Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας http://nikosklitsikas.gr/ Υπάρχει στ' αλήθεια "τρομοκρατία" ή ένα σχέδιο μυστικών υπηρεσιών...
http://nikosklitsikas.gr/
Υπάρχει στ' αλήθεια "τρομοκρατία" ή ένα σχέδιο μυστικών υπηρεσιών του...
υπέρ-εθνικού κεφαλαίου; (μέρος Α΄)
Συνομωσιολογία;
Ο κύριος Meir Bar-Hen είναι ο Αρχηγός Ραβίνος της Βαρκελώνης, όπου δολοφονήθηκαν άνανδρα αθώοι πολίτες από υποτιθέμενους "τρομοκράτες".
Αμέσως μετά τη σφαγή στη Λα Ράμπλα, μεταξύ άλλων, κάλεσε τους Εβραίους το θρήσκευμα Ισπανούς πολίτες ν' αγοράσουν ένα κομμάτι γης στο Ισραήλ και να πάνε εκεί να κατοικήσουν πριν είναι πολύ αργά: «Η Ευρώπη χάθηκε».
Το "διάγγελμα" του ΑρχιΡαβίνου μας το μεταφέρει και έγκυρο ΜΜΕ του κατοχικού καθεστώτος στην Παλαιστίνη: (The Times of Israel)
Συνομωσιολογία;
Οι πέντε (5) "τρομοκράτες" που σκοτώθηκαν στην Cambrils (Καταλωνία) από τις σφαίρες των "αστυνομικών" είχαν ψεύτικες ζώνες ανατίναξης εκρηκτικών.
Τι κρίμα... σκοτώθηκαν όλοι οι "τρομοκράτες", ειδάλλως θα ήταν ενδιαφέρον να γνωρίζουμε αν οι "ισλαμιστές" πάσχουν από πνευματική ανικανότητα -στην καθομιλουμένη αν είναι ηλίθιοι- και ζώνονται με ζώνες εκρηκτικών από κενές πλαστικές φιάλες. Ή αν κάποιοι τους είχαν προμηθεύσει
ψεύτικες ζώνες και γιατί;
Οι ψεύτικες ζώνες εκρηκτικών των "τρομοκρατών" του Λονδίνου
Τι σύμπτωση! Και στο Λονδίνο οι τρεις (3) "τρομοκράτες" που ήταν ζωσμένοι με παιχνιδάκια στη μέση τους έπεσαν νεκροί από τις σφαίρες των "αστυνομικών". Τι κρίμα... οι τρεις (3) "τρομοκράτες" (Khuram Butt, Rachid Redouane, Youssef Zaghba) πήραν μαζί τους στον τάφο το μυστικό τους.
Κι αυτοί οι "αστυνομικοί", τόσο οι Ισπανοί όσο κι οι Άγγλοι είναι δεινοί σκοπευτές... Ας ρωτήσει κάποιος έναν πραγματικό αστυνομικό, εκπαιδευμένο ή "ανεπρόκοπο ρεμάλι", θα πυροβολούσε έναν άνθρωπο, έναν στόχο που ήταν ζωσμένος με εκρηκτικά; Εκτός αν ήταν ενημερωμένος πως ήταν ζωσμένοι με παιχνιδάκια...
Δεν απομένει παρά να διευκρινίσει η Cia που "πριν δύο μήνες είχε ενημερώσει τη μυστική υπηρεσία των Καταλανών (Mossos d’Esquadra), για υψηλό κίνδυνο τρομοκρατικής επίθεσης στη Βαρκελώνη, με στόχο τη Λα Ράμπλα. Συμβολικό στόχο, επακριβώς με τις άλλες επιθέσεις που αιματοκύλισαν την Ευρώπη".
Αν δεν γνωρίζει η Cia, που μόλις πριν λίγες ημέρες σταμάτησε τον εφοδιασμό, την εκπαίδευση και τη μισθοδοσία στους "εξεγερμένους" στη Συρία που ήθελαν να ανατρέψουν την κυβέρνηση της Δαμασκού (Trump ends Syria arms link), ποιος άλλος μπορεί να γνωρίζει;
* Σύντομα θα ακολουθήσει η συνέχεια, το "ξεδίπλωμα" της δήθεν "τρομοκρατίας", αναμένοντας το επόμενο κτύπημα...
.webp)
Από την ΚουΚλουξΚλαν στους τζιχαντιστές
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα η Βαρκελώνη. Αύριο η Αθήνα. Το μίσος των μελών της τζιχάντ, του ιερού πολέμου των φανατικών του Ισλάμ είναι «τυφλό», όπως «τυφλό» είναι και το μίσος των μελών της Κου Κλουξ Κλαν, ή των φασιστών και των ρατσιστών της εγχώριας Χρυσής Αυγής, που χτυπούν για να σκοτώσουν, που στρίβουν το μαχαίρι στην πληγή, ή ακόμα το τεχνολογικά ουδέτερο "μίσος" των δυτικών βομβών στη Συρία και αλλού.
Αλλά τι δημιουργεί αυτό το μίσος; Τι ωθεί χιλιάδες νέους από τη Δύση να στρατεύονται στον ISIS, ή να παίρνουν ένα βαν και σπέρνουν το θάνατο στο όνομα του Ισλαμικού Κράτους;
Την απάντηση την έδωσε προ καιρού ένας καθηγητής της νομικής σχολής πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης:
Ο τζιχαντιστής μπορεί και να είναι ένα παιδί από τη Δύση, έλεγε ο καθηγητής, από αυτά που αναζητούν στο Ισλάμ το χαμένο νόημα των δυτικών δημοκρατιών. Αυτό όμως είναι η μισή αλήθεια.
Η άλλη μισή είναι ότι οι τζιχαντιστές του ISIS δεν είναι μόνο τα παιδιά της Δύσης, που ανακάλυψαν αίφνης το Ισλάμ για να βρουν το χαμένο νόημα της δυτικής δημοκρατίας, όπως λέει ο κύριος καθηγητής, είναι και οι νέοι που οι ίδιοι οι αμερικανοί στρατολόγησαν απ' όλο τον κόσμο προκειμένου να χτυπήσουν τον Άσαντ.
Οι μιντιακοί στρατολογητές είναι οι ίδιοι που οιμώζουν τώρα για την καταστροφή και το «κακό ισλάμ», σε μια άνευ προηγουμένου τυφλή γενίκευση. Είναι οι ίδιοι που προετοίμασαν αυτόν τον πόλεμο, επικαλούμενοι τις δυτικές αξίες που υπάρχουν όσο και τα χημικά του Άσαντ ή τα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσεΐν, που δεν υπήρξαν ποτέ.
Γενικά η «στρατηγική του χάους» που ακολουθεί η Δύση σημαίνει:
Προκαλούμε Χάος και ύστερα επεμβαίνουμε για να επιβάλλουμε την Τάξη (ειρήνη) με τους δικούς μας όρους. Αυτό που φαίνεται τρελό σε κάθε εχέφρονα άνθρωπο, στους δυτικούς, φανατικούς οπαδούς της Παγκοσμιοποίησης και του κέρδους είναι απόλυτα λογικό.
Για την ακρίβεια, όλα εντάσσονται στον λεγόμενο «ανορθολογικό ορθολογισμό»! Μόνο με αυτή την «τρελή λογική» μπορούν να απαντηθούν ερωτήματα όπως: Γιατί ο πόλεμος στη Συρία, όταν το ίδιο δικτάτορες με τον Άσαντ υπάρχουν και στη Σαουδική Αραβία και αλλού; Η απάντηση είναι παιδαριώδης όσο και το ερώτημα: Γιατί ο Άσαντ δεν είναι μαζί μας, άρα είναι «κακός δικτάτορας», ενώ οι άλλοι είναι «καλοί» αφού είναι σύμμαχοί μας!
Οφείλουμε να πούμε, ο ισλαμικός φονταμενταλιστικός μύθος για την αλλαγή του κόσμου έχει την ίδια αφετηρία με το μύθο για την αλλαγή του κόσμου με βάση τις δυτικές πολιτισμικές και πολιτικές αξίες.
Σήμερα, ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός ομνύει στην Παγκοσμιοποίηση. Δηλαδή στην αλλαγή του κόσμου με βάση τις δυτικές κυρίαρχες αξίες, που είναι αυτές της εκμετάλλευσης(λέγεται κατ’ ευφημισμό και «ανταγωνιστικότητα») και του κέρδους (λέγεται και «ανάπτυξη»). Αν προσθέσουμε στα παραπάνω και τα σεμινάρια στο Λευκό Οίκο για τη Βίβλο, τότε το μίγμα του φανατισμού γίνεται εκρηκτικό.
Γιώργος X. Παπασωτηρίου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την ΚουΚλουξΚλαν στους τζιχαντιστές
Γι’ αυτό λέμε ότι τόσο ο δυτικός φονταμενταλισμός όσο και η τζιχάντ είτε ως Αλ Κάιντα είτε ως ISIS είναι προϊόντα της δυτικής νεωτερικότητας και των μονοσήμαντων δογμάτων της για την αλλαγή του κόσμου γράφει ο Τζον Γκρέι στο βιβλίο του «Αλ Κάιντα και η νεωτερικότητα».
Ο σημερινός ιδιότυπος και ακήρυχτος πόλεμος μεταξύ Δύσης και Ισλάμ είναι ένας θρησκευτικός πόλεμος υποστηρίζει ο Γκρέι. Ο συγγραφέας δεν μιλάει τόσο για τον χριστιανικό φονταμενταλισμό που αντιστοιχεί στον ισλαμικό φονταμεταλισμό, αλλά στο γεγονός ότι οι Αμερικανοί πιστεύουν με θρησκευτικό τρόπο πως η αμερικάνικη κοινωνία είναι το «μοναδικό βιώσιμο μοντέλο» ανθρώπινης ανάπτυξης.
Αλλά και στην Ευρώπη, θα προσθέταμε, υπάρχει ένας αντίστοιχος «θρησκευτικός τρόπος», που μπορεί να μην είναι προτεσταντικός αλλά υπερασπίζεται με θρησκευτικό φανατισμό τις «δυτικές αξίες».
Δείτε με τι –σχεδόν θρησκευτικό, δηλαδή ιδεοληπτικό- φανατισμό ο προτεστάντης Σόιμπλε υπερασπίζεται τη «Λιτότητα» και η Μέρκελ τις γερμανικές αξίες που επιβάλλονται στην Ευρώπη. Γενικά, «Τα κράτη της αγοράς» συνιστούν σήμερα τη μοναδική θεμιτή μορφή διακυβέρνησης σύμφωνα με τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους.
Αλλά τα «κράτη της αγοράς» ή οι περίφημες «αγορές» είναι μια αποκλειστικά δυτική κατασκευή η οποία δεν μπορεί να εγκαθιδρυθεί σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου.
Και, εντέλει, κανείς δεν μπορεί να αποδεχθεί τον ισχυρισμό της Αμερικής και της Δύσης γενικότερα ότι αποτελεί το πρότυπο ενός οικουμενικού πολιτισμού στο οποίο πρέπει να υπαχθούν όλοι.
Η αδυναμία των ΗΠΑ να παίξουν δια της πολεμικής επιβολής το ρόλο του παγκόσμιου αναμορφωτή, όπως φάνηκε στον πόλεμο του Ιράκ, του Αφγανιστάν αλλά και της Συρίας, τις οδήγησε στη συμμαχία με την Ευρώπη και αναθέρμανε την ατλαντική συμμαχία. Αλλά και πάλι το δυτικό μοντέλο ζωής και ανθρώπινης ανάπτυξης δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό και μάλιστα δια της βίας σε λαούς με διαφορετική παράδοση και τρόπο ζωής.
Δεν μπορεί, επίσης, να θεωρείται θεμιτός, χωρίς να προκαλεί αντίδραση, ο θάνατος εκατοντάδων χιλιάδων ιρακινών σ’ ένα πόλεμο που βασίσθηκε στο ψέμα, ή δεκάδων χιλιάδων Σύρων, επειδή, αίφνης, ανακάλυψαν οι δυτικοί ότι ο Άσαντ είναι δικτάτορας, ενώ στη φιλοαμερικανική Σαουδική Αραβία και αλλού δεν τίθεται θέμα.
Πρώτα, λοιπόν, η Δύση είναι αυτή που επιτίθεται για να επιβάλει τις αξίες της (για την ακρίβεια τα συμφέροντά της) με την οπλική της υπεροχή και ύστερα είναι οι «υστερούντες οπλικά» που απαντούν με ό,τι τους απομένει, τη μεταφορά της αντίστασής τους με ασύμμετρο τρόπο, όπως λέγεται σήμερα ο ανταρτοπόλεμος, στο έδαφος των επιτιθέμενων χωρών.
Οι αμερικανικές (ή γενικά οι δυτικές) στρατιωτικές επεμβάσεις σε περιοχές, όπως η Μέση Ανατολή, με στόχο τη μεθόδευση πολιτικών αλλαγών εμπεριέχουν τον κίνδυνο των καταστροφικών ανταποδοτικών χτυπημάτων, έγραφε ο Γκρέι(εδώ και μία δεκαετία περίπου). Η σύγκρουση μεταξύ της Δύσης και του Ισλαμικού Κράτους (άλλο ένα δημιούργημα των δυτικών) είναι, όπως προείπαμε, ένας ιδιότυπος θρησκευτικός πόλεμος. Έχουμε, δηλαδή, εδώ ένα «διπλό», όπου ο ένας μύθος, ο ένας φανατισμός τροφοδοτεί τον άλλο μέσω της σύγκρουσής τους, ενώ συγχρόνως αλληλοκαθορίζονται και αλληλοκαθρεφτίζονται.
Συμπερασματικά, καμία αιτία δεν δικαιολογεί τα απεχθή εγκλήματα της τρομοκρατίας.
Αλλά, όπως λέει και ο Γκρέι, όσο οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους δεν θα αναγνωρίζουν ότι ο κόσμος εμπεριέχει πολλές, διαφορετικές πραγματικότητες και ταυτότητες, και δεν θα τις σέβονται, η τρομοκρατία θα εξακολουθεί να υφίσταται με διάφορες μορφές και ο κύκλος του αίματος θα μοιάζει ατέλειωτος.
Γιώργος X. Παπασωτηρίου