Η τακτική Καραμανλή στο σκοπιανό...

... Του Αγίου ... Για πρώτη φορά ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και τα ΜΜΕ στην Ελλάδα δείχνουν να κατευθύνουν τις δυνάμεις τους και την επ...

...
Του Αγίου
...
Για πρώτη φορά ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και τα ΜΜΕ στην Ελλάδα δείχνουν να κατευθύνουν τις δυνάμεις τους και την επιρροή τους στη κοινή γνώμη, ώστε να κλείσει η προστριβή για την ονομασία της ΠΓΔΜ.
Όλοι μοιάζει να έχουν αφήσει τον πρωθυπουργό να κινηθεί ελεύθερα όχι μόνο στο εξωτερικό, αλλά και στο εσωτερικό. Έτσι, επιθετικά και συντονισμένα συμπεριφέρνονται ως να μην υπήρξαν ποτέ τα δύο συμβούλια των πολιτικών αρχηγών υπό τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Καραμανλή, για την υπόθεση και σαν να μην καθορίστηκε στο δεύτερο εξ αυτών, τον Απρίλιο του 1992, η διπλωματική γραμμή – όχι στον όρο ή παράγωγο του όρου «Μακεδονία» -που αποτέλεσε κενό γράμμα και τελικά σκέτη προπαγάνδα για εσωτερική αποκλειστικά κατανάλωση. Αν το συμβούλιο αυτό ήταν λάθος -που ήταν κατά τη γνώμη μου – θα έπρεπε από τη στιγμή που συνειδητοποιήθηκε το πρόβλημα να αλλάξει η απόφαση με τον ίδιο ή διαφορετικό, αλλά πάντως διακομματικό, τρόπο.
Ο λαϊκισμός όμως και η πατριδοκαπηλία, καθώς και η βαθειά περιφρόνηση του πολιτικού συστήματος προς τον πολίτη δεν το επέτρεψαν.
Τώρα ο κ. Καραμανλής παίζει πάλι με το συναίσθημα του Έλληνα επιχειρώντας να ρυμουλκήσει τη κοινή γνώμη σε μια άδηλη υπαναχώρηση. Προβάλει επιθετικά την επιλογή του veto, όχι βέβαια για να φοβίσει τα Σκόπια, που καλά γνωρίζουν τις δυσκολίες στην άσκηση του και τις συνέπειες που συνεπάγεται και για την Ελλάδα, αλλά για να «περάσει» πιο ανώδυνα την αποδοχή της σύνθετης ονομασίας στην οποία αντιδρά ακόμη, σύμφωνα με τις τελευταίες μετρήσεις, το 65%-75% του ελληνικού λαού.
Η κρίση δηλαδή με τα Σκόπια έχει μορφοποιηθεί κατάλληλα για εσωτερική κατανάλωση. Το σχέδιο προβλέπει επιθετική κίνηση της ελληνικής πλευράς με επαναφορά της ονομασίας Republika Μakedonija- Skopje, που είχαμε δεχθεί το ’95, επί υπουργίας Πέτρου Μολυβιάτη, αλλά είχαν απορρίψει τότε οι Σκοπιανοί, αντιπροτείνοντας το Republika Μakedonija- Skopje για τις διμερείς σχέσεις και τους διεθνείς οργανισμούς και Republica Μakedonija ως διεθνή και συνταγματική ονομασία. Πράγμα που δεν έγινε αποδεκτό από την ελληνική πλευρά.
Ρωτώ λοιπόν και εγώ, τώρα: Αν έτσι έχουν τα πράγματα, γιατί απορρίψαμε το ’92 την πρόταση των μεσολαβητών του ΟΗΕ για την πρώην Γιουγκοσλαβία, λόρδου Οουεν και Σάιρους Βανς, για αναγνώριση του νέου κράτους με την ονομασία «Νova Μakedonja»; Γιατί με τη στάση αυτή δώσαμε την δυνατότητα σε λίγους μήνες να ενταχθεί η όμορος χώρα στον ΟΗΕ με το όνομα «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» (ΠΓΔΜ) και έκτοτε να αναγνωρισθεί σχεδόν από όλο το κόσμο με το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας; Είναι προτιμότερο το Republika Μakedonija- Skopje από το Νova Μakedonja;
Αυτοί που έχουν ευθύνη για την «εθνική διολίσθηση» και για όσα εξευτελιστικά μεσολάβησαν δεν θα απολογηθούν στους Έλληνες, που συνειδητά παραπλανούσαν επί 15 χρόνια; Μήπως θα μας ζητήσουν και τα ρέστα από πάνω;