητσοτάκη και τον Κληρίδη, στηρίζει ακόμη το άθλιο, αμερικανόπνευστο, σχέδιο Ανάν; Ο άμετρα φιλόδοξος Βενιζέλος; Το υποδειγματικό, επαγγελματικό, στέλεχος Σκανδαλίδης; Ο κυκλοθυμικός Πάγκαλος; Ο Παπαντωνίου,ο Τζοχατζόπουλος και ο Χριστοδουλάκης, που "παρεγράφησαν" τα “ΛΑΘΗ” τους; Οι λοχαγοί του Ρέππα, του Τσουκάτου και του Πανταγιά;
Οι «εμπνευσμένες» φυσιογνωμίες του Αθανασάκη, της Μαριλίζας, της Βάσως και του Κουλούρη; Ή μήπως οι «επαναστάτες» Ανδρουλάκης, Δαμανάκη, Μπίστης; Kαι κάποιοι καινούργιοι Μανο-Ανδριανόπουλοι;
Ας το πάρουμε απόφαση λοιπόν: Το ΠΑΣΟΚ = ΚΙΝΗΜΑ, ολοκλήρωσε τους ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΟΥΣ στόχους του, στην πρώτη τετραετία. Έπειτα έγινε ένα ΠΑΣΟΚ = ΚΟΜΜΑ με αυτοσκοπό την ΕΞΟΥΣΙΑ.
Τώρα βρίσκεται στο ιστορικό σταυροδρόμι που βρέθηκαν όλα τα ΚΙΝΗΜΑΤΑ, στους αιώνες των αιώνων και διαλύθηκαν. Αυτό πρέπει να γίνει και τώρα. Να γίνει δυό κομμάτια.

Ένα μεγάλο κομμάτι του να παραμείνει ένα ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ, ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΕΝΟ, ΚΟΜΜΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ. Απόλυτα εξαρτημένο από τα ντόπια συμφέροντα, απαλλαγμένο από τους φορείς των ιδεών και απόλυτα δεμένο με τους ψηφοφόρους των απολαβών. Kαι πιστό στη νεοταξική ρήση: "Αν θέλεις να προκόψεις, κόψε τις απόψεις"... Εναλασσόμενο, με τη Ν.Δ., στα έδρανα μιας πλασματικής, κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Με βασικό γνώμονα, τη νεοφιλελεύθερη, κυβερνητική,φιλοσοφία: "Το μόνο Κόμμα που μπορεί να σταθεί στην εξουσία, σήμερα, είναι αυτό που υπηρετεί τα μεγάλα, ξένα, συμφέροντα. Με αμοιβή, ένα καλό ξεροκόμματο για τη στοιχειώδη επιβίωση των μη προνομιούχων...."

Και ένα άλλο μεγάλο κομμάτι του,να γίνει ένα νέο κίνημα ιδεών. Ή να ενωθεί με τους αμέτρητους, ανεξάρτητους, απλούς, υπεύθυνους Πολίτες που η εξουσία δεν είναι αυτοσκοπός τους. Που πιστεύουν ότι, μακροπρόθεσμα, οι ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ (και όχι οι καλές, κυβερνητικές, διαχειρήσεις ...) δεν χτίζονται από κάποιες απόλυτα ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΕΣ εξουσίες αλλά από ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΥΣ, ΣΥΝΕΠΕΙΣ, ΜΑΧΟΜΕΝΟΥΣ και ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.
Αν στο μεταξύ το χρήμα και ο καταναλωτικός αμοραλισμός, δεν μας έχουν κάνει όλους, βολεμένους, ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΥΣ, ΠΕΛΑΤΕΣ..