Ακόμη κι οι βουλευτές που δεν συμφωνούν μαζί του, καθηλώθηκαν χθες στην επιτροπή της Βουλής από τον Ευάγγελο Βενιζέλο. ενώ έξω από την Βο...
Ακόμη κι οι βουλευτές που δεν συμφωνούν μαζί του, καθηλώθηκαν χθες στην επιτροπή της Βουλής από τον Ευάγγελο Βενιζέλο. ενώ έξω από την Βουλή η διαδήλωση ήταν, την ίδια ώρα, υποτονική. Για μισή ώρα περίπου επιχειρηματολογούσε κατά της αναθεώρησης του άρθρου 16 και κέρδισε τις εντυπώσεις ενώ τα έδρανα ήταν γεμάτα για να τον ακούσουν. Όπως έλεγαν, δε, το πιο έξυπνο επικοινωνιακά από μέρους του είναι ότι έχει ετοιμάσει 16 προτάσεις για το θέμα του άρθρου 16...
Κι ένας από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που δεν είναι "οπαδός" του, βγαίνοντας από την αίθουσα είπε σε συνάδελφό του: "Είχα αποφασίσει να ψηφίσω "ναι". Αλλά κάτι οι ψηφοφόροι μου, κάτι ο χοντρός, πρέπει να το ξανασκεφτώ...".
.jpg)
Τα έχουμε ξαναπεί για τον Σκανδαλίδη. Θέλει να χρησιμεύσει σαν ρεζέρβα και να μην φθαρεί στην τωρινή δύσκολη εποχή. Μου αρέσει που κάνει και δημοσιογραφικές αναλύσεις των εκλογών , ενός αγώνα που αυτός ...λουφάρει! Με κάτι τέτοια συμπαθώ όλο και περισσότερο τον Γιώργο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩ! καιροί! Ω! ήθη!
Ολοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ πρεπει να ψηφισουν οχι. Ειναι χρεος τους απεναντι στην ιστορια του κινηματος και ευθυνη απεναντι στον Ελληνικο λαο. Αλλιως ειναι συμμετοχοι στο μεγαλο φαγοποτι που θα γινει. Και αν αυτο δεν τρομαζει καποιους (συνηθισμενους στις λαμογιες οταν κυβερνουσαν) να δουμε τι θα εχουν να πουν σε 10 χρονια που θα υπαρχουν απειροι επιστημονες αμφιβολου γνωστικου επιπεδου και θα ανταγωνιζονται για ενα μισθο 400 ευρω. Τοτε ομως πραγματικα θα αρχισουν να πεφτουν κεφαλια και να δουμε ποιος θα γλιτωσει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε ανώνυμε, βγάλε τις πράσινες παρωπιδούλες σου και προσπάθησε να καταλάβεις ότι είναι καλύτερο για το έθνος να έχει άπειρους επιστήμονες να ανταγωνίζονται για ένα μισθό 400 ευρώ, παρά άπειρους αμόρφωτους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι μεν πρώτοι έχουν την θεωρητική κατάρτιση να κουβεντιάσουν τα προβλήματα τους και να βρούνε λύση, οι δε δεύτεροι σηκώνουν την καραμπίνα και σκοτώνουν 5 άτομα, για ψύλλου πήδημα.
υ.γ. Σε ποιο πανεπιστήμιο, σε δίδαξαν ότι καταργηθήκαν οι τόνοι?
tha apantousa ston nestwr alla fenetai pws einai ena apo ta ble papagalakia pou epistrateytikan logw anathewriseis ..... aaaaaa oute gw exw tonous alla pisteyw na boreis na to diavaseis
ΑπάντησηΔιαγραφήpou ksereis an den perimenei na ta parei apo kapou kai o nestor apo tin istoria file mou?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι, τα παίρνω από πολλούς. Ειδικά από ιδιώτες που σκέφτονται να ιδρύσουν πανεπιστήμια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι με πληρώνουν πολύ καλά, να κάθομαι και να σπαταλάω την ώρα μου, απαντώντας σε ανόητους, που είτε δεν μπορούν να γράψουν ελληνικά με τόνους, είτε δεν μπορούν να γράψουν ελληνικά γενικότερα.
Αλλά, τι άλλο θα μπορούσατε να γράψετε εκτός από προσωπικές επιθέσεις. Κάποιο επιχείρημα, για να με πείσετε, έχετε?...
Αυτός είναι ο διάλογος που σας έχουν μάθει να κάνετε?
'Η μήπως τελικά, εσείς είστε τα παπαγαλάκια που κάνουν επιθέσεις σε άποψεις διαφορετικές από αυτές που εξυπηρετούν τα (μικρό)πολιτικά συμφέροντα σας? (... μονιμότητα...)
Κομματολύμματα (και όχι κομματόσκυλα που πολύ σωστά έγραψε και o sniper), είστε ο ιός της κοινωνίας μας. Αλλά, για κάθε ιό υπάρχει και μια θεραπεία.
Στην δική σας περίπτωση, απλά θα ανοίξουμε τις πόρτες της εκπαίδευσης στον κόσμο (δημόσια ή μη κερδοσκοπική), ώστε ο κόσμος να αποκτήσει κριτική άποψη και να σας αποβάλει...
Μας κουράσατε...
eisai trompas telika
ΑπάντησηΔιαγραφή“ Νέστωρ” μη συγχύζεσαι με όλα αυτά τα μικρά παπαγαλάκια του όχι. Έτσι τους είπαν να λένε τα μεγάλα «αφεντικά» τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθηγηταράδες που δεν τολμούν να μπούνε στη διαδικασία της αξιολόγησης και του ανταγωνισμού. Ανθρωπάκια και όχι επιστήμονες που ξεφτίλισαν τον όρο ακαδημαϊκός. Τη σχέση μπορεί να έχει ένας καθηγητής πανεπιστημίου με όλους αυτούς, που μετέτρεψαν τις έδρες των πανεπιστημίων σε «οικογενειακά καθεστώτα», τα ερευνητικά προγράμματα σε «πορτοφόλια» τους και τελικά τα δημόσια ιδρύματα σε προσωπικές τους «επιχειρήσεις».
Φοιτητόπατέρες – συνδικαλιστές που το μόνο τους μέλημα είναι να μη χαλάσει το σύστημα διαπλοκής που έχουν εδώ και χρόνια στήσει με τους παραπάνω.
Ας βγεί επιτέλους κάποιος, που έχει τη δυνατότητα σε πανελλαδικό δίκτυο, να φέρει όλα αυτά στο φως της δημοσιότητας. Ας κάνει την αρχή το «Press-gr.blogspot.com» και όλοι εμείς στη διάθεση του με στοιχεία. Τι Τριανταφυλλόπουλος και κουραφέξαλα. Δεν θα βρίσκουν να κρυφτούν πουθενά.
Έτσι ακριβώς είναι, που δήθεν κόπτεστε για τη δημόσια παιδεία και το δημόσιο συμφέρον. Φαταούλες, που έχετε στραγγαλίσει την υπερηφάνεια αυτού του λαού και μασάτε καθημερινά και το τελευταίο λεπτό του ευρώ από τον ιδρώτα του φορολογούμενου πολίτη.
Μόνο για το Βενιζέλο λέει το press-gr πάντα καλά λόγια. Είναι τυχαίο; Και απ' ό,τι ξέρω, πολλοί το θεωρούν φερέφωνό του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπί της ουσίας, συμφωνώ με το δεύτερο σχόλιο. Ο κορεσμός της αγοράς εργασίας από πτυχιούχους και η συνακόλουθη ανεργία είναι τα κυριότερα προβλήματα. Δεν θα αντιμετωπιστούν με την αναθεώρηση, αντίθετα θα επιδεινωθούν. Απλά η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι αναπότρεπτη λόγω της υποβάθμισης των κρατικών σχολών και των νόμων της αγοράς.
Αλήθεια, "Νέστορα", όσοι δεν έχουν φοιτήσει σε πανεπιστήμιο, είναι υποψήφιοι δολοφόνοι;
Benny Hill
ΑπάντησηΔιαγραφήMallon ypopsifios dolofonos tha einai enas epistimonas pou tha plirwnetai me 400e...
ΑπάντησηΔιαγραφήps. Nestor, an i vlakeia plirwnotan tha isoun plousios! (Den mporousa na min to pw, tha eskaga)
Εγώ θέλω οπωσδήποτε να γίνουν και ιδιωτικά πανεπιστήμια. Δεν επιτρέπεται Αλβανοί να έρχονται να δουλεύουν στο χωριό μου για να μαζέψουν τα δίδακτρα για να πάνε σε ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Αλβανία. Απαράδεκτο εμείς να μην έχουμε ιδιωτικά. Τα παιδιά μου θέλω να πάνε σε ιδιωτικά και ποτέ σε δημόσια. Και φυσικά δεν είμαι πλούσιος σαν τον χοντροΒενιζέλο που τα μαζέυει από παντού και κυρίως από τον βαθύπλουτο πεθερό του(γιατί δε λέτε ποτέ τίποτα για τα πεθερικά του χοντρομπαλά;) Κυρίως γιατί βλέπω την αλητεία που υπάρχει μέσα στα ελληνικά πανεπιστήμια...γι' αυτό τα παιδιά μου θέλω οπωσδήποτε να πάνε σε ιδιωτικά στη χώρα μου και δεν έχει κανένας το δικαίωμα να μου το απαγορεύει αυτό. Ποιός δίνει αυτό το δικαίωμα της άρνησης, της αντίδρασης και της συντήρησης σε οποινδήποτε να μου απαγορεύει και να μου επιβάλλει τη στείρα άποψή του. Η κοινωνία πρέπει να αυξάνει και όχι να μειώνει τις επιλογές των πολιτών της. Αλλά δε φταίει κανένας άλλος παρά ο ΓΑΠ που επιτρέπει να γίνονται τέτοια μέσα στο κόμμα του και δε ρίχνει στους ανόητους τύπου χοντρομπαλοΒενιζέλος μια διαγραφάρα νά ναι όλη δική τους. Η κοινωνία έχει αρχίσει να κατανοεί τέτοιες μεταρρυθμίσεις γι' αυτό και δεν συμμετέχει πλέον σε τέτιου είδους στείρες συγκεντρώσεις, γιατί μη μου πείτε ότι είστε ικανοποιημένοι με τη συμμετοχή του κόσμου στις πορείες με τέτοια αιτήματα; μαύρα χάλια.....Άσε που αρνούμαι να έρθω σε σύγκρουση με αστυνόμους για να με λένε αγωνιστή κάποιες πράσινες νομενκλατούρες. Τί 'ναι αυτό πάλι να δέρνουν οι αγωνιστές αστυνόμους για να τους δε'ιξει η τηλεόραση και μόνο όταν είναι η TV μπροστά. Χέσε μέσα...αγωνιστές
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητοί και εντιμότατοι φίλοι,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας παρακαλώ μη ρίχνετε το επίπεδο. Διαβάστε πρώτα την ομιλία του κ. Βενιζέλου και μετά σχολιάστε την. Μη βγάζετε ο ένας τα ματάκια του άλλου!
Εχουμε λοιπόν:
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ζήτημα που συζητούμε είναι το κρισιμότερο, ίσως, ζήτημα για το μοντέλο ανάπτυξης της χώρας, για τη διάρθρωση και για τη νοοτροπία της κοινωνίας μας, για την ποιότητα φυσικά του εκπαιδευτικού μας συστήματος και για τη σχέση αξιοπιστίας που πρέπει να συνδέει το πολιτικό σύστημα της χώρας με την κοινωνία. Γιατί η κοινωνία, γονείς και παιδιά, αγωνιά. Και αγωνιούν οι τρεις μεγάλες ενδιαφερόμενες κατηγορίες. Οι μαθητές που στοχεύουν στο δημόσιο πανεπιστήμιο, οι φοιτητές των δημοσίων πανεπιστημίων και Τ.Ε.Ι. και οι γονείς τους είναι η πρώτη κατηγορία. Οι φοιτητές που έχουν αναγκαστεί να σπουδάζουν στο εξωτερικό, στο πλαίσιο της φοιτητικής μετανάστευσης και οι γονείς τους, πενήντα χιλιάδες άνθρωποι, είναι η δεύτερη κατηγορία. Και κάποιες χιλιάδες ανθρώπων που φοιτούν στα λεγόμενα κολλέγια στην Ελλάδα, στα κέντρα ελευθέρων σπουδών που παρέχουν ή ισχυρίζονται ότι παρέχουν υπηρεσίες τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στο πλαίσιο συμβάσεων δικαιόχρησης με ξένα, κυρίως βρετανικά πανεπιστήμια, είναι η τρίτη κατηγορία. Πρέπει σε αυτούς τους ανθρώπους και στις τρεις κατηγορίες, να δώσουμε αξιόπιστες και φερέγγυες απαντήσεις, αλλιώς θα είμαστε όλοι κατώτεροι των περιστάσεων.
Το πρόβλημα της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δεν είναι συνταγματικό. Δεν αποτρέπει το άρθρο 16 του Συντάγματος αυτά που έπρεπε προ πολλού να γίνουν και αυτά που πρέπει να γίνουν στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Δεν αποτρέπει το Σύνταγμα την αναβάθμιση, την εξωστρέφεια, τη διεθνοποίηση και την αξιολόγηση των πανεπιστημίων. Δεν αποτρέπει το Σύνταγμα την εγκαθίδρυση θεσμών κοινωνικής λογοδοσίας των πανεπιστημίων. Δεν αποτρέπει το Σύνταγμα την κατάργηση των πελατειακών σχέσεων και του κακώς νοούμενου κομματισμού μέσα στα πανεπιστήμια, γιατί τα κόμματα έχουν πολύ μεγάλη ευθύνη για τις πανεπιστημιακές πελατειακές πρακτικές.
Δεν αποτρέπει το Σύνταγμα τη ριζική λύση θεμάτων, όπως τα συγγράμματα ή θεμάτων, όπως το άσυλο που αρκεί να εφαρμόζουμε τη νομοθεσία μας για να το λύσουμε. Λένε ψέματα όσοι προσπαθούν να καλυφθούν πίσω από το Σύνταγμα για να δικαιολογήσουν αδράνειες ή παραλείψεις σε σχέση με την αναβάθμιση του δημόσιου πανεπιστημίου. Για παράδειγμα, η ολοκληρωμένη αναβάθμιση των Τ.Ε.Ι. από τα επαγγελματικά δικαιώματα μέχρι τα μεταπτυχιακά και από τη στελέχωση μέχρι την εισαγωγή είναι πολύ πιο επείγον ζήτημα για χιλιάδες ανθρώπους από την ενδεχόμενη ίδρυση δύο, τριών ή πέντε μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων.
Το πρόβλημα της εκπαίδευσης είναι αναπτυξιακό, κοινωνικό, πολιτικό, χρηματοδοτικό, όχι συνταγματικό. Το άρθρο 16 προέκυψε για λόγους ιστορικούς, προέκυψε επειδή το δημόσιο πανεπιστήμιο ταπεινώθηκε επί χούντας, γιατί ο συντακτικός νομοθέτης το 1975, με πρωτοστατούσα την τότε αντιπολίτευση, σύσσωμη, ζήτησε εγγυήσεις, οι οποίες είχαν ως βασικό στόχο την κατοχύρωση της ακαδημαϊκής ελευθερίας σ΄ ένα χώρο προοδευτικής έρευνας, σκέψης και έκφρασης που είναι το πανεπιστήμιο. Το δημόσιο πανεπιστήμιο είναι πάντα το κέλυφος της πιο προοδευτικής πολιτικής σκέψης και δράσης στην Ελλάδα.
Άρα, το ερώτημα είναι: Πρέπει να καταργήσουμε τις εγγυήσεις του δημοσίου πανεπιστημίου; Το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου ως νομικό σχήμα είναι αυτό που καθηλώνει το δημόσιο πανεπιστήμιο; Μήπως η πλήρης αυτοδιοίκηση; Ο χαρακτηρισμός των καθηγητών ως δημοσίων λειτουργών και όχι υπαλλήλων, γιατί πρέπει να είναι ανεξάρτητοι; Προφανώς, όχι. Ελπίζω να μην ακουστεί εδώ μέσα πρόταση κατάργησης των συνταγματικών εγγυήσεων του δημοσίου πανεπιστημίου. Αυτό γιατί κάποιοι προτείνουν τη μετατροπή των δημοσίων πανεπιστήμιων σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου στο όνομα της ευελιξίας, για να έρθουν μετά να πουν ότι εάν χρηματοδοτείς τα δημόσια πανεπιστήμια που είναι νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και όχι τα ιδιωτικά, παραβιάζεις τα άρθρα 88 και επόμενα της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα και άρα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως θεματοφύλακας των κανόνων του ανταγωνισμού πρέπει να επέμβει.
Χρειάζεται να προβλέψουμε στο Σύνταγμά μας τη δυνατότητα σύστασης μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών, κοινωφελών, πλήρως αυτοδιοικούμενων πανεπιστήμιων; Έχω πει πολλές φορές στο παρελθόν ότι αυτά μπορούμε να τα συστήσουμε και τώρα δια νόμου ως νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου ευέλικτα. Υπάρχουν ευέλικτα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και άκαμπτα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου. Λένε ορισμένοι ότι ο ευεργέτης, ο χορηγός θέλει νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Μάλιστα. Να το προβλέψουμε ως πρόσθετη δυνατότητα ρητά στο Σύνταγμά μας. Να μπορούν να ιδρυθούν και μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά, κοινωφελή, πλήρως αυτοδιοικούμενα πανεπιστήμια. Πανεπιστήμια, όμως, εντεταγμένα σε ενιαίο σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με τα δημόσια. Άρα, με εισαγωγή φοιτητών, όπως και στα δημόσια, με εκλογή καθηγητών με κανόνες ανάλογους με αυτούς των δημοσίων πανεπιστημίων. Αυτό σημαίνει ότι στο πανεπιστήμιο θα μπαίνεις με το βαθμό σου από ένα ενιαίο σύστημα εισαγωγικών εξετάσεων. Αν έχεις δυνατότητα, θα πληρώνεις τα δίδακτρα και εάν δεν έχεις, θα σου χορηγούν υποτροφίες.
Επιτέλους, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τι σημαίνει μη κερδοσκοπικό και κοινωφελές; Θα καλύπτει τη δαπάνη από τα δίδακτρα; Δεν υπάρχει κανένα μη κρατικό πανεπιστήμιο διεθνώς που να καλύπτει τις δαπάνες του από τα δίδακτρα. Τα καλά αμερικάνικα πανεπιστήμια δεν καλύπτουν πάνω από το 20% των δαπανών τους από τα δίδακτρα και η μόνη σοβαρή μη κρατική γερμανική νομική σχολή καλύπτει το 18% της δαπάνης της από τα δίδακτρα. Όλα τα υπόλοιπα είναι οι δωρεές, τα καταπιστεύματα, τα κληροδοτήματα, η αξιοποίηση της περιουσίας. Αυτό σημαίνει μη κερδοσκοπικό. Να γίνει αυτό, αλλά αυτό δεν δίνει καμία απάντηση στο λύκειο, το οποίο έχει ακυρωθεί χάριν του αγώνα εισαγωγής στο πανεπιστήμιο και λόγω της καταπίεσης που υφίστανται τα παιδιά και οι γονείς στο όνομα της παραπαιδείας εν όψει των εισαγωγικών εξετάσεων, της απομνημόνευσης και της εξουθένωσης των νεανικών μυαλών και ψυχών.
Είναι δυνατόν να μιλάμε για πανεπιστήμιο και να μη μιλάμε για τη ριζική αλλαγή στο λύκειο αμέσως; Και για ριζική αλλαγή στο ζήτημα των εξετάσεων, όχι στην αδέκαστη διαδικασία την εθνική, αλλά στη φιλοσοφία και τη θεματολογία των εξετάσεων.
Αυτές, λοιπόν, οι νεωτερικές εξετάσεις -εγώ θα σας έλεγα κατά το πρότυπο του διεθνούς απολυτηρίου- πρέπει να καλύπτουν τις θέσεις του ενιαίου συστήματος δημοσίων και μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών, κοινωφελών πανεπιστημίων. Μπορείτε να μου πείτε όμως πώς εξηγείτε να έχουμε ογδόντα χιλιάδες προσφερόμενες θέσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, πενήντα χιλιάδες θέσεις φοιτητών στο εξωτερικό, είκοσι χιλιάδες θέσεις σπουδαστών στα λεγόμενα κολλέγια και ταυτόχρονα είκοσι χιλιάδες κενές θέσεις στα ΑΕΙ και Τ.Ε.Ι. λόγω μη συμπλήρωσης της βάσης του δέκα;
Είναι δυνατόν να μιλάμε σοβαρά για φοιτητική μετανάστευση χωρίς μια εσωτερική ταξινόμηση, ώστε να ξέρουμε ποιοι είναι μεταπτυχιακοί, ποιοι έχουν πάει κατευθείαν στο εξωτερικό με υψηλούς βαθμούς και υποτροφίες, ποιοι είναι κοντά στο βαθμό εισαγωγής στις δύσκολες σχολές, όπως η ιατρική ή η νομική και ποιοι χωρίς τα προσόντα, με χαμηλούς βαθμούς, διεκδικούν να σπουδάσουν σε σχολές οι οποίες εδώ θέλουν υψηλό βαθμό εισαγωγής. Εάν γίνουν δύο μη κρατικές, μη κερδοσκοπικές ιατρικές σχολές και παίρνουν από διακόσια άτομα η κάθε μία, οι τετρακόσιες πρόσθετες θέσεις θα λύσουν το πρόβλημα της φοιτητικής μετανάστευσης και των κολλεγίων;
Ας κάνουμε μια πρόσκληση ενδιαφέροντος να δούμε ποιοι είναι αυτοί που θα ιδρύσουν τα μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια.
Εγώ έχω συνεργαστεί ως Υπουργός Πολιτισμού επί χρόνια με το Ίδρυμα Νιάρχου και με το Ίδρυμα Ωνάση για εκατόν πενήντα έδρες ελληνικών σπουδών στο εξωτερικό, σε όλα τα αμερικανικά και ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Δύο εκατομμύρια ευρώ θέλει ένα καταπίστευμα μια θέση καθηγητή σ΄ ένα μεσαίο πανεπιστήμιο στην Αμερική, για να φτιάξεις δηλαδή μια θέση ουσιαστικά αντίστοιχη με του έκτακτου λέκτορα στην Ελλάδα.
Το Ίδρυμα Ωνάση το εκτιμώ βαθύτατα. Ρωτήστε τι πέρασε με το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Ρωτήστε το κ. Τσακόπουλο τι έγινε με το Πανεπιστήμιο του Σακραμέντο με την έδρα του καθηγητή Σπύρου Βριώνη.
Άρα, ναι, να το προβλέψουμε στο Σύνταγμα. Όμως τώρα διαμορφώνουμε τη θέση της Βουλής των Ελλήνων μόνο για το εάν υπάρχει ανάγκη Αναθεώρησης του Συντάγματος και όχι για το ποια πρέπει να είναι η διατύπωση. Και εγώ πιστεύω βαθιά ότι η ελληνική κοινωνία θέλει ευρύτατη συναίνεση και πλειοψηφία στα θέματα της παιδείας, θέλει μακροπρόθεσμη διακομματική στρατηγική και θέλει ευρύτατη συναίνεση, πλειοψηφία και συμφωνία γύρω από τους θεσμούς και το Σύνταγμα.
Γι’ αυτό η σοφή λογική του Συντάγματος λέει ο κανόνας να είναι εκατόν ογδόντα ψήφοι στην Αναθεωρητική Βουλή. Και μόνο εξαίρεση η αντιστροφή των πλειοψηφιών, ώστε η απλή πλειοψηφία της Αναθεωρητικής Βουλής να μπορεί να διαμορφώσει κατά το δοκούν τη διάταξη.
Έχουμε εδώ ώριμες σκέψεις, προτάσεις και διατυπώσεις για το τι σημαίνει μη κρατικό, μη κερδοσκοπικό πανεπιστήμιο; Μπορούμε να συμφωνήσουμε σε όλα όσα μπορούν να αποτελέσουν το περιεχόμενο της διάταξης ρητά και κατηγορηματικά τώρα; Όχι. Γι’ αυτό κατά τη γνώμη μου, πρέπει να διατηρηθεί η εγγύηση της αυξημένης πλειοψηφίας, της σοβαρότητας και της συναίνεσης στην επόμενη Βουλή.
Εγώ πιστεύω ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα είναι η πλειοψηφία και η Κυβέρνηση και θα έχει την πρωτοβουλία να εισηγηθεί την ορθή διατύπωση της διάταξης. Εφόσον η Νέα Δημοκρατία πιστεύει αυτά που λέει, θα υπερψηφίσει και θα διαμορφωθεί η αυξημένη πλειοψηφία των εκατόν ογδόντα, αλλά δεν θα έχουμε θέσει το πανεπιστήμιο εκτός των εγγυήσεων του αυστηρού Συντάγματος.
Δεν έχει ανάγκη το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως μελλοντική πλειοψηφία της επόμενης Βουλής, από τέτοια ευχέρεια. Έχει υποχρέωση να είναι συναινετικό και να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις ευρύτερης πλειοψηφίας. Όμως πρέπει να πούμε και άλλες δύο αλήθειες: Ακόμη και αν όλα αυτά λειτουργήσουν άψογα και κάνουμε τα καλύτερα μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα, εφόσον η εισαγωγή σ’ αυτά θα είναι αξιοκρατική, φοιτητική μετανάστευση θα υπάρχει. Κενές θέσεις θα μένουν, εάν διατηρηθεί η βάση του δέκα (10). Και τα κολλέγια θα ανθούν. Ακόμη και αν γίνει με τον πιο άψογο τρόπο η αναθεώρηση του άρθρου 16, δεν λύνουμε ούτε το θέμα της μετανάστευσης ούτε το θέμα των λεγομένων κολλεγίων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όσοι λένε ότι μέσω του άρθρου 16 θα λύσουμε θέματα που αφορούν τη λειτουργία των κολλεγίων στην Ελλάδα και την υποχρέωσή μας αναγνώρισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων στους κατόχους διπλωμάτων ακόμη και τριετούς φοιτήσεως, ή δεν ξέρουν το θέμα ή ψεύδονται ενσυνειδήτως. Είναι άλλο πράγμα η εθνική έννομη τάξη και άλλο πράγμα η ευρωπαϊκή κοινοτική έννομη τάξη. Είμαστε υποχρεωμένοι ν΄ αντιμετωπίσουμε το θέμα των κολλεγίων στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής έννομης τάξης, με βάση αυτά που πράγματι λέει και όχι με βάση αυτά που ισχυρίζονται οι ιδιοκτήτες των κολλεγίων ότι λέει η ευρωπαϊκή έννομη τάξη. Δεν έχει διατυπωθεί η ολοκληρωμένη πρόταση των κομμάτων για τα κολλέγια. Και η πρόταση αυτή δεν σχετίζεται με την αναθεώρηση του άρθρου 16. Δεν μπορούμε να πούμε, όπως ορισμένοι υπαινίσσονται, ότι αν θέλεις να λειτουργείς με σύμβαση δικαιόχρησης μ΄ ένα βρετανικό πανεπιστήμιο, πρέπει να είσαι μη κερδοσκοπικό, κοινωφελές ίδρυμα. Όχι, δεν γίνεται αυτό. Πρέπει να βρούμε απαντήσεις στο πλαίσιο του κοινοτικού δικαίου. Τι λέει το κοινοτικό δίκαιο; Θα μου επιτρέψετε, δεν θα είμαι καθόλου μακρός…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Πάντως η παράκλησή μου είναι κύριε συνάδελφε, σιγά σιγά να ολοκληρώνετε.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ακούστε. Η εκπαίδευση όπως και η επαγγελματική κατάρτιση, είναι πρωτεύουσα αρμοδιότητα των κρατών-μελών (άρθρο 149 και 150 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα). Είναι επικουρική η αρμοδιότητα της Ένωσης.
Δεν έχει, λοιπόν, η Ένωση καμία σχέση μ’ αυτό που λέγεται ακαδημαϊκή αναγνώριση διπλωμάτων εξωτερικού. Πώς παρεμβαίνει η Ένωση; Μέσα από τη θεμελιώδη ελευθερία εγκατάστασης και παροχής υπηρεσιών. Μέσα από την κινητικότητα του εργαζόμενου, του αυτοαπασχολούμενου και του ελεύθερου επαγγελματία –πτυχιούχου. Αυτό προβλέπεται και από την ισχύουσα οδηγία 2005/36/ΕΚ που την καταψηφίσαμε και το 2003 επί κυβερνήσεως ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το 2005 επί Κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας, μαζί με τη Γερμανία και με αποχή του Λουξεμβούργου. Την υπερψήφισαν στο Κοινοβούλιο οι Ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας με επικεφαλής τον κ. Χατζηδάκη. Αυτήν την Οδηγία βεβαίως είμαστε υποχρεωμένοι να την εφαρμόσουμε. Τι λέει η οδηγία; Η οδηγία λέει ότι αν στη χώρα προέλευσης ο ενδιαφερόμενος έχει αναγνωρισμένα επαγγελματικά δικαιώματα και πραγματική εγκατάσταση, δηλαδή, είναι γραμμένος ως μηχανικός και δουλεύει ως μηχανικός, βεβαίως πρέπει να μπορεί να το κάνει και στην Ελλάδα αυτό.
Τώρα, προκύπτει από αυτό αναγνώριση των κολλεγίων; Όχι. Προκύπτει το πρόβλημα ότι αφού έχουμε αφήσει τα κολλέγια και λειτουργούν είκοσι χρόνια ανεξέλεγκτα και κάποια πανεπιστήμια, βρετανικά κυρίως, συμβεβλημένα με τα κολλέγια αυτά, έχουν δώσει πτυχία δικά τους, τώρα προκύπτει το ζήτημα επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχίων αυτών. Αλλά δεν απορρέει από την οδηγία υποχρέωση δική μας, αναγνώρισης της ελεύθερης λειτουργίας κάθε κολλεγίου, δηλαδή, κάθε κέντρου ελευθέρων σπουδών. Τι προκύπτει; Προκύπτει από τις συνθήκες από το πρωτογενές δίκαιο, από το άρθρο 43 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, δικαίωμα ελεύθερης εγκατάστασης και παροχής υπηρεσιών ενός ξένου πανεπιστημίου, δημόσιου ή ιδιωτικού, που έχει πρωτεύουσα εγκατάσταση στη χώρα του και θέλει να κάνει παράρτημα εδώ, όπως και τα ελληνικά μπορούν και πρέπει να κάνουν παραρτήματα στη Σόφια ή το Βουκουρέστι. Και είναι δικαίωμα μιας ιδιωτικής επιχείρησης που έχει μια σύμβαση με κάποιο πανεπιστήμιο και δικαίωμα να παρέχει προπανεπιστημιακές σπουδές στο εξωτερικό, με πραγματική εγκατάσταση εκεί, να κάνει δευτερεύουσα εγκατάσταση στην Ελλάδα. Σε αυτό μπορούμε εμείς να επιβάλλουμε κανόνες ελέγχου και ποιότητας; Βεβαίως για τον εξής λόγο:
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Βενιζέλο, θα σας παρακαλέσω να ολοκληρώσετε.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Νομίζω είναι χρήσιμο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Είναι χρήσιμο αλλά επειδή είναι ακόμη τριάντα επτά συνάδελφοι που αναμένουν.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Η οδηγία η τελευταία για την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, η λεγόμενη οδηγία Μπολκενστάιν, εξαιρεί ρητά από την αρχή της χώρας προέλευσης τις εκπαιδευτικές υπηρεσίες. Και η απόφαση του Δικαστηρίου των Κοινοτήτων, η περιβόητη, έχει πει ότι πρόβλημα υπάρχει όταν η εθνική ιταλική νομοθεσία επιτρέπει, στα ιταλικά για παράδειγμα πανεπιστήμια, να κάνουν τις συμβάσεις και το απαγορεύει στα αγγλικά. Αλλά μπορείς να το απαγορεύεις παντού. Επίσης μπορείς να βάλεις κανόνες, αρκεί οι κανόνες σου να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας.
Άρα εμείς έχουμε επείγουσα υποχρέωση, αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί, πέρα απ’ όλα όσα λέμε για το άρθρο 16, να μιλήσουμε για τις ουσιαστικές προϋποθέσεις αναβάθμισης του δημοσίου πανεπιστημίου και των Τ.Ε.Ι., να απογράψουμε τη φοιτητική μετανάστευση και να ρυθμίσουμε το ζήτημα των κέντρων ελευθέρων σπουδών με νόμο, άμεσα, που θα αφορά τη λειτουργία των κέντρων ελευθέρων σπουδών, όχι ιδιωτικών παραπανεπιστημίων. Και να θέσουμε κανόνες αναλογικούς και εφαρμόσιμους, με βάση το κοινοτικό δίκαιο, έτσι ώστε να μπορούμε να ελέγχουμε τι γίνεται στη χώρα μας. Εμένα δεν με πειράζει να έλθει η London School of Economics στην Ελλάδα με τους καθηγητές της. Δεν με πειράζει να προσφέρει υπηρεσίες ψηφιακά ή δι’ αλληλογραφίας, όπως κάνει το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, μαζεύοντας κάθε δίμηνο τους φοιτητές με τους καθηγητές τους. Μ΄ ενδιαφέρει να μας λες ψέματα στα παιδιά ότι είσαι δήθεν πανεπιστήμιο, ότι έχεις δήθεν καθηγητές και ότι προσφέρεις δήθεν σπουδές. Και σ’ αυτό πρέπει να δώσουμε απάντηση και να πούμε ότι την απάντηση αυτή έπρεπε να την έχουμε δώσει προ είκοσι ετών. Έπρεπε να την έχει δώσει η Κυβέρνηση τώρα της Νέας Δημοκρατίας προ τριών ετών. Πρέπει να τη δώσουμε αύριο, με νόμο που θα προστατεύει παιδιά και γονείς από την αθέμιτη και παραπλανητική διαφήμιση, που θα σέβεται το κοινοτικό δίκαιο, θα είναι συμφωνημένος νόμος με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Εδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Επιτροπής κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Ιωάννης Τραγάκης): Ολοκληρώσατε κύριε συνάδελφε.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Επίσης πρέπει να πούμε εδώ ότι δεν είμαστε οι επαρχιώτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που παθητικά αποδέχονται οδηγίες και αποφάσεις, αλλά ισότιμο κράτος-μέλος, που μαζί με άλλες χώρες με ηπειρωτικά εκπαιδευτικά συστήματα, με παράδοση, όπως η Γερμανία, η Αυστρία, η Σουηδία, οφείλουμε να κάνουμε μέτωπο για την εκπαιδευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ κύριε συνάδελφε.
Ολοκληρώσατε.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Μία φράση θα πω μόνο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Ιωάννης Τραγάκης): Μία φράση μόνο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Οφείλουμε όλοι να μιλήσουμε με ειλικρίνεια, εντιμότητα και σαφήνεια απέναντι στα παιδιά και στους γονείς. Να τους εξηγήσουμε τι θέλουμε να κάνουμε, να τους εξηγήσουμε πού συμφωνούμε και πού διαφωνούμε. Να προστατεύσουμε τον αυστηρό χαρακτήρα του Συντάγματος. Να κρατήσουμε την πλειοψηφία των εκατόν ογδόντα στην επόμενη Βουλή, γιατί κάποιος πρέπει να φυλάει τους φύλακες πάντα.
Πρέπει επίσης να δώσουμε απάντηση στην αγωνία των παιδιών που είναι στο Λύκειο. Και πρέπει να πάρουμε νομοθετική πρωτοβουλία αμέσως για τα παραπανεπιστημιακά φαινόμενα, αν όχι για να τα καταστείλουμε τουλάχιστον για να τα καταγράψουμε και να τα ελέγξουμε.
Σας καλώ, λοιπόν, να δείτε ποια είναι η ουσιαστική διαφωνία που υπάρχει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Ιωάννης Τραγάκης): Πού απευθύνεσθε; Προς τα εκεί ή προς τα εκεί;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Απευθύνομαι στην Επιτροπή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Ιωάννης Τραγάκης): Σε όλους. Γιατί κοιτάτε δεξιά, γι’ αυτό.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Σας καλώ λοιπόν να δείτε ποια είναι η ουσιαστική διαφωνία που υπάρχει ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Είπε ο κ. Παναγιωτόπουλος: «Εμείς είμαστε γενναιόδωροι και έχουμε εμπιστοσύνη. Σας αφήνουμε να κάνετε ό,τι θέλετε στην επόμενη Βουλή». Ως πλειοψηφία εννοούσε προφανώς, υποθέτοντας ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα κερδίσει τις εκλογές.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αν. Αν τις κερδίσει…
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Εγώ, λοιπόν, σας λέω ότι δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στην πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας.
Δεν θέλω να ανταλλάσσουμε εδώ ρητορικές γενναιοδωρίες. Θέλω εδώ να διατηρούμε και να σεβόμαστε τις θεσμικές εγγυήσεις της αυξημένης πλειοψηφίας. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ και η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ θα εισηγηθεί μια φερέγγυα ολοκληρωμένη διατύπωση, την οποία θα αναγκαστεί και η τότε αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας να υπερψηφίσει.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Πολύ ωραία. Αφού, λοιπόν, η κυβέρνηση θα είναι του ΠΑ.ΣΟ.Κ, να συναινέσετε και στην αλλαγή της κατανομής του παρόντος εκλογικού νόμου. Αυτό είναι παράκληση του Προεδρείου. Έβγαλα και εγώ τα απωθημένα μου!
Όσοι λοιπόν διαβάσατε το κείμενο και δεν πειστήκατε... αναφέρετέ το! Εγώ πάντως συμφωνώ απολύτως!
ΑπάντησηΔιαγραφή