Έπεσε η αυλαία στην Ιταλία...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας « Η ελεύθερη εκλογή αφεντικών δεν καταργεί ούτε τα αφεντικά, ούτε τους...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Η ελεύθερη εκλογή αφεντικών δεν καταργεί
ούτε τα αφεντικά, ούτε τους...
σκλάβους»
Χέρμπερτ Μαρκούζε, «Ο μονοδιάστατος άνθρωπος»

Σήμερα το πρωί ανοίγουν οι κάλπες στην Ιταλία για να υποδεχθούν την ψήφο όσων πολιτών θα επιλέξουν να ψηφίσουν και δεν στρέψουν την πλάτη στις εκλογές-φάρσα, που έπρεπε να γίνουν πριν από ένα χρόνο.
Χθες είχαμε μια "επιδερμική" καταγραφή του προεκλογικού σκηνικού: Αύριο εκλογές στην Ιταλία... 75 κόμματα στις κάλπες...
Ουσιαστικά οι δύο κυρίαρχοι συνασπισμοί πολλών κομμάτων, η κεντροαριστερά και κεντροδεξιά, δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα, ούτε καν τον τρόπο διαχείρισης μιας χώρας που μαστίζει η ανεργία, η αποβιομηχάνιση της Ιταλίας έχει συντελεστεί και βρίσκεται κάτω από τον μηχανισμό της τρόικας με την εύηχο ονομασία "τεχνικές συμβουλές", όπως αντιστοίχως είχε βαπτιστεί κι εδώ ως "θεσμοί".
Η "κεντροαριστερά" αναλώθηκε σε μια έξαρση "αντιφασισμού", "αντιρατσισμού" κι "αντιεθνικισμού" με προτάσεις κατάργησης αντιλαϊκών νομοθετημάτων που εισήγαγε η ίδια.
Η "κεντροδεξιά" αναλώθηκε σε ζητήματα αντιμετώπισης της εγκληματικότητας, επιθέσεις ενότητας των πολιτικών δυνάμεων για να σώσουν, για ακόμη μία φορά τη χώρα από την αθλιότητα.
Το Κίνημα 5 Αστέρων αναλώθηκε στην αντιμετώπιση της "διαφθοράς".
Η μοναδική προσπάθεια πολιτικού διαλόγου και πρότασης διεξόδου από το το τέλμα αυτή του κομμουνιστή οικονομολόγου Alberto Bagnai που είναι ανεξάρτητος υποψήφιος με τη Λίγκα του Βορρά: "Εθνικό νόμισμα... μέσα στο ευρώ δεν υπάρχει χώρος για την 'αριστερά'".
Νικητής κι αυτών των εκλογών στην Ιταλία θα είναι το διευθυντήριο του 4ου Ράιχ.
Οι διανοούμενοι, κοινωνιστές, μαρξιστές που διαπιστώνουν την παρούσα εκλογική φάρσα και πλήρη πολιτική σύγχυση δίνουν τη δική τους πολιτική σκέψη. Ο φιλόσοφος της αριστεράς Diego Fusaro προτρέπει ψήφο ως εξής: "Ψηφοφορία... Επιλέξτε αυτούς που ενοχλούν περισσότερο τη χρηματοπιστωτική αριστοκρατία του καπιταλισμού".
Αυτές οι εκλογές στη γειτονική Ιταλία προσφέρουν ένα τεράστιο κέρδος για τους εργαζόμενους και τους λαούς της Ευρώπης. Την πιστοποίηση: Σήμερα ο ταξικός εχθρος, ο ταξικός αντίπαλος των εργαζομένων και των λαών είναι η "ανανεωτική αριστερά".
Αυτές οι εκλογές που είχαν ως θεμέλια πολιτική τον "αντιφασισμό", "αντιρατσισμό", "αντιεθνικισμό" και θεοποίηση του "ευρωπαϊκού πατριωτισμού" σηματοδότησαν τους στόχους του εργατικού κινήματος απέναντι στο νέο όπλο του υπερεθνικού κεφαλαίου: "ανανεωτική δικαιωματική αριστερά".
Η πρώην μαρξιστική αριστερά με τις μεταρρυθμίσεις και μεταλλάξεις της, με πρόσχημα τα "δικαιώματα" καθόρισε πως σήμερα ο αντιφασισμός είναι το ιδεολογικό όπλο, το σχέδιο επικράτησης του υπερεθνικού κεφαλαίου.

Η Rossana Rossanda, πάλαι ποτέ σημείο αναφοράς του αριστερού επαναστατικού κινήματος και της εφημερίδας "Il Manifesto", αφού υποστήριξε τους βομβαρδισμούς στη Λιβύη, σήμερα υποστηρίζει το κόμμα "Liberi e Uguali" (Ελεύθεροι και Ίδιοι).Ένα μόρφωμα δήθεν σοσιαλδημοκρατικής παρέμβασης για έξοδο από την κρίση.
Η Rossana Rossanda απαρνήθηκε τον Μαρξ και τον Γκράμσι. Μια Καφκική "Μεταμόρφωση" της αριστεράς που ολοκληρώθηκε με την απόλυτη εξυπηρέτηση του κεφαλαίου.

Η Emma Bonino, σήμερα το "πουλέν", ο άσσος της αριστεράς ως εκπρόσωπος τύπου του "φιλάνθρωπου" εκατομμυριούχου δηλώνει: "Από το 1994 ο Σόρος πάντα μας βοήθησε".
Δεν σταματάει εκεί αλλά αντιγράφει το δικό μας Νίκο Φίλη (ή κοινό το κέντρο οδηγιών;): "Φτάνει με τους Λατινομαθείς. Το σχολείο πρέπει να κατευθύνεται στην αγορά εργασίας".
Αυτό μας έλειπε... Αρκετά... Τα παιδιά των εργατών πρέπει να γίνουν εργάτες. Τι κι αν θέλουν να σπουδάσουν; Το σχολείο πρέπει να προετοιμάζει για "προσωπικά δικαιώματα" κι όχι να φωνάζουν για κοινωνικά δικαιώματα. Το σχολείο πρέπει να προετοιμάζει για τον πόλεμο μεταξύ των φτωχών κι εξαθλιωμένων, γιατί θα πρέπει να κάνουν κι αυτό τον πόλεμο με τους λαθρομετανάστες που θέλει η  Bonino.
«Αποκτήστε γνώσεις, γιατί θα χρειαστούμε όλη μας τη νοημοσύνη...», τόνιζε στο πρώτο φύλλο της εφημερίδας "L’Ordine Nuovo", 1η Μάη 1919, ο Αντόνιο Γκράμσι
Αρκετά, φτάνει μας είχαν ζαλίσει οι παλιοί αριστεροί μ' αυτόν τον Γκράμσι: Να ζεις σημαίνει να είσαι Αντάρτης...

"Ψήφισε Δικαιώματα..."

Η προεκλογική διαφήμιση στο τραμ τα λέει... όλα!

Η σημερινή "αριστερά" υπερασπίζεται πολιτικά δικαιώματα και κατέστρεψε τα κοινωνικά δικαιώματα.
Πρέπει να έχουν δικαιώματα οι ομοφυλόφιλοι, να παντρεύονται, να ενοικιάζουν μήτρες για τεκνοθεσία, να αλλάζουν φύλλο... αλλά δεν πρέπει να έχουν δικαιώματα οι εργάτες.

Σ' αυτή την "αριστερά", τον ταξικό εχθρό των εργαζομένων και των λαών απαντάει η Gloria Checchetelli:
«Ιστορικά ο φασισμός μπορεί να περιγραφεί ως "ένοπλο χέρι του καπιταλισμού". Ενώ στη Γερμανία οι Thyssen κι οι Krupp χρηματοδοτούσαν το κόμμα του Χίτλερ, στην Ιταλία οι μαυροπουκαμισάδες είχαν έργο την καταστολή των αγροτικών κι εργατικών αγώνων.
Σήμερα ο "φασισμός της τρίτης χιλιετίας" δεν φοράει πλέον μαύρα πουκάμισα, αλλά είναι ντυμένος με σακάκι και γραβάτα. Δεν χρησιμοποιεί γκλοπ ή όπλο, αλλά χρηματοπιστωτικά εργαλεία.
Κατάλαβα πως για να γονατίσεις μια χώρα δεν είναι ανάγκη να εισβάλλεις με στρατό. Αρκεί να της αφαιρέσεις τη νομισματική κυριαρχία και να την εκβιάζεις  με τα όπλα του δημόσιου χρέους και τους προϋπολογισμούς.
Και δεν έχεις την ανάγκη να θέσεις εκτός νόμου τα συνδικάτα, γιατί αρκεί να κάνεις ελαστική την εργασία, να ζουν οι εργαζόμενοι με τον τρόμο της απόλυσης, της ανεργίας, ώστε κανείς να μην τολμάει να εξεγερθεί εναντίον του συστήματος.
Θέλεις φθηνή εργασία, μειώνεις μισθούς και διοχετεύεις αλλού τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Καταστρέφεις το κοινωνικό κράτος, τη δημόσια παιδεία, την υγεία, αλλά προσφέρεις τα λεγόμενα "πολιτικά δικαιώματα".
Να! Σας δίνουμε τις εκλογές, τους γάμους ομοφυλόφιλων, ελευθερία, δημοκρατία! Κάθε άλλη άποψη είναι λαϊκισμός κι εξτρεμισμός. Μια εποχή ήταν "panem et circenses" [άρτος και θεάματα], σήμερα αρκούν τα θεάματα.
Οι πιο επικίνδυνοι φασίστες σήμερα ονομάζονται Ευρωπαϊκή Ένωση, Ευρώ και ΝΑΤΟ».

Αυτή ονομάζεται Ασούντα κι ήταν σύζυγος του Αλμιράντε, του ιστορικού Γραμματέα του νεοφασιστικού κόμματος Movimento Sociale Italiano, εκδότη του περιοδικού "La Difesa della Razza" (Υπεράσπιση της Ράτσας).
Αυτός ονομάζεται Φάουστο κι ήταν Γενικός Γραμματέας του ακροαριστερού κόμματος Rifondazione Comunista (Κομμουνιστική Επανίδρυση), του πρώην αδελφού κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ και Πρόεδρος της Βουλής.
Κι ενώ σήμερα η ιταλική "αριστερά" δίνει την εκλογική μάχη με σημαία τον αντιφασισμό...
Αυτή κι αυτός γελάνε κι εδώ και 10 χρόνια δεν απουσιάζουν από κανένα κοσμικό γεγονός, κανένα γκαλά της υψηλής μπουρζουαζίας της Ρώμης.
Λαϊκισμός.... ε;

Α' μέρος: Αύριο εκλογές στην Ιταλία... 75 κόμματα στις κάλπες...