Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας Όποιος σήμερα έστρεψε αλλού το πρόσωπό του, θα κριθεί και θα...
Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
7 Απρίλη 1947... επέτειος ίδρυσης του Σοσιαλιστικού Αραβικού κόμματος Μπάαθ. Το αραβικό κίνημα που αναπτύχθηκε κι εδραιώθηκε στο πρόταγμα της παγκόσμιας αριστεράς: "Πατρίδα ή Θάνατος... Η Συρία ανήκει στους Σύρους"! [Αναλυτικά σε: 7 Απρίλη 1947... η επέτειος που στην Ελλάδα τιμούσε μόνον ο Ανδρέας Παπανδρέου].
Κι η διεθνιστική αλληλεγγύη αυτών των κινημάτων ήταν δεδομένη κι έμπρακτη, όπως στην κρίση ενός άλλου Μάρτη, το 1987
Η Συρία κατάκτησε την Ανεξαρτησία της από την αποικιοκρατική Γαλλία το 1947. Όμως οι δύο πρώτες δεκαετίες ανεξάρτητου κράτους χαρακτηρίστηκαν από την ήττα στον πρώτο άραβο-ισραηλινό πόλεμο του 1949, μια σειρά πραξικοπημάτων και από την εφήμερη εμπειρία της ένωσης με την Αίγυπτο του Νάσερ σε ένα κοινό κράτος με την επωνυμία Ενωμένη Αραβική Δημοκρατία (RAU).
Το 1970 την εξουσία αναλαμβάνει ο Χάφεζ Αλ Άσαντ, το "Λιοντάρι της Δαμασκού", ηγέτης του κόμματος Μπάαθ, δηλαδή της Σοσιαλιστικής Αραβικής Αναγέννησης, του οποίου η ιδεολογία χαρακτηρίζεται από μια σύνθεση μεταξύ Μαρξισμού, αραβικού σοσιαλισμού, πατριωτισμού κι αντιιμπεριαλισμού.
Ο Χάφεζ Αλ Άσαντ,έδωσε ζωή σε μια σκληρή κι αδιαπραγμάτευτη σοσιαλιστική πολιτική -ότι κι αν γράφουν οι σε διατεταγμένη υπηρεσία "αναλυτές" και ΜΜΕ- εθνικοποιώντας σχεδόν το σύνολο της οικονομίας: μεταξύ 1970 και 2000 το προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε κατά 17 χρόνια, κατάρρευσε η τεράστια παιδική θνησιμότητα (από το 132 σε 18 /1000), εξαφανίστηκε παντελώς ο αναλφαβητισμός, μια τεράστια ανάπτυξη στο γεωργικό τομέα, τη βιομηχανία και τις υποδομές, αλλά φυσικά με τη μεγάλη βοήθεια της ΕΣΣΔ σε τομείς όπως Σχολεία, Πανεπιστήμια, Νοσοκομεία, Δρόμοι, Φράγματα και λίμνες κ.α.π.).
Η ενίσχυση του Συριακού στρατού με τεχνογνωσία κι υλικό από τη Σοβιετική Ένωση κατέστησε τη Συρία στην περιοχή μια ισχυρή δύναμη που προσφέρει πάντα τη βοήθεια της διεθνιστικής αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη και το Λίβανο, μόλις ζητηθεί.
Μέχρι σήμερα οι δυτικοί θεωρούν τη Συρία ως μια συνέχιση του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Η πολιτική και κυβερνητική εξουσία σήμερα στη Συρία είναι υπόθεση του Εθνικού Προοδευτικού Μετώπου που αποτελούν τα εξής κόμματα: Μπάαθ, Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας (το αδελφό κόμμα του ΚΚΕ στην Ελλάδα, μαρξιστικό-λενινιστικό κόμμα με ηγέτη τον Ammar Bagdache, 23 έδρες στη βουλή της Συρίας και επισήμως 250.000 εγγεγραμμένα μέλη), Σοσιαλιστική Ένωση (κόμμα στις αρχές του Νεσερισμού), Σοσιαλιστικό Εθνικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας Ενωτικό (διάσπαση του ΚΚΣ που ακολούθησε την πολιτική της περεστρόικας με 3 έδρες) και ανέξαρτητοι βουλευτές. Κοινοβουλευτική αντιπολίτευση παραμένει η δεξιά.
Έτσι με την ευκαιρία αυτής της επετείου θα μπορούσαμε να πούμε πως δικαίως ανησυχούν οι ιμπεριαλιστές για την Συρία των Σελευκιδών του Μεγάλου Αλεξάνδρου και πως αυτή είναι η Συρία που τελείωσε την "αραβική άνοιξη made in USA"!
Όποιος σήμερα έστρεψε αλλού το πρόσωπό του,
7 Απρίλη 1947... επέτειος ίδρυσης του Σοσιαλιστικού Αραβικού κόμματος Μπάαθ. Το αραβικό κίνημα που αναπτύχθηκε κι εδραιώθηκε στο πρόταγμα της παγκόσμιας αριστεράς: "Πατρίδα ή Θάνατος... Η Συρία ανήκει στους Σύρους"! [Αναλυτικά σε: 7 Απρίλη 1947... η επέτειος που στην Ελλάδα τιμούσε μόνον ο Ανδρέας Παπανδρέου].
Κι η διεθνιστική αλληλεγγύη αυτών των κινημάτων ήταν δεδομένη κι έμπρακτη, όπως στην κρίση ενός άλλου Μάρτη, το 1987
Η Συρία κατάκτησε την Ανεξαρτησία της από την αποικιοκρατική Γαλλία το 1947. Όμως οι δύο πρώτες δεκαετίες ανεξάρτητου κράτους χαρακτηρίστηκαν από την ήττα στον πρώτο άραβο-ισραηλινό πόλεμο του 1949, μια σειρά πραξικοπημάτων και από την εφήμερη εμπειρία της ένωσης με την Αίγυπτο του Νάσερ σε ένα κοινό κράτος με την επωνυμία Ενωμένη Αραβική Δημοκρατία (RAU).
Το 1970 την εξουσία αναλαμβάνει ο Χάφεζ Αλ Άσαντ, το "Λιοντάρι της Δαμασκού", ηγέτης του κόμματος Μπάαθ, δηλαδή της Σοσιαλιστικής Αραβικής Αναγέννησης, του οποίου η ιδεολογία χαρακτηρίζεται από μια σύνθεση μεταξύ Μαρξισμού, αραβικού σοσιαλισμού, πατριωτισμού κι αντιιμπεριαλισμού.
Ο Χάφεζ Αλ Άσαντ,έδωσε ζωή σε μια σκληρή κι αδιαπραγμάτευτη σοσιαλιστική πολιτική -ότι κι αν γράφουν οι σε διατεταγμένη υπηρεσία "αναλυτές" και ΜΜΕ- εθνικοποιώντας σχεδόν το σύνολο της οικονομίας: μεταξύ 1970 και 2000 το προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε κατά 17 χρόνια, κατάρρευσε η τεράστια παιδική θνησιμότητα (από το 132 σε 18 /1000), εξαφανίστηκε παντελώς ο αναλφαβητισμός, μια τεράστια ανάπτυξη στο γεωργικό τομέα, τη βιομηχανία και τις υποδομές, αλλά φυσικά με τη μεγάλη βοήθεια της ΕΣΣΔ σε τομείς όπως Σχολεία, Πανεπιστήμια, Νοσοκομεία, Δρόμοι, Φράγματα και λίμνες κ.α.π.).
Η ενίσχυση του Συριακού στρατού με τεχνογνωσία κι υλικό από τη Σοβιετική Ένωση κατέστησε τη Συρία στην περιοχή μια ισχυρή δύναμη που προσφέρει πάντα τη βοήθεια της διεθνιστικής αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη και το Λίβανο, μόλις ζητηθεί.
Μέχρι σήμερα οι δυτικοί θεωρούν τη Συρία ως μια συνέχιση του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Η πολιτική και κυβερνητική εξουσία σήμερα στη Συρία είναι υπόθεση του Εθνικού Προοδευτικού Μετώπου που αποτελούν τα εξής κόμματα: Μπάαθ, Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας (το αδελφό κόμμα του ΚΚΕ στην Ελλάδα, μαρξιστικό-λενινιστικό κόμμα με ηγέτη τον Ammar Bagdache, 23 έδρες στη βουλή της Συρίας και επισήμως 250.000 εγγεγραμμένα μέλη), Σοσιαλιστική Ένωση (κόμμα στις αρχές του Νεσερισμού), Σοσιαλιστικό Εθνικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας Ενωτικό (διάσπαση του ΚΚΣ που ακολούθησε την πολιτική της περεστρόικας με 3 έδρες) και ανέξαρτητοι βουλευτές. Κοινοβουλευτική αντιπολίτευση παραμένει η δεξιά.
Έτσι με την ευκαιρία αυτής της επετείου θα μπορούσαμε να πούμε πως δικαίως ανησυχούν οι ιμπεριαλιστές για την Συρία των Σελευκιδών του Μεγάλου Αλεξάνδρου και πως αυτή είναι η Συρία που τελείωσε την "αραβική άνοιξη made in USA"!
"Οι αναμνήσεις μας είναι η δύναμή μας.
Ας μην αφήσουμε ποτέ να σβηστούν από τη μνήμη
οι ηρωικοί σταθμοί της Ιστορίας μας
κι όταν η νύχτα επιχειρεί να ξανάρθει
εμείς ας βάλουμε φωτιά στις μεγάλες επετείους,
όπως θα ανάβαμε πυρσούς"
Βίκτωρ Ουγκό, από γράμμα στον Λουί Μπλανκ (1877)
Αναδημοσίευση του σχετικού κειμένου το 2016: 7 Απρίλη 1947... η επέτειος που στην Ελλάδα τιμούσε μόνον ο Ανδρέας Παπανδρέου
Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
7 Απρίλη 1947... επέτειος ίδρυσης του Σοσιαλιστικού Αραβικού κόμματος Μπάαθ.
Το αραβικό κίνημα που αναπτύχθηκε κι εδραιώθηκε στο πρόταγμα της παγκόσμιας αριστεράς: "Πατρίδα ή Θάνατος... Η Συρία ανήκει στους Σύρους"!
Το αραβικό κίνημα που ανέτρεψε τη φεουδαρχία, την κοινωνία των φυλών...
Το αραβικό κίνημα που εισήγαγε στην κοινωνία της Συρίας την ΔΩΡΕΑΝ Δημόσια Παιδεία σε όλες τις βαθμίδες, την ΔΩΡΕΑΝ Δημόσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους, τις δωρεάν δημόσιες μεταφορές...
Το αραβικό κίνημα που εθνικοποίησε όλα τα εργοστάσια, τις τράπεζες, τα νοσοκομεία, τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, ακόμη και τα ξενοδοχεία...
Το αραβικό κίνημα που με αναδασμό πρόσφερε δωρεάν τη γη στους πολίτες του...
Το αραβικό κίνημα που δεν εγκατέλειψε ποτέ την Παλαιστινιακή υπόθεση...
Το αραβικό κίνημα που συμπαραστάθηκε σε όλα τα Εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα του πλανήτη...
Το αραβικό κίνημα που βοήθησε τον αντιδικτατορικό αγώνα του δικού μας λαού, όσο κανείς άλλος και ειδικότερα το ΠΑΚ του Ανδρέα Παπανδρέου...
Το αραβικό κίνημα που στην ελληνοτουρκική κρίση του '87, διακήρυξε: "Τούρκος στρατιώτης σε ελληνικό έδαφος, σημαίνει επίθεση εναντίον της Συρίας"...
Κι αυτά τιμούσε στην Ελλάδα, μόνον ο Ανδρέας Παπανδρέου...
Η σημερινή Ελλάδα, συντάχθηκε με τους λακέδες των ιμπεριαλιστών, στην επί πέντε ολόκληρα χρόνια ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας... εφάρμοσε κι εφαρμόζει ως σήμερα φονικό εμπάργκο εναντίον του λαού της Συρίας και έχει διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο και ατιμάζοντας την παραδοσιακή φιλία του Ελληνικού και Συριακού λαού.
Στην σημερινή Ελλάδα ανεμίζουν οι "σημαίες" των δολοφόνων μισθοφόρων του λαού της Συρίας...
Κι όλα αυτά για να μην στεναχωρηθούν οι "σύμμαχοί" που θέλουν να πέσει η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Συρίας...
Για να είμαστε στη γραμμή της "μεγάλης δημοκρατικής οικογένειας" της δύσης...
Συχνά τόνιζε ο Ανδρέα Παπανδρέου, λαοί χωρίς μνήμη δεν έχουν μέλλον. Έτσι μας μένει η ελπίδα να έχουν απολέσει την ιστορική μνήμη οι κυβερνήσεις των μνημονίων κι όχι ο Ελληνικός λαός...
Σ' αυτές τις αναφορές, ορισμένοι θα μπορούσαν να αντιπαρέλθουν την ιστορική αλήθεια με αφορισμούς περί "εθνικισμών" κι άλλες αστειότητες που έχει εφεύρει η ιμπεριαλιστική "αριστερά", οι κοσμοπολίτες που σιτίζονται από τον Σόρος και τους τραπεζίτες.
Όλοι αυτοί θέλουν να ξεχάσουμε πως ο ηγέτης Hafed Al Assad, σπούδασε στην ΕΣΣΔ κι από το Δεκέμβρη του 1970, πρωταγωνιστεί στο Μπάαθ με την κίνηση "Κίνημα 23ης Φλεβάρη", κάνει άνοιγμα και συνεργασία με το Κομμουνιστικό κόμμα κι άλλες αριστερές πολιτικές δυνάμεις, εξαφανίζει τη φεουδαρχία κι υπογράφει το Σύμφωνο Συνεργασίας με την Ένωση Σοσιαλιστικών Σοβιετικών Δημοκρατιών.
Μέχρι σήμερα τα ΜΜΕ κι "δημοσιογράφοι" εμφανίζουν το Σοσιαλιστικό Κόμμα Μπάαθ ως ένα "εθνικιστικό" κίνημα. Εντέχνως τους "διαφεύγει" πως τα αγαπημένα κείμενα των ιδρυτών του κόμματος, των ˁAflaq και Bītār (σπούδασαν κι οι δύο τους στο Παρίσι, στη Σορβόνη, το 1929), ήταν κείμενα των Giuseppe Mazzini, Karl Marx, Friedrich Engels, Lenin, André Gide και Romain Rolland.
7 Απρίλη 1947 - 7 Απρίλη 2016...
Σήμερα, μετά από πέντε χρόνια ιμπεριαλιστικής επίθεσης η Συρία παραμένει Αδέσποτη κι Αδούλωτη!
Υπάρχουν κι αυτοί που δεν ξεχνούν!
7 Απρίλη 1947... επέτειος ίδρυσης του Σοσιαλιστικού Αραβικού κόμματος Μπάαθ.
Το αραβικό κίνημα που αναπτύχθηκε κι εδραιώθηκε στο πρόταγμα της παγκόσμιας αριστεράς: "Πατρίδα ή Θάνατος... Η Συρία ανήκει στους Σύρους"!
Το αραβικό κίνημα που ανέτρεψε τη φεουδαρχία, την κοινωνία των φυλών...
Το αραβικό κίνημα που εισήγαγε στην κοινωνία της Συρίας την ΔΩΡΕΑΝ Δημόσια Παιδεία σε όλες τις βαθμίδες, την ΔΩΡΕΑΝ Δημόσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους, τις δωρεάν δημόσιες μεταφορές...
Το αραβικό κίνημα που εθνικοποίησε όλα τα εργοστάσια, τις τράπεζες, τα νοσοκομεία, τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, ακόμη και τα ξενοδοχεία...
Το αραβικό κίνημα που με αναδασμό πρόσφερε δωρεάν τη γη στους πολίτες του...
Το αραβικό κίνημα που δεν εγκατέλειψε ποτέ την Παλαιστινιακή υπόθεση...
Το αραβικό κίνημα που συμπαραστάθηκε σε όλα τα Εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα του πλανήτη...
Το αραβικό κίνημα που βοήθησε τον αντιδικτατορικό αγώνα του δικού μας λαού, όσο κανείς άλλος και ειδικότερα το ΠΑΚ του Ανδρέα Παπανδρέου...
Το αραβικό κίνημα που στην ελληνοτουρκική κρίση του '87, διακήρυξε: "Τούρκος στρατιώτης σε ελληνικό έδαφος, σημαίνει επίθεση εναντίον της Συρίας"...
Κι αυτά τιμούσε στην Ελλάδα, μόνον ο Ανδρέας Παπανδρέου...
"Οι αναμνήσεις μας είναι η δύναμή μας.
Ας μην αφήσουμε ποτέ να σβηστούν από τη μνήμη
οι ηρωικοί σταθμοί της Ιστορίας μας
κι όταν η νύχτα επιχειρεί να ξανάρθει
εμείς ας βάλουμε φωτιά στις μεγάλες επετείους,
όπως θα ανάβαμε πυρσούς"
Βίκτωρ Ουγκό, από γράμμα στον Λουί Μπλανκ (1877)
Η σημερινή Ελλάδα, συντάχθηκε με τους λακέδες των ιμπεριαλιστών, στην επί πέντε ολόκληρα χρόνια ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας... εφάρμοσε κι εφαρμόζει ως σήμερα φονικό εμπάργκο εναντίον του λαού της Συρίας και έχει διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο και ατιμάζοντας την παραδοσιακή φιλία του Ελληνικού και Συριακού λαού.
Στην σημερινή Ελλάδα ανεμίζουν οι "σημαίες" των δολοφόνων μισθοφόρων του λαού της Συρίας...
"Αγανακτισμένοι" Σύροι... "διαδηλώνουν" και
στο Σύνταγμα, με τη σημαία των μισθοφόρων!
Oι Έλληνες πολιτικοί καμαρώνουν και τιμούν τη σημαία των φονιάδων του Συριακού λαού...
Οι "πρόσφυγες"... στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη ανεμίζουν τις σημαίες των δολοφόνων...
Για να είμαστε στη γραμμή της "μεγάλης δημοκρατικής οικογένειας" της δύσης...
Συχνά τόνιζε ο Ανδρέα Παπανδρέου, λαοί χωρίς μνήμη δεν έχουν μέλλον. Έτσι μας μένει η ελπίδα να έχουν απολέσει την ιστορική μνήμη οι κυβερνήσεις των μνημονίων κι όχι ο Ελληνικός λαός...
Σ' αυτές τις αναφορές, ορισμένοι θα μπορούσαν να αντιπαρέλθουν την ιστορική αλήθεια με αφορισμούς περί "εθνικισμών" κι άλλες αστειότητες που έχει εφεύρει η ιμπεριαλιστική "αριστερά", οι κοσμοπολίτες που σιτίζονται από τον Σόρος και τους τραπεζίτες.
Όλοι αυτοί θέλουν να ξεχάσουμε πως ο ηγέτης Hafed Al Assad, σπούδασε στην ΕΣΣΔ κι από το Δεκέμβρη του 1970, πρωταγωνιστεί στο Μπάαθ με την κίνηση "Κίνημα 23ης Φλεβάρη", κάνει άνοιγμα και συνεργασία με το Κομμουνιστικό κόμμα κι άλλες αριστερές πολιτικές δυνάμεις, εξαφανίζει τη φεουδαρχία κι υπογράφει το Σύμφωνο Συνεργασίας με την Ένωση Σοσιαλιστικών Σοβιετικών Δημοκρατιών.
Μέχρι σήμερα τα ΜΜΕ κι "δημοσιογράφοι" εμφανίζουν το Σοσιαλιστικό Κόμμα Μπάαθ ως ένα "εθνικιστικό" κίνημα. Εντέχνως τους "διαφεύγει" πως τα αγαπημένα κείμενα των ιδρυτών του κόμματος, των ˁAflaq και Bītār (σπούδασαν κι οι δύο τους στο Παρίσι, στη Σορβόνη, το 1929), ήταν κείμενα των Giuseppe Mazzini, Karl Marx, Friedrich Engels, Lenin, André Gide και Romain Rolland.
Η πολιτική σχέση του Ανδρέα Παπανδρέου και του Hafed Al Assad ήταν μια βαθιά συντροφική και πολιτική σχέση
Από
το 1948 ως σήμερα, η Συρία δεν εγκατέλειψε ποτέ την Παλαιστινιακή
Επανάσταση... Η πρώτη μάχη εναντίον της σιωνιστικής κατοχής της
Παλαιστίνης από το ισραηλινό ναζιστικό καθεστώς, δόθηκε από τον Αραβικό
στρατό της Συρίας το 1948... Σήμερα, στη Συρία η Παλαιστινιακή
"Ταξιαρχία Ιερουσαλήμ" δίνει τη μάχη μαζί με τον Αραβικό στρατό της
Συρίας, εναντίον της ιμπεριαλιστικής επίθεσης του χαλιφάτου...
Οι περισσότεροι από 2.000.000 Εληνορθόδοξοι της Συρία, το
Πατριαρχείο Αντιοχείας που φυλάει Θερμοπύλες, έχει βασικό υποστηρικτή
τον πρόεδρο τBashar Al Assad
Οι
Ελληνορθόδοξοι λατρεύουν τον πρόεδρο όλων των Σύρων, ανεξαρτήτως
θρησκεύματος... ακόμη και στις θρησκευτικές περιφορές, όπως αυτή της
Κυριακής των Βαϊών, το πορτρέτο του είναι στα χέρια της Χριστιανικής
νεολαίας...
Ο
πρόεδρος της Συρίας γιορτάζει το Πάσχα των Ορθοδόξων στα ορφανοτροφεία
με παιδιά Μαρτύρων της Συρίας, του Πατριαρχείου Αντιοχείας...
Η
ανεξιθρησκεία είναι βασική Συνταγματική αρχή της κοσμικής Συρίας... κι
αδελφοσύνη των Μουσουλμάνων με τους Χριστιανούς, χωρίς παγκόσμιο
προηγούμενο...
Πριν λίγες ημέρες, την Κυριακή της Ορθοδοξίας 2016, ο Μουφτής της
Δαμασκού, ήταν ο πρώτος που επισκέφθηκε τον Ελληνορθόδοξο Πατριάρχη για
της ευχές των Μουσουλμάνων στους Αδελφούς Χριστιανούς...
Σήμερα, μετά από πέντε χρόνια ιμπεριαλιστικής επίθεσης η Συρία παραμένει Αδέσποτη κι Αδούλωτη!
Υπάρχουν κι αυτοί που δεν ξεχνούν!
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση