Τι είδαν οι ευρωβουλευτές στη λιμνοθάλασσα...

Η ψηφοθηρία, οι ψαράδες και τα έργα στο Μεσολόγγι Του δημοσιογράφου ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΛΑΒΕΤΑ από το Μεσολόγγι Η επίσκεψη Eυρωπαίων ευρωβουλευτών πρ...

Η ψηφοθηρία, οι ψαράδες και τα έργα στο Μεσολόγγι

Του δημοσιογράφου ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΛΑΒΕΤΑ
από το Μεσολόγγι

Η επίσκεψη Eυρωπαίων ευρωβουλευτών πριν από λίγο καιρό στο νομό Αιτωλοακαρνανίας και πιο συγκεκριμένα στη λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου-Αιτωλικού ανέδειξε με τον πιο περίτρανο τρόπο ότι «ο Βασιλιάς είναι γυμνός»!!!
Κι αυτό διότι μπορεί οι Eυρωπαίοι ευρωβουλευτές να εντυπωσιάσθηκαν από το τοπίο της λιμνοθάλασσας, αηδίασαν όμως από τις συνθήκες διαχείρισης του αλιευτικού της πλούτου. Συνθήκες λίγο πολύ γνωστές σε όλους για την βελτίωση των οποίων κανείς δεν έχει αναλάβει μια ουσιαστική πρωτοβουλία.
Επιγραμματικά θα αναφέρουμε ότι την άσχημη εντύπωση στους ευρωβουλευτές προκάλεσαν οι συνθήκες διαβίωσης των ψαράδων, ο τρόπος συντήρησης των αλιευμάτων και κυρίως η περιβαλλοντική μόλυνση του οικοσυστήματος. Για τα δυο πρώτα σημεία της κριτικής των ευρωβουλευτών τα αίτια τους εστιάζονται στον τρόπο μίσθωσης των ιχθυοτροφείων στους αλιευτικούς συνεταιρισμούς. Ένας τρόπος που είναι απόλυτα ταυτισμένος με την ψηφοθηρική συναλλαγή και ο οποίος αποτελεί «απόστημα» για όλη την τοπική κοινωνία της ευρύτερης περιοχής εδώ και δεκαετίες. Αυτό το «απόστημα» θα προσπαθήσουμε να σας παρουσιάσουμε…
Η δικαιοδοσία της εκμίσθωσης των ιχθυοτροφείων άνηκε μέχρι και τις αρχές του 2004 στον νομάρχη (διορισμένος ή αιρετός). Για «κοινωνικούς» λόγους η εκμίσθωση δεν γίνεται με δημοπρασία αλλά με απευθείας ανάθεση. Συνέπια αυτού είναι η εκμίσθωση να γίνεται σε συνεταιρισμούς τα μέλη των οποίων είναι «φίλα προσκείμενα» στον κάθε νομάρχη. Ταυτόχρονα όμως επειδή στους συνεταιρισμούς δεν μπορεί να ενταχθεί το σύνολο των αλιέων της περιοχής, οι συμβάσεις δεν έχουν μεγάλη χρονική διάρκεια αλλά είναι ετήσιες, το πολύ διετείς…για να εξασφαλίζεται η εναλλαγή των φίλων και να δένεται όσο το δυνατό μεγαλύτερος αριθμός «φίλων» στο άρμα της ψηφοθηρίας.
Η ψηφοθηρία, λοιπόν, είναι η γενεσιουργός αιτία της κατάστασης που διαπίστωσαν από κοντά οι ευρωβουλευτές, αφού εξαιτίας της κανένας συνεταιρισμός δεν προβαίνει σε επενδύσεις στα ιχθυοτροφεία της λιμνοθάλασσας αφού αφενός δεν γνωρίζει αν την επόμενη χρονιά θα του εκμισθωθεί εκ νέου το ιχθυοτροφείο και αφετέρου δεν μπορεί να ενταχθεί σε κανένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα ενίσχυσης για βελτίωση της αλιευτικής παραγωγής.
Η κατάσταση αυτή πέραν όμως των άθλιων και τριτοκοσμικών συνθηκών που επικρατούν στα ιχθυοτροφεία έχει επιδράσει αρνητικά και στην παραγωγή αυτών, αφού οι συνεταιρισμοί δεν προβαίνουν σε βασικές εργασίες στην έκταση της λιμνοθάλασσας που τους μισθώνεται εξαιτίας των λόγων που σας αναφέραμε. Ο αντίκτυπος αυτού του προβλήματος στην κοινωνία είναι μεγάλος αφού ένα μεγάλο κομμάτι του παραγωγικού της ιστού δεν «εισπράττει» τα αναμενόμενα με ό,τι αυτό συνεπάγεται αλλά και διότι το φημισμένο ψάρι της λιμνοθάλασσας είναι πλέον δυσεύρετο και πανάκριβο.
Ο επιμερισμός των ευθυνών για αυτή την άσχημη κατάσταση βαρύνει απόλυτα τους κομματικούς της Ν.Δ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί απλούστατα ποτέ δεν ακούμπησαν με τόλμη το πρόβλημα και η μόνη απάντηση που έχουν όταν τους τίθεται το ερώτημα είναι: «με τους ψαράδες δεν μπορείς να συνεννοηθείς…».
Η αλήθεια είναι ότι το πολιτικό σύστημα ΠΑ.ΣΟ.Κ. – Ν.Δ. είναι αυτό που έχει εκπαιδεύσει τους ψαράδες σε λάθος νοοτροπίες και αντιλήψεις προκειμένου να «αγοράζει» ψήφους. Όμως πέρα από την στρεβλή διαχείριση της λιμνοθάλασσας υπάρχει ακόμη ένα ζήτημα που έχει σχέση με το όλο πρόβλημα, είναι αυτό των έργων που κατά καιρούς έχουν εκτελεστεί και τα οποία σύμφωνα με τους «κρατούντες» αφορούσαν την αύξηση της παραγωγής.
Ε!!! λοιπόν αυτά τα έργα ελάχιστα έχουν προσφέρει κι αυτό διότι κατά τον σχεδιασμό τους δεν ζητήθηκε καθόλου η άποψη των ανθρώπων της λιμνοθάλασσας. Το περιβαλλοντικό πρόβλημα της λιμνοθάλασσας το έχουμε αναδείξει επανειλλειμένως και όλοι μας και το γνωρίζουμε και την λύση του επίσης…θέλουμε.
Ως επίλογο αυτού μας του σημειώματος θέλουμε να γράψουμε για τον απόηχο της επίσκεψης των ευρωβουλευτών. Ο απόηχος συμπυκνώνεται στην εξής πρόταση «δεν ίδρωσε το αυτί κανενός αρμοδίου». Και ειδικά στο χώρο του τοπικού ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτό που απασχόλησε τα στελέχη ήταν το «ποιος» διοργάνωσε την επίσκεψη των σοσιαλιστών ευρωβουλευτών και αν είχαν ενημερωθεί η νομαρχιακή ή οι βουλευτές του κόμματος για αυτήν.
Για τη Ν.Δ. δεν λέμε τίποτε, γιατί για οχτώ χρόνια (μέσω νομαρχίας…) είχαν την απόλυτη ευθύνη της διαχείρισης της λιμνοθάλασσας και τα αποτελέσματα της πολιτικής τους… τα είδαν από κοντά οι ευρωβουλευτές…