Απαντήστε στο γκάλοπ του Press-gr για το νέο σκάνδαλο Πρόσωπο της επικαιρότητας ο Σάββας Τσιτουρίδης λόγω του σκανδάλου με τα ομόλογα. Το P...
Πρόσωπο της επικαιρότητας ο Σάββας Τσιτουρίδης λόγω του σκανδάλου με τα ομόλογα. Το Press-gr κάνει και για αυτόν γκάλοπ με ενδιαφέροντα ερωτήματα.Μπείτε στο ερωτηματολόγιο, είτε πηγαίνοντας στ' αριστερά της σελίδας στη στήλη "ΔΗΜΟΚΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ...", είτε πατώντας κι εδώ.
Απαντήστε κι εσείς στα ερωτήματα με τρόπο άμεσο...
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΕΤΑΜΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΤΟ ΙΔΙΟ.
ΠΑΓΚΑΛΕ ΠΑΡΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ .
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΙ ΕΛΛΑΔΙΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.
TO MEGALO FAGOPOTI
ΑπάντησηΔιαγραφήME TOSO FAI H NEA DHMOKRATIA 8A SKASEI
KAI O LAOS APO AUTOUS
8A HSYXASEI.
το BRAVOGIORGO που είναι;
ΑπάντησηΔιαγραφήποιός Τσιτουρίδης ρε... η ΕΙΔΗΣΗ της ημέρας την μπουμπούνισε ο αγέραστος του ρεπορτάζ στην ιστοσελίδα του ξημερώματα Κυριακής: Ο ΠΟΥΤΙΝ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΛΑΤΣΗ ΣΕ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ!!!!!! θέλω ρώσικα εμβατήρια στο ραδιόδωνο, στη τηλεόραση, παντού, ακόμη και στα στέρεο διαπασών των αυτοκινήτων... να δω ρώσικα πόδια να βουτάνε στα νερτά της Σούδας κι΄ας αποθάνω σύντεκνοι...κι΄όχι πως τα χω με τους Αμερικάνους, που τους θέλω για τουρισμό, αλλά μ΄αυτόν τον ηλίθιο "πλανητάρχη" (σε εισαγωγικά πλέον)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποιος κάνει αντιπολύτευση εδώ. Φιλόλαος
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ SYLVESTER ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΦΑΕΙ ΤΟΝ ΤΟΥΪΤΥ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο SYLVESTER ?
RE 11.19 PES MAS TI PLHRWNEI TO FAGWMA NA PAME STOUS MPROUK NA KONOMHSOUME
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΛΑ ΜΩΡΕ ΤΩΡΑ - ΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΓΑΜΑΕΙ ΑΥΤΟΝΕ - ΕΔΩ ΚΑΙΓΟΜΑΣΤΕ - Ο ΝΤΟΥΝΤΟΥ ΘΑ ΕΡΘΕΙ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΡΟΕΔΡΕ ΒΑΛΕ ΒΑΘΙΑ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ
Ποντίων ανέκδοτα κάνουν οι φίλοι του κ ΦΑΓΩΠΟΤΙ. Σ. Τσιτουρίδη. Πότε θα πληρώσουν οι απατεώνες, τα κλεφτρόνια του δημοσίου ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Στις επόμενες εκλογές ΕΑΡ για να βάλει φυλακή (στην πραγματικότητα και όχι στα λόγια), τους απατεώνες ΠΑΣΟΚ-ΝΔ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΙΓΑ ΤΑ ΑΙΜΑΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί το ξεχάσατε παιδιά το θέμα αυτό????
ΑπάντησηΔιαγραφή"Γιατί δεν απαντάτε, κύριε Πολύδωρα;
Το "ΘΕΜΑ" αναδημοσιεύει
την καταγγελία για την
κρατική Mercedes ΚΥ 6137
Ρωτάμε για μια ακόμη φορά τον κ. Πολύδωρα:
Θα ερευνήσει –και θα απαντήσει- σε ποιον ανήκει η κρατική Mercedes ΚΥ 6137 που παραλίγο να προκαλέσει το θανατηφόρο στην Αττική Οδό, όπως κατήγγειλε πολύ συγκεκριμένα αναγνώστης του Press-gr;
Η σιωπή δεν είναι η καλύτερη συνταγή, κ. υπουργέ.
Ηδη την καταγγελία αναδημοσίευσε το κυριακάτικο «ΘΕΜΑ» παραπέμποντας στην αποκάλυψη του Press-gr.
Εγραψε το εξής:
«Διαβάζω στο δημοσιογραφικό blog press-gr ότι υπουργικό αυτοκίνητο με αριθμό πινακίδων ΚΥ 6137, που έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα και ο οδηγός του έκανε μαγκιές, προκάλεσε ατύχημα στη Λεωφόρο Λαυρίου, που παραλίγο να εξελιχθεί σε τραγωδία. Από το blog ρωτάνε καθημερινά σε ποιον ανήκει η συγκρκεριμένη υπουργική Μερσεντές, αλλά απάντηση δεν παίρνουν. Ούτε νομίζω ότι θα πάρουν ποτέ».
Κύριε Πολύδωρα, γιατί δεν απαντάτε;"
Προς 1.20. "ΕΑΡ" είναι αυτοί οι μουρλοί με τα δόρατα και τις περικεφαλαίες; Δεν πας στο διάολο ρε φίλε. Μπήκες στα σχόλια των δημοσιογράφων για να διαφημίσεις τους τρελλούς με τις χλαμίδες! Α ει στο διάολο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΣΥ ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΕΙΣΑΙ ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ Η ΤΗ Ν.Δ ;
-Πως σε λένε φίλε?
ΑπάντησηΔιαγραφή-Σάββα
-Τ' αρχίδια μου τράβα
18. ΒΟΡΕΙΟΣ ΑΔΡΙΑΤΙΚΗ 19. ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΔΡΙΑΤΙΚΗ 20. ΝΟΤΙΟΣ ΑΔΡΙΑΤΙΚΗ 21. ΜΠΟΥΤ 22. ΜΕΛΙΤΑ 23. ΓΚΑΜΠΕΣ 24. ΣΙΔΡΑ 25. ΒΟΡΕΙΟ ΙΟΝΙΟ 26. ΝΟΤΙΟ ΙΟΝΙΟ 27. ΠΑΤΡΑΙΚΟΣ 28. ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ 29. ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΥΘΗΡΩΝ 30. ΝΟΤΙΟΔΥΤΙΚΟ ΚΡΗΤΙΚΟ 31. ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΚΡΗΤΙΚΟ 32. ΤΑΥΡΟΣ 33. ΔΕΛΤΑ 34. ΚΡΟΥΣΕΙΝΤ 35. ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟΥ 36. ΘΑΛΑΣΣΑ ΡΟΔΟΥ 37. ΚΑΡΠΑΘΙΟ 38. ΔΥΤΙΚΟ ΚΡΗΤΙΚΟ 39. ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΚΡΗΤΙΚΟ 40. ΝΟΤΙΟΔΥΤΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ 41. ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΑΙΓΑΙO, ΙΚΑΡΙΟ 42. ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΑΜΟΥ 43. ΣΑΡΩΝΙΚΟΣ 44. ΝΟΤΙΟΣ ΕΥΒΟΙΚΟΣ 45. ΣΤΕΝΟ ΚΑΦΗΡΕΑ 46. ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ 47. ΒΟΡΕΙΟΔΥΤΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ 48. ΒΟΡΕΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ 49. ΘΡΑΚΙΚΟ 50. ΜΑΡΜΑΡΑ 51. ΘΕΡΜΑΙΚΟΣ 52. ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΥΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ 53. ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΥΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΡΕ ΜΕ ΝΤΟΥΝΤΟΥ ΘΑ ΦΤΥΣΟΥΝΕ ΑΙΜΑ ΟΛΟΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήθα μας τρελλανει αυτο ο Σαββας.Παλι το παληκαρι κατηγορειται αδικα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλοι σκα-ΝΔ-αλολογουν.Σα δεν ντρεπονται,τον αδικουν τον καημενο.Συ-ΝΔ-δεσμος λαμογιων.
Σεμνααααα....Ταπεινααααα.Ειπαμε.
ΔΥΟ ΤΙΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ :
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΧΕΙ ΠΛΗΡΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ,
Η ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΤΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΚΘΕΤΟΥΝ.
ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΤΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΛΩΜΟ ΤΟ ΒΛΕΠΩ.
ΑΡΑ ?
Ανώνυμε 2.46 για το δόρυ ΕΑΡ, που θα σε καρφώσει σαν λαμόγιο κλεφτρόνι ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, δεν λες τίποτα; Εναλλαγή κλεφτρονίων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ σου αρέσει; Εσύ είσαι για τον διάβολο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΑΓΚΕΣ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΠΩΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΟΥΛΕΥΕΙ Η ΑΓΟΡΑ ΤΩΝ ΟΜΟΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΣΧΕΤΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΚΑΝΑΛΙΩΝ,ΕΔΩ Ο ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΚΡΥΦΑ ΟΜΟΛΟΓΑ!ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΒΑΡΑΝΕ ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ..
Μπράβο παλικαράδες! Για Τσιτουρίδη μιλάμε. Σπάνιο κεφάλι! Μυαλό! Και οι περί αυτόν; Πρώτοι! ΄Η τρως η κάνεις νηστεία. Δεν μπορείς να χαλάς τη νηστεία μιας εικοσαετίας με μακαρονάδα!Από αστακό και πάνω! Βαράτε τώρα που δε σας βλέπουν! Βαράτε τώρα που σας πίστεψαν για σωτήρες. Κι όταν παραγίνει ξαίρετε εσείς: το σκάτε αλλα-Γαλλικά και όλοι θα ξεχάσουν! Έτσι δεν είπε ο κολλητός σας; Βουρ λοιπόν στον πατσά τώρα που ο λαός κοιμάται. σε λίγα χρόνια πάλι εδώ. Εντάξει; Μη μας ξεχάσετε εσείς, γιτί τι θα γίνουμε χωρίς ΣΩΤΗΡΕΣ;
ΑπάντησηΔιαγραφήyannis
Το Κράτος του ... Αλαβάνου !
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου Διονυσίου Κ. Καραχάλιου, Αντιπροέδρου του ΔΣ/Δ21
16.03.2007
Προερχόμενος από το άλλοτε ΚΚΕ εσωτερικού, αλλά και την αποτυχούσα απόπειρα της αριστεράς, πλην ΠαΣοΚ, να βρει πολιτική έκφραση υπό ενιαίο σχήμα, στα τέλη της δεκαετίας του ´80, ο Συνασπισμός έχει ένα μόνιμο πρόβλημα ταυτότητας: Άλλοτε ως Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου, άλλοτε ως Συνασπισμός της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας, και άλλοτε ως Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, προσπαθεί να επιβιώσει πολιτικά, μπαινοβγαίνοντας στην Βουλή, αλλάζοντας ονόματα και αρχηγούς και, κυρίως, αναζητώντας το ιδεολογικό στίγμα που θα του επιτρέψει να απεγκλωβιστεί από την ασφυκτική πολιτική και, κυρίως, ψυχολογική πίεση, που ασκούν, στην αυθυπαρξία του και στους οπαδούς του, από την μια πλευρά το ΚΚΕ και από την άλλη το ΠαΣοΚ. Έναντι του ΚΚΕ, υστερεί διότι, στην μυθολογία της ελληνικής αριστεράς, οι "αγωνιστικές περγαμηνές", δηλαδή οι "τίτλοι τιμής" από την βίαιη απόπειρα των κομμουνιστών να καταλάβουν την εξουσία και να μετατρέψουν την χώρα σε "λαϊκή δημοκρατία", καταλογίζονται στο παραδοσιακό όσο και δογματικό ΚΚΕ, το οποίο δεν εννοεί να του αναγνωρίσει ούτε καν το δικαίωμα συνύπαρξης. Έναντι του ΠαΣοΚ ο Συνασπισμός υστερεί διότι τα, κατά βάση, καλοζωισμένα στελέχη του έλκονται, σε βαθμό απελπιστικό, από την αίγλη του κόμματος εξουσίας, με αποτέλεσμα, από τις αρχές της δεκαετίας του "80 και μέχρι σήμερα, να υπάρχει μια ανοικτή χοάνη μεταξύ των δύο κομμάτων, με μονόπλευρη όμως κατεύθυνση, εξ αιτίας της οποίας, το κόμμα του +-3% χάνει συνεχώς στελέχη και οπαδούς, που αναζητούν στο κίνημα του Α. Παπανδρέου τα αγαθά που δεν μπορεί να τους προσφέρει η δική τους κομματική έκφραση.
Όμως, πάρ´ ότι ευρισκόμενος ανάμεσα σε συμπληγάδες, ο Συνασπισμός έχει επιτύχει να διαθέτει έναντι αυτών ένα ασύγκριτο πλεονέκτημα:
Έχει καταφέρει να συμπεριλαμβάνει στους κόλπους του το μεγαλύτερο τμήμα της λεγόμενης "προοδευτικής" διανόησης. Πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, γενικότερα οι άνθρωποι του πνεύματος και δη οι περισσότερον θορυβούντες εξ αυτών, πυκνώνουν τις, κατά τα άλλα, αραιοκατοικημένες τάξεις του, σε βαθμό αντιστρόφως ανάλογο από την ολίγιστη κομματική ισχύ του στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.
Αποτέλεσμα αυτής της πραγματικότητας είναι το κόμμα, που σε κάθε εκλογική αναμέτρηση κυριολεκτικά αγκομαχά για το αν και κατά πόσον θα καταφέρει να εισέλθει στην Βουλή, να εμφανίζεται πανίσχυρο στους χώρους εκείνους, που έχουν τη δυνατότητα να προβάλλουν και να διακινούν, ευχερέστερα παντός άλλου, τις θέσεις τους και τις απόψεις τους. Είναι προφανές ότι, οι διαθέτοντες το ακαταμάχητο όπλο της δημοσιότητας, όπως συμβαίνει με τους δημοσιογράφους, τους καλλιτέχνες, τους συγγραφείς, τους ποιητές, αλλά και τους πανεπιστημιακούς, μέσα από την επαφή τους με τη νεολαία, αλλά και την έντυπη και ηλεκτρονική δημοσιογραφία, όπου εμφανίζονται ως "ειδικοί" επί παντός επιστητού, έχουν την άνεση να διατυπώνουν και να διαδίδουν τις οποιεσδήποτε απόψεις τους, εκμεταλλευόμενοι άριστα την "αναγνωρισιμότητα" που τους προσφέρει η ιδιότητά τους και χάρη στην οποία δημιουργούν, εκ προοιμίου, σχέσεις οικειότητας και αμεσότητας με την κοινή γνώμη. Αυτή, άλλωστε, η δημοσιότητα και το βιοποριστικού χαρακτήρα κυνήγι της, υποδηλώνει και τα βαθύτερα κίνητρα της ιντελιγκέντσιας, της διανόησης, σε ότι αφορά την σχέση της με τον Συνασπισμό.
Η εξήγηση αυτού που φαινομένου είναι απλή. Ευρισκόμενος μεταξύ του δογματικού και αθεράπευτα προσκολλημένου στο σταλινικό του παρελθόν ΚΚΕ και του ΠαΣοΚ, που έχοντας ασκήσει επί 20 και πλέον έτη την εξουσία, συγκεντρώνει την αρνητική προδιάθεση μεγάλου τμήματος της κοινής γνώμης, ο Συνασπισμός εμφανίζεται ως η τέλεια λύση για όλους εκείνους που θέλουν να διατηρούν τον τίτλο του "προοδευτικού", χωρίς τις αρνητικές εντυπώσεις που, μοιραία, συνοδεύουν τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της ευρύτερης αριστεράς. Όποιος, δηλαδή, δεν θέλει να κουβαλά την "ρετσινιά" μια απολιθωμένης ιδεολογίας, η οποία, μετά, μάλιστα, την θεαματική κατάρρευση των κοσμοειδώλων της, έχει μετατρέψει σε γραφικούς τους αμετανόητους εραστές της και, από την άλλη πλευρά, όποιος δεν αρέσκεται να απολογείται για τις κυβερνητικές αστοχίες του ΠαΣοΚ, αλλά και τα ανεπανάληπτα φαινόμενα σήψης και διαφοράς που το τελευταίο επισώρευσε στον δημόσιο βίο της χώρας, μπορεί να βρει "ασφαλές" καταφύγιο στην ιδεολογικά ευρύτατη αγκάλη του Συνασπισμού, διατηρώντας ταυτόχρονα και μια πολύτιμη παρακαταθήκη: Την παρακαταθήκη εκείνου προς τον οποίο προσβλέπουν και στοχεύουν εκλογικά τα άλλα δύο κόμματα (ΚΚΕ και ΠαΣοΚ), προκειμένου να αλιεύσουν τις αναγκαίες ψήφους, που θα τους επιτρέψουν να αυξήσουν την κοινοβουλευτική τους ισχύ. Άλλωστε, αυτή ακριβώς η παρακαταθήκη είναι εκείνη που ανοίγει διάπλατα, στους κατά τα άλλα "ιδεολόγους" του Συνασπισμού, τον δρόμο προς την εξουσία, όταν οι περιστάσεις και οι συγκυρίες το ευνοούν: Τα παραδείγματα της Δαμανάκη και του Μπίστη είναι οι καλύτερες απαντήσεις, για εκείνους που, πιθανόν, θα αγανακτήσουν με την "ιερόσυλη" σκέψη περί ευκαιριακής συμπεριφοράς των άλλοτε σκληροπυρηνικών σταλινικών, που βρήκαν στις "πλάτες" του Συνασπισμού το καταλληλότερο εφαλτήριο των "προοδευτικών" φιλοδοξιών τους…
Μέσα σ´ αυτό το "προνομιακό" κομματικό πλαίσιο και εκμεταλλευόμενοι πλήρως την απόλυτη ιδεολογική αδιαφορία και αδράνεια του ευρύτερου φιλελεύθερου χώρου, τα στελέχη και οι οπαδοί του Συνασπισμού, αλλά κυρίως οι αμέτρητοι εραστές της ευεργετικής προστασίας, που δημιουργεί αυτή η "λίγο απ" όλα αριστερά", έχουν διαμορφώσει, με απίστευτη ευκολία, ένα γενικόλογο και ασαφές "πολυσυλλεκτικό" κίνημα, στο οποίο μπορεί να ενταχθεί, χαλαρά και χωρίς δεσμεύσεις, οποιαδήποτε ιδεολογική τάση, απόκλιση και απόφυση, που αρέσκεται να αυτοπροσδιορίζεται ως "προοδευτική", χωρίς να είναι υποχρεωμένη να κουβαλά τις "αμαρτίες" του δογματικού ΚΚΕ και του άλλοτε τριτοκοσμικού ή εσχάτως εκσυγχρονιστικού ΠαΣοΚ.
Με αυτά τα δεδομένα, οι πάντες, από τους "τιποτόφρονες" της λεγόμενης αντιεξουσιαστικής αριστεράς μέχρι τους βαθυστόχαστους μελετητές της μαρξιστικής μελλοντολογίας, από τους καταπιεσμένους ομοφυλόφιλους μέχρι τους αυτοπροβαλλόμενους προστάτες των ταλαιπωρημένων μεταναστών, από τους εραστές οποιουδήποτε, ανά την υφήλιο, απελευθερωτικού κινήματος και, ταυτόχρονα λυσσαλέους αρνητές κάθε εκδήλωσης σεβασμού και τιμής προς την ελληνική πατρίδα μέχρι τους θρασύδειλους πυρπολητές, εν ειρήνη, δημοσίας περιουσίας και εθνικών συμβόλων και από τους πρόθυμους αβανταδόρους κάθε κλακαδόρικου πεζοδρομιακού συνθήματος μέχρι τους εμβριθείς κουλτουριάρηδες αναλυτές κάθε ακατανόητης μαρξογενούς μπουρδολογίας, όλοι αυτοί και χιλιάδες άλλοι "ανένταχτοι" της οποιασδήποτε περιθωριακής ιδιοπροσωπείας, μπορούν να αισθάνονται καλυπτόμενοι από την ιδεολογική ομπρέλα του Συνασπισμού. Χωρίς τούτο να σημαίνει ότι θα προσφέρουν σ´ αυτόν και την ψήφο τους, αφού, άλλωστε, το κόμμα του +-3% φαίνεται να αρκείται στην ηδονή που προσφέρει η ψευδαίσθηση της ιδεολογικής υπεροχής, ακόμη και όταν τα αποτελέσματα της κάλπης είναι για γοερά κλάματα.
Αυτή η περίεργη κατάσταση, δηλαδή η συμπλεγματική αίσθηση πολιτικής κυριαρχίας από ένα κόμμα που, στην πραγματικότητα, ουδέποτε μετέτρεψε σε πράξη τις ψηφοθηρικές ονειρώξεις της εκάστοτε ηγεσίας του, φαίνεται ότι προσδίδει φτερά στον σημερινό ηγέτη του, τον "σύντροφο" Αλαβάνο. Αισθανόμενος, προφανώς, ότι, με κάθε του λέξη, με κάθε του κίνηση, με κάθε του βήμα και με κάθε του ενέργεια, γοητεύει τα …μιλιούνια των οπαδών του, ο σημερινός ηγέτης του Συνασπισμού εκδηλώνεται καθημερινά με τρόπο που, αν τον εμιμείτο κάποιος "αντιδραστικός δεξιός", θα χαρακτηριζόταν από όλη την "προοδευτική ιντελιγκέντσια", με πρώτον τον Συνασπισμό, ως ο πλέον αποκρουστικός φασίστας επί της γης.
Όμως, ο σύντροφος Αλαβάνος δεν έχει τέτοιου είδους αναστολές. Περιβεβλημένος με την αίγλη που του προσδίδει η ιδιότυπη θέση του Συνασπισμού στον χώρο της αριστεράς, εννοεί να εκδηλώνει τα υπολείμματα του όχι μακρινού σταλινικού παρελθόντος του σε κάθε έκφραση της ηγετικής του συμπεριφοράς. Έσχατο επίτευγμά του η θρασυτάτη απαίτησή του, ενώπιον του αρμοδίου Εισαγγελέα κ. Ντογιάκου, υπό την επίκληση της βουλευτικής του ιδιότητας, να απελευθερώσει (!) υπόδικους κρατουμένους, χωρίς, φυσικά να αγνοεί, ότι η δικονομία μιας δημοκρατικής χώρας έχει κανόνες τους οποίους οφείλουν να σέβονται κυρίως και πρωτίστως οι φορείς της νομοθετικής εξουσίας.
Κάθε καλόπιστος και στοιχειωδώς αληθινών δημοκρατικών αισθημάτων πολίτης, ασφαλώς και μπορεί να διανοηθεί τι ακριβώς θα συνέβαινε, εάν ο κάθε Αλαβάνος κατόρθωνε ποτέ να φθάσει στην εξουσία. Είναι προφανές ότι, η αίσθηση περί δημοκρατίας του συντρόφου Αλαβάνου και του κόμματος του οποίου ηγείται, δεν ταυτίζεται με την συντριπτική πλειοψηφία των ελλήνων πολιτών και γι´ αυτό, άλλωστε, αυτή η κομματική παραφυάδα διατηρείται, επί δεκαετίας, στα επίπεδα του +-3%. Όμως, το γεγονός αυτό δεν φαίνεται να πτοεί τον σύντροφο Αλαβάνο. Γι´ αυτό, επί μήνες τώρα, όσο δηλαδή διαρκεί αυτή η πρωτόγνωρη αναστάτωση στον χώρο της ανωτάτης παιδείας, ο Συνασπισμός και τα στελέχη του δεν βρήκαν ούτε μια λέξη για να καταδικάσουν τις καθημερινές αθλιότητες, που διαδραματίζονται στο όνομα της δημοκρατίας και της δημόσιας εκπαίδευσης. Προφανώς, αυτή η πολύπλευρη παράνομη δράση των αργόσχολων μικροϋπαλληλίσκων της μειοψηφικής ΠΟΣΔΕΠ (συνδικαλιστικού οργάνου 3.000 πανεπιστημιακών επί συνόλου 15.000 περίπου συναδέλφων τους), των ρέμπελων του φοιτητικού κινήματος και των, συμπαθέστατων σε κάποιες κυρίες των τηλεοπτικών μας μέσων, κουκουλοφόρων, εκφράζει απόλυτα τις ιδεολογικές ανησυχίες και αναζητήσεις του Συνασπισμού και της ηγεσίας του. Το ζητούμενο είναι, εάν και κατά πόσον, αυτή η δράση μπορεί να γίνει εσαεί ανεκτή από την ελληνική κοινωνία και, βεβαίως, από την κυβέρνηση, που στηριζόμενη στην λαϊκή πλειοψηφία, έχει την εντολή να κυβερνήσει και όχι να παρακολουθεί την ανεξέλεγκτη δράση μερικών εκατοντάδων παρανόμων, έστω και αν αυτοί βρίσκουν ιδεολογικό καταφύγιο στην θερμουργό αγκάλη του Συνασπισμού και του πολυπράγμονος ηγέτη του.
Τελικά, το ερώτημα, που απασχολεί την κοινή γνώμη, θα μπορούσε να διατυπωθεί και ως εξής: Κυβερνά η πλειοψηφία, ή μήπως, χωρίς να το έχουμε καταλάβει, ζούμε στο κράτος του Αλαβάνου…
http://www.diktyo21.gr/item.asp?ReportID=426
ΤΟΥ ΑΛΑΒΑΝΟΥ Η ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΟΥ ?
ΑπάντησηΔιαγραφή