O Όμαρ της Νάπολης...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας http://nikosklitsikas.gr/ Μέσα δεκαετίας του '70 φθάνει στη Νάπολη της Ιταλίας ένα 17χρονο παλικάρι...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
http://nikosklitsikas.gr/

Μέσα δεκαετίας του '70 φθάνει στη Νάπολη της Ιταλίας ένα 17χρονο παλικάρι από την Παλαιστίνη... ο...
Όμαρ Σουλεϊμάν...

Κτυπάει το κουδούνι ενός διαμερίσματος στη via San Donato 46, δεν μιλάει ιταλικά κι ούτε αγγλικά...
Τον στέλνει στους Έλληνες φοιτητές της Νάπολης η Ο.Α.Π. (Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης) με μια διεύθυνση γραμμένη σε ένα κομμάτι χαρτί κι είναι ο πρώτος Παλαιστίνιος και Άραβας φοιτητής στην πόλη του Νότου της Ιταλίας...
Για πρώτη φορά η Παλαιστινιακή Επανάσταση ξεκινάει τη δράση της στη Νάπολη... και συντάκτης των Παλαιστινιακών ανακοινώσεων είναι ένας Έλληνας, ο αρχιτέκτονας Γιάννης Στάμος από το Βόλο. Ο Γιάννης βρίσκεται στη διάρκεια της 7χρονης δικτατορίας στη Νάπολη χωρίς διαβατήριο που το στέρησε η χούντα, όπως και την ελληνική υπηκοότητα, στέλεχος του ΠΑΚ (το 1989 βουλευτής Μαγνησίας του ΠΑΣΟΚ) και άριστος γνώστης της ιταλικής γλώσσας.

Ο Όμαρ "πολιτογράφεται" Έλληνας μέχρι να περάσουν λίγα χρόνια και να φθάσουν στη Νάπολη κι άλλοι Παλαιστίνιοι φοιτητές, μιας και ζει σε σπίτι Ελλήνων φοιτητών για δύο χρόνια και η διακίνηση των ανακοινώσεων, το μοίρασμα των προκηρύξεων της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης αναλαμβάνουν οι Έλληνες.

Από ένα μικρό χωριό της Νάμπλους (της Νεάπολης, αρχαίας Ελληνικής αποικίας της Παλαιστίνης), σε μια άλλη αρχαία Ελληνική αποικία, τη Νεάπολη της Ιταλίας... Η Ελλάδα είναι στην καρδιά του Όμαρ κι αυτό το επισημαίνει στο αυτοβιογραφικό θεατρικό έργο και ταινία "Ονομάζομαι Όμαρ" (Mi chiamo Omar).
Εκεί φέρνει τον αδελφό του Γιάσερ Αραφάτ, τον Ιλαρίωνα Καπούτσι, σύμβολο του Αραβικού Έθνους και της Αραβικής Αντίστασης, άραβες ποιητές και καλλιτέχνες. Σήμερα διαπρέπει στον χώρο του πολιτισμού, αλλά κι ως πετυχημένος επιχειρηματίας: Ristorante "Amir" , Cafe Arabo και μια θεατρική ομάδα με τις καλύτερες κριτικές στον καλλιτεχνικό τομέα.
Η Παλαιστίνη είναι η ζωή του... Διαπραγματεύεται μαζί με τον Γιασέρ Αραφάτ και τον Καπούτσι την απελευθέρωση Ευρωπαίων πολιτών από τον Σαντάμ στο Ιράκ (σχετικά: ΕΔΩ), δίνει το παρών σε κάθε τι βοηθάει το λαό του κι ας μην μπορεί να επισκεφθεί τον τόπο που γεννήθηκε.
Σήμερα ο Όμαρ, μαζί με άλλους Παλαιστίνιους στη Νάπολη και Ιταλούς αντιφασίστες πραγματοποιούν απεργία πείνας, ως αλληλεγγύη στους απεργούς Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους στις κατοχικές φυλακές του σιωνιστικού ισραηλινού ναζιστικού καθεστώτος.

Οι εποχές "άλλαξαν"... Σωστότερα η παγκοσμιοποίηση εξαγόρασε τις ηγεσίες των κομμάτων της κοσμοπολίτικης αριστεράς και τα ΜΜΕ κι έτσι κανένα κεντρικό ιταλικό ΜΜΕ δεν κάνει αναφορά στην απεργία πείνας της Νάπολης, αλλά κι ούτε στις σημαίες που σηκώνονται στα Πανεπιστήμια της πόλης.
Όμως η αντιφασιστική Νάπολη δεν υποκύπτει! Ο Δήμαρχος της πόλης είναι με την Παλαιστίνη και στο στόχαστρο των σιωνιστών με καταγγελίες κι από τον πρέσβη του κατοχικού ισραήλ στη Ρώμη.

Αλληλέγγυος κι ο Bruno Leone, Burattinaio Napoletano, ο τελευταίος μεγάλος καλλιτέχνης και δημιουργός της κλασικής Πουτλτσινέλας.

Όσοι σπούδασαν στη Νάπολη της Ιταλίας και γνώρισαν τον Όμαρ, είναι μαζί του και σ' αυτή τη μάχη για Λευτεριά στην Παλαιστίνη!
Όμαρ είμαστε πλάι σου... όπως όταν έφθασες στη Νάπολη, το '82 στο Λίβανο, με τον Καπούτσι της αδέσποτης κι αδούλωτης Συρίας στη Δαμασκό, μέχρι να υψωθεί η Παλαιστινιακή σημαία στην πρωτεύουσα της Παλαιστίνης... την Ιερουσαλήμ!