Πατρίδα, ή χώρα; 28 Οκτώβρη... το ΟΧΙ του λαού, η Εθνική Αντίσταση!

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας « Χωρίς την απόκτηση της αυτονομίας και της ενότητας σε...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Χωρίς την απόκτηση της αυτονομίας και της ενότητας σε...
κάθε έθνος,

ούτε η διεθνής ένωση του προλεταριάτου, ούτε η ειρήνη και συνεργασία

αυτών των εθνών προς τους κοινούς σκοπούς θα μπορούσε να επιτευχθεί»

Φρίντριχ Ένγκελς

Η τελευταία σαφής διατύπωση ενός πατριωτικού λόγου από χείλη πολιτικών ηγετών, έδυσε μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου κι αποτελούν ανάμνηση -ούτε καν ιστορική καταγραφή- πολιτικές και διακηρύξεις όπως "Η Ελλάδα στους Έλληνες", "Το Αιγαίο είναι ελληνικό", "Μακεδονία... το όνομά μας είναι η ψυχή μας", "Ο Ελληνισμός της Κύπρου μας".
Σήμερα, 28 Οκτώβρη, μέρα μνήμης στο ΟΧΙ του Λαού και της Εθνικής Αντίστασης, στη "νέα εποχή" της μεγάλης "'δημοκρατικής' ευρωπαϊκής οικογένειας" και της δικτατορίας του 4ου Ράιχ, οδεύουμε με νέες "προοδευτικές" αντιλήψεις που μάλιστα νομιμοποιούνται με προχωρημένο "αριστερό" περιτύλιγμα, όπως "Όταν κοιμάσαι πατριώτης, ξυπνάς εθνικιστής και φασίστας". Ή ακόμη με "αριστερά" ιδεολογήματα του τύπου "Η χώρα είναι έννοια περικλείουσα (inclusive) και περιλαμβάνει χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις όλες και όλους που ζούμε σε αυτήν. Η χώρα είναι ο χώρος που μας χωράει όλους/ες, χωρίς πατριαρχικούς και εθνικιστικούς περιορισμούς".
Εδώ και δεκαετίες τα ΜΜΕ, οι ομιλίες των πολιτικών στο κοινοβούλιο, σε διεθνή φόρουμ χαρακτηρίζουν την Ελλάδα "Χώρα" και στο γραπτό λόγο ούτε καν με Χ κεφαλαίο.
Αλήθεια... αν σε λίγο καιρό θα πρέπει η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου, καλαθοσφαίρισης, γενικότερα αθλημάτων να τις ονομάζουν "Χωρικές ομάδες" θα ήταν γελοίο ή παράδοξο;
Αυτά είναι φυσιολογικά φαινόμενα για τις ΗΠΑ, ως παράδειγμα γιατί χρησιμοποιούν το "country" αντί του "πατρίδα", αλλά σε κάθε περίπτωση οι ΗΠΑ είναι ένα νεογέννητο βρέφος (1776) απέναντι στη δική μας πατρίδα, την Ελλάδα. 
Ένας άλλος όρος που παραβλέπεται και κακοποιείται είναι το "έθνος", για λόγους εν μέρει παρόμοιους με την απάλειψη, τη λογοκρισία του όρου "πατρίδα".
Ο όρος "Χώρα" υποδεικνύει γεωγραφική περιοχή, που όμως εισήλθε από τη σύγχρονη πολιτική να υποκαταστήσει την "πατρίδα".
Ο όρος "Κράτος" είναι έννοια αποκλειστικά πολιτική που σπάνια συμπίπτει με το "έθνος". Το "κράτος" είναι ένας θεσμός που θα έπρεπε να ασκεί κυριαρχία σε δεδομένη ανεξάρτητη γεωγραφική έκταση κι επισήμως να εξαρτάται από τον κυρίαρχο λαό.
Η ιστορία είναι αμείλικτη και μας διδάσκει πως τα κράτη κατασκευάζονται και πεθαίνουν, ενώ τα Έθνη δεν πεθαίνουν ποτέ. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις κατασκευάζουν κράτη, προτεκτοράτα για τις δικές τους πολιτικές, αλλά δεν μπορούν να κατασκευάσουν έθνη. Μπορούν να κατασκευάσουν "Μακεδονία", "Κόσοβο", "Ιρακινό Κουρδιστάν" -επιθυμούν και "Συριακό Κουρδιστάν"-, Ισραήλ, "Βόρεια Κύπρο" και πάει λέγοντας, αλλά δεν μπορούν να οικοδομήσουν "Έθνος".
Εμείς που μιλάμε τη γλώσσα του Ομήρου, του Ηροδότου, του Θουκυδίδη, του Ευριπίδη, του Σοφοκλή, του Αισχύλου, των μεγάλων φιλοσόφων της ανθρωπότητας, του Αριστοτέλη, του Μεγάλου Αλεξάνδρου και χιλιάδων κορυφαίων στην παγκόσμια ιστορία, φιλοσοφία κι επιστήμη -να μην αγνοήσουμε την ελληνική Γραμμική Α και Γραμμική Β-, είμαστε το "ελληνικό έθνος" κι έχουμε "πατρίδα" (Ελλάδα).
Σήμερα η επίθεση στα έθνη και τις πατρίδες είναι συντονισμένη κι έχει ονοματεπώνυμο: παγκοσμιοποίηση.
Είναι μια "διαδικασία" που στοχεύει την ισοπέδωση των ηθών και εθίμων, του πολιτισμού, της ιστορίας, του τρόπου ζωής και των παραδόσεων. Οι "Συνταγματικές αναθεωρήσεις" σε κράτη χωρίς πολιτική ανεξαρτησία, οι "μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία" (Σε τι χρησιμεύουν τα αρχαία Ελληνικά; Είναι μια νεκρή γλώσσα που δεν την μιλούν πλέον, τι μετράει να την μελετήσεις;), η εφεύρεση των "ατομικών δικαιωμάτων" σε αντίβαρο των κοινωνικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων (Οι ομοφυλόφιλοι είναι ακροδεξιοί ή αριστεροί;), η κατασκευή του "φιλανθρωπικού" κινήματος "χωρίς σύνορα" (Η μετανάστευση ήταν ένα όπλο των αποικιοκρατών... σήμερα του καπιταλισμού)... είναι Νέος φασισμός... μόνον υπό τον όρο να ονομάζεται αντιφασισμός!. Είναι μέθοδος διακυβέρνησης του κεφαλαίου και το ευρώ που δεν είναι νόμισμα, είναι κυριαρχία του υπερεθνικού κεφαλαίου.
Σήμερα η Ευρώπη των Εθνών και των Λαών είναι ανάθεμα, κάτι το αντιδραστικό, το επαίσχυντο, το "ακροδεξιό". Είναι "άρνηση προόδου" και γεννιέται κατασκευασμένος στο εργαστήριο του υπερεθνικού κεφαλαίου ο "ευρωπαϊκός πατριωτισμός" (sic!).
Στην προσπάθεια άμβλυνσης της μνήμης, μετά από την εκσυγχρονισμένη δεξιά μπήκε στην πρωτοπορία, πήρε τη σκυτάλη η "ευρωπαϊκή αριστερά"  («Ριζοσπαστική αριστερά»... “Radical chic” στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού), μαζί με τη δημοσιογραφία αποτελούν σήμερα τον μεγάλο ταξικό αντίπαλο των εργαζομένων και των λαών της Ευρώπης: O λαός δεν χρειάζεται αυτή την αριστερά!
Η μνήμη δεν αρχειοθετείται! Σήμερα 28 Οκτώβρη, το ΟΧΙ του Λαού, η Εθνική Αντίσταση, ας δώσουμε την πληρωμένη απάντηση στους "νεωτεριστές" της ιμπεριαλιστικής "αριστεράς" που επέβαλε το κεφάλαιο μετά την πολιτική εξαθλίωση της δεξιάς.

Σήμερα η απάντηση είναι μπροστά μας και μας προκαλεί: "Πότε ακούστηκε στην ιστορία της ανθρωπότητας να πραγματοποιείται η απελευθέρωση μέσω της μπαγαποντιάς; Ποτέ. Η λευτεριά δεν κερδίζεται με ξόρκια, αλλά με αγώνες και θύματα!

Μα κι αν το θέλαμε, δεν είχαμε αυτό το δικαίωμα. Το δικαίωμα δηλαδή να κηλιδώσουμε την ιστορία της πατρίδας μας. Αυτό θα ήτανε ασέβεια στη μνήμη των ηρωικών μας προγόνων...". Είναι ο ιστορικός λόγος του Πρωτοκαπετάνιου στη Λαμία (22 Οκτώβρη 1944). Το μοναδικό ιδεολογικό-πολιτικό μανιφέστο για μια σημερινή διέξοδο: ΕΔΩ!

* Σημ. Στη φωτογραφία της ανάρτησης ο Γιάννης Τσαρούχης στο Μέτωπο. Η φωτογραφία απαλλοτριώθηκε από Γιώργος Γκόντζος

Μικρό απάνθισμα των κλασσικών του Μαρξισμού και σύγχρονων... που αποδομούν τη σημερινή ιμπεριαλιστική "αριστερά" και τους μύθους του υπερεθνικού κεφαλαίου σε όλους τους τομείς:

«Όσον αφορά την αγγλική αστική τάξη, έχει πρωτίστως ενδιαφέρον, μαζί με την αγγλική αριστοκρατία, να μετατρέψουν την Ιρλανδία σε ένα τεράστιο βοσκότοπο ικανό να προσφέρει στη βρετανική αγορά κρέας και μαλλί σε χαμηλότερη τιμή. Έχει το ίδιο συμφέρον να μειώσει με τη βίαιη απέλαση και την εξαναγκαστική μετανάστευση τον ιρλανδικό πληθυσμό σε τόσο μικρό αριθμό, ώστε να μπορεί να λειτουργήσει εκεί με πλήρη ασφάλεια για το αγγλικό κεφάλαιο, που επενδύεται στη γη που μισθώνει σε μισθωτές»

Καρλ Μαρξ

«Τώρα, για έναν μεγάλο λαό είναι ιστορικά αδύνατο να συζητήσουμε σοβαρά κάθε εσωτερική υπόθεση όσο υπάρχει έλλειμμα εθνικής ανεξαρτησίας. Πριν από το 1859 στην Ιταλία, ο σοσιαλισμός ήταν εκτός συζήτησης: ακόμη και ο αριθμός των ρεπουμπλικάνων ήταν μικρός... Γενικότερα, ένα διεθνές προλεταριακό κίνημα είναι δυνατόν να υπάρξει μόνον μεταξύ ανεξάρτητων εθνών.»

Φρίντριχ Ένγκελς

«Αυτό που δεν θέλουμε είναι ότι το διεθνές κεφάλαιο πηγαίνει να αναλάβει τη χειρωνακτική εργασία σε αγορές όπου είναι πιο υποβαθμισμένη, ταπεινωμένη, υποτιμημένη, να την πετάξει χωρίς έλεγχο στη γαλλική αγορά και να φέρει τους μισθούς παγκοσμίως στο επίπεδο των χωρών όπου είναι πιο χαμηλοί.»

Ζαν Ζωρές

«Η Ιταλία μετατράπηκε σε μια αγορά αποικιακής εκμετάλλευσης, μια σφαίρα επιρροής, χωρίς κυριαρχία, μια γη υποκρισμάτων, όλα εκτός από ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος. [...] Όσο περισσότερο η κυρίαρχη τάξη έχει κατακρημνίσει χαμηλά το ιταλικό έθνος, τόσο σκληρότερη είναι η θυσία πρέπει να υποστεί το προλεταριάτο για να αναδημιουργήσει στο έθνος μια ανεξάρτητη ιστορική προσωπικότητα.»

Αντόνιο Γκράμσι

«Η μέθοδος της σοσιαλιστικής επανάστασης με το σύνθημα: "Κάτω από τα σύνορα" είναι ένα μεγάλο χάος. Δεν μπορέσαμε να δημοσιεύσουμε το άρθρο στο οποίο ορίζω αυτή τη θέση ως "ιμπεριαλιστική οικονομοκρατία". Τι σημαίνει η "μέθοδος" της σοσιαλιστικής επανάστασης με το σλόγκαν: «Κάτω από τα σύνορα»; Εμείς υποστηρίζουμε την αναγκαιότητα του κράτους, αλλά το κράτος προϋποθέτει σύνορα. Φυσικά, το κράτος μπορεί να κατευθύνεται από μια αστική κυβέρνηση, ενώ χρειαζόμαστε τα Σοβιέτ. Αλλά το ζήτημα των συνόρων ανακύπτει επίσης και για τα Σοβιέτ. Τι σημαίνει "Κάτω τα σύνορα"; Η αναρχία αρχίζει εδώ... Η "μέθοδος" της σοσιαλιστικής επανάστασης με το σύνθημα: «Κάτω από τα σύνορα» είναι ένα καθαρό κι απλό χάος.»

Βλαντίμιρ Ιλίτς Ουλιάνοφ "Λένιν"

* Κι επειδή ορισμένοι δήθεν μελετητές του Λένιν θα απορήσουν -συνήθως για γνωστά ζητήματα των θεωρητικών του μαρξισμού δεν υπάρχουν προβλήματα παραπομπής: Lenin, «Opere» (Άπαντα), τόμος XXIV, σελ. 307-308 (Για την Εθνική Υπόθεση).
Αναφορικά με τις θέσεις του Γκεόργκι Πιατακόφ.

«Να κάνετε το Έθνος υπόθεση του Λαού

κι η υπόθεση του Λαού θα είναι εκείνη του Έθνους...
Η αναγνώριση της υπεράσπισης της πατρίδας, σημαίνει την αναγνώριση ενός πολέμου δίκαιου ή άδικου.

Εμείς υπερασπιζόμαστε την πατρίδα από 25 Οκτώβρη 1917. Είναι ακριβώς για να ενισχύσουμε το δεσμό του προλεταριάτου με το διεθνές προλεταριάτο...»

Βλαντίμιρ Ιλίτς Ουλιάνοφ "Λένιν"

«Μια από τις οδηγίες της ιδεολογικής "εκστρατείας" που συνοδεύει τα σχέδια της υποδούλωσης της Ευρώπης είναι η επίθεση εναντίον της Αρχής της Εθνικής Κυριαρχίας, η έκκληση να εγκαταλείψουμε τα κυριαρχικά δικαιώματα των λαών και η κατεύθυνση προς αυτούς της ιδέας για μια "παγκόσμια κυβέρνηση".»

Αντρέι Ζντάνοβ

«Η μπουρζουαζία θεωρήθηκε η ηγεσία του έθνους: υπερασπιζόταν τα δικαιώματα και την ανεξαρτησία του έθνους και τα έθετε "πάνω απ 'όλα". Τώρα δεν υπάρχει ούτε ίχνος της "Εθνικής Αρχής". Σήμερα η αστική τάξη πουλάει τα δικαιώματα και την ανεξαρτησία του Έθνους για τα δολάρια.
Η σημαία της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Εθνικής Κυριαρχίας έχει πεταχτεί στη θάλασσα: δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η σημαία θα σας αγγίξει για να την ανεβάσετε και να την βάλετε μπροστά, εσείς εκπρόσωποι των κομμουνιστικών και δημοκρατικών κομμάτων, εάν θέλετε να είστε πατριώτες της χώρας σας, αν θέλετε να είστε η κυρίαρχη δύναμη του Έθνους. Δεν υπάρχει κανένας άλλος που να μπορεί να σηκώσει ψηλά αυτή τη σημαία.»

Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν

«Στη Βραζιλία βασιλεύει σήμερα ένα ημί-φασιστικό καθεστώς που ο οποιοσδήποτε επαναστάτης μπορεί μόνον να το μισεί. Υποθέτουμε όμως, πως αύριο η Αγγλία μπαίνει σε μια πολεμική σύγκρουση με τη Βραζιλία.
Με ποιο μέρος θα παραταχθεί η εργατική τάξη σ' αυτή τη σύγκρουση;
Σ΄αυτή την περίπτωση, εγώ προσωπικά θα ήμουν πλάι στη "φασιστική" Βραζιλία εναντίον της "δημοκρατικής" Μεγάλης Βρετανίας.
Γιατί;
Γιατί δεν θα επρόκειτο για μία σύγκρουση μεταξύ δημοκρατίας και φασισμού.
Αν νικούσε η Αγγλία θα εγκαθιστούσε έναν άλλον φασίστα στο Ρίο ντε Τζανέιρο, που θα αλυσόδενε διπλά τη Βραζιλία.
Αν νικούσε η Βραζιλία, θα ήταν η εθνική και δημοκρατική συνείδηση αυτής της χώρας που θα οδηγούσε στην ανατροπή της δικτατορίας του Ζετούλιο Βάργκας.
Ταυτοχρόνως, η ήττα της Αγγλίας θα ήταν ένα κτύπημα στο βρετανικό ιμπεριαλισμό και θα έδινε ώθηση στο επαναστατικό κίνημα του αγγλικού προλεταριάτου.
Πρέπει να έχεις άδειο κεφάλι ώστε να θεωρείς τους ανταγωνισμούς και τις παγκόσμιες συγκρούσεις σε αγώνα μεταξύ φασισμού και δημοκρατίας.
Πρέπει να μάθεις να διακρίνεις κάτω από τις μάσκες τους τους εκμεταλλευτές, τους κλέφτες και αυτούς που θέλουν τη δουλεία».

Λέων Τρότσκι

* Σε: ΚΚΕ-Συριζα «ήλθαν εἰς ἀῤῥαβῶνα κοινωνίαν» με κουμπάρους τα... «ανοικτά σύνορα»;

«Πολύ συχνά, οι εχθροί των εργαζομένων προσπαθούν να αμφισβητήσουν τον πατριωτισμό των κομμουνιστών και των σοσιαλιστών, επικαλούμενοι τον διεθνισμό τους και να το παρουσιάσουν ως εκδήλωση κοσμοπολιτισμού, αδιαφορίας και περιφρόνησης για την Πατρίδα. Αυτό είναι μια συκοφαντία. Ο κομμουνισμός δεν έχει τίποτα κοινό με τον κοσμοπολιτισμό. (...)
Ο κομμουνισμός δεν αντιτίθεται, αλλά συντονίζει κι ενώνει τον πατριωτισμό και τον προλεταριακό διεθνισμό, καθώς και οι δύο βασίζονται στο σεβασμό των δικαιωμάτων, των ελευθεριών και της ανεξαρτησίας των μεμονωμένων λαών. Είναι γελοίο να πιστεύουμε ότι η εργατική τάξη μπορεί να ξεφύγει από το έθνος. Η σύγχρονη εργατική τάξη είναι ο πυρήνας των εθνών, όχι μόνο για τη μαζικότητα της αλλά και για την οικονομική και πολιτική λειτουργία της.

Το μέλλον του έθνους έγκειται πρωτίστως στους ώμους των εργατικών τάξεων. Οι κομμουνιστές, οι οποίοι είναι το κόμμα της εργατικής τάξης, δεν μπορούν να αποσυνδεθούν από το έθνος τους εάν δεν θέλουν να αποκόψουν τις ζωτικές τους ρίζες.

Ο κοσμοπολιτισμός είναι μια ιδεολογία εντελώς ξένη προς την εργατική τάξη. Είναι, αντιθέτως, η χαρακτηριστική ιδεολογία της Διεθνούς Τράπεζας, των διεθνών καρτέλ και των  μεγάλων κερδοσκόπων των χρηματιστηρίων και των κατασκευαστών όπλων. Αυτοί είναι οι πατριώτες του πορτοφολιού τους. Δεν πωλούν μόνο, αλλά και πουλιούνται πρόθυμα στον καλύτερο υποψήφιο μεταξύ των ξένων ιμπεριαλιστών.»

Παλμίρο Τολιάτι

[...] «Ένας κομμουνιστής που είναι διεθνιστής, μπορεί ταυτόχρονα να είναι πατριώτης; Εμείς πιστεύουμε πως όχι μόνον μπορεί, αλλά οφείλει να είναι... Υπάρχει ο δικός μας πατριωτισμός κι υπάρχει κι ο "πατριωτισμός" των επιτιθεμένων Γιαπωνέζων κι εκείνος του Χίτλερ, που οι κομμουνιστές οφείλουν να αντιταχθούν ριζικά.  [...] Εμείς είμαστε ταυτοχρόνως διεθνιστές και πατριώτες και το πρόσταγμα μας είναι ο αγώνας για την υπεράσπιση της πατρίδας εναντίον του εισβολέα. Για εμάς η αδιαφορία είναι έγκλημα κι ο αγώνας για τη νίκη είναι καθήκον από το οποίο δεν μπορούμε να αποστασιοποιηθούμε....

Ο πατριωτισμός είναι λοιπόν μια εφαρμογή του διεθνισμού.» [...]

Μάο Τσετούνγκ

«Η αξία που με ώθησε να πιστέψω στο Λένιν και στην Τρίτη Διεθνή ήταν ο πατριωτισμός κι όχι ο κομμουνισμός.
Η θεωρία του Λένιν στην εθνική κι αποικιοκρατική υπόθεση μου προκάλεσαν ισχυρή συγκίνηση που ξέσπασε σε δάκρυα χαράς...».

Στη διαθήκη του ο μεγάλος επαναστάτης το επαναλαμβάνει με ένταση:

«Υπηρέτησα όλη μου τη ζωή την Πατρίδα, την επανάσταση και το λαό».

Χο Τσι Μινχ

«Ο πατριωτισμός κι ο διεθνισμός είναι αδιάσπαστοι ο ένας από τον άλλον.
Όποιος δεν αγαπάει την πατρίδα του δεν μπορεί ν' ανταποκριθεί στο διεθνισμό...
Ένας αυθεντικός πατριώτης είναι ένας αυθεντικός διεθνιστής, είναι ένας Πατριώτης.»

Κιμ Ιλ Σουνγκ

«ΠΑΤΡΙΔΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ!»

 «Μια από τις θεμελιώδεις ιδιότητες των μπολσεβίκων [...],

ένα από τα θεμελιώδη σημεία της επαναστατικής στρατηγικής μας

είναι η ικανότητα να κατανοούμε σε κάθε στιγμή ποιος είναι

ο κύριος εχθρός και να είμαστε σε θέση να συγκεντρώνουμε

όλες τις δυνάμεις εναντίον αυτού του εχθρού»

Παλμίρο Τολιάτι