Υπάρχει η τετραετία...

...ή μονο προεκλογικές χρονιές; . Του Θεοδόση Λαμπρόπουλου Φοιτητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών . Βιώνοντας καθημερινά την θλιβερή...

...ή μονο προεκλογικές χρονιές;
.
Του Θεοδόση Λαμπρόπουλου
Φοιτητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
.
Βιώνοντας καθημερινά την θλιβερή ανυπαρξία πολιτικής πρωτοβουλίας και δράσης, σε κάθε έκφανση κοινωνικής δραστηριότητας, διερωτώμαι - όπως φαντάζομαι πράττουν και άλλοι ανήσυχοι πολίτες - πώς είναι δυνατόν να επιτευχθεί το ανεξαρτήτου κομματικής προέλευσης πολιτικό όραμα, των δεκαετιών του '90 και '00, της σύγκλισης δηλαδή του ελληνικού κοινωνικοπολιτικού οικονομικού status quo με αυτό που ονομάζουμε ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Πώς δηλαδή μπορούμε να φτάσουμε ή έστω να πλησιάσουμε τα μεγάλα κράτη - ατμομηχανές της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συμμετέχουν στο λεγόμενο ευρωπαϊκό κεκτημένο. Προς το παρόν, ούτε κατά διάνοια.
Καθώς η πολιτική διαφθορά ωσάν ανίατη μάστιγα προσβάλλει θεσμούς και φορείς αλλοιώνοντας ακόμα και διαδικασίες μέχρι πρόσφατα αδιάβλητες (βλ. πανελλήνιες εξετάσεις) και ενώ ο διοικητικός μηχανισμός βρίσκεται σε πλήρη αποσύνθεση, έρμαιο μικροπολιτικών συμφερόντων, ανήμπορος να αντιμετωπίσει ακόμα και εστίες φωτιές σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο της πρωτεύουσας, τόσο η πολιτική ηγεσία όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση αναλώνονται από την επομένη ακόμα κιόλας των εκλογών του 2004 σε μια ατέρμονη μάχη εντυπώσεων αναγάγοντας το πολιτικό εργαλείο της δημοσκόπησης σε κεντρικό γνώμονα άσκησης πολιτικής.
Αδυνατώντας να πραγματοποιήσουν προεκλογικές εξαγγελίες και υποσχέσεις, έχοντας αφήσει την επίλυση φλεγόντων ζητημάτων - της παιδείας και της υγείας - στον αυτόματο πιλότο, κυβέρνηση αλλά και αντιπολίτευση επιδίδονται σε ενδελεχή ανάλυση των αναρίθμητων δημοσκοπήσεων που έχουν δει το φως της δημοσιότητας τη τελευταία τριετία , καταλήγοντας κάθε φορά σε αντιδιαμετρικά διαφορετικά συμπεράσματα.
Παρατηρώντας λοιπόν από την 7η Μάρτη κιόλας του 2004 κυβέρνηση και αντιπολίτευση σε μια φρούδα προσπάθεια αισθητικοποίησης της πολιτικής τους παρουσίας - εξ ολοκλήρου αναντίστοιχης προς την πραγματικότητα -συνειδητοποιούμε μετα λύπης, πως στη θέση του πολιτικού οράματος της σύγκλισης έχει μπει ως απόλυτη προτεραιότητα η εξασφάλιση της επόμενης εκλογικής επικράτησης, μετατρέποντας την απόκτηση εξουσίας ως αυτοσκοπό. Μοιάζει κωμικό μα συνάμα τραγικό κι όμως πουθενά αλλού δεν συναντούμε αυτό που συμβαίνει στη πολιτική σκηνή της χώρας μας... Η τετραετία να αποτελείται από μια εκλογική χρονιά και τρεις προεκλογικές.