Όλοι τον αποκαλούσαν "Τσε", για μένα ήταν μόνον ο Ερνέστο...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας « Όλοι τον αποκαλούσαν "Τσε", για μένα ήταν μόνον ο Ερνέστο [...] ήταν ο αδελφός, ο δικός μο...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Όλοι τον αποκαλούσαν "Τσε", για μένα ήταν μόνον ο Ερνέστο [...]

ήταν ο αδελφός, ο δικός μου...
αδελφός. 

Ήμουν αυτός που τον δίδαξε πώς να πυροβολεί καλά

και κυρίως τις τεχνικές του ανταρτοπόλεμου...» 

Gino Donè Paro, ο “Ιταλός”...

στη φωτογραφία ανάμεσα στον Φιδέλ και τον Τσε

2 Δεκέμβρη του 1956... 82 αντάρτες... μεταξύ τους ο Φιδέλ Κάστρο, ο Ερνέστο Γκεβάρα κι ο Ιταλός Gino Donè Paro [ο μοναδικός Ευρωπαίος που συμμετείχε στην Κουβανέζικη Επανάσταση και παραμένει άγνωστος, ακόμη και σε πολλούς που θαυμάζουν το Κουβανέζικο Επαναστατικό Θαύμα], αποβιβάστηκαν στην Κούβα από το σκάφος Γκράνμα ("Granma").
Είναι η έναρξη του Επαναστατικού Ανταρτοπόλεμου που κορυφώθηκε με τον θρίαμβο της Κουβανέζικης Επανάστασης το 1959.

Η αγκαλιά μεταξύ του Gino Doné και του Fidel Castro το 2006... στη διάρκεια επίσημου εορτασμού εκείνου του ταξιδιού με το "Granma" και την απόδοση ανώτατων τιμητικών παρασήμων...

Ο Gino, γεννημένος στις 18 Μάη 1924 στην Monastier (Τρεβίζο - Βένετο), όταν επιβιβάστηκε στο "Granma" ήταν 32 χρονών.
Στο σκάφος 78 Κουβανοί που μάζεψε ο Φιδέλ με το Κίνημα 26 Ιούλη και τέσσερις ξένοι. Ένας Αργεντινός που φώναζαν ΤΣΕ, ο Μεξικανός Αλφόνσο, ο Δομινικανός Ραμόν και με το βαθμό του υπολοχαγού, στην τρίτη διμοιρία με διοικητή τον Ραούλ Κάστρο... ο Ιταλός Gino.

Παιδί μιας πάμπτωχης οικογένειας, ο Gino το 1942 καλείται στο στρατό του Μουσολίνι και το 1943 περνάει στην Εθνική Αντίσταση, το ιταλικό ΕΑΜ. Αντάρτης στην πρώτη γραμμή μέχρι τον Απρίλη του 1945.
Παρασημοφορείται από τον Άγγλο στρατηγό, γιατί διέσωσε δύο Άγγλους στρατιώτες από το θάνατο, όταν βρέθηκαν περικυκλωμένοι από τους Γερμανούς και το 1947 είναι από τα ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ANPI) στην επαρχία Βενετίας.
Η ζωή του Gino είναι η εξαθλίωση από την ανεργία κι έτσι αποφασίζει να μεταναστεύσει. Εργάζεται στη Γαλλία, το Βέλγιο, τη Γερμανία και το 1951 φεύγει για την Κούβα.
Στο ιταλικό διαβατήριο το όνομά του είναι τώρα Gino Donè Paro (μιας και στις ισπανόφωνες χώρες προστίθεται το επώνυμο της μητέρας μετά από αυτού του πατέρα).
Στην Αβάνα κάνει ότι δουλειά μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους και καταλήγει να είναι ένας έξοχος μαραγκός.
Το 1952 η εταιρία που εργάζεται μεταφέρει τις δραστηριότητές της στο Τρινιντάντ, όπου εκεί γνωρίζει και παντρεύεται τη Norma Turino Guerra, αγαπημένη φίλη της Aleida March de la Torre που συνδέεται με την ομάδα του Φιδέλ και μετέπειτα δεύτερη σύζυγος του Τσε. Η Aleida γράφει σε ένα γράμμα προς τον Φιδέλ για το γάμο της Norma με έναν πρώην “Ιταλό αντάρτη” που πολέμησε τους φασίστες στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Ο Faustino Perez, στέλεχος του Κινήματος 26 Ιούλη, συναντάει τον Gino που διαθέτει το "χρυσό διπλωματικό διαβατήριο", δηλαδή ιταλικό... του εξηγεί πως του ζητάει προσωπικά ο Φιδέλ τη βοήθεια για να μεταφέρει χρήματα από την Κούβα στο Μεξικό και αυτό συμβαίνει με ταξίδια του Gino που δεν προκαλούν υπόνοιες και έρευνες από το δικτατορικό καθεστώς του Μπατίστα.
Έτσι ο Gino γίνεται φίλος με τους επαναστάτες κι ειδικότερα με τον Αργεντινό γιατρό Ερνέστο και... εκπαιδευτής των ανδρών του Κάστρο.
Με τα χρήματα που μεταφέρει ο Gino από την Αβάνα στο Μεξικό, η ομάδα του Φιδέλ αγοράζει το σκάφος που μετονομάζουν σε "Granma", με το οποίο σαλπάρουν στις 25 Νοέμβρη του 1956 για την Κούβα.
Ο Gino θυμάται ως εξής εκείνο το απίστευτο ταξίδι προς την Επανάσταση:

«Μετά τη δεύτερη, τρίτη ημέρα τα τρόφιμα τελείωσαν. Πεινούσαμε και διψούσαμε... είμασταν στριμωγμένοι σαν σαρδέλες σ' εκείνο το σκάφος που είχε 8 θέσεις. Μπορούσε να μεταφέρει ως και 20 άτομα, αλλά εμείς είμασταν 82. Κι εγώ ήμουν ένας από τους τέσσερεις ξένους, ο μοναδικός Ευρωπαίος. Στο τέλος μας τελείωσαν και τα καύσιμα... ένα ταξίδι που έπρεπε να διαρκέσει 3 ημέρες... έγινε σε 7 ημέρες (...)
Φθάνοντας μπορέσαμε μετά από 4 ώρες να πιάσουμε γη και μετά μας επιτέθηκαν τα αεροπλάνα του Μπατίστα. Χωρίσαμε σε ομάδες, όπως είχα διδαχθεί από την εμπειρία μου στο αντάρτικο. Τα καρφιά στις μπότες μας τρυπο΄'υσαν τα πόδια κι ο Ερνέστο με βοήθησε με τις πληγές».

Σεμνός ο Ιταλός σύντροφος των επαναστατών... δεν αναζήτησε ποτέ την παραμικρή δημοσιότητα.
Πήγε πολλές φορές στην αγαπημένη του Κούβα. Την 1η Μάη του 2004 παρασημοφορήθηκε για το ρόλο του στην Επανάσταση. Το 2005 είχε την τελευταία του συνάντηση με τον Φιδέλ στην Αβάνα... ένα σφιχταγγάλιασμα που κράτησε ατελείωτο χρόνο κι μια από τις τελευταίες δημόσιες εμφανίσεις του Lìder Maximo πριν την ασθένεια.

Ο Gino πέθανε το βράδυ στις 22 Μάρτη 2008, στο γηροκομείο του νοσοκομείου San Donà στην Πιάβε, δύο μήνες πριν τα 84 γενέθλια του...
Νωρίς το απόγευμα πριν το τέλος του, ζήτησε από το προσωπικό του γηροκομείου ένα πούρο και τους μίλησε για τον φίλο του τον Φιδέλ...
Η κηδεία του Gino δεν είχε τίποτα το θλιμμένο... ήταν μια γιορτή αποχαιρετισμού του Gino, που πήγε να συναντήσει τον Ερνέστο...
Αντάρτικα τραγούδια και χοροί, άφθονο Κουβανέζικο ρούμι και πολλά από τα αγαπημένα του άφιλτρα τσιγάρα...
Αποτεφρώθηκε στο νεκροταφείο της Spinea Βενετίας...

Στην κηδεία του τέσσερα μεγάλα στεφάνια με κόκκινα τριαντάφυλλα και κάθε στεφάνι μια αφιέρωση, όπου επακριβώς έγραφε:

Στον Gino από τον Fidel Castro Ruz

Στον Gino από τον Raul Castro Ruz

Στον Gino από την πρεσβεία της Κούβας στην Ιταλία

Στον Gino από τους επιζώντες Συντρόφους του Granma

Οι αδελφοί Κάστρο δεν ξέχασαν ποτέ τον υπολοχαγό Gino, άνθρωπο απλό και διακριτικό... αντάρτης στην Ιταλία κι επαναστάτης στην Κούβα!

► Ο "στρατιώτης των ιδεών"!