Ιάκωβος Τζουγκασβίλι... ο γιος του Στάλιν...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας « Εμείς τους ελευθερώσαμε κι αυτοί δεν θα μας το συγχωρήσουν ποτέ » Γκεόργκι Ζούκοφ , Βερολίνο ( 1945...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Εμείς τους ελευθερώσαμε κι αυτοί δεν θα μας το συγχωρήσουν ποτέ»

Γκεόργκι Ζούκοφ, Βερολίνο (1945)

Ιάκωβος Τζουγκασβίλι...
(Yakov Iosifovich Dzhugashvili), πρωτότοκος γιος του Ιωσήφ Τζουγκασβίλι, του γνωστού Στάλιν, πεθαίνει αιχμάλωτος στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης
Ζάξενχαουζε... σαν σήμερα στις 14 Απρίλη 1943.
Ο Ιάκωβος γεννήθηκε στις 18 Μάρτη του 1908 στο Μπακού, σήμερα πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν, ο μεγαλύτερος γιος του Στάλιν και της Αικατερίνης Σβανίντζε.

Πέρασε τα παιδικά του χρόνια και τελείωσε το Λύκειο στην Τιφλίδα. Αποφοίτησε από την Ανώτατη Τεχνική Σχολή στη Μόσχα και στη συνέχεια από την Ακαδημία Πυροβολικού. Το 1936 παντρεύτηκε τη μπαλαρίνα Τζούλια Μελτζέρ και το 1938 απόκτησαν την κόρη τους Γαλήνη, διαδεδομένο γυναικείο όνομα διαδεδομένο στη Σοβιετική Ένωση και Βουλγαρία, μια μικρή θεά της ελληνικής Μυθολογίας που προσωποποιούσε τις ήρεμες θάλασσες, αλλά κι η Αγία Γαλήνη της Κορίνθου.
Πολέμησε στα Μέτωπα του 2ου παγκόσμιου πολέμου. Συνελήφθη αιχμάλωτος από τη Βέρμαχτ στη μάχη του Σμολένσκ, στις όχθες του Δνείπερου στις 7 Ιούλη 1941.

Μεγάλη υπόθεση για τους ναζί να έχουν αιχμάλωτο το γιο του Στάλιν και φυσικά ένα τεράστιο, άπλετο πεδίο για προπαγάνδα.
Έτσι τον μετέφεραν στις κεντρικές φυλακές-ανακριτήρια της Γκεστάπο, σε μια προσπάθεια να λυγίσει από εκβιασμούς, βασανιστήρια και πλούσιες παροχές, ώστε να συνεργαστεί με το ναζιστικό καθεστώς καταγγέλλοντας τον πατέρα του.
Μετά την αποτυχία να επιτύχουν μια "συνεργασία" μαζί του, οι ναζί τον στέλνουν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο
Χάμσμπουργκ. Τον Απρίλη του 1942 τον μεταφέρουν εκ νέου στις κεντρικές φυλακές της Γκεστάπο, αλλά πάλι δεν τελεσφορεί η προσπάθεια να "πειστεί" για μια "συνεργασία". Έτσι, τον Φλεβάρη του 1943 με προσωπική απόφαση του Χίμλερ στάλθηκε στο ναζιστικό στρατόπεδο Ζάξενχαουζεν.

Οι ναζί θέλησαν ν' ανταλλάξουν τον πολύτιμο αιχμάλωτο τους με τον στενό φίλο και συνεργάτη του Χίτλερ, τον στρατηγό Φρίντριχ Βίλχελμ Ερνστ Πάουλους, ο οποίος αιχμαλωτίστηκε από τον "Κόκκινο Στρατό" μετά τη μάχη των μαχών στο Στάλινγκραντ.
Ο γιος του Στάλιν για τον στρατηγό Φρίντριχ Πάουλους, ήταν μια "καλή ανταλλαγή" για το ναζιστικό καθεστώς.
Η πρόταση έφθασε στον Στάλιν και φάνηκε θετική στο περιβάλλον του Σοβιετικού ηγέτη.
Συγκλονιστική η απάντηση του Στάλιν: "Δεν ανταλλάσσω έναν στρατιώτη με έναν στρατηγό. Έτσι να γίνει"... αρνούμενος την ανταλλαγή.
Δεν έχει καμία σημασία πως ο Σοβιετικός ηγέτης μετά από αυτή του την απόφαση... έκλαψε ώρες σαν μικρό παιδί.
Δεν έχει καμία πολιτική σημασία ηρωοποίησης του Στάλιν, ή των πολιτικών του επιλογών, αυτή του η στάση. Άλλωστε παραμένει κρυμένη από την επίσημη ιστοριογραφία.
Όμως, αυτή η στάση αντικατοπτρίζει πως αντιμετώπισε ολόκληρος ο λαός της Σοβιετικής Ένωσης, χωρίς καμία εξαίρεση, τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο που έφερε τη Νίκη εναντίον του φασισμού και του ναζισμού!

Θα αρκούσαν γι' αυτόν τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο οι στίχοι του Pablo Neruda, αν δεν είχαμε σήμερα τον πόλεμο με το 4ο Ράιχ, όπως από χρόνια επισημαίνει ο Θύμιος Παπανικολάου: Οι αντικομουνιστικές παραχαράξεις της φαιάς προπαγάνδας και σήμερα προχωρούν με γρήγορους ρυθμούς.
«Σοβιετική Ένωση, αν συγκεντρώσουμε μαζί
όλο το αίμα που έδωσες στον αγώνα,
ό, τι μας έδωσες στον κόσμο, όπως μια μητέρα,
έτσι ώστε η αγωνιούσα ελευθερία να μπορέσει να επανακτήσει τη ζωή,
ένα νέο ωκεανό θα είχαμε,
απ' όλους τον μεγαλύτερο,
απ' όλους τον βαθύτερο.»
Pablo Neruda, βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1971, από το επικό έργο "Canto Generale", 1950.
[Βλέπε σε: Pablo Neruda: αν συγκεντρώσουμε μαζί όλο το αίμα που έδωσες στον αγώνα]

Στις 14 Απρίλη 1943, ο γιος του Στάλιν, ο Ιάκωβος Τζουγκασβίλι, πέθανε πέφτοντας πάνω στα συρματοπλέγματα του στρατοπέδου συγκέντρωσης Ζάξενχαουζεν.