Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας Σήμερα πήρε τη σκυτάλη σωτηρίας της Ευρώπης από την επικείμενη νέα...
Σήμερα πήρε τη σκυτάλη σωτηρίας της Ευρώπης από την επικείμενη νέα...
ιταλική κυβέρνηση βαρβάρων ο τιμημένος από την Ελλάδα με τον "Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικος" για τον "σεβασμό του Ανθρώπου και της αξίας του και, ιδίως, των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου", ο αριστερός επαναστάτης Jean Asselborn, υπουργός εξωτερικών του Λουξεμβούργου, αριστερός σοσιαλιστής και φίλος της όλης ελληνικής "αριστεράς"¨.
Ο επαγγελματίας "αντιρατσιστής" κι αριστερός Jean Asselborn κάλεσε ανοιχτά τον πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας να προχωρήσει σε πραξικόπημα, να παραβιάσει το ιταλικό Σύνταγμα, να ποδοπατήσει τη λαϊκή ψήφο για το "καλό της Ευρώπης":
Βέβαια χρήζει μιας διευκρίνισης το "εμάς". Εννοεί το "Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου" που ξεπλένει στις τράπεζες του το μαύρο χρήμα από εμπόριο μεταναστών, ναρκεμπόριο, πορνεία, εγκληματικότητα, ή το "εμάς" περιορίζεται στη "μεγάλη ευρωπαϊκή δημοκρατική οικογένεια" και το θεϊκό νόμισμα ευρώ;
Μετά τη Μασονία (Στην Ιταλία η Μασονία επιτίθεται: "Αντισυνταγματικό το Σύμφωνο Διακυβέρνησης”), τις επιθέσεις Γάλλων και Γερμανών (Πανικός στην ευρωπαϊκή "αριστερά" & δεξιά μπροστά στο ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης στην Ιταλία!) για την Κυβέρνηση βαρβάρων στην Ιταλία να κι ο μεγάλος "ανθρωπιστής" της "αριστεράς" του Σόρος.
Βέβαια ο "ακροδεξιός" Matteo Salvini δεν αφήνει τίποτα αναπάντητο:
«Συνεχίζονται οι εισβολές. Μετά τους Γάλλους και Γερμανούς, σήμερα είναι η σειρά του υπουργού των Εξωτερικών του Λουξεμβούργου Jean Asselborn: "Ελπίζω πως ο πρόεδρος Mattarella δεν θα επιτρέψει στη νέα ιταλική κυβέρνηση να καταστρέψει όλη την εργασία που έγινε τα τελευταία χρόνια στην Ε.Ε.".
Επιβεβαιώνω: να μείνουν ήσυχοι στο εξωτερικό, για τους Ιταλούς ασχολούμαστε εμείς».
Η πιο ήπια κριτική είναι ο χαρακτηρισμός "άπειρος"... λες και το πρώην στέλεχος της δεξιάς και δήμαρχος της Φλωρεντίας ήταν ο "έμπειρος" για πρωθυπουργός (Habemus klone! To πρώην K.Κ.Ι. απέκτησε νεοφιλελεύθερο ηγέτη…), αφού κατόρθωσε σε 15 μήνες να κλείσουν 369.190 χιλιάδες ιταλικές επιχειρήσεις και 4.135 αυτοκτονίες.
Τέλος πάντων... για πρώτη φορά από τις αρχές του 1980 υπάρχει μια κυβερνητική πλειοψηφία που αντιστοιχεί στο 51% του εκλογικού σώματος, σημειώνοντας πως όλες οι κυβερνήσεις ήταν μειοψηφικές και ο πανικός των ευρωκρατών και του υπερεθνικού κεφαλαίου έχει κινητοποιηθεί σε μια χυδαία επίθεση που οδηγεί στο συμπέρασμα πως ίσως δεν είναι αναγκαίες ούτε οι τυπικές εκλογικές διαδικασίες νομιμοποίησης της αστικής δημοκρατίας, αφού την Ε.Ε. κυβερνάει ένα διευθυντήριο του 4ου Ράιχ.
Γιατί άραγε δεν επιτρέπουν να εκφραστεί η δημοκρατική απόφαση του ιταλικού λαού, σωστή ή λαθεμένη θα αποδείξει η ζωή και θα κριθεί πάντα από τον ίδιο τον ιταλικό λαό;
ΣΟΚ στην Ιταλία!
Οι Περιφερειακές εκλογές της Κυριακής στην Περιφέρεια Βάλε ντ΄ Αόστα (Regione Autonoma Valle d'Aosta) προκαλούν ένα ιστορικό ΣΟΚ!
Για πρώτη φορά η αριστερά και η δεξιά δεν κατορθώνουν να εκλέξουν ούτε έναν Περιφερειακό Σύμβουλο στην αυτόνομη Βουλή αυτής της Περιφέρειας με ειδικό καθεστώς (σύνορα Γαλλίας κι Ελβετίας)!
Οι αυτόνομοι συνδυασμοί ήταν πάντα ισχυροί σ' αυτή την Περιφέρεια της Ιταλίας, αλλά ποτέ δεν υπήρξε εκλογική διαδικασία που άφηνε εκτός "νυμφώνα" και μάλιστα σε πρωταγωνιστικούς ρόλους την παραδοσιακή αριστερά (Δημοκρατικό Κόμμα κι άλλες αριστερές δυνάμεις, δηλαδή το μεταρρυθμισμένο Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας, το μεγαλύτερο κομμουνιστικό κόμμα της δύσης) και δεξιά (Μπερλουσκόνι μαζί με το Μέτωπο της κεντροδεξιάς).
Η Λέγκα του Matteo Salvini δεν είχε μπορέσει ποτέ να εισέλθει στη Βουλή της Περιφέρειας, ούτε την περίοδο της Λέγκας του Βορρά, σ' αυτές τις εκλογές από 0 έδρες κατέλαβε 7 και 17%, όσες ακριβώς έδρες κι ο πρώτος συνδυασμός των αυτονομιστών με 19%.
Σήμερα έχουμε την πρώτη Περιφερειακή Βουλή της Ιταλίας χωρίς την παραδοσιακή αριστερά και δεξιά, που σίγουρα είναι ένα μήνυμα ΣΟΚ για ολόκληρη την Ευρώπη.
Αυτό το φάντασμα πλανιέται στην Ευρώπη του υπερεθνικού κεφαλαίου: κατάρρευση στην Ιταλία των δύο μεγάλων συνασπισμών (κεντροαριστερά, κεντροδεξιά) με την κοινή πολιτική στην Ε.Ε. κι υπεράσπισης απλού τυπωμένου χαρτιού που έχουν βαπτίσει "νόμισμα", του ευρώ.
Αυτό το φάντασμα πλανιέται στην Ευρώπη, όπου υιοθετώντας ένα κοινωνικό πολιτικό πρόγραμμα που θα έπρεπε να είναι της αριστεράς, γίνεται φωτεινό αστέρι για το βιομηχανικό εργάτη, τον εργαζόμενο, τον επιχειρηματία, τον άνεργο, τους νέους. Κι αυτό συγκλονίζει, ανατρέπει τη "σταθερότητα" της κυρίαρχης ιδεολογία "αριστεράς"-δεξιάς, πως δεν υπάρχει άλλη λύση πέρα από μια καλή διαχείριση των πολιτικών που επιβάλλει η γερμανική Ευρώπη.
Ο παραδοσιακός σοσιαλιστής, κομμουνιστής, αριστερός Ιταλός, αλλά κι ο παραδοσιακός δεξιός (Χριστιανοδημοκράτης) Ιταλός οδηγήθηκε σε μια ομιχλώδη ιδεολογική και πολιτική σύγχυση διαπιστώνοντας πως αυτή η νέα πολιτική φάση του πολιτικού σκηνικού, της "μεταρρυθμιστικής αριστεράς" και της "μεταρρυθμιστικής δεξιάς" τον οδήγησε σε φτωχοποίηση κι εξαθλίωση.
Ας γίνουμε κουραστικοί με απλά παραδείγματα.
"Για την υπεράσπιση της οικογένειας ψηφίστε Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας"
"Για την Ιταλία
Για το μέλλον, την ειρήνη και την πρόοδο
Για την ευτυχία της οικογένειας
Ψήφισε Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας"
"Σοσιαλιστικό Κόμμα Ιταλίας
Για την ευημερία της οικογένειας σου
της ύπαρξής σου, τα παιδιά σου
Ψήφισε Δημοκρατικό Λαϊκό Μέτωπο"
(*σοσιαλιστές, κομμουνιστές)
"Σικελίδα γυναίκα
για το μέλλον του νησιού μας
τη χειραφέτηση
την ευημερία της οικογένειας
Ψήφισε Σοσιαλιστικό Κόμμα Ιταλίας"
Η παραδοσιακή ιταλική δεξιά διεκδικούσε αυτή και το Βατικανό όλα τα παραπάνω καταγγέλωντας την αριστερά ως πράκτορες του μπολσεβικισμού.
Ξαφνικά, σχεδόν βίαια και με Οδηγίες της Ε.Ε. ο Ιταλός πολίτης (αριστερός ή δεξιός) έπρεπε να κατανοήσει πως για να είναι προοδευτικός, πολιτισμένος κι Ευρωπαίος όφειλε να αγωνιστεί για πολιτικά "ανθρώπινα δικαιώματα" μειονοτήτων και να αποδεχτεί το τέλος των κοινωνικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Αυτό ήταν μια "αναγκαιότητα" στην οποία υπήρχε πλήρης συμφωνία αριστεράς, δεξιάς, Βατικανού.
Έμαθε λοιπόν ο πολίτης πως θα περάσει στην παρανομία η γιορτή της Μάνας...,
Η γνωστή και για πολλούς "ελεύθερη" Βικιπαίδεια εισήγαγε ένα νεολογισμό, την "ομοφοβία" και πως για να είναι αριστερός, προοδευτικός κι Ευρωπαίος θα έπρεπε να κάνει βίωμα του πως ο αριστερός ηγέτης Vendola ήταν "Μαμά".
O Elton John με τον σύζυγό του David Furnish και τον "γιο" τους...
Ο Ιταλός πολίτης όφειλε να κατανοήσει πως η ανεργία, η εξαθλίωση, η μετανάστευση των παιδιών του, ο φόρος για να ζει στο σπίτι του (ΕΝΦΙΑ), η εγκατάλειψη της Δημόσιας Υγείας, Παιδείας κ.α.π. είναι φυσιολογικά φαινόμενα, μια αναγκαιότητα.
Ο Ιταλός πολίτης γνώριζε πως ένας από τους μεγαλύτερους διανοούμενους της Ιταλίας, ο Παζολίνι, ήταν ομοφυλόφιλος, αλλά σε πόλεμο με όσους ήθελαν θεσμούς του κράτους για το τι κάνει ο καθένας στην κρεβατοκάμαρά του. Ε... αποκαθήλωσαν πολιτικά ως και τον Παζολίνι ως δογματικό κομμουνιστή (βλ. Δεν είμαι αντιφασίστας!). Όπως και τους κλασικούς του Μαρξισμού ως σεξιστές...
Προσφάτως ο Ιταλός πολίτης έζησε κι αυτό!
Μετά από 22 χρόνια "λαϊκών αγώνων" η κοινότητα LGBT έγινε σμπαράλια.
«Το 8ο Εθνικό Συνέδριο της Arcilesbica (Λεσβιών), που ολοκληρώθηκε στη Μπολόνια επαναβεβαίωσε το "ΟΧΙ" στη λεγόμενη “ενοικίαση μήτρας”. Ο προσανατολισμός μας είναι ριζοσπαστικό φεμινισμός, σε πλήρη αντίθεση με λύσεις μητρότητας μέσω ενοικίασης μήτρας, καθόσον αυτό μετατρέπει το γυναικείο σώμα σε εμπόρευμα αγοράς».
Διαγραφές, καταλήψεις γραφείων... ένα πανηγύρι μεταξύ πάμπλουτων εκκεντρικών ομοφυλόφιλων, γιατί ο μέσος κοινωνικά-οικονομικά ομοφυλόφιλος τίποτα δεν θα απολάβει από αυτά τα "δικαιώματα" που ψηφίζουν κατ' επιταγή τα κοινοβούλια των χωρών της Ε.Ε.
Όταν λοιπόν ο Ιταλός πολίτης βλέπει την προοπτική ενός κυβερνητικού σχήματος που διαβεβαιώνει την προστασία της πρώτης κατοικίας χωρίς ναι, αλλά, νόμους και διαδικασίες, καμία κατάσχεση για οφειλές ως 100.000 ευρώ, φορολογία 15%, κρατική τράπεζα για επιχορήγηση κι επαναλειτουργία των χιλιάδων επιχειρήσεων που έκλεισαν, κοινωνικό μισθό στους ανέργους που θα διακόπτεται αν αρνηθούν 3 προτάσεις εργασίας από τον αντίστοιχο ΟΑΕΔ, δημόσιο χαρακτήρα υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, αίτημα διαγραφής του χρέους κ.α.π.... ο πολίτης ελπίζει κι αδιαφορεί για τις επιθέσεις-παρεμβάσεις στην πατρίδα του.
Έτσι, χωρίς να κάνουμε τους προφήτες, αν αποτύχουν οι απειλές για το νέο κυβερνητικό σχήμα κι αν ξεκινήσει υλοποίηση ενός τέτοιου κυβερνητικού προγράμματιος, το υπερεθνικό κεφάλαιο θα πρέπει να πεοσδώσει στον "ακροδεξιό" Matteo Salvini την ετικέτα του ελεγχόμενου από τον κακό Πούτιν, την κακή Ρωσία, τους Ρώσους ιμπεριαλιστές... που δεν θέλουν την πρόοδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση