Οι εφημερίδες κυκλοφορούν για να διαβάζονται. Αυτή είναι η αποστολή τους. Για να διαβαστούν όμως πρέπει να κυκλοφορήσουν. Το πρωί της 21ης Α...
Οι περισσότερες πρωινές εφημερίδες τυπώνονταν αργά το βράδυ της προηγούμενης μέρας για να βρίσκονται στα σημεία πώλησης νωρίς το πρωί κι αργότερα άρχιζε η εκτύπωση των απογευματινών που κυκλοφορούσαν μετά τις 12 το μεσημέρι.
Όσες είχαν μεγάλη κυκλοφορία άρχιζαν να τυπώνονται λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Οι κυκλοφορίες φαίνονται… θηριώδεις στις μέρες μας. Τα ΝΕΑ, για παράδειγμα πουλούσαν γύρω στις 200.000 φύλλα τη μέρα, τα μισά το ΒΗΜΑ που οδηγούσε την… κούρσα των πρωινών εφημερίδων, ενώ η Ακρόπολις και η Μεσημβρινή κινούνταν στη ζώνη των 100.000!
Κάποιες από τις εφημερίδες είχαν ήδη τυπωθεί όταν οι στρατιωτικοί «σφράγισαν» τα τυπογραφεία τους και απαγόρευσαν την κυκλοφορία τους.
Το Βήμα, η Ακρόπολις, η Αυγή, η Καθημερινή στην Αθήνα, η Μακεδονία στη Θεσσσαλονίκη είχαν ολοκληρώσει την εκτπύπωση της α’ έκδοσης που θα ταξίδευε για την περιφέρεια.
Δύο από αυτές είχαν και την είδηση για το πραξικόπημα. Δημοσιογράφοι τους παρατήρησαν την κίνηση των τεθωρακισμένων στους δρόμους της πρωτεύουσας κι έσπευσαν να ειδοποιήσουν τους συντάκτες βάρδιας.
Οι εφημερίδες μπορεί να μην κυκλοφόρησαν, αλλά διασώθηκαν κάποια από τα φύλλα εκείνα που πήγαν για πολτοποίηση.
Η Καθημερινή έγραψε στην πρώτη της σελίδα.
Η Αυγή, όργανο της ΕΔΑ, είχε περισσότερες πληροφορίες αφού στελέχη της ήταν από τα πρώτα που συνελήφθησαν.
Οι άλλες εφημερίδες… έχασαν την είδηση της ημέρας, αλλά κανείς δεν το κατάλαβε αφού δεν κυκλοφόρησαν! Είχαν όμως κάποια θέματα στην πρώτη τους σελίδα που δεν θα… περνούσαν από τον έλεγχο της λογοκρισίας που επιβλήθηκε τις επόμενες μέρες. Στο Βήμα για παράδειγμα δημοσιεύεται σειρά άρθρων του Δημήτρη Χονδροκούκη που μεταπολιτευτικά εκλέχτηκε βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ κι αναφέρεται στα γεγονότα της περιόδου 1963-64 στο Γ’ Σώμα Στρατού. Ο τίτλος του φύλλου της 21η Απριλίου ήταν… προφητικός.
Φυσικά στα επόμενα φύλλα της εφημερίδας η σειρά της εξιστόρησης του Χονδροκούκη εξαφανίστηκε!
Για «κίνημα» έκανε λόγο στην πρώτη της σελίδα η «Μακεδονία». Ήταν μια ιστορική σειρά του Σόλωνα Γρηγοριάδη για την εποχή του Εθνικού Διχασμού. Κια αυτή η σειρά εξαφανίστηκε…
Οι εφημερίδες δεν κυκλοφόρησαν την Παρασκευή (21) και το Σάββατο (22 Απριλίου). Οι πρωινές επέστρεψαν με λίγες σελίδες και πανομοιότυπη ύλη που έστειλε προς δημοσίευση η Γενική Γραμματεία Τύπου, την Κυριακή 23 Απριλίου και οι απογευματινές την επόμενη μέρα (24. Απριλίου).
Μόνο που δεν κρεμάστηκαν όλες στο περίπτερο. Η Ελένη Βλάχου είχε αποφασίσει να διακόψει την έκδοση της Καθημερινής και της Μεσημβρινής, ο Πάνος Κόκκας της Ελευθερίας, ενώ είχαν απαγορευτεί η Αυγή και η Προοδευτική Αλλαγή ανεπίσημο όργανο της ΕΔΑ.
Πόσο επηρέασαν τις κυκλοφορίες οι αναστολή της έκδοσης των πέντε από 14 εφημερίδες της Αθήνας.
Από την Ένωση Ιδιοκτητών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών βλέπουμε τις κυκλοφορίες του Απριλίου.
Ένα μήνα αργότερα έχει προστεθεί μια πρωινή εφημερίδα, ο Εθνικός Κήρυκας που μέχρι τότε κυκλοφορούσε κάθε Κυριακή, αλλά λείπουν οι πέντε. Σε αυτές προστέθηκε και η Αθηναϊκή του Γιάννη Παπαγεωργίου που έκλεισε τις πρώτες μέρες του Μαΐου. Πολύ αργότερα, το 1969 θα υποχρεωθεί και το Έθνος να αναστείλει την κυκλοφορία του μετά από σειρά δικαστικών διώξεων.
Συνολικά 300 000 αναγνώστες σταμάτησαν να αγοράζουν εφημερίδα. Πολλοί από αυτούς ήταν αναγνώστες αυτών που δεν κυκλοφορούσαν, αλλά και αρκετοί γύρισαν την πλάτη στις ήδη υπάρχουσες.
Από τις πρωινές το ημιεπίσημο όργανο της δικτατορίας, ο Ελεύθερος Κόσμος σχεδόν διπλασίασε την κυκλοφορία του (+31.023 φύλλα), το Βήμα έχασε τους μισούς (-56.093), ενώ άνοδο είχε και η Ακρόπολις (7.611 φύλλα).
Στις απογευματινές ρεκόρ απωλειών είχαν τα Νέα (-103.783 φύλλα) με το Έθνος (-18.531) να ακολουθεί. Τη μεγαλύτερη άνοδο είχε η Απογευματινή (26.340) που σταδιακά πήρε τους αναγνώστες, αλλά και τους περισσότερους συντάκτες της Μεσημβρινής, η Βραδυνή (11.942) που δεν είχε ανεβάσει ακόμα τους αντιπολιτευτικούς τόνους και η Εστία (5.062)
.webp)
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση