. Του Στέφανου Σιναπίδη http://sinapidistef.blogspot.com . Το μαρτύριο της σταγόνας υπομένουν από τις 16 Σεπτεμβρίου 2007 οι ψηφοφόροι του ...
Του Στέφανου Σιναπίδη
http://sinapidistef.blogspot.com
.
Το μαρτύριο της σταγόνας υπομένουν από τις 16 Σεπτεμβρίου 2007 οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, μετά από την ακολουθία των γνωστών γεγονότων και τον καταιγισμό των δηλώσεων Παπανδρέου και Βενιζέλου, που ενέσκηψαν μετά από την ήττα στις βουλευτικές εκλογές.
Το πληγωμένο σώμα του ΠΑΣΟΚ αντί να αρκεστεί σαν μια ενότητα να συνέλθει πρώτα από τα τραύματα του, δεύτερο να «γλείψει» τις πληγές του, και στην συνέχεια να αναζητήσει τα αίτια της αποτυχίας του, για να σχεδιάσει ορθά και νηφάλια την επανάκαμψή του στο πολιτικό στερέωμα, σύρθηκε εντέχνως με την μορφή του «μαρτυρίου της σταγόνας», σε έναν βιαστικό και συνοπτικό προγραμματισμένο «γαϊτανάκι» ανακρίσεων, προγραφών και καταλογισμού ευθυνών επί παντός επιστητού αλλά πρωτίστως και κυρίως επί του Γιώργου Παπανδρέου, στοχεύοντας στο «δένδρο» και παραβλέποντας το «δάσος».
Οι συνοπτικές διαδικασίες που εκπορεύτηκαν και εκτελέστηκαν από τα μέσα ενημέρωσης, στόχευαν στην άμεση καρατόμηση του Γιώργου Παπανδρέου με την ποδοσφαιρική λογική των ΜΜΕ, ότι ο προπονητής που χάνει η ομάδα του δύο φορές αποσύρεται για να λάβει την θέση του ο επόμενος και ούτω καθεξής, μέχρις ότου η τηλεοπτική ρουλέτα επιλέξει το κομματικό εκείνο πρόσωπο που θα μπορέσει να κερδίσει την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, αρκεί το πρόσωπο αυτό να «γράφει» στο γυαλί επικοινωνιακά με όρους μόνο τηλεοπτικούς, παραβλέποντας αν αυτό το πρόσωπο έχει σαφές πολιτικό στίγμα και προπαντός ιδεολογικό κεντροαριστερό υπόβαθρο.
Αλήθεια πόσοι από τους βουλευτές και στελέχη που τώρα πλέουν μένεα κατά του προέδρου, διανοήθηκαν ποτέ να αποσυρθούν όταν απέτυχαν κάποιες φορές, να εκλεγούν σε εκλογές και σε συγκεκριμένες αποστολές. Αντίθετα όλοι μετά από κάθε αποτυχία ευχαριστούσαν τους πολίτες που τους εμπιστεύτηκαν και δήλωναν παρόντες συνεχίζοντας την καριέρα τους.
Η εκλογική ήττα του ΠΑΣΟΚ λοιπόν, δεν είναι μόνο αποτέλεσμα λαθών του αρχηγού (όπως έντεχνα καλλιεργείται) αλλά συνισταμένη τεσσάρων παραγόντων:
1)Αστοχίας έμψυχου υλικού δηλ. έλλειψης συνεργατών και προσώπων που να αφουγκράζονται και να εκφράζουν άμεσα τις συλλογικές κοινωνικές ανάγκες και τις απαιτήσεις πολιτών και φορέων σε όλη την Ελλάδα και ιδίως στην περιφέρεια.
2)Απουσία ύπαρξης και προβολής προγραμματικού αντιπολιτευτικού λόγου, που να στοχεύει στο λογικό των πολιτών για να έχει διάρκεια και να τους συνοδεύει μέχρι τέλους και στην κάλπη ,και όχι μόνο καταγγελτικού αντιπολιτευτικού λόγου που δρά στο θυμικό των ψηφοφόρων πρόσκαιρα, με αποτέλεσμα να σβήνει με τις μέρες και να εκφυλίζεται την κρίσιμη ώρα της κάλπης
3) Έλλειψη ύπαρξης, οργάνωσης και δραστηριοποίησης περιφερειακών και τοπικών μηχανισμών διάχυσης και μεταφοράς των λόγων και δράσεων του πολιτικού φορέα του ΠΑΣΟΚ στην βάση και τους πολίτες, αποφεύγοντας έτσι την ενδιάμεση χρήση των μέσων ενημέρωσης που φιλτράρουν και παραμορφώνουν την πραγματικότητα ιδίως στην επαρχία, όπου ελλείπουν άλλες πολυφωνικές και ανεξάρτητες μορφές συλλογικής πληροφόρησης και βασιλεύει η κατευθυνόμενη μονομερή μορφή τηλεοπτικής πληροφόρησης
4) Αδυναμία προβολής ότι, το πρόσωπο του αρχηγού πρέπει οπωσδήποτε να διαθέτει πολιτικό και ιδεολογικό στίγμα με σαφές κατανοητό και εκφραστικό «ονοματεπώνυμο» το οποίο να συμπυκνώνει τις πραγματικές απαιτήσεις και να αναπτερώνει τις ελπίδες και τα οράματα των ψηφοφόρων.
Ο Ανδρέας θριάμβευσε με το σύνθημα της «αλλαγής» ο Σημίτης νίκησε με το σύνθημα του «εκσυγχρονισμού». Ο Γιώργος δεν πρόταξε κανένα σαφές σύνθημα που να διεισδύει στα ευρέα λαϊκά στρώματα να τα εμπνέει και να τα συνεγείρει.
Το ερώτημα από εδώ και πέρα είναι τι μέλλει γενέσθαι;
Η ανασύνταξη του ΠΑΣΟΚ και η μελλοντική νίκη δεν είναι θέμα μόνο αρχηγού, όπως δυστυχώς προβάλλεται κατά κόρον τελευταία .Αντίθετα πρέπει να παρουσιασθεί προς την ελληνική κοινωνία, η οποία θα επιλέξει εκείνο το ΠΑΣΟΚ που θα διαθέτει τα εξής δομικά χαρακτηριστικά:
α)σαφές άδολο κεντροαριστερό ίχνος
β) σχεδιασμό προγραμματισμένου κοινωνικού έργου
γ) μηχανισμό άμεσης παρουσίασης των μελλοντικών έργων και δράσεων σε κάθε γωνιά της χώρας και σε κάθε πολίτη
δ)αρχηγό που να μπορεί να συνδιαλέγεται με το «οικοδόμημα», δηλ. με τα οικονομικά συμφέροντα επί ίσοις όροις, χωρίς να εξαρτάται από αυτά, και να έχει διεθνή αναγνωρισιμότητα σαν μελλοντικός πρωθυπουργός.
Εν κατακλείδι: Οι πολίτες του ΠΑΣΟΚ στις 11 Νοεμβρίου 2007 καλούνται να επιλέξουν, εκείνον τον ηγέτη, που θα πλαισιώνεται από εκείνα τα άφθαρτα στελέχη, που θα έχουν εκείνο το σαφές πολιτικοϊδεολογικό στίγμα αναφοράς, που θα επιβεβαιώνει εκείνο το αξίωμα που ευρίσκεται βαθιά ριζωμένο στο κύτταρο των νυν και πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, που νιώθουν ότι: «το ΠΑΣΟΚ είναι η μόνη δυνατότητα της Αριστεράς να κυβερνήσει την χώρα».
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΙΛΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτεκόμουν στον τοίχο έξω από τις τουαλέτες και διάβαζα μια προκήρυξη, όταν ήρθε κοντά μου ο Δημήτρης. “Πως τα βλέπεις;” με ρώτησε. Δε τα έβλεπα καλά. Οι μέρες περνούσαν και τα μαθήματα χάνονταν, κι η εξεταστική μαζί… Στήριξε το χέρι του στον τοίχο δίπλα στο κεφάλι μου κι έσκυψε προς το μέρος μου.. “Κάτι μου λέει ότι θ’ αργήσουμε πολύ να πάρουμε πτυχίο…”. Συμφώνησα. Κι ανατρίχιασα. Ο Δημήτρης πάντα μου άρεσε πολύ. Είχε μακριά καστανόξανθα μαλλιά σε μπούκλες, έμοιαζε με αναγεννησιακό πίνακα, κι ένα κορμί γυμνασμένο που μου έβαζε ιδέες. Νιώθοντάς τον τόσο κοντά μου, με την ανάσα του να χαϊδεύει το μάγουλό, καθώς μου μιλούσε, πάθαινα κάτι…
“Δε γίνεται και τίποτα για να σπάσει τη μονοτονία” του είπα ελπίζοντας να καταλάβει… “Έχεις αρχίσει να βαριέσαι;”… Η ανάσα του στο μάγουλό μου. “Δεν έχεις κάτι για να περάσεις την ώρα σου;”… Με ρώτησε πως τα πάω με το φίλο μου, η σχέση μου με το Μιχάλη ήταν γνωστή εξάλλου.. Του είπα, ότι έχω μέρες να τον δω, είχε γυρίσει στο σπίτι του, όσο δεν γινόταν μαθήματα… “Σ’ έχει φάει η μοναξιά καημενούλα”, είπε κι ήρθε ακόμα πιο κοντά μου… Ύστερα, ξαφνικά, κόλλησε τα χείλη του στα δικά μου. Ξαφνιάστηκα, αλλά δεν άφησα την ευκαιρία να χαθεί.. τον φίλησα παθιασμένα, πεινασμένα, για να μη του μείνει καμία αμφιβολία ότι μου άρεσε.. Άπλωσε το χέρι του, εκείνο που δεν ακουμπούσε στον τοίχο, με αγκάλιασε από τη μέση κι ύστερα το χέρι του κατέβηκε στον πισινό μου… Με ξάφνιασε η απότομη επίθεση… έκανα να τραβηχτώ αλλά.. δεν έλεγε να χάσω τέτοια ευκαιρία. Συνέχισα να τον φιλάω, και συνέχισε να με χουφτώνει.. Μερικοί συμφοιτητές πέρασαν και μας κοίταξαν περίεργα.. Ο Δημήτρης κόλλησε τα χείλη του στη βάση του λαιμού μου και πέρασε αργά τη γλώσσα του πάνω από το δέρμα μου… κι εγώ ξέχασα τα πάντα… Τον άφησα να κάνει ότι θέλει, να με χουφτώνει και να με φιλάει με όλο τον κόσμο να μας βλέπει… Άρχισα να αναπνέω βαριά…
Μ’ έπιασε από τη μέση και περάσαμε πίσω από τον τοίχο, στο χώρο που ήταν οι τουαλέτες… Ευτυχώς ήταν άδειες. Μπήκαμε γρήγορα μέσα και κλειδώσαμε. Δε το πίστευα αυτό που έκανα, αλλά από τη μία είχα να κάνω σεξ τόσο καιρό, από την άλλη ο Δημήτρης, που πάντα ήθελα. Βρέθηκα αφημένη στα χεριά και τα χείλη του… Κολλημένη πάνω στην πόρτα της τουαλέτας, μ’ εκείνον να διασχίζει με τη γλώσσα του τη διαδρομή από το αυτί μέχρι τη βάση της μπλούζας μου, είχα παραλύσει και απλά ήθελα κι άλλο… Τα χεριά του σήκωσαν τη μπλούζα μου κι άρχισε να παίζει με τις ρόγες μου… Έσκυψε και τις πήρε στο στόμα του, στην αρχή απαλά, μετά πιο βίαια… δάγκωνα τα χείλη μου για να μη φωνάξω κι ακουστώ… Γονάτισε, ακολούθησε με τη γλώσσα του τη διαδρομή προς τα κάτω, πέρασε πάνω από τον αφαλό μου και πιο κάτω… Ξεκούμπωσε τη φούστα μου και την άφησε να πέσει στο πάτωμα όσο ακολουθούσε το δρόμο που είχε ανοίξει… κατέβαζε αργά το σλιπ μου με τη γλώσσα του να αφήνει πύρινα σημάδια στο κορμί μου, κρατούσα την αναπνοή μου, ακολούθησε τη γραμμή των μηρών μου προς τα κάτω, κι ύστερα προς τα πάνω ξανά…
Το κορμί μου είχε κάνει τόξο, το μουνάκι μου προτεταμένο μπροστά περίμενε τη σειρά του… “Το έχεις ξυρισμένο, τον φροντίζεις καλά τον Μιχαλάκη..” μουρμούρισε σχεδόν μέσα στο μουνί μου, έλιωνα και δεν μ’ ένοιαζε καθόλου για το Μιχαλάκη εκείνη τη στιγμή… Άπλωσα τα χέρια μου μέσα σε αυτές τις καστανόξανθες μπούκλες που τόσο καιρό χάζευα από μακριά, και έφερα το κεφάλι του πιο κοντά μου, τη γλώσσα του πιο βαθιά μέσα μου.. Με γύρισε απαλά, και βρέθηκα στηριγμένη με το πρόσωπο προς την πόρτα αυτήν τη φορά, και τη γλώσσα του να φλογίζει και τις δύο μου τρυπούλες… Ένιωσα δύο δάχτυλα να μπαίνουν στο μουνάκι μου και σχεδόν φώναξα… η γλώσσα του εξερευνούσε ταυτόχρονα την κωλοτρυπίδα μου και με τρέλαινε από ηδονή…
Ανασηκώθηκε και αγκάλιασε τα στήθη μου… Τον ένιωθα κολλημένο πάνω μου, σκληρό, έτοιμο κάτω από το τζιν του… Γύρισα κι άρχισα να τον φιλάω με τον ίδιο τρόπο.. Σήκωσα το μπλουζάκι του κι ακολούθησα την ίδια διαδρομή, μέχρι το κούμπωμα του τζιν του, το άνοιξα, ελευθέρωσα τον ερεθισμένο του πούτσο και τον πήρα στο στόμα μου… Έσπρωξε με δύναμη και κόντεψε να με πνίξει, το κεφάλι μου χτύπησε στην πόρτα της τουαλέτας, αλλά δε μ’ ένοιαζε τίποτα. Τον είχα εκεί, και ήταν δικός μου… Ήταν χοντρός και όχι πολύ μεγάλος, αλλά τον ήθελα παντού μέσα μου… “Ρούφα, ρούφα” ψιθύριζε, προσπαθώντας να μην ακουστεί απέξω… Κατέβασα το παντελόνι του και πήρα στο στόμα μου τα μπαλάκια του ρουφώντας τα και κάνοντας τον να βογκήξει από ηδονή… Αν υπήρχε κάποιος έξω σίγουρα θα άκουγε περίεργα πράγματα…
Με έπιασε από τις μασχάλες και με ξανασήκωσε στα ποδιά μου… Με ακούμπησε ξανά στον τοίχο αυτή τη φορά, στάθηκε πίσω μου και τον ένιωσα να χώνεται στο μουνάκι μου.. Η καυτή του ανάσα ήταν στο σβέρκο μου και με τρέλαινε. Το μουνάκι μου ήταν μουσκεμένο και ορθάνοιχτο να τον δεχτεί… “Αχ, πουτανάκι, πουτανάκι”… μουρμούριζε μέσα στα μαλλιά μου, καθώς μπαινόβγαινε μέσα μου… τραβήχτηκε και τον ένιωσα να ψάχνει την πίσω είσοδο… Ήμουν τόσο υγρή που δεν δυσκολεύτηκε να μπει… Τα δάχτυλά του έπαιζαν με το μουνάκι μου όσο μου γαμούσε τον κωλαράκι, τον άκουγα να μουρμουρίζει πόσο τυχερός ήταν ο Μιχαλάκης. Έχυσα πάνω στα δάχτυλα του πάνω από μία φόρα, πριν νιώσω το καυτό του σπέρμα να με γεμίζει…. έμεινε για λίγο εκεί, ακίνητος, τον ένιωσα να μαλακώνει και να πέφτει μέσα στον κώλο μου.
Ύστερα τραβήχτηκε, κι εγώ εντελώς αυθόρμητα έσκυψα μπροστά του και τον έγλυψα μ’ ευγνωμοσύνη… Μου χάιδεψε τα μαλλιά και με βοήθησε να σηκωθώ… Κουμπωθήκαμε όπως - όπως, κι ανοίξαμε την πόρτα… Σχεδόν όλη η σχολή ήταν μαζεμένη εκεί έξω… Ο Δημήτρης μ’ έσπρωξε μπροστά, και ψιθύρισε στο αυτί μου “τουλάχιστον σπάσαμε τη μονοτονία, έτσι;”. Πέρασα γρήγορα ανάμεσα από όλους αυτούς, γνωστούς κι αγνώστους που σφύριζαν επιδοκιμαστικά κι εξαφανίστηκα…
α)σαφές άδολο κεντροαριστερό ίχνος
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΟ ΙΧΝΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΝΑ ΔΩΣΕΟ Ο ΓΑΜΠΡΟΣ ΤΟΥ ΜΠΑΚΑΤΣΕΛΛΟΥ, Ο ΚΟΛΛΗΤΟΣ ΤΗΣ ΝΤΟΡΑΣ ΚΑΙ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΑΚΗ
β) σχεδιασμό προγραμματισμένου κοινωνικού έργου
Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΞΑΘ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΑ ΜΕ ΕΝΤΟΝΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΛΑΙΚΙΣΜΟΥ
γ) μηχανισμό άμεσης παρουσίασης των μελλοντικών έργων και δράσεων σε κάθε γωνιά της χώρας και σε κάθε πολίτη
ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΕΠΑΝΩ
δ)αρχηγό που να μπορεί να συνδιαλέγεται με το «οικοδόμημα», δηλ. με τα οικονομικά συμφέροντα επί ίσοις όροις, χωρίς να εξαρτάται από αυτά, και να έχει διεθνή αναγνωρισιμότητα σαν μελλοντικός πρωθυπουργός.
ΤΟ ΕΙΠΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ, ΣΚΙΑΓΡΑΦΕΙΣ ΤΟ ΓΑΠ
Εν κατακλείδι: Οι πολίτες του ΠΑΣΟΚ στις 11 Νοεμβρίου 2007 καλούνται να επιλέξουν, εκείνον τον ηγέτη, που θα πλαισιώνεται από εκείνα τα άφθαρτα στελέχη,
ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΝΝΟΕΙΣ ΜΙΛΕΝΑ, ΛΟΒΕΡΔΟ, ΠΑΧΤΑ, ΚΟΥΛΟΥΡΗ, ΝΕΟΝΑΚΗ, ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, ΚΑΙΛΗ ΚΤΛ
που θα έχουν εκείνο το σαφές πολιτικοϊδεολογικό στίγμα αναφοράς,
ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΜΗ ΛΕΕΙ ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΕ ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΤΑ ΔΕΞΙΑ ΟΠΩΣ ΧΘΕΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ΣΤΟ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ
που θα επιβεβαιώνει εκείνο το αξίωμα που ευρίσκεται βαθιά ριζωμένο στο κύτταρο των νυν και πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, που νιώθουν ότι: «το ΠΑΣΟΚ είναι η μόνη δυνατότητα της Αριστεράς να κυβερνήσει την χώρα».
ΑΣ ΡΩΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙ
Φοβερός ο Σκανδαλίδης στον Αλτερ! Είπε ότι ακριβώς σκέφτεται ο μεσος Πασόκος!
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυγνωμονούμε τους Πασόκους, θα βγάλουν τον Γιώργο πρόεδρο και θα μείνει ο Καραμανλής 1-2 τετραετίες ακόμα στην εξουσία.
Giorgos for ever
Για να βγαίνει ο Λιβάνης από τη ναφθαλίνη και να τάσσεται υπέρ του Γιώργου, σημαίνει ότι ο Βαρδινογιάννης ποντάρει χροντρά στη ΝΔ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτέλνει τον υποτακτικό του Λιβάνη σαν αβανταδόρο να στηρίξει το κουτσό άλογο κι έτσι εξασφαλίζεται άνετη διαδρομή για το κουρασμένο άλογο ΝΔ.
Άμα έχεις χρήμα, μπορείς και κινείς τα πιόνια όπως επιθυμείς.
Αυτοί οι άλλοι δεν ενδιαφέρονται για τον Κοτζιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλωστε ο Γιωργάκης έχει κάνει τόσες πολλές γκάφες που αυτή η συνεργασία του ωχριά μπροστά στις υπόλοιπες. Του αρκούν οι συμβουλές του αδελφού του Νίκου.
--------------------------------
Από post στο blog του Βενιζέλου.
Σιγά,σιγά ανακαλύπτουν κι άλλοι τον ρόλο του Νίκου Παπανδρέου.
Το είπα και το απόγευμα.Οπου υπάρχει καπνός,υπάρχει και φωτιά
Δολοπλόκος
Στο χωριό μου, που έχει ελάχιστους ψηφοφόρους η Ν.Δ. πήρε το 65% των ψήφων. Γνωρίζω έναν -έναν αυτούς τους ανθρώπους. Γνωρίζω και εκείνους που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, Συν. και ΚΚΕ. Λυπάμαι που το λέω, αλλά δε μου φεύγει από το μυαλό εκείνη φράση του Τρικούπη:"Ανθ' ημών ο Γουλιμής!"
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω πολλές δεκαετίες στην πλάτη μου και έχω ζήσει και τη δικτατορία του Μεταξά ακόμα. Έχω πολλές απογοητεύσεις πολιτικής συμπεριφοράς του λαού μας. Δεν είναι η παιδεία που ευθύνεται. Είναι η "μόρφωση" που παίρνει ο καθένας από το κάθε είδους περιβάλλον του: οικογενειακό, κοινωνικό, προσωπικό, ιδιοσυγκρασιακό, ιστορικόπολιτικό. Γι αυτό μπορείς να δεις συνδικάτα πνευματικών ανθρώπων να διοικούνται από αρτηριοσκληρωτικούς και συνδικάτα οδοκαθαριστών από ανοιχτά μυαλά. Αλλά αυτά δεν έχουν παρά περιορισμένη εμβέλεια. Η κεντρική εξουσία όμως αν ανατεθεί σε αρτηριοσκληρωτικούς, που το πιστεύω τους περιορίζεται στο χώρο του πορτοφολιού τους, τότε για τη χώρα κάθε χρόνος που περνά μ' αυτούς χάνει βήματα βελτίωσης της ζωής του λαού της. Όσον αορά την προεδρία του ΠΑΣΟΚ θα έλεγα απλά: αν είναι να εκλεγεί κάποιος πρόεδρος που δεν έχει παρά ταυτόσημη πολιτική με της Ν.Δ. τότε ποιος ο λόγος να είναι κανένας οπαδός του ΠΑΟΚ; Έτσι εξηγείται γιατί η Ν.Δ. δείχνει την προτίμησή της προς τον ένα από τους δύο. Γιατί διακρίνει πως οι ψηφοφόροι της δεν έχουν λόγο να την εγκαταλείψουν ποτέ. ΄Θα έχει επομένως εξασφαλισμένη την εξουσία για πολλέ τετραετίες. Όμως λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο. Και ξενοδόχος εδώ είναι ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ που δε θα ξεγελαστεί από καμια σειρήνα.
ΥΓΙΑΙΝΕΤΕ
ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΕ ΝΕΑ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ.
ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΤΗΣΙΜΟ ΜΑΣ
ΣΤΙΣ ΑΙΩΝΙΕΣ ΟΥΡΕΣ
ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΣΠΡΑΚΤΟΡΑ.
ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΟΥΛΕΜΑ ΤΗΣ ΔΗΘΕΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ ΦΟΡΩΝ ΚΑΙ Η ΕΠΙΒΟΛΗ ΝΕΩΝ.
Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΜΑ.
Ο ΦΟΡΟΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΘΑ ΕΠΙΒΑΡΥΝΕΙ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΟΣΑ.
ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟ ΔΟΥΛΕΜΑ ΞΕΠΕΡΝΑΕΙ ΚΑΘΕ ΟΡΙΟ ΥΠΟΤΙΜΑΤΑΙ Η ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΜΑΣ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΑΤΑ.
Η ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΑΝΗΛΘΕ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ.
ΓΙΩΡΓΑΡΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ
03/10/07
Χ.Α.Α. 5148 ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ
Ο Γιωργαρος ο θαυματοποιος το
εβαλε αμετι μοχαμετι να μας
δωσει πισω οτι μας αρπαξαν τα
φαιοπρασινα λαμογια με αρχηγο
του στησιματος αυτον τον
πισωγλεντι τον ΛΑΜΠΡΟΥ.
ΓΑΠ μη και χασεις αυτο τον
απατεωνα τον ΛΑΜΠΡΟΥ.
Τα λαμπροχαρτα να τα βαλετε μαζι
στον λοκω σας.
Ο μαλακας(που τωρα ομως πινει
πρασινο αιμα) που δεν προσεχε.