ο Του Φώτη Περλικού ο Kαι ακαρτέρει και ακαρτέρει φιλελεύθερη λαλιά, ένα εκτύπαε τ' άλλο χέρι από την απελπισιά, Διονύσιος Σολωμός (από...
Η συμβολική διαμαρτυρία μας για τον Kareem ήταν μάλλον η πιο οργανωμένη σε παγκόσμιο επίπεδο (αν κρίνω από το freekareem.org και τα ενθουσιώδη μηνύματα του). Το Ιδρυτικό μας Συνέδριο ξεπέρασε κάθε προσδοκία μας από κάθε πλευρά. Ένα μεγάλο ευχαριστώ αξίζει όχι μόνο στους διοργανωτές για την προετοιμασία του, αλλά και σε όλα τα μέλη για την ώριμη και ουσιαστική συμμετοχή τους στους διαλόγους, τις τοποθετήσεις και τις προτάσεις τους. Έδειξε το υψηλό επίπεδο των συμμετεχόντων, την υψηλού βαθμού πολιτική μας συννενόηση, την διαυγή ιδεολογική μας στόχευση, την ουσιαστική θέληση να προασπιστεί η ενότητα και η συμπόρευση μας και πάνω από όλα έδειξε ότι όλοι πονάνε και νοιάζονται για αυτό που δημιουργούμε και θέλουν μόνο το καλύτερο. Ο ενθουσιασμός που δημιούργησε το Συνέδριο είναι απαραίτητος για να μπορέσουμε να αντιπαρατεθούμε με τα εμπόδια και τις δυσκολίες που έχουμε μπροστά μας. Τα τελικά κείμενα και τα βίντεο του Συνεδρίου θα είναι σύντομα διαθέσιμα.
Φυσικά, δεν μπορώ να μην ευχαριστήσω και όλους όσους με εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους για την θέση του πρώτου Προέδρου του νέου μας κόμματος αλλά και όσους με τίμησαν με την συμμετοχή τους στην πρώτη Διοικούσα Επιτροπή. Όλοι έχουμε πλήρη συναίσθηση της ευθύνης να θέσουμε τις βάσεις ενός κόμματος αντάξιου του βάρους των ιδεών μας. Ως πολιτικοί φορείς τους έχουμε ευθύνη για την ειλικρινή, γνήσια και σοβαρή έκφρασή τους. Η περίοδος ως τώρα, από τον Αύγουστο μέχρι σήμερα, χαρακτηρίστηκε από μια τάση εσωστρέφειας, που ήταν αναπόφευκτη συνέπεια της αναγκαίας διαβούλευσης προκειμένου να μορφοποιήσουμε μια συγκεκριμένη κοινή πολιτική πλατφόρμα. Από δω και πέρα οφείλουμε να δράσουμε εξωστρεφώς για να κάνουμε γνωστό το εγχείρημά μας και να επικοινωνήσουμε την πολιτική μας πλατφόρμα.
Τα βήματα που θα ακολουθήσουν είναι συγκεκριμένα και λαμβάνουν υπόψη όλους τους αντικειμενικούς περιορισμούς που μας επιβάλλει ο χαρακτήρας μας ως κόμμα απλών πολιτών:
- Να εκμεταλλευτούμε το διαδίκτυο στο μέγιστο βαθμό και για την οργάνωσή μας και για την επικοινωνία μας. Η σελίδα μας βρίσκεται στο στάδιο της επανασχεδίασης (πάντα σε joomla), ώστε να γίνει αισθητικά καλύτερη, φιλικότερη και με πολύ περισσότερες λειτουργίες για τους επισκέπτες. Το διάλογο και την αλληλεπίδραση του κόμματος και των στελεχών του με τους πολίτες θα βοηθήσουν και ένα παράπλευρο δίκτυο σελίδων που ετοιμαστούν για την υποστήριξή του.
- Να εκμεταλλευτούμε κάθε δυνατότητα εναλλακτικής προσέγγισης της κοινωνίας, μακριά από τους ελεγχόμενους (και εχθρικούς) παραδοσιακούς διαύλους.
- Να δημιουργήσουμε ένα ινστιτούτο φιλελεύθερης σκέψης που θα φέρει σε επαφή το ελληνικό κοινό με ιδέες, προτάσεις και διανοητές που σήμερα είναι, αν όχι εντελώς άγνωστοι, σίγουρα στο περιθώριο.
- Να οργανώσουμε τα οικονομικά μας και να στήσουμε τις στοιχειώδεις αναγκαίες υποδομές του κόμματος.
- Να ενεργοποιήσουμε τα μέλη σε θεματικές πολιτικές κινήσεις και αυτοοργανούμενες γεωγραφικές πολιτικές κινήσεις.
- Να έχουμε μια ευπρόσωπη παρουσία στις εκλογικές αναμετρήσεις.
Τα δύσκολα τώρα αρχίζουν, το ξέρουμε. Αντλούμε όμως έμπνευση και δύναμη από έναν άλλο Επτανήσιο:
o babis ανήκει σ' αυτούς που τον γαμάνε
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΕΓΡΑΨΕ ΤΟ :ΑΝΤΕ ΘΥΜΑ ΑΝΤΕ ΨΩΝΙΟ!!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΖΩΝΗ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ! ΘΑ ΤΟ ΞΕΝΥΧΤΙΣΕΙΣ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσοι την κρεάτινη βέργα
ΑπάντησηΔιαγραφήσκληρή στον πάτο τους αισθάνονται,
σπέρμα θα καταπιώσιν·
θέλει κραγιόν και στηθόδεσμο
το τσιμπούκι.
babis
ΚΑΛΑ ΞΥΓΙΕΣΑΙ ΤΖΩΝ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΓΙΑΤΡΟΣ ΣΟΥ
Υ.Γ ΟΤΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΕΙΣ ΠΗΓΑΙΝΕ ΝΩΡΙΣ ΓΙΑ ΥΠΝΟ . ΩΣΤΕ ΑΝ ΑΥΡΙΟ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ Ο ΑΛΟΓΟ... ΝΑ ΤΟΝ ΑΒΑΝΤΑΡΕΙΣ!
Kαι ακαρτέρει και ακαρτέρει τα τσιμπούκια τα πολλά,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαταπίνω και ρουφάω
όλων των ειδών καβλιά
babis (από τh Διακύρηξη Αρχών του)
Γιατί αφήνετε ρε παιδιά παραπονούμενο τον καρχιμάκη; Αφού την γουστάρει τη δημοσιότητα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντε, καλά θα γράψω εγώ μια κουβέντα.
ΚΑΧΡΙΜΑΚΗΣ + ΜΙΜΗ + BABIS = ΠΑΡΤΟΥΖΑ
άκου φίλε
ΑπάντησηΔιαγραφήκόφτο με τον καρχιμάκη και το babis και τη μιμή
είπαμε ο babis είναι παρτούζα μόνος του
ο babis ανήκει σ' αυτούς που τον γαμάνε
Μη σου χαλάσω το χατίρι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΧΡΙΜΑΚΗΣ + ΜΙΜΗ = LOVE
BABIS = ΠΑΡΤΟΥΖΑ
συγνώμη λάθος...
ΑπάντησηΔιαγραφήBABIS = SOLO ΠΑΡΤΟΥΖΑ
12.03 τώρα μιλάς σωστά
ΑπάντησηΔιαγραφήo babis ανήκει σ' αυτούς που τον γαμάνε
ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΕΓΡΑΨΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΗΛΟΒΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ
ΤΟΥ Blog:
ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΠΑ ΝΑ ΠΗΔΗΧΤΕΙΤΕ
ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ.
Αν κρίνω από τις φωτό, τα μέλη της Δ. Επιτροπής της Φ.Σ. είναι περισσότερα από τους οπαδούς της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑστειεύομαι. Καινούργια προσπάθεια είναι.
Καλή επιτυχία!
Και στις εκλογές.
Και στην απελευθέρωση του έρμου Καρήμ.
Για μια ακομη φορα καποιοι γελοιοι περνανε την ωρα τους ξεφτιλιζοντας το μπλογκ... Καλα ρε μαλακισμενα, τι σχεση εχουν οι γελοιοτητες σας με οτι γραφεται στο αρχικο θρεντ; Αφου ουτε καν ξερετε σε τι αφορα ουτε και φυσικα σας ενδιαφερει να μαθετε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικα η Ελλαδα της αρπαχτης δεν διαφερει σε τιποτε απο την Ελλαδα της πλακας (κυριολεκτικα και μεταφορικα) που εσεις οραματιζεστε.
skip to main | skip to sidebar Ακαταλληλο...
ΑπάντησηΔιαγραφήSaturday, April 28, 2007
Στη σχολη (requested)
Εκείνη την ημερα στη σχολη επικρατούσε χάος... Η κατάληψη συνεχίζονταν, τα νεύρα τεντώνονταν, οι μέρες περνούσαν..
Στεκόμουν στον τοίχο έξω απο τις τουαλέτες και διάβαζα μια προκύρηξη όταν ήρθε κοντά μου ο Δημήτρης. "Πως τα βλέπεις;" με ρώτησε. Δε τα έβλεπα καλά. Οι μέρες περνούσαν και τα μαθήματα χάνονταν, κι η εξεταστική μαζί... Στήριξε το χέρι του στον τοίχο δίπλα στο κεφάλι μου κι έσκυψε προς το μέρος μου.. "Κάτι μου λέει οτι θα αργήσουμε πολύ να πάρουμε πτυχίο...". Συμφώνησα. Κι ανατρίχιασα. Ο Δημήτρης πάντα μου άρεσε πολύ. Είχε μακριά καστανόξανθα μαλλιά σε μπούκλες, έμοιαζε με αναγεννησιακό πίνακα, κι ένα κορμί γυμνασμένο που μου έβαζε ιδέες. Νιώθοντάς τον τόσο κοντά μου, με την ανάσα του να χαιδεύει το μάγουλό μου καθώς μου μιλούσε, πάθαινα κάτι...
"Δε γινεται και τίποτα να σπάσει τη μονοτονία" του είπα ελπίζοντας να καταλάβει... "Εχεις αρχίσει να βαριέσαι;"... Η ανάσα του στο μαγουλό μου. "Δεν έχεις κάτι να περασεις την ώρα σου;"... Με ρώτησε πως τα παω με το φιλο μου. Η σχέση μου με το Μιχάλη ηταν γνωστή εξαλλου.. Του ειπα οτι εχω μερες να τον δω, είχε γυρισει στο σπίτι του οσο δεν γινοντουσαν μαθηματα... "Σε εχει φαει η μοναξια καημενουλα", ειπε κι ηρθε ακομα πιο κοντα μου... Υστερα, ξαφνικα, κολλησε τα χειλη του στα δικα μου. Ξαφνιαστηκα, αλλα δεν αφησα την ευκαιρια να χαθει.. τον φιλησα παθιασμενα, πεινασμενα, για να μη του μεινει καμμια αμφιβολια οτι μου αρεσε.. Απλωσε το χερι του, εκεινο που δεν ακουμπουσε στον τοιχο, με αγκαλιασε απο τη μεση κι υστερα το χερι του κατεβηκε στον πισινο μου... Με ξαφνιασε η αποτομη επιθεση... εκανα να τραβηχτω αλλα.. δεν ελεγε να χασω τετοια ευκαιρια. Συνεχισα να τον φιλαω, και συνεχισε να με χουφτωνει.. Μερικοι συμφοιτητες περασαν και μας κοιταξαν περιεργα.. Ο Δημητρης κολλησε τα χειλη του στη βαση του λαιμου μου και περασε αργα τη γλωσσα του πανω απο το δερμα μου... και γω ξεχασα τα παντα... Τον αφησα να κανει οτι θελει, να με χουφτωνει και να με φιλαει με ολο τον κοσμο να μας βλεπει... Αρχισα να αναπνεω βαρια...
Με επιασε απο τη μεση και περασαμε πισω απο τον τοιχο, στο χωρο που ηταν οι τουαλετες.. Ευτυχως ηταν αδειες. Μπηκαμε γρηγορα σε μια και κλειδωσαμε. Δε το πιστευα αυτο που εκανα, αλλα απο τη μια ειχα να κανω σεξ τοσο καιρο, απο την αλλη ο Δημητρης που παντα ηθελα, βρεθηκα αφημενη στα χερια και τα χειλη του.. Κολλημενη πανω στην πορτα της τουαλετας, με κεινον να διασχιζει με τη γλωσσα του τη διαδρομη απο το αυτι μεχρι τη βαση της μπλουζας μου, ειχα παραλυσει και απλα ηθελα κι αλλο... Τα χερια του σηκωσαν τη μπλουζα μου κι αρχισε να παιζει με τις ρογες μου.. Εσκυψε και τις πηρε στο στομα του, στην αρχη απαλα, μετα πιο βιαια.. δαγκωνα τα χειλη μου για να μη φωναξω κι ακουστω... Γονατισε, ακολουθησε με τη γλωσσα του τη διαδρομη προς τα κατω, περασε πανω απο τον αφαλο μου και πιο κατω... Ξεκουμπωσε τη φουστα μου και την αφησε να πεσει στο πατωμα οσο ακολουθουσε το δρομο που ειχε ανοιξει... κατεβαζε αργα το σλιπ μου με τη γλωσσα του να αφηνει πυρινα σημαδια στο κορμι μου, κρατουσα την αναπνοη μου, ακολουθησε τη γραμμη των μηρων μου προς τα κατω, κι υστερα προς τα πανω ξανα.... Το κορμι μου ειχε κανει τοξο, το μουνακι μου προτεταμενο μπροστα περιμενε τη σειρα του... "Το εχεις ξυρισμενο, τον φροντιζεις καλα τον Μιχαλακη.." μουρμουρισε σχεδον μεσα στο μουνι μου, ελυωνα και δεν με ενοιαζε καθολου για το Μιχαλακη εκεινη τη στιγμή... Απλωσα τα χέρια μου μεσα σε αυτες τις καστανοξανθες μπουκλες που τοσο καιρο χαζευα απο μακριά, και έφερα το κεφαλι του πιο κοντα μου, τη γλωσσα του πιο βαθια μεσα μου.. Με γυρισε απαλα, και βρεθηκα στηριγμενη με το προσωπο προς την πορτα αυτην τη φορα, και τη γλωσσα του να φλογιζει και τις δυο μου τρυπουλες.. Ενιωσα δυο δαχτυλα να μπαινουν στο μουνακι μου και σχεδον φωναξα... η γλωσσα του εξερευνουσε ταυτοχρονα την κωλοτρυπιδα μου και με τρελλαινε απο ηδονη...
Ανασηκωθηκε και αγκαλιασε τα στηθη μου... Τον ενιωθα κολλημενο πανω μου, σκληρο, ετοιμο κατω απο το τζην του... Γυρισα κι αρχισα να τον φιλαω με τον ιδιο τροπο.. Σηκωσα το μπλουζακι του κι ακολουθησα την ιδια διαδρομη, μεχρι το κουμπωμα του τζην του, το ανοιξα, ελευθερωσα τον ερεθισμενο του πουτσο και τον πηρα στο στομα μου... Εσπρωξε με δυναμη και κοντεψε να με πνιξει, το κεφαλι μου χτυπησε στην πορτα της τουαλετας, αλλα δε με ενοιαζε τιποτα. Τον ειχα εκει, και ηταν δικος μου... Ηταν χοντρος και οχι πολυ μεγαλος, αλλα τον ηθελα παντου μεσα μου... "Ρουφα, ρουφα" ψιθυριζε, προσπαθωντας να μην ακουστει απεξω... Κατεβασα το παντελονι του και πηρα στο στομα μου τα μπαλακια του ρουφωντας τα και κανοντας τον να βογγηξει απο ηδονη... Αν υπηρχε καποιος εξω σιγουρα θα ακουγε περιεργα πραγματα...
Με επιασε απο τις μασχαλες και με ξανασηκωσε στα ποδια μου... Με ακουμπησε ξανα στον τοιχο αυτη τη φορα, σταθηκε πισω μου και τον ενιωσα να χωνεται στο μουνακι μου.. Η καυτη του ανασα ηταν στο σβερκο μου και με τρελλαινε, το μουνακι μου ηταν μουσκεμενο και ορθανοιχτο να τον δεχτει... "Αχ, πουτανακι, πουτανακι" μουρμουριζε μεσα στα μαλλια μου, καθως μπαινοβγαινε μεσα μου... τραβηχτηκε και τον ενιωσα να ψαχνει την πισω εισοδο... Ημουν τοσο υγρη που δεν δυσκολευτηκε να μπει... Τα δαχτυλά του έπαιζαν με το μουνακι μου οσο μου γαμουσε τον κωλαρακι, τον ακουγα να μουρμουριζει ποσο τυχερος ηταν ο Μιχαλακης, εχυσα πανω στα δαχτυλα του πανω απο μια φορα, πριν νιωσω το καυτο του σπερμα να με γεμιζει.... εμεινε για λιγο εκει, ακινητος, τον ενιωσα να μαλακωνει και να πεφτει μεσα στον κωλο μου, υστερα τραβηχτηκε, και γω εντελως αυθορμητα έσκυψα μπροστα του και τον εγλυψα με ευγνωμοσυνη... Μου χαιδεψε τα μαλλια και με βοηθησε να σηκωθω... Κουμπωθηκαμε οπως οπως, κι ανοιξαμε την πορτα... Σχεδον ολη η σχολη ηταν μαζεμενη εκει εξω... Ο Δημητρης με εσπρωξε μπροστα, και ψιθυρισε στο αυτι μου "τουλαχιστον σπασαμε τη μονοτονια, ετσι;". Περασα γρηγορα αναμεσα απο ολους αυτους, γνωστους κι αγνωστους που σφυριζαν επιδοκιμαστικα κι εξαφανιστηκα... Επρεπε να βρω πολλες εξηγησεις για το Μιχαλη