Τα blogs είναι το σύγχρονο αντάρτικο...

Τι έγραψε το Press-gr στο NEMECIS Στη συνέχεια (ανα)δημοσιεύουμε και το κείμενο που έγραψε το Press-gr στο πλαίσιο της παραπάνω έρευνας το...

Τι έγραψε το Press-gr στο NEMECIS

Στη συνέχεια (ανα)δημοσιεύουμε και το κείμενο που έγραψε το Press-gr στο πλαίσιο της παραπάνω έρευνας του NEMECIS. Διαβάστε τι πιστεύουμε για την "ανωνυμία", την ελευθερία της έκφρασης, την αμεσότητα της επικοινωνίας, τη λογοκρισία, τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, τον έλεγχο στην πληροφόρηση, τις ανατροπές που φέρνουν τα blogs, τη δημοσιογραφία των πολιτών και γιατί "το Press-gr είστε εσείς!"

Είναι γεγονός ότι πολλά, αν όχι τα περισσότερα, blogs εμφανίζονται ανώνυμα. Κυρίως αυτά που δεν είναι προσωπικά ημερολόγια αλλά έχουν παρεμβατική μορφή, φιλοξενούν σχόλια και απόψεις. Ναι, η ανωνυμία είναι μια μορφή ελευθερίας αλλά δεν πρέπει να περιορίσουμε σε αυτό το κομμάτι το θέμα της ελευθερίας.
Συνολικά το διαδίκτυο δίνει τις προϋποθέσεις μιας «επανάστασης» στην πληροφόρηση, στην έκφραση, στον διάλογο, στην ανταλλαγή ιδεών. Αυτή η δυναμική που κρύβει, απειλεί με μεγάλες ανατροπές που φοβίζουν όσους ελέγχουν σήμερα τις δομές της πληροφόρησης.

Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, σήμερα η ελευθερία της έκφρασης μόνο κατ’ επίφαση ισχύει. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι και στον τομέα αυτό έχεις τόση ελευθερία όση μπορείς να αγοράσεις. Επομένως, η ελευθερία μειώνεται όσο περιορίζεται και αυτή η «αγοραστική δύναμη».
Αυτή είναι η διαφορά που σηματοδότησε το διαδίκτυο και ειδικότερα τα blogs. Σε μια εποχή χειραγώγησης, η οποία συντελείται με ύπουλους μηχανισμούς καταστολής και όχι τις ανοικτές συγκρούσεις του παρελθόντος, τα blogs προσφέρουν την διέξοδο. Και η ανωνυμία, υπό την έννοια αυτή, αποτελεί εγγύηση, εργαλείο αντίστασης στην προσπάθεια ποδηγέτησης συναισθημάτων, πληροφοριών, ιδεών και αξιών. Τα blogs είναι κατά τη γνώμη μας το σύγχρονο «αντάρτικο».
Από τη στιγμή που το παιχνίδι είναι «σημαδεμένο», η ανωνυμία είναι μια μορφή «παρανομίας» που γίνεται επιβεβλημένη προϋπόθεση ύπαρξης και παρουσίας.
Βέβαια, μπορεί να ισχυριστεί και δικαιολογημένα κανείς ότι η ανωνυμία κρύβει κινδύνους. Από τη δική μας εμπειρία, μπορούμε να πούμε ότι αυτή η προσέγγιση είναι η εύκολη και η βιαστική. Όσο κι αν ακούγεται αντιφατικό, η ανωνυμία οδηγεί σε βάθος χρόνου σε συμπεριφορές υψηλής υπευθυνότητας. Όσοι μας παρακολουθούν τακτικά, μπορούν να το διαπιστώσουν.
Κάνει λάθος όποιος νομίζει ότι η ανωνυμία ισοδυναμεί με την αυθαιρεσία και την ανευθυνότητα. Το blogging έχει τους δικούς του κανόνες, για όποιον θέλει να έχει ακροατήριο και να μην απομονώνεται, να μην φθίνει. Η τυπολατρεία, η σοβαροφάνεια και η μυθοποίηση της αυθεντίας δεν συμπεριλαμβάνονται φυσικά στους κανόνες αυτούς…
Μάλιστα η αμεσότητα της επικοινωνίας, της αντίδρασης, του σχολίου ανεβάζει -αργά ίσως αλλά σταθερά- τον πήχη. Το έχουμε παρατηρήσει κι εμείς στη δική μας λειτουργία. Οι παρατηρήσεις, τα σχόλια που μας έρχονται -ακόμη και τα αρνητικά έως υβριστικά αρκετές φορές σχόλια-, μας υποχρεώνουν να γινόμαστε πιο προσεκτικοί, πιο υπεύθυνοι. Να βελτιωνόμαστε.

.
Να σημειώσουμε ένα παράδειγμα. Σε μια εφημερίδα, σε ένα περιοδικό ή σε ένα ηλεκτρονικό μέσο ενημέρωσης οι αντιδράσεις του κοινού «φιλτράρονται» και φυσικά ελάχιστες ή και καθόλου δημοσιοποιούνται. Στο blog αυτό δεν συμβαίνει. Η αμεσότητα και η δημοσιότητα της αντίδρασης είναι κύριο χαρακτηριστικό. Κι αυτή είναι η μεγάλη δύναμη του που παράγει και τα υπόλοιπα αποτελέσματα.
Γι’ αυτό κι εμείς, επιμένουμε να μην βάζουμε «λογοκρισία» στα σχόλια των αναγνωστών του Press-gr, διαγράφουμε μόνο ορισμένα όταν είναι εξόφθαλμη προσπάθεια σαμποταρίσματος με π.χ. ατελείωτα «σεντόνια». Κι έχουμε παρατηρήσει ότι με την πάροδο του χρόνου, δικαιώνεται αυτή η επιλογή. Υποχωρούν όσοι κινούνται με κακόβουλη διάθεση, δεν βρίσκουν ανταπόκριση. Απομονώνονται.
Ακολουθώντας αυτή την τακτική, δείχνουμε ότι σεβόμαστε στην πράξη την ελευθερία, ότι αυτοδεσμευόμαστε στη σχέση που έχουμε αναπτύξει με τους 5.000 και πλέον «επισκέπτες», επί καθημερινής βάσης, του Press-gr και ότι προσπαθούμε να μην παρεκκλίνουμε απ’ αυτήν.
Το γεγονός άλλωστε ότι καθένας είναι ελεύθερος να συμμετάσχει, να σχολιάσει, να κριτικάρει, αλλά και να διακόψει την "επίσκεψή του" οποιαδήποτε στιγμή, χωρίς καμία τυπική υποχρέωση, δείχνει ότι βρισκόμαστε κι εμείς υπό τη διαρκή κρίση και τον έλεγχο του κοινού που μας διαβάζει, που «συμμετέχει» στο Press-gr.

Πρέπει να τονίσουμε εδώ ότι το κοινό της blogοσφαιρας είναι από τα πιο πρωτοποριακά. Από τα πιο απαιτητικά. Από τα πιο «υποψιασμένα» και τα πιο δυναμικά. Τα κείμενα που φιλοξενούν τα blogs είναι αψευδείς μάρτυρες. Αν τα διάβαζαν κι αν τα πρόσεχαν, πολλοί διευθυντές παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης ή πολιτικοί πιστεύουμε ότι θα είχαν πολλά να επωφεληθούν. Και δεν έχει πραγματικά καμιά σημασία αν υπογράφει κάποιο κείμενο ο τάδε ή ο δείνα ή αν είναι ανώνυμο. Αν μάλιστα η σχέση αυτή πάει να γίνει ιδιοτελής, να στηριχθεί π.χ. στο κέρδος, αυτομάτως είναι και «τελειωμένη». Δεν μπορεί παρά να είναι λοιπόν ζημιογόνα τα επιτυχημένα blogs, αυτά που τουλάχιστον έχουν πολιτικό περιεχόμενο.
Αντιθέτως, βλέπουμε πολλές φορές οι αντιδράσεις των κατεστημένων μέσων ενημέρωσης να χαρακτηρίζονται από κομπλεξισμό. Τα blogs θεωρούνται «παρακατιανά» αλλά η πραγματικότητα είναι ότι πολλές φορές έχουν βάλει τα γυαλιά στα παραδοσιακά media τα οποία τότε αναγκάζονται να τρέχουν πίσω τους. Αν και ακόμη και τότε προσπαθούν να τα «λεηλατήσουν». Μπορούν όμως να σταματήσουν τον χείμαρρο; Πολύ περισσότερο όταν «κουβαλάει» σημαντικές διεργασίες που γίνονται μέσα στην ελληνική κοινωνία.
Η επανάσταση – κι αυτό που τελικά φοβίζει- είναι ότι πλέον αναπτύσσεται η δημοσιογραφία των πολιτών μέσα από τα blogs. Όπως σχολίασε και ο Jean Μarie Colombani, "οι δημοσιογράφοι έχουν χάσει το μονοπώλιο του ρόλου τους στη μετάδοση πληροφοριών, τους ανταγωνίζεται το ίδιο το κοινό τους". Αυτή η ανερχόμενη, δυναμική μορφή δημοσιογραφίας είναι μια μορφή άμεσης δημοκρατίας. Φαντασθείτε τι σημαίνει αυτό για τα ανώτερα κλιμάκια της εξουσίας, μηντιακής και δημόσιας. Αυτοί που λοιπόν φοβούνται τα blogs είναι οι πάσης φύσεως «προστάτες» της κοινωνίας, των θεσμών, των πληροφοριών, των ανθρώπων.

.

Είμαστε πάρα πολύ αισιόδοξοι για τη συνέχεια. Πιστεύουμε ότι καταφέραμε να κάνουμε πιο μαζικό το πολιτικό blogging στη χώρα μας. Υπόθεση πολλών και με επιτυχία. Αυτό φαίνεται όχι μόνο από την επισκεψιμότητα αλλά και το ότι αυτές οι χιλιάδες δεν διαβάζουν απλώς αλλά συμμετέχουν στη διαμόρφωση του Press-gr. Με ειδήσεις, σχόλια, παρασκήνια, ιδέες, κριτική που θα ζήλευαν πολλοί επαγγελματίες δημοσιογράφοι. Γι’ αυτό λέμε και το εννοούμε «Το Press-gr είστε εσείς».