"Στις τρεις πρόωρες, η μία δώρο..."

Οι πρόωρες εκλογές δεν λύνουν τα προβλήματα του τόπου και του πολίτη. Μπορεί να συμφέρει και να δημιουργεί τζίρο στα δημοσιογραφικά μαγαζιά,...

Οι πρόωρες εκλογές δεν λύνουν τα προβλήματα του τόπου και του πολίτη. Μπορεί να συμφέρει και να δημιουργεί τζίρο στα δημοσιογραφικά μαγαζιά, αλλά στην καλύτερη περίπτωση κοστίζουν στον φορολογούμενο πολύ περισσότερο από την χασούρα και τις προμήθειες που αφορούν όλα τα "δομημένα" ομόλογα μαζί. Αν γίνονται εκλογές στα τρία χρόνια, μόνο με βάση το οικονομικό κόστος για το κράτος, τα κόμματα και τους υποψήφιους, στις 3 πρόωρες εκλογές η μία είναι δώρο στα εκδοτικά συμφέροντα, κάτι σαν προσφορά πιτσαρίας δηλαδή, πέρα από τον αντιδημοκρατικό αιφνιδιασμό που προκαλούν στον προγραμματισμό μιας νέας υποψηφιότητας ή μιας νέας πολιτικής πρότασης.

Στην χειρότερη αλλά όχι απίθανη περίπτωση, η εκλογολογία αποτελεί ένα ακόμη όπλο στους μεγαλόσχημους εκδότες και στους οικονομικά ισχυρούς για να πιέσουν διάφορες καταστάσεις (π.χ. νομοσχέδια ή μέτρα που δεν «αρέσουν») και να εμφανίζουν κάθε φορά τη χώρα και την κυβέρνηση έρμαιο των δημοσιευμάτων και των αποκαλύψεων επιβάλλοντας εκλογές ή έστω ανασχηματισμό μήπως και απαλλαγούν από κάποιον πολιτικό που δεν «συνεργάζεται» ή τον αναγκάσουν να αλλάξει «ρότα». Είναι υπερβολικό το σενάριο και επιστημονική φαντασία; Μπορεί. Όπως οι δημοσιογράφοι όμως υποχρεούνται να αποκαλύπτουν και να αναδεικνύουν τα κακώς κείμενα, ομοίως και η κυβέρνηση υποχρεούται να μην σύρεται και να κυβερνά. Οι όποιες αποκαλύψεις δεν μπορεί να εξαγοράζονται με πρόωρες εκλογές.

Οι δικαιολογίες που ακούγονται (και) το τελευταίο διάστημα για να πιεστεί ο πρωθυπουργός να κάνει πρόωρες εκλογές είναι ενδεικτικές της επιφανειακής παιδείας και του πολιτικού πολιτισμού μας:

α) Να τις κάνει γιατί τώρα τις κερδίζει,

β) Να τις κάνει γιατί το ζητάει η αντιπολίτευση,

γ) Να τις κάνει γιατί δεν πρέπει να έχουμε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο,

δ) Να τις κάνει γιατί με κλίμα εκλογολογίας δεν δουλεύουν οι υπουργοί,

ε) Να τις κάνει γιατί θα βγαίνουν σκάνδαλα συνεχώς και πρέπει να προλάβει το κόστος,

στ) Να τις κάνει γιατί πρόωρες κάνει και ο Ερντογάν!

Φυσικά όλα αυτά με δεδομένη και «δομημένη» την «ομολογία» του κόσμου ότι δεν θέλει πρόωρες ούτε τώρα, ούτε πριν ήθελε. Όπως το παιδί ξεκινάει το σχολείο τον Σεπτέμβρη και τελειώνει τον Ιούνιο, ο κόσμος που πλέον έχει ωριμάσει, ξεφεύγει αργά αλλά σταθερά από τις δαγκάνες του κομματισμού και δεν κουνάει «χαχόλικα» πλαστικά σημαιάκια, θέλει η κυβέρνηση να ολοκληρώνει τη θητεία της, να κυβερνάει 4 χρόνια και να την κρίνει από τα πεπραγμένα της την ώρα που πρέπει, ανεξάρτητα από τις διαθέσεις των δημοσκοπήσεων ή τις ανάγκες άλλων.

Ο πολίτης είναι πλέον υποψιασμένος και αυστηρός με τα ΜΜΕ και οι εφημερίδες το έχουν καταλάβει. Η αναγνωσιμότητα έχει μειωθεί και αν δεν ήταν τα dvd και τα ένθετα περιοδικά-βιβλία, η δυνατότητα εισόδου τους στο μέσο ελληνικό σπίτι θα ήταν περιορισμένη. Οι πιο νέοι πολίτες καταφεύγουν στην ενημέρωση από το ίντερνετ και τα blogs, ενώ πολλές από τις μεγάλες κυκλοφοριακά εφημερίδες αφού αφαιρεθεί η προσφορά καταλήγουν χωρίς ιδιαίτερο διάβασμα στο καλάθι. Η εκτίμηση του κόσμου στις πένες θα επανέλθει μόνο αν επανέλθει ο θεσμικός ρόλος του τύπου στην μορφή που αγγίζει το λαϊκό αισθητήριο και εξυψώνει τον προβληματισμό και το ανήσυχο πνεύμα. Να γράφουν για ιδέες και αξίες και την αλήθεια να την αντιμετωπίζουν κατάματα, χωρίς να επιβάλλονται και να επιβάλλουν πολιτικές και πολιτικούς, χωρίς να παρελκύουν.

Ο Χο –Τσι –Μινχ είχε πει κάποτε: Αν θες να νικήσεις τον θάνατο αντιμετώπισέ τον κατάματα.

Υ.Γ. Αν δεν το ’πε ο Χοτσιμίνχ ας βγει να με διαψεύσει.

οοοοΒασίλης