Από το σφυροδρέπανο στις σαρδέλες... για την «αριστερά της Εποχής μας»!

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας « Εμείς που δεν ηττηθήκαμε... μόνον επειδή...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Εμείς που δεν ηττηθήκαμε...

μόνον επειδή...
προσπαθούσαμε συνεχώς»

Τόμας Έλιοτ, "Τέσσερα Κουαρτέτα"

Μετά τα "ανοιχτά σύνορα" [Βλέπε σε: Ο ψεύτης καθηγητής στο Πάντειον Πανεπιστήμιο... Στην Ιταλία οι μυστικές υπηρεσίες κι οι "φιλάνθρωπες" ΜΚΟ... ο πακτωλός χρημάτων!], τον "κίνδυνο κλιματικής αλλαγής" [Βλέπε σε: Η παγκόσμια ελίτ μας θεωρεί ηλίθιους και το... διασκεδάζει!]... η παγκόσμια πάλη εναντίον του "φασισμού, του λαϊκισμού, του αντιευρωπαϊσμού και της ξενοφοβίας" εξελίχθηκε στο "μεγαλειώδες κίνημα με τις σαρδέλες".
Το «Κίνημα της Σαρδέλας»... για "περισσότερη 'αντιφασιστική' Ευρώπη"!

«Αυτό που συμβαίνει καθημερινά μην το θεωρείται φυσιολογικό.

Τίποτα δεν λέγεται "είναι φυσιολογικό" σε αυτούς τους

χρόνους αιματηρής απώλειας, συντονισμένης αναταραχής,

προγραμματισμένης αυθαιρεσίας, απάνθρωπου ανθρωπισμού,

έτσι ώστε τίποτα αξίζει ως αμετάβλητο πράγμα.»

Μπέρτολτ Μπρεχτ, "Η εξαίρεση κι ο κανόνας" (Die Ausnahme und die Regel), 

1930-1931, πρώτη έκδοση “Internationale Literatur”, Μόσχα, Σεπτέμβρης 1937.

Σήμερα το υπερεθνικό κεφάλαιο, οι τραπεζίτες έχουν στην πρώτη γραμμή της δικής τους πάλης την «αριστερά της Εποχής μας», βασικό πλέον ταξικό εχθρό των λαών και των καταπιεσμένων, και τώρα πλέον η συντήρηση, η παραδοσιακή δεξιά παρέδωσε την πρωτοκαθεδρία σ' αυτή την καπιταλιστική "αριστερά", περιοριζόμενη σε υπηρετικό ρόλο νομιμοποίησης της "νέας τάξης".

Στη γειτονική Ιταλία -πάλαι ποτέ ιστορικό "σχολείο-εργαστήριο" της αριστεράς-, η πορεία εξέλιξης της «αριστεράς της Εποχής μας», έγινε με ραγδαίους ρυθμούς, όπως διαπιστώνουμε στην παραπάνω απεικόνιση των επίσημων συμβόλων κι ονομασιών της ιταλικής αριστεράς.
Από τον Palmiro Togliatti περάσαμε στον Mattia Santori (ηγέτη κι εμπνευστή του «Κινήματος της Σαρδέλας»).
Από το σφυροδρέπανο περάσαμε στη Σαρδέλα...
Η θλιβερή ιδεολογική μεταμόρφωση του πρώην κομμουνιστικού κι αριστερού κινήματος (οι σοσιαλιστές μεταμορφώθηκαν σε σοσιαλδημοκράτες κι η επαναστατική αριστερά σε "δικαιωματκή") στην πορεία μιας "μεταρρύθμισης" που επιβάλουν οι τραπεζίτες με το νέο μότο: «αριστερά της Εποχής μας».
Δεν υπήρχε περίπτωση, θα ήταν παράδοξο και θ' αποτελούσε είδηση αν και στην Ελλάδα η εγχώρια όλη καπιταλιστική "αριστερά" δεν εκθείαζε και δεν εμφάνιζε ως "μοντέλο" αυτό το νέο εφεύρημα του καπιταλισμού.

Ας δούμε ενδεικτικά πως "εισάγουν" τα εγχώρια ελληνόφωνα ΜΜΕ της αριστεράς των τραπεζιτών το «Κίνημα της Σαρδέλας» στην πατρίδα μας:
* Η κύρια έκφραση της ιμπεριαλιστικής "αριστεράς" και Σόρος: "Κίνηση απελάστε τον ρατσισμό" 40000 αντιφασίστες στη Φλωρεντία τραγούδησαν το Bella Ciao! (video)
* Το επίσημο δημοσιογραφικό έντυπο της κοσμοπολίτικης "ευρωπαϊκής αριστεράς" του 4ου Ράιχ: "Αυγή" «Σαρδέλες» εναντίον Σαλβίνι (Video) 
* Το δημοσιογραφικό συγκρότημα του σημερινού "ριζοσπάστη αριστερού" ευρωβουλευτή: "tvxs" Bella Ciao… Το κίνημα της «Σαρδέλας»
* Το γνωστό μετωπικό συγκρότημα της "αριστεράς της εποχής μας": "εφημερίδα Συντακτών", Ο Σαλβίνι απέναντι στις «Σαρδέλες» της στεριάς
* Η εφημερίδα για την "κομμουνιστική ανανέωση", όπως αυτοχαρακτηρίζεται: "Εποχή", Το «Κίνημα της Σαρδέλας» στην Ιταλία
* Ακόμη και το "ΠΡΙΝ",  Οι «σαρδέλες» απέναντι στον Σαλβίνι
Φυσικά δεν απουσιάζει ποτέ από τη μάχη της "αντικειμενική" ενημέρωσης το κρατικό ειδησιογραφικό πρακτορείο, που χρυσοπληρώνει με αίμα ο ελληνικός λαός. Όπως ακριβώς στάθηκε στο πλευρό της "αραβικής άνοιξης made in USA" κι όπου απαιτούσε το 4ο Ράιχ επί "αριστερής" κυβέρνησης, έτσι και σήμερα στην πρωτοπορεία της προπαγάνδας των τραπεζιτών: "Έκλεισε επί αρκετές ώρες χθες το βράδυ η σελίδα στο Facebook του κινήματος των 6.000 Sardine (6.000 σαρδέλες), που κάνει αντίπραξη στους δρόμους και τις πλατείες στο λαϊκιστικό πρόγραμμα του ηγέτη της ξενοφοβικής Λέγκας, Ματέο Σαλβίνι, προκαλώντας αντιδράσεις μέσω άλλων οδών στο διαδίκτυο... (...)  Απόψε, το Κίνημα των Σαρδελών έχει οργανώσει νέα συγκέντρωση στην Πάρμα, στις 19:00 τοπική ώρα (20:00 ώρα Ελλάδας), στην πλατεία Ντουόμο..." Πηγή πληροφοριών: ΑΠΕ – ΜΠΕ
Επίσης η ναυαρχίδα του συγκροτήματος του εφοπλιστή Μαρινάκη δεν απουσιάζει από το "προσκλητήριο": "in.gr" κι εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ", Ιταλία: Δεκάδες χιλιάδες «σαρδέλες» κατά του Σαλβίνι τραγουδούν «Bella Ciao»
Αλλά και η ελληνική έκδοση του "CNN Greece", «Σαρδέλες»: Το νέο, απρόβλεπτο κίνημα που αντιστέκεται στον Σαλβίνι
Θα μπορούσε ν' απουσιάζει το "LIFO"; Το "κίνημα της σαρδέλας" στην Ιταλία

«- Σύντροφε Σαρδέλα, τι είναι αυτός ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (MES);

- Να σκέφτεσαι τον Σαλβίνι και να τραγουδάς Μπέλα Τσιάο»

Στην Ιταλία, λοιπόν, γεννήθηκε ένα κίνημα για ν' αντιμετωπιστεί το τέρας του "εθνικισμού, λαϊκισμού, ξενοφοβίας κι αντιευρωπαϊσμού", την ώρα που η όλη "αριστερά" -και ο Stefano Fassina, αδελφό κόμμα τόσο της πάλαι ποτέ Λαε του Λαφαζάνη, αλλά ταυτόχρονα και του Συριζα και του Βαρουφάκη... "το αίμα νερό δεν γίνεται"- βρίσκεται στην κυβέρνηση κι ανατρέπει κάθε τι που πρόσβαλε το ευρωπαϊκό ιδεωδες της προηγούμενης κυβέρνησης [Περισσότερα για την πολιτική κατάσταση στην Ιταλία: ΕΔΩ].
Σήμερα στη γειτονική Ιταλία έχει δημιουργηθεί ένα πολιτικό πρόβλημα αναφορικά με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (European Stability Mechanism - ESM) που θα αντικαταστήσει με αναθεωρήσεις το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθεροποίησης, γιατί ο πρωθυπουργός Giuseppe Conte χωρίς έγκριση από την ιταλική Βουλή συναντήθηκε και διαπραγματεύτηκε την συμμετοχή της χώρας.
Το "ταμείο σωτηρίας", όπως το αποκαλούν οι ελίτ, θα αναθεωρηθεί συντόμως κι ήδη έχουν προχωρήσει οι διαδικασίες μεταξύ των κυβερνήσεων μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στην Ελλάδα θα μάθουμε κατόπιν των αποφάσεων τι συζήτησαν, ή σωστότερα δεν θα μάθουμε ποτέ τη θέση της Ελλάδας).
Ο Ιταλός μαρξιστής Ιταλός φιλόσοφος Diego Fusaro, χαρακτηρίζει “δολοφόνο. όποιον θα έχει το κουράγιο να το εγκρίνει"  και τον πρωθυπουργό της Ιταλίας "δικηγόρο των αγορών", αναφερόμενος στη δήλωση που είχε κάνει με την ανάληψη των καθηκόντων του στην πρώτη περίοδο της πρωθυπουργίας του, πως θα είναι "δικηγόρος του λαού", επισημαίνοντας πως πρόκειται για μια θεσμική απόφαση με την οποία "Η ΕΕ προστατεύει τα συμφέροντα των καπιταλιστικών ελίτ".

Romano Prodi «Το Κίνημα των Σαρδελών είναι τρομερό»

Μόλις προχθές (6 Δεκέμβρη 2019), ο πρώην υπουργός της δεξιάς και μετέπειτα αρχηγός της "αριστεράς της Εποχής μας" Romano Prodi, συνάντησε μαθητές Γυμνασίων και επαίνεσε τις Σαρδέλες: «Είναι τρομεροί, είναι ένα βήμα μπροστά. Αυτό το κίνημα θα βοηθήσει όλους τους Ιταλούς, αλλά κυρίως τη νεολαία, να προβληματιστούν. Αν η Ευρώπη δεν παραμείνει ενωμένη θα συντρίβουμε».

Θα μπορούσε ν' απουσιάζει απ' αυτό το προσκλητήριο ο Μόντι, ο δοτός πρωθυπουργός της Ιταλίας (ίδια περίοδο με τον Παπαδήμο στην Ελλάδα κι οι δύο τους αδελφοί στην παγκόσμια στοά Trilaterale);
Θα μπορούσε ν' απουσιάζει ο "αριστερός" ψευτοδιανούμενος Σαβιάνο (καταδικασμένος για συρραφή ειδήσεων ως λογοτεχνικά κείμενα, γνωστός και στην Ελλάδα ως "ανατρεπτικός αριστερός" με το βιβλίο "Γόμορρα"), που το σύστημα κατασκεύασε ως συγγραφέα-διανοούμενο της "αριστεράς" για το Ισραήλ και την ελεύθερη λαθρομετανάστευση;
Θα μπορούσε ν' απουσιάζει η Φορνέρο με την μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό (έγινε πίστη αντιγραφή από τον Κατρούγκαλο);
Ακόμη κι η αμερικανίδα τραγουδίστρια Πάττι Σμιθ... συγκινήθηκε από το κίνημα της "Σαρδέλας".

Θα μπορούσε ν' απουσιάζει από το νέο παγκόσμιο προσκλητήριο ο Μπεργκόλιο;
Δεν γνωρίζετε ποιος είναι ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο, σήμερα πάπας Φραγκίσκος; [Βλέπε σε: Οι Μανάδες των δολοφονημένων στην Αργεντινή, μας το θυμίζουν!].
«Ντελίριο: ακόμη κι ο Μπεργκόλιο γίνεται "σαρδέλα". Τα Papaboys του μπαίνουν στο κίνημα για το μίσος και τη δυσαρέσκεια» (Delirante: anche Bergoglio diventa una “sardina”. I suoi Papaboys entrano nel movimento dell’odio e del rancore)... ενημερώνουν τα ΜΜΕ.
Τα "Papaboys" (Τα παιδιά του πάπα), η Λέσχη των πιστών νεολαίων του παπισμού μπαίνει δυναμικά στο "Κίνημα της Σαρδέλας".

Ο πρόεδρος των "Παιδιών του πάπα" Daniele Venturi δηλώνει κι αναλύει στο ειδησεογραφικό πρακτορείο "Adnkronos" και δεν αφήνει καμία αμφιβολία: «Είναι ένα εξαιρετικό κίνημα που ξεκινά από τους νέους... Ο Πάπας δέχτηκε τη Γκρέτα, μπορεί να μην συμμετέχει σ' αυτό το "Κίνημα της Σαρδέλας"; 14 Δεκλέμβρη θα διαδηλώσουμε με τις Σαρδέλες».
Ο πρόεδρος των Papaboys κι η οργάνωσή του είναι πολύ δραστήριοι ακόμη και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με 5 εκατομμύρια οπαδούς και 300 χιλιάδες οπαδούς στο Facebook, που πειραματίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη ενώ "ταξιδεύουν" σε διακομιστή Silicon Valley, Βασίζονται πάρα πολύ σ' αυτό το νέο "κίνημα της Σαρδέλας" και επισημαίνει: «Εμπρός Σαρδέλες... με ορμή και δύναμη... Αυξάνεστε και πληθύνεστε σε κάθε πλατεία, σε κάθε πόλη, σε κάθε χώρα! Ό, τι ειρηνικό πράγμα προέρχεται από τους νέους, ακόμα κι αν είναι μια πραγματική επανάσταση, είναι ευπρόσδεκτη. Είμαστε μια ελεύθερη δημοκρατία για να διαδηλώνουμε».
Είναι αδύνατον ν' απουσίαζε από αυτό το νέο παγκόσμιο κίνημα ο πάπας. Θα ήταν μεγάλη απουσία από το νεοταξικό κίνημα του 4ου Ράιχα και δεν διστάζει σε τίποτα [Βλέπε σε: Η αποδόμηση των Χριστουγέννων: νέοι συμβολισμοί στην υπηρεσία του οικονομικού φανατισμού του υπερεθνικού κεφαλαίου].

Ακόμη κι οι νεοφασίστες λατρεύουν αυτό το "Κίνημα της Σαρδέλας" 

Ο Filippo Rossi, ο "ιδεολόγος" του νεοφασιστικού κινήματος "Alleanza Nazionale" (Εθνική Συμμαχία) το αναλύει ως εξής, μεταξύ άλλων στην "Corriere della Sera":
«Η πολιτική ένταξη δεν έχει πλέον καμία σημασία. Η μεταβλητότητα των εκλογών είναι πολύ υψηλή κι υπάρχει μια φιλελεύθερη δεξιά, μετριοπαθής που απορρίπτει τον εξτρεμισμό. Αυτή η δεξιά δεν έχει φωνή, δεν εκπροσωπείται πολιτικά, αλλά υπάρχει στην κοινωνία των πολιτών.
Οι σαρδέλες γεννιούνται εναντίον του Σαλβίνι, εναντίον μιας βίαιης πολιτικής γλώσσας, που αποτελείται από κενά συνθήματα, οργή και μίσος απέναντι στους άλλους.
Το ραντεβού που θα κυρώσει το μανιφέστο και ίσως το μέλλον του κινήματος έχει προγραμματιστεί για το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου στην Piazza San Giovanni στη Ρώμη».

"Σαρδέλα" κι η Francesca Pascale, η σημερινή σύντροφος του αρχηγού της ιταλικής δεξιάς (Φόρτσα Ιτάλια) Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Άμεση η ανταπόκριση της κυρίας Francesca Pascale στην απροσδόκητη πρόσκληση για να πάει στην Piazza San Giovanni στη Ρώμη στις 14 Δεκέμβρη μαζί με τις "Σαρδέλες". Η σύντροφος του Silvio Berlusconi σε μια πολύ θορυβώδη συνέντευξη εξήγησε τη συμμετοχή της: «Βλέπω στο Κίνημα της Σαρδέλας την "φιλελεύθερη αναπνοή" που είχε οδηγήσει στην ίδρυση της Forza Italia».

Ο πυρετός της "Σαρδέλας" στην Ελλάδα δεν έπληξε μόνον ολόκληρο τις εφημερίδες που προαναφέραμε και είναι άξιο ενδιαφέροντος πως εμφανίζουν ως μεγαλειώδες το "Κίνημα της Σαρδέλας", αποσιωπόντας ποιοι και γιατί το στηρίζουν.
Οι "ελληνικές" Σαρδέλες απευθύνουν κάλεσμα για παράλληλη συγκέντρωση μ' αυτή της Ρώμης, το Σάββατο 14 Δεκέμβρη... στην πλατεία Κολωνακίου.
Τι άλλο θα δούμε και θα ζήσουμε αυτή τη "νέα εποχή" της νεοταξικής "αριστεράς"!

Ποιοι βρίσκονται πίσω από τις Σαρδέλες;

Ο αγαπημένος φίλος και συναγωνιστής Γερουσιαστής Fernando Rossi, σημειώνει:

«Mattia Santori (ο αρχηγός των Σαρδέλων), 30 ετών, υπάλληλος στην RIE, εταιρία που ασχολείται με την επικοινωνία.

Η RIE είναι μια ιδιωτική εταιρία που προσφέρει συμβουλευτικές υπηρεσίες και ιδρύθηκε από τον Romano Prodi [πρώην υπουργό της δεξιάς και μετέπειτα ηγέτη και πρωθυπουργό της αριστεράς] και τον Alberto Clò, πρώην υπουργό της κυβέρνησης Dini [κυβέρνηση 487 ημερών, Γενάρης 1995 - Μάης 1996, που συμμετείχε η αριστερά και η τότε Λέγκα του Βορά, με αντιπολίτευση τη δεξιά του Μπερλουσκόνι και την ακροδεξιά της "Εθνικής Συμμαχίας].

Υπάλληλος και στην εκδοτική εταιρία CdA της GeDi, των εκδόσεων De Benedetti και Agnelli [της γνωστής οικογένειας των Ανιέλι].
Να θυμηθούμε πως η GeDi είναι ο μεγαλύτερος εκδοτικός όμιλος της Ιταλίας κι ελέγχει ανάμεσα σε πολλές εφημερίδες, τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς [αριστερών και δεξιών προτιμήσεων]: "Repubblica", "La Stampa", "SecoloXIX", "Huffington Post", "L'Espresso".
Ιδού η αποκάλυψη του τεχνάσματος για τον μεγάλο συντονισμό των ΜΜΕ. 

Ας το παραδεχτούμε: οι σαρδέλες προωθούνται από τις δύο πλουσιότερες και πιο ισχυρές οικογένειες στην Ιταλία: De Benedetti και Agnelli».

 

Ο αρχηγός του κινήματος, η "Σαρδέλα Mattia Santori", κατακλύζει όλους τους τηλεοπτικούς σταθμούς, ραδιόφωνα κι εφημερίδες, ισχυρίζεται ότι το κίνημα δεν είναι πολιτικό και μάλιστα δηλώνει: "Σπούδασα οικονομία, αλλά για την Πολιτική με Π κεφαλαίο και την Οικονομία, υπάρχουν οι ειδικοί που πρέπει να ακούμε". Μάλιστα στη Φλωρεντία πέταξαν έξω από την "αντιφασιστική" τους διαδήλωση όσους είχαν κόκκινη σημαία με σφυροδρέπανο και με τις κραυγές έξω η "κόκκινη σημαία" (βίντεο).
Στη Φλωρεντία η κόκκινη σημαία ήταν του "Λαϊκού αυτοδιαχειριζόμενου Κέντρου Φλωρεντίας" (http://www.cpafisud.org/), γνωστό σε ολόκληρη την κομμουνιστική κι ανυπότακτη ιταλική αριστερά ως Fi-Sud. Απομακρύνθηκε κακήν κακώς από ένα μαινόμενο πλήθος και με προπηλακίσεις, που τραγουδούσε κραυγάζοντας «πάρτε από εδώ τις σημαίες του μίσους», ενώ οι σαρδέλες κρατούσαν κι ανέμιζαν σημαίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πανό υπέρ της Ε.Ε.

Η επίθεση της νεοταξικής "αριστεράς της Εποχής μας" θα εντείνεται και κλιμακώνεται καθημερινά στην Ευρώπη. Πρέπει να πάψει να υπάρχει η έννοια της πατρίδας, του έθνους και να προχωρήσουμε στην ολοκλήρωση του "ευρωπαϊκού πατριωτισμού" με κινήματα σαρδέλας.
Ζούμε τον απόλυτο σουρεαλισμό...
Το "κίνημα της Σαρδέλας", οι "αγανακτισμένοι" βγαίνουν στους δρόμους και τις πλατείες, διαδηλώνουν εναντίον του φασισμού και του Σαλβίνι, εναποθέτοντας τις ελπίδες για το μέλλον των λαών στο "ευρώ" και το νέο Διευθυντήριο με τους "αριστερούς" Επιτρόπους και τους "ειδικούς της Πολιτικής κι Οικονομίας... και στηρίζουν όλες εκείνες τις πολιτικές που προετοίμασαν την εκλογική εκτίναξη και λαϊκή αποδοχή του Σαλβίνι στο λαό. Είναι ένα απίστευτο παράδοξο!
Οι νέοι "αριστεροί" Επίτροποι του Διευθυντηρίου της Ε.Ε. τραγουδούν στο ευρωκοινοβούλιο το Μπέλα Τσιάο (Bella Ciao) και υπόσχονται αγώνες εναντίον του φασισμού...

Marco Rizzo: "Οι ΜΚΟ κάνουν ανθρωπιστικές πράξεις;

Απολύτων όχι, χρηματοδοτούνται από πολυεκατομμυριούχους για να φέρουν το χάος και να καταργήσουν εργατικά δικαιώματα, μας ξαναφέρνουν το μεσαίωνα"

Πως να μην "χάσει τον έλεγχο" της ευγένειας ο Marco Rizzo, Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ιταλίας;

«Τώρα φτάνει, δεν μπορούμε πλέον! Κι οι επίτροποι της ΕΕ τραγουδούν το 'Bella Ciao'. Είναι εκείνοι που ταύτισαν τον κομμουνισμό με το ναζισμό. Ντροπή! Έξοδο από το Ευρώ €, την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ!».

Βρισκόμαστε, τελικά, αντιμέτωποι με μια πραγματική μορφή πολιτικής ψυχοπαθολογίας.
Οι Επίτροποι, οι εκτελεστές δολοφόνοι των ευρωπαϊκών λαών τραγουδούν το "Μπέλα Τσιάο" κι οι σαρδέλες αγανακτούν με τον "φασισμό"...

Μοιάζει με όνειρο... σωστότερα εφιάλτη...
Ο ANPI (National Association of Italian Partisans), ο "Σύνδεσμος Αγωνιστών Ιταλικής ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης", το Σάββατο κατεβαίνει στη διαδήλωση με τις "Σαρδέλες" και για πρώτη φορά από την ίδρυση του (5 Απρίλη 1945) αποφάσισε να εγκαταλείψει τα σύμβολά του και η πρόεδρος του πιο αντιφασιστικού συμβόλου της Ιταλίας Carla Federica Nespolo, δηλώνει:
«Συμμετέχουμε στη διαδήλωση της Ρώμης χωρίς σημαίες και σύμβολα του Συνδέσμου Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης!»...

Η πρόεδρος του Συνδέσμου του Ιταλικού ΕΑΜ κυρία Carla Federica Nespolo, γεννημένη το Μάρτη του 1943, είναι η πρώτη πρόεδρος που δεν πήρε μέρος στο Αντάρτικο, αφού δεν είχε συμπληρώσει καν τα 2 χρόνια όταν ιδρύθηκε ο Σύνδεσμος μετά την απελευθέρωση.
"Εκλέχθηκε" στις 3 Νοέμβρη 2017, χωρίς καν να έχει συμμετάσχει στην Αντίσταση, αλλά είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος. Μάλιστα έχει διατελέσει βουλευτής την περίοδο "εκσυγχρονισμού" του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας και της μετονομασίας του -μια από τις πολλές μετονομασίες μετάλλαξης- σε "Δημοκρατική Αριστερά", το σημερινό "Δημοκρατικό Κόμμα".
Μπορούσε να φανταστεί κάποιος αγωνιστής του Ιταλικού ΕΑΜ, ή μάλλον μπορούμε να φανταστούμε το ερχόμενο Σάββατο... Αντάρτες του ΕΑΜ να διαδηλώνουν κρατώντας "Σαρδέλες με τη σημαία της ΕΕ" του κυρίου Mattia Santori;

MARCO RIZZO ► "Piangono e fot**no... Cantano 'Bella Ciao' mentre distruggono la giustizia sociale" (Αυτοί κλαίνε και γαμάνε... Τραγουδάνε 'Bella Ciao' ενώ καταστρέφουν την κοινωνική δικαιοσύνη)... επισημαίνει "σεμνά" πλέον μπροστά σε ότι συμβαίνει, ο Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ιταλίας...
Σχολιάζοντας την πολιτική επικαιρότητα και μετά το 3.33', ο Marco Rizzo επισημαίνει μεταξύ άλλων, αναφερόμενος στους Επίτροπους που τραγουδούν το 'Bella Ciao', αλλά και στις "Σαρδέλες" που επίσης τραγουδούν το ίδιο τραγούδι:
«Ένα τραγούδι που μάλλον δεν τραγούδησαν οι αντάρτες... ο ύμνος που τραγουδούσαν οι αντάρτες είναι το "Fischia il vento" [Σφυρίζει ο άνεμος]... αλλά το Bella Ciao πέρασε στη συλλογικότητα ως αντάρτικο τραγούδι... Η αντίσταση εναντίον του φασισμού και του ναζισμού έγινε για Ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη... Θύμωσα... οι Επίτροποι αγωνίζονται για κοινωνική δικαιοσύνη;
Αυτοί που κατεδαφίζουν κάθε ιδέα δικαιοσύνης, τώρα την τραγουδούν... πως να το πούμε... είναι σαν να παίρνουμε έναν παιδόφιλο και να του αναθέτουμε να διευθύνει παιδικό σταθμό...
Σήμερα η παγκοσμιοποίηση έχει μια εξουσία, τεράστια εξουσία στην επικοινωνία...
Τώρα θα ακούσουμε να τραγουδάει η Μέρκελ το Bella Ciao...
Αυτοί κλαίνε και γαμάνε... Τραγουδάνε 'Bella Ciao' ενώ καταστρέφουν την κοινωνική δικαιοσύνη».

Πως η νεοταξική «αριστερά της Εποχής μας» κατορθώνει να διαστρεβλώνει την ιστορία...
Ο Gianpasquale Santomassimo, καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας, της Τεργέστης και Σιένας -μαθητής του μαρξιστή ιστορικού και κομμουνιστή Ernesto Ragionieri-, επιμελητής των τριών τόμων του Έργου του Τολιάτι (Opere di Palmiro Togliatti), δίνει την ιστορική πραγματικότητα για το τραγούδι "Bella Ciao", το οποίο όλοι θεωρούν αντάρτικο τραγούδι:
«"Bella Ciao", ιστορική διευκρίνηση: Δεν υπήρχε στη διάρκεια της Αντίστασης, πρωτοεμφανίστηκε στην Πράγα το 1947
Ορισμένοι νεολαίοι "Σαρδέλες" είναι πεισμένοι ότι το Bella Ciao προέρχεται από μια ισπανική σαπουνόπερα, αλλά αυτοί είναι λίγοι. Οι περισσότερες "Σαρδέλες" διαδηλώνουν στις πλατείες και πιστεύουν ότι το Bella Ciao ήταν τραγούδι των ανταρτών που ελευθέρωσαν την Ιταλία με το τουφέκι στο χέρι. Ένας αναδρομικός μύθος, χαρακτηριστική εφεύρεση μιας παράδοσης, η οποία έχει συμβάλει δυναμικά στην εξάπλωση του τραγουδιού, το οποίο σήμερα τραγουδάται σε πολλές πλατείες του κόσμου ως αντιεξουσιαστικός ύμνος.
Το Bella Ciao δεν υπήρχε στη διάρκεια της Αντίστασης και κανένας δεν το τραγουδούσε, αν κι ορισμένοι ιστορικοί πιστεύουν πως κάποιοι το γνώριζαν, αλλά στην κοιλάδα της Μόντενας.
Οι αντάρτικες ομάδες είχαν το δικό τους τραγούδι κι ήταν το διαδεδομένο "Fischia il vento", από το Σοβιετικό ρυθμό...
Στη μορφή-διασκευή που σήμερα γνωρίζουμε, το Bella Ciao πρωτοεμφανίστηκε στην Πράγα το 1947, στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας κι είχε αρέσει πέρα κι έξω από τα εθνικά μας σύνορα... 
Χθες το τραγουδούσαν στις Βρυξέλλες οι Επίτροποι που ετοιμάζουν τα νέα μέτρα λιτότητας που πρέπει να επιβληθούν στους λαούς της Ευρώπης».

Ας επιτραπεί... σ' όσους κάναμε ανθρωπιστικές σπουδές στην Ιταλία...

Με μια απλή ανάγνωση στους στίχους του τραγουδιού -πριν τη διασκευή στην Πράγα το 1947-, μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας πως είναι στίχοι τραγουδιού που έχουν σημείο αναφοράς την εργασία γυναικών στους αγρούς -κυρίως τους ορυζώνες- και η συνεχώς επαναλαμβανόμενη φράση φράση "Bella Ciao" είναι χαιρετισμός, έκφραση αποχαιρετισμού της γυναικείας ομορφιάς που χάνεται από τη σκληρή δουλειά στα χωράφια:

«Alla mattina appena alzata
o bella ciao bella ciao bella ciao, ciao, ciao
alla mattina appena alzata
in risaia mi tocca andar.
E fra gli insetti e le zanzare
o bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
e fra gli insetti e le zanzare
un dur lavoro mi tocca far.
Il capo in piedi col suo bastone
o bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
il capo in piedi col suo bastone
e noi curve a lavorar.
O mamma mia o che tormento
o bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
o mamma mia o che tormento
io t'invoco ogni doman.
Ed ogni ora che qui passiamo
o bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
ed ogni ora che qui passiamo
noi perdiam la gioventù.
Ma verrà un giorno che tutte quante
o bella ciao bella ciao bella ciao ciao ciao
ma verrà un giorno che tutte quante
lavoreremo in libertà.»

Οι σημερινές "Σαρδέλες" δεν είναι τίποτα περισσότερο από χρήσιμους ηλίθιους, που υποστηρίζουν το σύστημα που καταστρέφει την εργασία, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Το να τραγουδούν το "bella ciao", δεν είναι παρά έναν νέος φασισμός της νέας παγκόσμιας τάξης.

«Ένας νέος φασισμός δημιουργείται στη θέση του παλαιού κληρικό-φασισμού,

ένας τεχνητός φασισμός ο οποίος θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί

μόνον υπό τον όρο να ονομάζεται αντιφασισμός»

Pier Paolo Pasolini

[Βλέπε σε: Νέος φασισμός... μόνον υπό τον όρο να ονομάζεται αντιφασισμός!]

Υ.Γ. Ζητώντας την κατανόηση απ' όσους αναγνώστες θα μπορέσουν να "αντέξουν" το μεγάλο αυτό κείμενο... θλίψη για τους δημοσιογράφους ανταποκριτές των ελληνικών ΜΜΕ στην Ιταλία, κάποιοι και προσωπικοί φίλοι, γιατί "αγνοούν", ή ακόμη χειρότερα αποκρύπτουν την αλήθεια...

Τέλος... για να μην μας παραμυθιαζουν οι της «αριστεράς της Εποχής μας», η νεοταξική αριστερά των τραπεζιτών... να πάψουν το τάισμα με αριστεροσύνη στους αγνούς αγωνιστές, ας ακούσουν το Αντάρτικο τραγούδι του ιταλικού ΕΑΜ, των ανταρτών της Ιταλίας που πολέμησαν το φασισμό και το ναζισμό, έτσι ώστε οι σκεπτόμενοι και παραπλανημένοι να μπορούν να αποδομούν τις ηγεσίες της νεοταξικής αριστεράς.

Ο Ύμνος των Ιταλών ανταρτών, του ιταλικού ΕΑΜ είναι: Fischia il vento
«Σφυρίζει ο άνεμος κι η καταιγίδα μαίνεται
σχισμένα παπούτσια κι όμως πρέπει να πάμε
για να κατακτήσουμε την κόκκινη άνοιξη
εκεί που ανατέλει ο ήλιος του μέλλοντος... (...)»