Ένα έγκλημα που αποσιωπάται...

...από τον κ. Γιάννη Μαρίνο .. Του Διονύση Κατρανίτσα Μέλους Διοικούσας Επιτροπής της ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ... Διαβάζοντας το άρθρο του κ...

...από τον κ. Γιάννη Μαρίνο
..
Του Διονύση Κατρανίτσα
Μέλους Διοικούσας Επιτροπής
της ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ
...
Διαβάζοντας το άρθρο του κ. Μαρίνου στο ΒΗΜΑ της Κυριακής (21 Οκτωβρίου 2007) το πρώτο συμπέρασμα σου είναι πως πρόκειται για προσωπική ρεβάνς κατά των διαπρεπών κονδυλοφόρων της αριστερής αντίδρασης , όπως ο ίδιος αναφέρει, αλλά καταλήγει σε μια ανοικτή πρόκληση στους : «πολέμιους της κάθε απαγόρευσης στο κάπνισμα, στη χρήση ναρκωτικών, στην εγκληματική χρήση της ελευθερίας του λόγου(!!!) και της τέχνης (!!!)» μια επίθεση τελικά στον φιλελευθερισμό.
Τα επιχειρήματά του ξεκινούν από τον συσχετισμό της χρήσης κάνναβης με την εκδήλωση σχιζοφρένειας και αυτό ισχυρίζεται πως αποτελεί απόδειξη οτι η αποποινικοποίηση της χρήσης των ναρκωτικών ουσιών ( μιλώντας για την Μ. Βρετανία) – μαζί με την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης όπως συμπεραίνει πιο κάτω- είναι μια αποτυχία.
Πρώτον, λοιπόν, στην Μ. Βρετανία δεν υπάρχει αποποινικοπίηση της χρήσης ναρκωτικών ουσιών, και βέβαια η κάνναβη δεν πωλείται νόμιμα όπως ψευδώς αναφέρετε αλλά αντίθετα με τα νομοθετήματα : Misuse of Drug Act (1971) και Controlled drug Act (1985) προβλέπονται ποινές αυστηρότερες και από τον ελληνικό ποινικό κώδικα (πχ για προσωπική χρήση χασίς φυλάκιση 2 ετών). Αυτό που ξεκίνησαν να εφαρμόζουν, μαζί με την χρηματοδότηση του Συστήματος Υγείας για την αντιμετώπιση των χρηστών ναρκωτικών ουσιών ως ασθενείς και όχι ως ποινικούς, είναι η προσπάθεια να μην υπάρχουν συλλήψεις για προσωπική χρήση κάνναβης που δεν είναι επαναλαμβανόμενη και δεν συνοδεύεται από βίαιη ή άλλη παράνομη συμπεριφορά.
Τώρα όσο αφορά τον συσχετισμό της χρήσης κάνναβης με την εκδήλωση σχιζοφρένειας το ACMD (Advisory Council on the Misuses of Drugs συμβουλευτικός οργανισμός της κυβέρνησης της Ην.Βρετανίας ) αναφέρει πως : «η χρήση της κάνναβης αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης σχιζοφρένειας κατά 1%» βασισμένο στην ανάλυση των Peter Reuter και Alex Stevens. Επίσης το Εθνικο Ίδρυμα Ιατρικών Ερευνών (πάλι της Ην.Βρετανίας), που αναφέρει ο κ. Μαρίνος σε μία και μοναδική έρευνά του για την χρήση της κάνναβης (Drugs and addiction, ecstasy and cannabis, Nigel Birdsall 2002) καταλήγει: «Δεν υπάρχουν πειστικές (convincing) αποδείξεις για πρόκληση μόνιμων βλαβών στην δομή του εγκεφάλου (από την χρήση της κάνναβης), υπάρχει όμως η πιθανότητα η κάνναβη να δημιουργήσει μια ψυχοπαθολογική κατάσταση σε μικρό αριθμό χρηστών.»
Και πάλι, αν και η Μ. Βρετανία δεν έχει αποποινικοποιήσει την χρήση των μαλακών ναρκωτικών όπως η κάνναβη, έχει καταφέρει με την τακτική της να μειώσει τον αριθμό των χρηστών και όχι να τον αυξήσει όπως ψευδώς αναφέρετε. Στον γενικό πληθυσμό από το 28,2% στο 21,4% μέσα σε λιγότερο από μιά δεκαετία και στους ανήλικους από το 10,9% στο 8,7%.
Αν κ. Μαρίνο θέλετε μπορώ να αναφερθώ και στο παράδειγμα της Ολλανδίας (στην οποία αναφέρετε πάλι ψευδώς πως η αποποινικοποίηση αυξάνει τον αριθμό των θυμάτων) που κατάφερε να έχει ένα σταθερό – και όχι αυξανόμενο όπως στην χώρα μας – αριθμό χρηστών 25000-28000 και να έχει τον χαμηλότερο ποσοστό θανάτων από ναρκωτικά στην Ευρώπη (2,4 θάνατοι/ εκατομμύριο κατοίκων) μαζί με τον μέσο όρο ηλικίας των χρηστών στα 38 έτη – όταν στην Ελλάδα η μέση ηλικία χρηστών ναρκωτικών ουσιών είναι κάτω των 20 και βαίνει μειούμενη σύμφωνα με την World Drug Report 2007 του ΟΗΕ.
Επειδή κ. Μαρίνο κλείνετε το άρθρο σας απαιτώντας από τους συνηγόρους της αποποινικοποίησης των ναρκωτικών να ζητήσουν συγγνώμη – αν και δεν καταλαβαίνω γιατί – εσείς δεν πρέπει να ζητήσετε συγγνώμη για τα λανθασμένα «τεκμήρια» που χρησιμοποιήσατε;